Poreklo stanovništva sela Lopaš, opština Trstenik – Rasinski okrug. Prema knjizi Momčila R. Todosijevića „Podgočka naselja trsteničkog kraja“, izdanje Beograd 2008. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan
Položaj sela.
Selo Lopaš nalazi se u Opštini Trstenik, sa desne strane Zapadne Morave, 11km JI od Trstenika, na putu Počekovina – Jasikovica.
Tip sela.
Naselje je zbijenog drumskog tipa, sa stranama koje se dosta strmo podižu od Lopaškog potoka, koji selo deli na dva dela međusobno povezana. Locirano je na plavini i terasama sporednih dolina Čairanskog potoka i Lopaške reke i padinama Carine i Depa, na nadmorskoj visini 185-250m.
Selo ima zaseok Stari Lopaš, smešten u istočnom delu atara, na putu Počekovina – Tobolac. Selo se zadnjih 40 godina širilo pored druma prema Počekovini.
Sada se Lopaš spaja sa Kamenjačom, čineći sa njom jednu celinu; prema severu približava se Počekovini i Donjem Ribniku.
Zemlje i šume.
Atar sela je veličine 588 ha i graniči sa atarima sela: Stari Trstenik i Tobolac (istok), Okruglica i Kamenjača (jug), Donja Crnišava i Donji Ribnik (zapad) i Počekovina (sever). Selo nije menjalo lokaciju već samo se proširivalo, ali jedan broj familiija napustilo je staru lokaciju (Batoćani, Gašići).
Atar sela podeljen je na potese, koji su različitog sastava i plodnosti. Po geološkom sastavu zemljišta samo mali deo atara, potes Jasenjak, aluvijum je, a ostatak čine neogeni jezerski sedimenti. Po pedološkom sastavu samo Jasenjak je aluvijalnog sastava, a ostatak je opozdoljena gajnjača, a trećina (J I) je smonica. Takav sastav zemljišta povoljan je za gajenje voća, vinograda i belih žitarica. Zabeleženo je, da je Lopaš 1834. godine proizveo najviše pšenice u selima trsteničkog kraja.
Stanovništvo ovog sela vodi se kao stočarko–ratarsko iako u ovoj proizvodnji učestvuje samo 34,8% agrarnog stanovništva.
Od ukupno 599 ha 12 ar. i 81 m2 zastupljene su sledeće kulture (podaci su iz 2001. godine):
Njive 381 ha, 30 ar., 65 m2
vrtovi 2 ha, 49 ar., 53 m2
voćnjaci 72 ha, 27 ar., 23 m2
vinogradi 26 ha, 73 ar., 71 m2
livade 7 ha, 21 ar., 84 m2
pašnjaci 7 ha
šume 49 ha, 50 ag., 80 m2
neplodne površine 41 ha, 28 ar., 14 m2.
Istorijat.
Lopaš pripada starim naseljima, verovatno još iz doba Nemanjića i kneza Lazara, ali se prvi put pominje u turskim popisima. Po tefteru iz 1476. godine zapisan je kao Lubaš, sa 7 domova i 50 žitelja, a 1572. god. pod imenom Lopaš.
Ime sela.
Za poreklo imena sela postoji dosta legendi, ali naziv sela treba vezati za livade od trave lopušac, ili za reč starih slovena popa-ovca i staja za ovce.
Vode.
Za razvoj naselja vrlo važnu ulogu ima bogatstvo u vodi: vodotoci, izvori, podzemne vode i sl. Lopaš vodama vrlo loše stoji. Može se reći da je najbezvodnije selo ovog kraja. To je toliko izraženo da kompozicija Spomenika posvećena izginulim borcima 1912–1918. i 1941–1945. ima detalj: santrač naopački postavljen – prevrnut, što simbolizuje bezvodnost ovog naselja.
Lopaška reka teče kroz centar sela i atara, ali vode ima samo u zimskom i prolećnom periodu. Izvire u Jasikovici – Stevanov izvor, on je slab, a i usput nema izvora da potok napoje vodom, pa u donjem delu nema u toku leta vode. Drugi manji potok, Čairinac, izvire ispod Đalickih kuća, oskudan je vodom. Prima jedan bezimeni potočić bez vode i samo zimi i u kišnom periodu vodi vodu prema donjem delu Starog Lopaša i Počekovini.
