Poreklo prezimena Stojančev

Piše: Radomir Stojančev (Novi Sad)

Stojančevi iz Tovariševa

Pošto sam još 1998. god. izradio (tekstualno i grafički preko 60 strana) rodoslov moje familije Stojančev iz Tovariševa, opština Bačka Palanka, dostavljam podatke o prezimenu Stojančev, do kojih sam došao tokom rada na prikupljanju podataka za rodoslov. Obzirom na provere, korišćene izvore i metodologiju pri izradi, siguran sam da su podaci o prezimenu moje familije 99,9 % tačni.

Kao izvore podataka koristio sam: Protokole (knjige) krštenih, venčanih i umrlih i Knjigu živih-domovnica (sve za period 1734-1997.g.) Srpske pravoslavne crkve sv.Grigorija Bogoslova u Tovariševu, zatim Zbirku matičnih knjiga Tovariševa 1828-1898.g. i monografiju ”Tovariševo-iz prošlosti sela i stanovništva” autor Miloš Radojčin, izdanje Matica Srpska 1991.g.
Na osnovu dokumenata, upoređivanja i analiziranja podataka o rođenju-krštenju u porodici Stojančev,izveo sam zaključak i utvrdio da je rodonačelnik familije (porodice) STOJANČEV iz Tovariševa – Stojan Marković rođen 1699.god, a umro 1766.g. Po njemu -STOJANU- prvi njegovi potomci (6 sinova i 3 kćeri) upisivani su sa prezimenom – patronimom STOJANOV, što je kasnije evoluiralo, menjalo se uz neke varijacije (Stojanović/ev,Stojančević), a prvi put se 1758. godine pominje prezime STOJANČEV.
Postoji i mogućnost da je rodonačelnik Stojan Marković bio osoba niskog rasta, pa da su ga zvali ”Stojanče”- mali Stojan”, ili su mu tako tepali, i od toga da je izvedeno Stojančev.

Inače, krajem 18.veka, tačnije 1798. godine u svim crkvenim knjigama u Tovariševu ustaljuje se prezime STOJANČEV.

Ova šarolikost i promenljivost, odnosno preplitanju više varijanti istog prezimena za iste članove porodice, u upisivanju u crkvene knjige, je iz više razloga. Pored lokalne prakse da se dete ”prepoznaje” po imenu oca, što je bio jedan od načina nastanka većeg broja prezimena na ovom prostoru, malobrojnost stanovnika u selu je verovatno isto jedan od razloga da nije bilo potrebe za drugim imenom-prezimenim. Takođe su i poreklo i odnos sveštenika koji su dolazili na službu u selo, iz raznih krajeva, imali za posledicu ”skraćivanje ili produžavanje” prezimena sa nastavkom ”ić” i netačan – različit upis prezimena.

Stojančevi iz Tovariševa slave krsnu slavu Sv. Velikomučenik Georgije – Đurđevdan.

Potomaka familije Stojančev iz Tovariševa danas ima u Novom Sadu, Bačkoj Palanci, Subotici i Oroliku (R. Hrvatska).

Ustanovio sam da porodica koje nose prezime Stojančev ima u Banatu u mestima: Novi Bečej, Zrenjanin,Čoka, Dubica, Botoš i Taraš, kao i u Beogradu. Nisam došao do podataka o eventualnoj vezi ovih porodica Stojančev sa Stojančevim iz Tovariševa.Samo dve porodice Stojančev (iz Zrenjanina i Botoša) imaju krsnu slavu Đurđevdan. Druge dve porodice Stojančev (iz Zrenjanina i N.Bečeja) slave Sv.Jovana, dok Stojančevi iz Banatske Dubice za krsnu slavu imaju Sv.Arhanđela.
Radomir Stojančev, Novi Sad