Poreklo stanovništva sela Rudnica i Bujkoviće, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Milisava L. Lutovca „Rožaje i Štavica – anropogeografska ispitivanja“ izdanje SANU 1957. godine, Odeljenje društvenih nauka. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Položaj i ime sela.
Verovatno naziv ovoga sela vodi poreklo iz doba kada su se u ovom kraju iskorišćanale rude. Selo je na stranama potoka u podnožju Gradine i drugih uzvišenja.
Zemlje i šume.
Topografski nazivi pojedinih krajeva su: Okutnjice, Okruglice, Živkov Do, Dugi Do, Kućišta, Kozare, Ornice, Ledšte, Vlatinje, Jandrov Do (livade i njive). Zatim: Metovice, Kobilište, Grčki Vrh, Rosulje, Elezovo Brdo, Ristov Vrh, Debelo Brdo (livade, šume i utrine). Planine su Begluci, Iva i Metalice.
Vode.
Izvorske vode ima svuda, od njih su najvažniji „izvori“ ispod Okutnjica i Stublina, Prla, Baka (česma), Ploča (izvor), Vodice, Sušnik i Elezova Česma.
Starine u selu.
Topografski nazivi su poglavito ostaci starijeg srpskog stanovništva, kao i groblje na mestu Glavici, gde su očuvane velike po grobovima položene ploče. Sem toga, svuda se vide stara kućišta.
Poreklo stanovništva.
Starije srpsko stanovništvo se iselilo do 1880 godine. Ostali su samo:
-Markovići (8 k.) (sl. Arhanđelov dan) koji su starinom iz Brda.
Ostali su naseljeni u drugoj polovini 19. veka:
-Smailagići (7 k.) iz Smailagića Polja kod Kolašina,
-Klimenta (2 k.) iz Lipice,
-Honda (1 k.) iz susednog sela Bujkovića.
Selo Bujkoviće.
Bujkoviće je naselje na padinama brda Vlahinja u dolini Pečeonice nizvodno od Rudnice. Na mesto iseljenog srpskog stanovništva Bujkovića od koga je ostalo i današnje ime naselja, došli su preci današnjih rodova. To su:
-Hoti (10 k.) i:
-Koca (5 k.). Koce, koji se takođe izdaju za Hote, doseljeni su iz susednog Duboka. Kažu da su Koce iz Dubovo i Bujkovića od dva brata.
IZVOR: Prema knjizi Milisava L. Lutovca „Rožaje i Štavica – anropogeografska ispitivanja“ izdanje SANU 1957. godine, Odeljenje društvenih nauka. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)