Poreklo prezimena varošice Ljig, opština Ljig – Kolubarski okrug. Prema knjizi dr Borivoja M. Drobnjakovića „Varošica Ljig“ a na osnovu podataka prikupljenih 1947. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Položaj i postanak naselja.
Kačer je oblast y visokoj Šumadiji koja obuhvata severnu i zapadnu podgorinu Rudnika. Osim Ljiga, Belanovice i Rudnika, sva ostala naselja u ovoj oblasti su sela, koja su zbog izrazito planinskog reljefa razbijenog tipa.
Rudnik, Belanovgša i Ljig varošice su novijeg datuma. Belanovica je do 1904 godine bila selo i ulazila je u sastav Kalanjevačke opštine. Rudnik je proglašen za varošicu kasnije, a Ljig je sa zaseocima Lipovicom, Boblijom, Petakovcem i Vignjicom činio ogpštinu sela Gukoši, od koje se odvojio 1922 godine, kada je proglašen za varošicu.
Ime naselju.
Malo drumsko naselje „na Ljigu“ y ovo vreme nije postojalo. Njegov zametak pada najverovatnije tek kasnije, sa nastankom slobode i življeg saobraćaja. Osnovano pored druma i reke Ljiga, po njoj je i dobilo ime. A reka Ljig pominje se, koliko nam je poznato, y 17 veku. Evlija Čelebija pominje reku ljig (Lig nehri), koji izvire iz Kara Daga iz sela Baht (Babajić) i uliva se u Kolubaru blizu Valjeva.
Razvoj naelja.
Ljig je postao i razvijao se na isti način kao i druge šumadiske varošice patrijarhalnog režima. Njegova je osnova malo drumsko naselje sa opštinskom sudnicom, školom, mehanom, dva dućana, dve čarugdžije, tri terzije i nekoliko kuća grupisanih ispod Gukoškog Brda pored reke ljiga i druma koji tuda vodi. Taj deo sela Gukoši zvao se „na Ljigu“, pa je docnije ovo naselje raslo pridolaskom novih doseljenika i od matice se širilo poglavito duž druma pored reke ljiga.
Kuće ovih porodica bile su poređane duž druma počevši od mesta na Ljigu pa do zgrade današnje apoteke. Ostali prostor, koji danas zauzima varošica, bio je pod livadama i njivama, i Ljig je y to vreme, a to je kraj prošlog veka, malo drumsko naselje u kome se zadržavaju putnici i kiridžije. Nije bio ni ekonomski ni administrativni centar.
Iako nije bio ni administrativni ni ekonomski centar, u Ljig su ipak u prvoj desetini našeg veka, do 1914 godine, dakle do Prvog svetskog rata, pridolazili novi doseljenici, poglavito iz sela neposredne okoline, i to mahom zanatlije i trgovci. Ali kako poslovi nisu „kretali“, Ljig ne napreduje sve do 1922 godine, kada je proglašen za varošicu.
Kratak period od 1901 do 1912 godine nije bio dovoljan da se ovo mesto podigne, a što ono nije napredovalo ni do 1922 godine, a od tada se razvija i podiže, glavni su uzrok bili ratovi koji su u to vreme vođeni.
Posle proglašenja za varošicu Ljig dobija regulacioni plan, pravo na održavanje „pijace“ i tri vašara. Desetak godina ranije, 1911 godine, počelo se sa izgradnjom pruge od Lajkovca za Gornji Milanovac, koja je puštena u saobraćaj 1917 godine, za vreme Prvog svetskog rata. U neposrednoj blizini varošice, na drugoj obali reke Ljiga, postavljena je železnička stanica Babajić-Ljig, što je sa kasnijim proglašenjem za varošicu učinilo da ovo mesto sve više preuzima ulogu ekonomskog centra za okolinu, c jedne strane za kačerska sela sa rudničkih padina, a s druge strane za sela susedne Kolubare.
Varošica Ljig postaje tržište i izvozio mesto za planinska rudnička sela bogata voćem i pićem kao i za susedna kolubarska žitorodna i stočarska sela. „Pijaca“, koja se drži svake subote, i vašari koji se održavaju 12 jula, 26 jula i 27 oktobra“), bili su vrlo živi i poznati, naročito zbog trgovine stokom.
U to je vreme pridolazak stanovništva intenzivniji. Pored osnovne škole, otvorene 1907 godine, Ljig 1928 godine dobija Radničku školu, a 1930 i Zdravstvenu zadrugu. Kako nisu imali crkvu, već se služili crkvom u obližnjem selu Moravcima, iste su godine digli i crkvu. Godine 1944 varošica dobija nižu gimnaziju, za koju ce sada podiže velika, moderna zgrada.
Od aprila 1947 godine Ljig je administrativni centar za novoosnovani ljiški srez, u čiji su sastav ušli: najveći broj sela
Poreklo i zanimanje stanovništva.
