Poreklo prezimena, selo Leskovac (Petrovac na Mlavi)

Poreklo stanovništva sela Leskovac, opština Petrovac na Mlavi – Braničevski okrug. Prema knjizi „Mlava“ – Antropogeografska proučavanja Ljubomira Jovanovića. Priredio saradnik Porekla Milodan

Položaj sela.

Leskovac se nalazi na desnoj strani Mlave, na stranama brda Pržolja i Nikopolja. Kuće seoske nalaze se većinom porećane oko Velikog Potoka, koji razdvaja ova dva pomenuta brda, a ima vode samo za vreme kiša. Samo 12 kuća nalaze se u samoj mlavskoj dolini, koji kraj zovu Bare. Veliki Potok ne može da plavi kuće seoske, jer su one na stranama brdskim, ali podriva strane, te se ove urvaju i na taj način utiče na pomeštanje kuća. One, pak, kuće u Mlavi bivaju za vreme kiša opkoljene barama, ali ih Mlava ipak ne plavi.

Vode.

U selu ima samo jedan izvor, koji ne presušuje; zove se Truićev Kladenac. Osim ovoga ima 6 kladenaca, koji presušuju, od kojih se jedan zove Martinov Kladenac. Od ovoga počinje Beliki Potok.

Osim izvora, imaju u selu tri bunara: dva ćerma i jedan običan, sa kojih se nije voda. Ali, seljaci piju vodu i sa reke Mlave, naročito zimskih meseci.

Zemlje i šume.

Zemlja za obrađivanje većinom je oko sela, premda ima dosta zemlje i oko kuća. Najdalji kraj za obrađivanje jeste Kulme, 1/2 cax. od sela daleko. Drugi su krajevi: Nikopolje, Pržolje, Kovarna i Ključ. Njiva ima najviše u Kovarni, a na ostalim mestima nalaze se pored njiva, livade i šume.

Šuma ima malo više na mestima: Carina i Dubrava, koja su 3/4 sata udaljena od sela, a ima ih i na svima ostalim mestima, samo je prorećena.

Tip sela.

Leskovac je selo više zbijeno iako skoro svaki seljak oko kuće ima 1-3 dana oraće zemlje. Kuće su poređane oko Velikog Potoka i ovaj deli selo na dve male: Gornju Malu, desno i Pržoljsku Malu. levo od potoka. Onaj kraj u mlavskoj dolini zove se Bare. Krajevi nisu jedan od drugog daleko.

Koz selo prolazi put, što vodi u Gornjak i Žagubicu. Desno on ovoga nalazi se kraj Bare, a levo su sve druge dve male. Od ovoga puta polaze dva, glavna sokaka, koji idu gotovo paralelno pored potoka, jedan kroz Gornju Malu, a drugi kroz Pržoljsku Malu.

Za crkvu, školu i mehanu idu u Petrovac. U selu ima oko 100 kuća sa 137 poreskih glava. U Barama je 12 kuća, u Gornjoj Mali 40 i u Pržoljskoj Mali 48.

Zadruge su najveće: Jove Jankovića i Nikole Petrovića, koje broje po 15 duša. U Pržoljskoj Mali ima više zadruga no u ostalim. Uzrok ovom rasporedu kuća je potok i zemljište na kome su kuće.

Salaši, pojate.

Polovina seljaka ima na imanju van sela i salaš. Najdalji salaš je na mestu Kulme, 30 min. daleko od sela. Na salašima se bave leti svi, a zimi najstariji članovi i po jedno dete koje čuva stoku.

Priče o imenu sela.

Ime je selu došlo, pričaju, otuda što je na ovom mestu, bilo mnogo leske, koje i sada ima po malo.

Kraj Bare zove se stoga, što je tu i bila bara iz koje su va.dili ribu, pa su je zasuli.

Osnivanje sela i poreklo stanovništva.

Leskovac je bio nekad na mestu Medvećaku, u ataru petrovačkom. Tamo ·su živeli 5—6 kuća Trujića i Kostandinovića. Kako su tuda često prolazili Turci i dosaćivali im, to se to mesto raseli i Trujići i Kostandinovići dođu na sadanje mesto, pa se Trujići nastane kod Kladenca, a Kostandinovići desno od Velikog Potoka i tako osnuju današnje selo. Docnije su dolazile ostale porodice iz raznih krajeva i tako od 2 kuće postalo je u toku od 150 godina selo sa 100 kuća. Odmah za ovim dvema porodicama došle su i porodice Dulkanji, Zdronci i Grujići i tako je selo poraslo na 7 kuća. Za ovima su dolazile i ostale porodice. Odakle su pojedine porodice dolazile, vidi se iz sledećeg pregleda, ali se ne zašto su se sa svoga staroga mesta iselili.