Atar sela ima izvor, pored pomenutog, ispod brda Vrnujevića, ali je nedovoljno iskorišćen. Selo je dugo snabdevano vodom iz bunara sa seoske utrine između Gašića i Batoćana, u blizini škole. Na uzvišenjima bunari su duboki pa su kopani za veći broj domova.
Sada se koristi voda seoskog vodovoda sa kaptažom u Počekovini. Vodovod je urađen 1972. godine. Jedan broj domaćinstava, zbog nedovoljnog kapaciteta vode na vodovodu, koristi i hidrofore.
U školskom dvorištu je česma, u sklopu Spomenika, ali nije u funkciji.
Poreklo stanovništva.
-Batoćani.
Batoćani su poreklom iz Crne Gore – Rasjani. Iz Batota doselilo se više braće: Stevan u Tobolac (Stevanovići), jedan brat u Lopaš, to su Batoćani, jedan u Crnišavu, to su Aleksići.
U Lopašu su zabeleženi i kao Košutarci braća Živan, Todor i Đurđe. Živan je bio najstariji, rođen 1750. god. Najviše ih ima u Lopašu. Treba istaći nekoliko imena: Miloševog Miljka, Dragišu i Aranđelovog Miroslava. Miljko je rođen 1925. godine. Učesnik NOB–e od 1944. godine. Odmah posle Drugog svetskog rata aktivno se uključio u akcije koje su vođene u selu. Bio je dugo godina direktor zadruge u Počekovini. Kao dobar društveno–politički radnik i direktor zadruge 1963. Godine biran za narodnog poslanika Skupštine Srbije.
Milija je rođen u Lopašu. Diplomirao je na elektrotehničkom fakultetu, radi u Beogradu. Aranđelov Miroslav je jedan od najuspešnijih povrtara u Lopašu i okolini. Gajenje povrća pod folijom prvi je počeo u ovom kraju. Sada ima pod folijom nekoliko hektara ove kulture. U 2005. godini proglašen je za najboljeg domaćina u Srbiji. Dragiša je rođen u Lopašu 1951. godine, živi i radi u Trsteniku. Objavljivao je pesme u “Toku”, “Bagdali„ i Drugoj periodici. Objavio je pesme “Kultna knjiga ljubavi„ i drugu knjigu “Korablja„. Pored pisanja hobi mu je i planinarstvo.
Slava: Sv. Stefan.
Broj domova: Lopaš 14, Trstenik 1, Beljici 1, Novo Selo 1, Australija 1, Vršac 1, Kruševac 2, Beograd 1, Čairi 1, Gornji Ribnik 3, Počekovina 2.
-Vulovići
Nepoznato je odakle im se predak doselio. Milosav se prezivao i Radosavljević. Braća su: Đoka, Vučko i Milosav. Među njima je velika razlika u godinama rođenja. Vučko je rođen 1828. godine, supruga mu je bila Manda, sin Stojadin rođen 1871. godine.
Slava: Đurđevdan.
Broj domova: Lopaš 2.
-Vučići
Preci Vučića doseljeni su iz sela Žunje. Isti su im preci sa familijom Žunjanin iz Kamenjače. U Kamenjaču se naselili Mladen i Mikailo, a u Lopaš Vučo. I Zajići iz Počekovine su od istog pretka. Ima podatka da je Vučić Milutin umro 1840. godine, a Milenko, Vučin sin, rođen je 1798. godine. Lopaški Vučići su Milutinovi potomci. Pamti se da je Milanov sin Mijuško rođen sa krilima i da je živeo samo 40 dana. Pripadnici ove familije veoma su raseljeni, jer žive u 11 naselja. Vučić Milenka Milan poginuo je na Solunskom frontu. Milosav Milanov bio je dobar domaćin i cenjen od meštana.
Slava: Aranđelovdan i Gospođindan.
