Poreklo prezimena sela Mlanča, Grad Kraljevo – Raški okrug. Prema knjizi Dragoljuba V. Korićanca „Nadibar – 1“ – izdanje 1992. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Naselje se nalazi u porečju srednjeg toka reke Studenice, a u međurečju između ove i Graicke reke. Granična sela su Osonica, Orlja Glava, Miliće, Vrmbaje i Privorica.
Postanak sela.
Mlanča je veoma staro naselje. Prvi put se pominje u osnivačkoj povelji velikog župana Stevana Nemanje studeničkom vlastelinstvu 1196. godine kao selo Mlan’ča*. Tada je sa većim brojem sela, zaselaka i metoha iz okruženja manastira priložena manastirskom posedu. Pored ostalih u povelji se pominju okolna sela i zaselci koji ni do danas nisu promenili svoje ime: Brezova, Gušterica, Zasad, Bakovo, Polumir, Perje, Bresnik, Rastište, Savovo, Glavoči. Dubac, Luke, Mečke i druga.
Istorijat sela.
Iz turskog perioda podataka o Mlanči nema ili su nedostupni, jer turski katastarski popisi za ovo područje nisu istraženi.
Prvi popis Mlanče u oslobođenoj kneževini Srbiji, izvršen je posle
priključenja Novopazarske nahije srpskoj kneževini 1833. godine. Ovaj popis urađen je tako što su pojedini zaselci upisani kao samostalna sela, pa je stvoren privid da je Mlanča tada imala samo 5 domaćinstava. Iz ovako razbijenog popisa u kome su Mlanča, Graići, Bažale, Orlja Glava, Šolaće,
Puriša, Rudina, Despotovica, Milićani, Borkove, Šaće, Renovo, Ralenoviće, Goluša itd; samostalna sela teško je sagledati celinu naselja iz tog vremena, ali se čini da je upravo navedeni prostor docnije ozvaničen, jer se iz navedenih zaselaka uočavaju konture Mlanče, Orlje Glave i Milića.
Kada je 1839. godine prvi put formirana opština Mlanča, u srezu studentičkom okružja čačanskog, njen prvi predsednik bio je Sava Stanković iz Mlanče star 39 godina, sin Milosava, ugledan domaćin sa oko 25 članova domaćinstva.
Pomoćnici su bili Simo Milosavljević (Jovičić) iz Milića, sin Milosava takođe ugledne domaćinstvo sa istim brojem članova i Lakić Milićević iz Orlje Glave. Dakle, Mlanča u širem smislu obuhvata sela Mlanču, Miliće i Orlju Glavu.
Prema popisu iz 1863. godine Mlanča u užem smislu je imala 33 domać–
instva sa 139 muških i 142 ženska stanovnika. čija je ukupna vrednost nepokretne imovine iznosila 1 280 : (cesarskih dukata) ili 38,78 po domaćinstvu.
Tip sela.
Danas Mlanča obuhvata zaselke: Despotovinu, Rudine, Grdan, Purice, Obadine, Kosovine, Geleševci, Renevo, Bažale, Borkove, Šiće, Ralenoviće itd.
Komunikacije.
Mlanča je sa Orljem Glavom i Milićima je bila a i danas je tranzitne naselje iz koga se naseljava širi prostor Nadibra.
Ime sela.
U sačuvanom toponimu Okrugle bare naziremo slovensku osnovu mlaka iz koje je ime naselja moglo nastati. Pojam Mlanča u narodu se razume kao širi prostor kome pripadaju sela Mlanča, Milići, Orlja Glava itd.
Toponimija.
Ulice, Pod selom, Kleče, Ledine, Košare, Goleševci, Jasik, Renevo, Grajići, Čalja, Šelać, Jaćevac, Šupelj, Okrugle bare, Privoje, Petlovac. Vilipov laz, Lučice, Krasino brdo, Jaruge, Bukalište, Cmiljanina crešnja. Plandište, Rajkovina, Sankovac, Okruglica, Pavlovo brdo, Krš, Mustać, Mula, Vrevi, Žarac, Krilina lazina, Sastavni, Samokov, Stolovak, Rupčina,Glavica, Omar, Vrelo, Lug, Veliki do, Duboki potok, Ilinska kosa, Vratišnjak, Beloševa reka, Graicka reka, Jasenska reka, Strainjska reka, Rzav, Zmajevac, Zmajevac–Rudnne.
