Poreklo prezimena, selo Levosoje (Bujanovac)

Poreklo stanovništva sela Levosoje (po knjizi Leosaje), opština Bujanovac – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Kumanovsko – Preševska Crna Gora“ a na osnovu prikupljenih podataka od 1940. do 1943. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo se nalazi u severnom delu oblasti na desnoj strani Južne Morave. Kuće su na temenu najniže terase i zaklonjene od vetrova.

Vode.

Stanovnici većinom upotrebljavaju vodu iz bunara. Na ataru ima nekoliko kladenaca (Taškov i Hajdučki Kladenac) i dve česme. Pre nekoliko godina Higijenski zavod iz Skoplja sagradio je pumpu iz koje se dobija kisela voda.

Zemlje i šume.

Topografski nazivi za njive su: Jaruge, Krivi Dol, Široka Padina. Vučjak; za brda i šumu: Vrlo Vilo, Grajevac, Uši, Poprdljivica, Cerova Padina.

Tip sela.

Levosoje je zbijenog tipa i izduženo u pravcu otseka. Kuće su grupisane po mahalama koje se u odnosu jedna prema drudoj zovu: Donja, Srednja, Pod Rid i Preko put Mahala. Često se imena mahala zamenjuju imenima glavnijih rodova.

Prošlost.

Levosoje je staro selo sa očuvanim starinačkim pravoslavnim rodovima, starom crkvom (obnovljena 1882g.) i očuvanom tradicijom.

Po predanju selo je najpre bilo na Selištu. Odatle je zbog „čume” i „pljačke“, premešteno na današnje mesto. Pamti se još da se ranije selo zvalo Levo Selo. Pod ovim imenom naselje se pominje i 1882 godine.

Selo se povećavalo priraštajem starinačkot stanovištva i doseljavanjem. 1878 g. u Leosaje se nastanile i 10 muslimanskih muhadžirskih porodica koje su se kasnije iselilo.

Poslednje dve muhadžirske porodice (iz roda Zaimovi) prešlsi su 1912 g. u Skoplje.

Danas u selu živi 30 pravoslavnih srpskih rodova sa 84 doma.

Poreklo stanovništva.

Seoski rodovi su:

-Bulimačevci (6 k, sv. Nikola), starinci.

-Jerinci (4 k, sv. Arhanđeo), starinci.

-Sibinci (3 k, sv. Nikola), starinci.

-Dživdžanci (3 k, Mitrovdan), starinci. Nadimak dobili po pretku koji je „ gađao vrapce”.

-Bučinci (5 k, sv. Arhanđeo), starinši.

-Lisičari (4 k, sv. Nikola), starinci.

-Katrandžijci (3 k, sv. Arhanđeo), starinci.

-Levkovci (3 k, Mitrovdan), starinci.

-Gulgulerci (3 k., Mitrovdan), starici.

-Krekanci ili Karakanci (3 k, sv. Nikola), sgarinci.

-Meandžijci (3 k, sv. Arhanđeo), starinci.  Ime dobili po pretku koji je bio mehandžija.

-Mečkarci (3 k, Mitrovdan), starinci. Neko u rodu bio „mečkar” i zato su ime dobili.

-Kerkenezi (1 k, sv. Nikola), starinci.  Oduvek su „jedna kuća.

-Cvetanovci (3 k, sv. Nikola), starinci.

-Džalkovci (2 k, sv· Nikola), starinci.

-Pundevci,

-Vukovci i:

-Kokorci, po jedna perodica, (3 k), starinci. Slave ov. Nikolu.

-Krstinci (2 k., Mitrovdan), starinci.

-Katišerini (2 k, sv. Nikola), starinci.

-Petličkovci (6 k., sv. Nikola), doseljeni iz Norče.  Odatle su izbegli „od krv” zajedno sa rodovima koji sada žive u Borovcu (Moravica).

-Đorići (2 k, sv. Arhanđeo), doselili se pre 100 godina na Burinca u Gornjoj Moravi, gde su im Arnauti „teli imanje“. Burince je sada, po stanovništvu, arbanapšo muslimansko selo.

-Đerini (2 k, sv. Nikola.), doselili su „sa zapadne strane”. Kažu da su ovde došli još „od Kosovo” (kada je bila bitka na Kosovu).

-Stojmenović (1 k, sv. Nikola), došao iz Velikog Rajinca za vreme Turaka. Po nekom pretku dobili su nadimak Grba.

Rodovi nepoznatog porekla su:

-Kaliničanci (3 k, sv. Nikola), računaju se kao davnašnji doseljenici.

-Nikolinci (4 k, sv. Nikola), Takođe su davnašnji doseljenici. Neki ih zovu i Muratovi.

-Kačamakovi (2 k, sv. Arhanđeo), smatraju se za doseljen rod, ali mesto starine zaboravili.

-Vuconi (ili Buconi) (1 k, sv. Arhanđeo) su rano doseljeni.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Kumanovsko – Preševska Crna Gora“ a na osnovu prikupljenih podataka od 1940. do 1943. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.