Broj domova: Lopaš 13, Osaonica 2, Austrija 1, Bučje 1, Trstenik 3, Beograd 3, Kamenjača 1, Poljna 1, Golubovac 1, Bor 1, Kruševac 1.
-Gašići
Gašići su istog porekla sa Nikolićima u Donjem Ribniku i Gavrilovićima u Gornjoj Crnišavi. Svi su se Doselili iz Župskog sela Parčin. Brat Gaša naselio se u Selište. Jovan je došao na miraz u Lopaš i tu se namnožili njegovi potomci. Jovanov sin Miljko otišao je u Stopanju i od njega su Gašići u Stopanji. Miljko je streljan od strane Austro–ugarske okupacione vlasti, jer mu je sin Stanoje bio komita.
Slava: Sv. Toma.
Broj domova: Lopaš 3, Švedska 3, Trstenik 1, Stopanja 7 i brojna familija u Selištu, Počekovini 1, Brezovici 1.
-Đalići
Đalići su u Lopaš naseljeni iz Rženice. Inače, Đalići vode poreklo iz Crne Gore, Đalci (selo) pripada Riječkoj nahiji. Potomci su kneza Vukmana Đalca. Pripadaju Pejovićima. Po dolasku u Lopaš menjali su prezimena. Jedno vreme prezivali se Nikolići, pa Gmitrovići i Jovanovići, tek rođeni od 1970. godine beleže se samo kao Đalići. Od najstarijih zabeležen je Radoš (Nikolić), umro 1837. godine.
Đalići su tradicionalno dobri kopači bunara. Poznati su: Dragić, Radomir, Mileta, Radojko, Vukadin, Dimitrije i Nestor.
Đalići imaju i književnika Đalić Milosava, koji je rođen u Lopašu 1944. godine, profesor. Osnovnu školu završio u Lopašu, srednje ekonomsku u Trsteniku, Višu pedagošku y Prizrenu, a Filozofski fakultet u Prištini. Radio je u Trsteniku, najduže kao urednik lista “Prva petoletka„ i u Biblioteci “Jefimija„ u Trsteniku. Iako je u početku pisao pesme, književnu kritiku i eseje, pre svega je prozni pisac. Objavio je nekoliko zbirki priča, knjigu poezije i više romana. Član je književnog kluba “Bagdala” i Udruženja književnika Srbije. Bio je u užem izboru za nagradu NIN–a za najbolji roman godine. Objavio je oko 10 romana i priprema nova objavljivanja.
Slava: Petkovica.
Broj domova: Lopaš 9, Počekovina 2, Bresno Polje 3, Beograd 2, Trstenik 3.
– Kesegići
Doseljeni su iz Crne Gore. Predak Jeremija prezivao se Mijajlović. Nepoznato je kako je kod njih nastalo prezime Kesegić. Inače, kesige su oni koji za Turke sakupljaju danak: u novcu i robi, a mesta gde se to radi su kesige. Tradicionalno ove porodice imale su dosta dece. Mihajlo je imao jedanaestoro dece, pa je pri rođenju jedne devojčice i Vladana, preko majora JNA kumovao Josip Broz Tito. Jeremija je polovinom 19. veka bio najbogatiji domaćin u Lopašu, a Ljubinko Milanov bio je poslanik i načelnik SUP–a u Odžacima (Vojvodina).
Slava: Sv. Nikola.
Broj domova: Lopaš 6, Odžaci 1, Sombor 1, Beograd 1.
-Markovići
Braća Sava i Novica kao mladići bavili se kolarskim zanatom. Sa majkom Mandom, koja se preudala, preselili se iz Štulca u Lopaš.
Iz ove familije dosta se dece školovalo. Dušanovi sinovi: Vladan, bio je oficir Vojske kraljevine Jugoslavije. Gerasim je bio napredan student građevine (utopio se u Moravi). Škola u Lopašu nosi njegovo ime. Projektovao most u centru sela. Borivoje je završio građevinski fakultet, a Svetomir ekonomiju. Časlav je dugo bio u vlasti sela, vodio mnoge akcije u izgradnji infrastrukture sela. Njegov sin Dušan je inženjer mašinstva. Radio je na vrlo odgovornim poslovima “Prve petoletke“ u Trsteniku. Drugo dete Milica, udata Simonović, završila je medicinski fakultet, specijalizirala i stekla zvanje primarijusa.