Ostali podaci o istoriji sela.
Po predanju Đokovići su krili Karađorđa u luburi pokrivenog kučinama. Turci su ih mučili (goreli vrućim kukačom) da ga odaju jer su imali sigurnu pojavu da ga oni skrivaju. Te je bilo u vreme kad je Karađorđe išao na Sjenicu i Suvodol (1809), a tada je preko Krčanika provukao i jedan top.
Poreklo stanovništva.
Od rodova upisanih u tefter arački 1833. godine danas nema Stankovića koji su tada jedini živeli na užem području Mlanče. Veći broj ostalih rodova održao je svoj kontinuitet do danas, ali se zbog unutrašnjeg seljakanja prepoznaju po okolnim zaselcima Orlje Glave i Milića a neke tada upisane u ovim selima prepoznajemo u Mlanči.
Pada u oči da je veći broj rodova registrovanih u popisima 1833.
i 1834. godine imao rodovske ime po mestu gde živi kao: Mlančanin,
Milićanin, Bažalac, Rudinac itd.. što se može shvatiti da su u
ovim mestima bili starinci.
Znatno veći broj je imao rodovske ime po mestu odakle je doseljen kao: Brkušanii iz Brkuša; Keteranići (danas Keturi ili Koturovići) od Kotora; Kameštanin iz Kamešnice na Pešteru; Milićanin iz Milića; Lišanin iz Lise; Koinac iz Kejinovića; Orloglavad iz Orlje Glave; Šelaćanin iz Šolaća; Dobrodelac iz Dobrog Dela; Ralenovac iz Ralenevića i slično.
Redni broj-naziv roda-broj kuća 1991-Krsna slava-poreklo
1 Anđelkovići – 3 Aranđelovdan
2 Bogdanovići – 1 Aranđelovdan, Sivčina – Ivanjica
3 Borisavljevići – 1 Stevanjdan
4 Brkovići – 1 Nikoljdan
5 Brkušani – 2 Aranđelovdan, Brkuše
6 Vasiljevići – 2 Aranđelovdan, Rudine
7 Vučićevići – 1 Aranđelovdan
8 Dragićevići – 1 Aranđelovdan
9 Đokovići – 3 Nikoljdan
10 Živkovići – 1 Jovanjdan
11 Jerotijevići – 1
12 Jovanovići – 4 Aranđelovdan, Vasojevići
13 Kovačevići – 2 Jovanjdan
14- Koturovići – 2 Lazarica, Kotor – Boka
15 Lišani – 5 Aranđelovdan, Pridvorica, Lis u Dragačevu
16 Malevići – 1 Jovanjdan
17 Markovići – 1
18 Mijailovići – 1 Mitrovdan
19 Milićevići – 1 Alesandrovdan
20 Miloševići – 3
21 Milutinovići – 2 Lučindan
22 Mitrovići – 1 Aranđelovdan, ranije Dmitrovići
23 Pejovići –1 Aranđelovdan, Hercegovina
24 Sarići – 3 Pantelijevdan
25 Stojkovići – 15 Aranđelovdan
26 Todorovići – 4 Nikoljdan
27 Ćurčići – 1 Mitrovdan
28 Filipovići – 5 Aranđelovdan
29 Čakanci – 1 Jovanjdan
Dodatna objašnjenja:
2) Bogdanovići, drugo prezime Jovanovići.
12) Jovanovići su sa Anđelkovićima, Dmitrovićima i Vučićevićima
jedan rod.
14) Koturovići ili Koturi, staro prezime Kotoranići, što znači da su doseljeni od Kotora.
29) Čakanci, drugo prezime Čekanci.
IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba V. Korićanca „Nadibar-1“ – izdanje 1992. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)