Po kazivanju Ignjata Jovanovića, jednog od starijih doseljenika, kada je on kao dečko iz kolubarskog Dučića 1899 godine došao u ovo mesto na zanat, ovde je zatekao porodice:
-Đorđa Marina, terzije;
-Mihaila Rulića, trgovca, čiji se otac doselio iz kolubarske Osečenice;
-Gavrila i VladimiraSimića, kasapa;
-Petra Nedeljkovića, kovača, koji se iz Nove Varoši naselio najpre u Lunjevicu, a iz nje ovde;
-Gavrila Jelisijevića, sarača, rodom iz takovskog Teočina;
-Milosava Nikolića, trgovca, rodom iz dragačevskog Goračića;
-Nikole Nikića, potkivača, doseljenog iz kačerskog Zagrađa, i:
-Ljubomira Krčmarca, trgovca, koji je došao iz kačerskog Brančića.
Ljig je y to vreme, a to je kraj prošlog veka, malo drumsko naselje u kome se zadržavaju putnici i kiridžije. Nije bio ni ekonomski ni administrativni centar.
Današnje stanovništvo Ljiga čine poglavito prve generacije doseljenika iz sela ranijeg Kačerskog — današnjeg ljiškog i iz Kolubarskog sreza. Osim porodica koje su se ovde naselile pre 1900 godine u Ljigu su danas ovi rodovi:
Iz ranijeg Kačerskog — današnjeg ljiškog sreza:
-Vukajlović, 1 k., trgovac (Aranđelovdan), iz Rudnika;
-Andrići, 2 k., trgovac (Đurđevdan), iz Dića;
-Savići, 2 k., trgovac (sv. Luka);
-Marjanovići, 2 k., opančar (sv. Nikola),
-Danojlović, 1 k., opančar (Đurđevdan),
-Petrović, 1 k., abadžija (Đurđevcan),
-Gajić, 1 k., abadžija (sv. Nikola),
-Vasići, 3 k., abadžija (Aranđelovdan),
-Radojević, 1 k., krojač (sv. Jovan), svi iz Ivanovaca;
-Milosavljevići, 2 k., kafedžija (sv. Luka),
-Pavlović, 1 k., trgovac (sv. Luka),
-Nedeljković, 1 k., trgovac (sv. Nikola), svi iz Moravaca;
-Janković, 1 k., trgovac (sv. Lazar),
-Tomići, 2 k., trgovac (sv. Stevan),
-Ranković, 1 k., (sv. Jovan), svi iz Štavice;
-Sajić, 1 k., abadžija (sv. Toma),
-Milićević, 1 k., kafedžija (Đurđevdan),
-Martinović, 2 k., bravar (Đurđevdan),
-Ivković, 1 k., bravar (Đurđic), svi iz Gukoša;
-Tomić, 1 k., trgovac (sv. Luka), iz Šutaca;
-Radivojević, 1 k., opančar (sv. Nikola),
-Marinković, 1 k., abadžija (Đurđevdan),
-Dujić, 1 k., pekar (sv. Nikola), svi iz Brančića;
-Sarić, 1 k., trgovac (Đurđevdan), iz Kalanjevaca;
-Pavlovići, 2 k., stolar (Đurđic), iz Poljanice;
-Nedići, 2 k., opančar (Mitrovdan), i:
-Pavlovići, 1 k., trgovac (sv. Nikola), iz Ugrinovaca.
Iz Kolubarskog sreza:
-Lazarević, 1 k. (sv. Jovan),
-Jakovljević, 1 k., kovač (Đurđic), iz Dučića;
-Ostojići, 3 k., trgovac (sv. Luka),
-Kovačević, 1 k., kafedžija (Đurđevdan),
-Nedeljković, 1 k., izvoznik (sv. Jovan),
-Pavlović, 1 k., voskar (sv. Luka) svi iz Babajića;
-Ilić, 1 k., opančar (Đurđevdan), iz Trbušnice;
-Grujić, 1 k., pinter (sv. Jovan), iz Mionice;
-Mijailovići, 3 k., zemljoradnik (sv. Jovan),
-Đorđević, 1 k., opančar (sv. Nikola), iz Bošnjanovića;
-Smiljanići, 3 k., stolar (sv. Jovan), iz Slavkovice;
-Sajići, 2 k., rabadžija (sv. Luka), iz Kadine Luke;
-Janković, 1 k., trgovac (Velika Gospojina).
Iz Tamnavskog sreza:
-Ostojići, 2 k., bojadžija, iz Novaka.
Iz ostalih krajeva:
-Vuković, 1 k., bravar (Đurđevdan), iz Duškovca (okolina Užičke Požege);
-Đorđević, 1 k., poslastičar, (Aranđelovdan), iz Kragujevca;
-Kuburović, 5 k., kovač (sv. Nikola), iz „Sandžaka“;
-Ulemek, 1 k. (sv. Jovan), iz Like;
-Ristić, 1 k., apotekar (sv. Nikola);
-Murš, 1 k., mlinar, poreklom Francuz, ovde došao iz Niša;
-Petrović, 1 k., opančar (Đurđic), iz okoline Užičke Požege;
-Jovanović, 3 k., pekar (Aranđelovdan), iz Crne Gore;
-Jordanov, 1 k., baštovan, iz Bugarske.
IZVOR: Prema knjizi dr Borivoja M. Drobnjaković „Varošica Ljig“, a na osnovu podataka prikupljenih 1947. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)