Saša, sin Dušanov, završio je Mašinski fakultet u Beogradu 1989, magistrirao 1993. sa tezom “Automatsko formiranje diferencijalnih jednačina kretanja krutih tela u analitičkom obliku”, a 1996. Doktorirao sa tezom: “Automatsko formiranje diferencijalnih jednačina kretanja sistema kružnih tela u opštem slučaju sa primenom na tehničke objekte”. Radio je kao asistent pripravnik, asistent i docent na Mašinskom fakultetu u Beogradu, a od 2001. godine zaposlen je u EUNET–u, vodećem internet provajderu na ovim prostorima kao izvršni direktor. Kao učenik osvajao je više prvih mesta na republičkim takmičenjima. Sarađuje u časopisima. Objavio je više naučnih radova. Radivojev Vuleta završio je ekonomski fakultet, bio načelnik Uprave prihoda u Trsteniku i radio u finansijskoj službi. Milosavljev Goran završio je medicinski fakultet, specijalizirao higijenu i radi kao načelnik zdravstvene inspekcije za Rasinski okrug.
Slava: Sv. Alempije Stoplnik i ćurđev dan (mala slava).
Broj domova: Lopaš 5, Donji Ribnik 1, Kraljevo 1, Beograd 5, Trstenik 2, Vrnjačka Banja 1, Novi Zeland 1.
-Jankovići
Doselili se iz Crne Glave. Prezivali se, odnosno beležili su ih kao Crnoglavce i Janićijeviće. Od njih potiče i Boško, poznati trstenički trgovac u prvoj polovini 20. veka. Milorad je bio službenik SO Trstenik, šef Mesne kancelarije u Počekovini.
Slava: Sv. Aranđel.
Broj domova: Lopaš 1, Beograd 1, Trstenik 1.
-Miletići
Doseljeni od Kuršumlije. Prvi od Miletića pominju se tri brata: Sima (r. 1803), Blagoje (1815) i Milenko (1833). Momir, sin Milutinov Držao je prodavnicu u Lopašu.
Slava: Sv. Nikola.
Broj domova: Lopaš 2, Riđevštica 1, Crnišava 1, Trstenik 1, Kruševac 1, Aleksandrovac 1.
-Miletići drugi
Doseljeni iz Parunovca, prvo u Bučje. Potomci kažu da se predak tu sklonio posle ubistva Turčina. Nepoznato je ime pretka. Kažu da se prvo doselio iz Bučja pored groblja, pa kako su mu umirala deca, po savetu vračarice preselio se na drugu lokaciju. Zabeležena su braća: Milan (rođ. 1827), Aleksa, Miladin i Mateja. Radošev sin Stojko i tri unuka (Radomir, Radosav i Milosav) radili su na železnici. Treba napomenuti da su veću afirmaciju postigli Ljubiša i njegov sin Milan. Miletić Ljubiša rođen je 1930. godine u Lopašu. Osnovnu školu završio u Počekovini, građansku u Trsteniku, učiteljsku u Svetozarevu, Višu pedagošku u Beogradu, a Pravni fakultet u Prištini. Radio je kao nastavnik (najduže) u OŠ “Živadin Apostolović“ u Trsteniku i u istoj kao pomoćnik direktora škole. Biran je za sekretara Samoupravne interesne zajednice za Opštinu Trstenik, a zatim za predsednika Izvršnog saveta SO Trstenik. Služio je kao primer radnog i disciplinovanog. Za ostvarene rezultate nagrađivan je, a dobitnik je Ordena rada sa srebrnim vencem (1973) i Spomen-plakete SO Trstenik (1971). Miletić Milan rođen je u Trsteniku 1954. godine. Osnovnu školu završio u Trsteniku, Gimnaziju u Vrnjačkoj Banji, a Fakultet političkih nauka u Beogradu, Odsek žurnalistika. Živi u Trsteniku, u porodičnoj kući. Radio je kao novinar fabričkog lista “Petoletka”, gde je bio glavni i odgovorni urednik, a zatim urednik TV Trstenik i kruševačke “Pobede„. Piše od đačkih dana. Objavljuje u mnogim književnim glasilima. Član je udruženja književnika Srbije. Objavio više književnih dela.