U selu su ove porodice:

-Trujići (10) u Pržoljskoj Mali oko Kladenca, došli iz štrelja u Crnoj Reci, prvo su bili u Medveđaku, pa su se otud doselili ovde. Slave Petkovicu.

-Kostandinovići (17) y Gornjoj i Pržoljskoj Mali, iz Kosijaka u Krajini. I oni su se prvo bili doselili u Medveđak, pa su posle prešli ovde. Slave Sv. Aranđela.

-Dulkanji (17) u Gornjoj i Pržoljskoj Mali, došli iz Brestovca u Crnoj Reci, a starinom su iz Krajine. Slave Petkovicu.

-Zdronci (6) y sredini sela i Pržoljskoj Mali, iz Valakonje u Crnoj Reci. Slave Sv. Nikolu.

-Grujići (6) y Pržoljskoj Mali i Barama, iz Zlota u Crnoj Reci. Slave Sv. Nikolu.

-Kojići (4) y Barama, iz Zlota u Crnoj Reci. Slave Cv. Nikolu.

-Mejlonji (4) y Barama i Gornjoj Mali, došli iz Zlota u Crnoj Reci. Slave Sv. Jovana.

-Caronji (3) u Gornjoj Mali, doseljenici iz Prljite, a starinom su iz Vlaške. Slave Petkovicu.

-Bundžetonji (3) y Gornjoj Mali i Barama, iz Šarbanovca u Crnoj Reci. Slave Sv. Nikolu.

-Serafinešće (6) u Pržoljskoj Mali i Barama, iz Zlota u Crnoj Reci. Slave Petkovicu.

-Kurići (6) u Pržoljskoj Mali i Barama, došli iz Zlota u Crnoj Reci. Slave Sv. Jovana.

-Blagojonji (3) na kraju sela u Velikom Potoku, došli iz Prljite, a u Prljitu su se doselili iz Vlaške. Slave Đurđic.

-Novakonji (3) u Pržoljskoj i Gornjoj Mali, iz Zlota u Crnoj Reci. Slave Petkovicu.

-Trailonji (6) u Pržoljskoj i Gornjoj Mali, iz Valakonje u Crnoj Reci. Slave Sv. Nikolu.

-Popazonji (4) u Gornjoj i Pržoljskoj Mali, takođe iz Valakonje u Crnoj Reci. Slave Sv. Nikolu.

-Perići (2) levo pored puta, doseljenici iz Ždrela. Slave Sv. Nikolu.

Iz ovog se vidi da je selo više raslo priraštajem nego doseljavanjem, jer starije porodice imaju i više kuća.

Prvi stanovnici morali su krčiti šumu, da bi se mogli nastaviti. Poslednji su došli, pre nekoliko godina, Perići iz Ždrela i ovde kupili zemlju i nastanili se. Raspored kuća utoliko je y vezi sa starinom što su najstarije porodice uzele i najbolja mesta oko izvora, a ostale lošija, ali one nisu ujedno i u sredini sela.

Seoska je zavetina Mali Spasovdan.

Stanovnici ovoga sela razlikuju se od neposredne okoline po govoru, jer oni gotovo govore vlaški, a u odelu su se skoro izjednačili s okolinom.

Starine, selišta, groblja i dr.

U ataru ovoga sela ima samo jedno selište i to je u Medvećaku, gde se sad razvio Petrovac.

Bilo je neko staro groblje na Pržolju, ali se ne zna čije je. Sad ga nema. Isto tako na mestu Kovarni ima tragova od starog groblja.

Seosko je groblje zajedničko sa petrovačkim na brdu Lešju.

Zanimanje stanovništva.

Seljaci se zanimaju zemljoradnjom i stočarstvom, a prilično se bave i negovanjem voća, naročito šljiva. Jedino Serafinešće pored toga, što se bave zemljoradnjom oni su i dunćeri i do skoro su išli po neki u Vlašku na rad.

IZVOR: Prema knjizi „Mlava“ – Antropogeografska proučavanja Ljubomira Jovanovića. Priredio saradnik Porekla Milodan.