Slava: Sv. Pantelejmon.
Broj domova: Lopaš 5, Trstenik 5, Split 1, Beograd 1, Kraljevo 1, Kruševac 1, Stari Trstenik 1, Brezovica 2.
-Milovanovići
Milovanovića predak (verovatno) Dimitrije pre Prvog srpskog ustanka vratio se iz Austrije u Srbiju i naselio u Stari Trstenik. Njegov paraunuk Dragutin služio je u Lopašu, tu se ožeio i nastanio, gde su nastavili da žive njegovi potomci.
Slava: Sveti Luka i Tomin dan.
Broj domova: Lopaš 5, Stari Trstenik 2, D. Ribnik 1, Pančevo 4, Ćuprija 1, Okruglica 1, Trstenik 3, G. Ribnik 1.
-Milutinovići
Nije utvrđeno da li su starosedeoci ili doseljeni. U popisu iz 1862. pojavljuju se Vukojica (1838) i Mijajlo (1848), majka Stanka i Aksentije (1838) i majka Stojna (1802), ali Milosav nije obuhvaćen popisom, tako da njegove pretke ne možemo da povežemo sa potomcima. Jedan od uspešnijih školovanih je Miloje, sin Miletin. Miloje je rođen u Lopašu. Završio je Mašinski fakultet. Na istom i magistrirao. Radio je u IHP “Prva petoletka„ i kao profesor na Višoj tehničkoj školi u Trsteniku.
Slava: Sv. Toma.
Broj domova: Lopaš 5, Stari Trstenik 1, Trstenik 1.
-Milićevići
Nepoznato je da li su starosedeoci ili doseljeni. Milićevići su ugašeni u Lopašu, a ima ih odseljenih u obližnjim mestima.
Slava: Sv. Stevan.
Broj domova: Odžaci 1, Čairi 2, Okruglica 1, Kruševac 1.
-Minaševići
Predak im došao iz Pleša, oko 1830. godine. Sa Cvetkovićima imaju istog pretka. Po Mini su Minaševići. Mina je najverovatnije Mileta Dujić. Fakultet su završili: Živomirova Dragana, Pedagoški fakultet u Jagodini i radi u Osnovnoj školi “Miodrag Čajetinac Čajka„ u Trsteniku; Velisavljev Velibor radi kao nastavnik matematike u školi u Počekovini. Miroslav Zarijev odlikovan je Medaljom za hrabrost i Medaljom zasluga za narod.
Slava: Sv. Arhanđel.
Broj domova: Lopaš 4, Trstenik 3, Pula 1.
-Petrovići
Iz Okruglice u domaćinstvo Vidoja Miletića došao Jevrem Petrović. Kosta je rođen 1883. u Okruglici i doveden od oca u Lopaš. Petrovići u Okruglicu došli iz Grčaka. Života je poljoprivrednik, ali dobar poznavalac starina. Milivoje je inženjer mašinstva. Milosav je na privremenom radu u Austriji.
Slava: Sv. Andreja, a od Miletića nasleđena Sv. Nikola.
Broj domaćinstava: Lopaš 2 (Stari Lopaš).
-Petrovići drugi
Nepoznato od kada su u Lopašu. Prvi se pominju Vilofen (rođ. 1805), Todor (1813), Milosav (1873) i Isidor (oko 1830).
Slava: Sv. Toma i Tomina nedelja.
Broj domova: Lopaš 7, Čairi 1, Trstenik 1.
-Radovanovići
Najverovatnije su starosedeoci. Radovan se prezivao Starčević. Radovanovi unuci su Andreja i Jakov, a jedan od sinova Janićije. Jakovljeva i Andrejeva majka Jela rođena je 1803. godine. Radovan Starčević, kmet iz Lopaša, učestvovao je na zasedanju Velike skupštine narodnih starešina Požeške nahije u Čačku 1821. godine, kada je predstavljao Trsteničku knežinu. Milija ćerka Radojeva, sada Ravilić, završila je medicinski fakultet i specijalizirala ginekologiju, radi kao lekar.
Slava: Sv. Nikola.
Broj domova: Lopaš 3, Počekovina 1, Vršac 1, Petrovac na Mlavi 1, Trstenik 1, Ratina 1.
-Rakovci
Doseljeni su iz sela Rakovo pa su po tome dobili prezime. Pri doseljenju bili su Vučkovići, po Vučku koji se prvi doselio. Njegov sin je Milenko, pa su po njemu bili Milenkovići, dok konačno nisu prešli na prezime Rakovac. Vučko je rođen oko 1760. godine, a Milenko 1878. godine. Sava je zapisivan kao Sava i kao Savko. Milenkova žena je Margita.
Slava: Sv. Luka.
Broj domova: Lopaš 7, Dublje 2, Popina 2, Trstenik 7, Smederevo 2, Beograd 2, Grabovac 1, Čairi 3.
-Savići
Prvi se pominje (zabeležen) Petar, rođ. 1823. godine. Doseljeni iz Batota, najverovatnije da se doselio Petar.
Slava: Sv. Stevan.
Broj domova: Lopaš 2.
-Sretenovići
U familiji od predaka prvi je evidentiran Đurđe, rođen 1798. godine i verovatno njegov brat Radivoje, rođen 1817. godine. Đurđevi sinovi se rađali od 1842–1846. godine. Ima podatka da je Jovan umro 1846. godine, ali nije ubeleženo ime njegovog oca. Familija je dosta brojna, ima porodica u 11 mesta.
Slava: Sv. Arhanđel.
Broj domova: Lopaš 14, St. Trstenik 1, Planinica 1. Grabovac 2, Kragujevac 1, Beč 1, Kraljevo 1, Beograd 1, Trstenik 3, Dedina 1.
-Ćirići
Nije poznato odakle su došli. Prvi je zabeležen Jevta (1827) i žena Jevrosima. Jevta je bio sa prezimenom Kljajić, ali je pri rođenju sina Milije sa prezimenom Ćirić. Od uspešnijih u familiji treba istaći Milivoja Ćirića. Milivoje, od oca Stojana iz Lopaša, rođen je 1944. godine. Završio je Mašinski fakultet u Beogradu, kasnije specijalizirao hidrauliku. Radio u IHP “Prva petoletka“, najviše na poslovima projektovanja. Od 1992. godine poseduje firmu “Ćirić–a. d.”, koja se bavi metalo–prerađivačkom delatnošću. Zapošljava 3 radnika. ĆirićSmiljko 1880. godine bio je poslanik Narodne skupštine Srbije.
Slava: Sv. Nikola, mala: Tomina nedelja.
Broj domova: Lopaš 11, Trstenik 2, Beograd 3, Užice 1, Niš 1, Ruma 1.
-Cvetkovići
Po sećanju jednog broja članova ove familije, na osnovu kazivanja njihovih starijih, predak im je doseljen iz Pleša (Župa). Po arhivskim podacima postojbina Cvetkovića, koji slave sv. Arhangela Mihajla, je sa juga Srbije, a odatle se selili u Srbiju, njene krajeve u više vremenskih perioda. Stara postojbina je Lab na Kosovu.
Po prikupljenim podacima iz arhivske građe u Lopašu Cvetkovići se dosta rano pojavljuju. Pri doseljenju i familija Minaševića nosila je naziv Cvetkovića. U 19. veku nosili su prezime po očevima i dedovima: Petrovići, Mihajlovići, Miloševići, Milići, Jovanovići, Jeremići, a Antonije je zabeležen kao Crnoglavac. Pored Lopaša ima ih još u 12 mesta. Potomci imaju dosta skromno pamćenje o precima. Zato, a i zbog česte promene prezimena, teško se pravila šema rodoslova. Čak i Antonijev sin Bogoljub zabeležen je kao Bogosav, a i kao Boško. Prva imena se pominju: Mihajlo (rođen oko 1770. godine), njegov sin Jeremija (r. 1790) i unuk Mihajlo (r. 1820). Pominju se Milić i Petar, čiji su sinovi rođeni početkom 19. veka, takođe i Mileta Dujić. Antonije rođen 1927. popisivan je i kao Crnoglavac i kao Cvetković, ali ni on se nije mogao povezati za nekog od predaka ove familije, a bila su već dva kolena starija od njega.
Najpoznatiji iz ove familije je Cvetković (Milovana) Ljubiša. Završio je Ekonomski fakultet u Beogradu 1970. godine. Radio je u Trsteniku. Pominju se Milić i Petar, čiji su sinovi rođeni početkom 19. veka, takođe i Mileta Dujić. Antonije rođen 1927. popisivan je i kao Crnoglavac i kao Cvetković, ali ni on se nije mogao povezati za nekog od predaka ove familije, a bila su već dva kolena starija od njega. Najpoznatiji iz ove familije je Cvetković (Milovana) Ljubiša. Završio je Ekonomski fakultet u Beogradu 1970. godine. Radio je u Trsteniku kao načelnik za privredu i finansije pri SO Trstenik. U jednom mandatu bio predsednik Izvršnog saveta SO, a kasnije zamenik direktora PKB “Trstenik“. Rezervni je oficir.
Ova familija slavi Aranđelov dan i Jeremijin Dan, a neke porodice uzimale su slavu uz miraz (Gmitrov Dan).
Broj domova: Lopaš 12, Kamenjača 4, Trstenik 5, Vršac 1, Vr. Banja 1, Donja Omašnica 1, Beograd 1, Kragujevac 1, Beljici 3, Budva 1, Australija 1, Engleska 1, Nemačka 1.
Doseljeni u 20. veku
- Bićanin Miroslav iz Riđevštice, u domaćinstvo Vučić Miodraga i ćerke mu Milosave,
- Vračaričić Nikola iz Globodera, u domaćinstvo Ćirić Ignjata i ćerke Milice,
- Vukčević Života iz Jasikovice, u domaćinstvo Miletić Boljina i ćerke mu Milosije,
- Domiševac Stanimir iz G. Omašnice, u domaćinstvo Miletić Savka i ćerke mu Miljojke,
- Vučković Nikola iz Bučja, u domaćinstvo Rakovac Milovana i ćerke mu Živke,
- Egerić Miloslav iz Riđevštice, u domaćinstvo Ćeličanin Mihajla i ćerke Gvozdene,
- Živković (Vukašina) Borisav iz Razgojna kod Leskovca, u domaćinstvo Cvetković Aranđela i ćerke mu Milanke,
- Kolarević Mijuško, u domaćinstvo Kesegić Stanka i ćerke mu Petrojke,
- Krstić Miloš iz Grabovca, u domaćinstvo Janković Ivana i ćerke mu Krstine,
- Lazovići, naseljeni u selo,
- Lević Tihomir iz Levića, u domaćinstvo ćirić Borisava i ćerke mu Ljubinke.
- Mališ Tatomir iz Foče, u domaćinstvo Ćalić Dušana i ćerke mu Perside,
- Pantelići, naseljeni iz Počekovine (Riđevci),
- Petrov Krsta, nastavnik, dir. škole, naseljen,
- Spasov Bojan, majstor građevinac, došao iz Gornje Ljubave (okolina Bosiljgrada),
- Tomovići, naseljeni,
- Curaković Radomir iz Riđevštice, doseljen,
- Todorović Miladin iz Bučja, u domaćinstvo Gašić Miladije,
- Jovanović Radosav iz J asikovice, u domaćinstvo Sretenović Jablana i ćerke mu Budimke,
- Todorović Stanoje iz Vučitrna, na miraz u domaćinstvo Miletić Radosava i ćerke mu Gordane,
- Sekulić Božidar, naseljen,
- Čarinac, naseljen.
IZVOR: Prema knjizi Momčila R. Todosijevića „Podgočka naselja trsteničkog kraja“, izdanje Beograd 2008. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)