Poreklo stanovništva sela Leskova Bara, opština Surdulica – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Leskova Bara je nalo selo na granici Masuričke kotlinice prema Grdeličkoj Klisuri. Susedna sela su: Kijevac, Dugi Del i Bacijevac.
Vode.
Meštani koriste vodu za piće iz izvora, koji izbijaju u samom selu i oko njega. Izvori imaju ove nazive: Studeni Kladenac, Pirajište, Donji i Gornji Izvor, Milanova Česma i dr.
Zemlje i šume.
Po granici atara nalaze se ovi potesi: Reka Dubnica, Pašine Garine, Gutovica, Pečište, Preštip, Ašanske Ornice i Studeni Kladenac. Unutrašnji delovi atara zovu se: Selište, Ržište, Kriva Ornica, Drenova Čuka, Lipovnik, Golemi Čukar, Prisoje, Zajednica i Adžiske Njive.
Tip sela.
Leskova Bara je selo razbijenog tipa i sastavljena je od mahala: Ćelište, Jasike, Savinci, Vatašci, Lipovnik ili Deda Stojkova, Rđavac i Deda Ivanova.
Leskova Bara je 1952. godine u svom sastavu imala ukupno 65 domaćinstava.
Postanak sela, starine i prošlost.
Selište se nalazi zapadno od sela. Priča se da je tamo nekada bilo selo. Danas se u njivama na Selištu poznaju ostaci od zidova. Ne zna se ko je živeo na Selištu. Nedaleko od Selišta su mesta Crkvište i Studeni Kladenac. Na Crkvištu se „vide duvarine“. Crkva je bila postavljena u smeru istok-zapad i ona je pripadala stanovnicima naseljenim na Selištu.
Ostaci od jedne druge crkve postoje na mestu Žirovi Čukar – istočno od sela.
Današnje selo osnovano je oko sredine XIX veka – u isto vreme kada je osnovan i susedni Dugi Del. Po pozivu muslimljana vlasnika sela tada su doseljeni preci današnjeih rodova Vatašani i Stankovići; uskoro posle njih pristigli su i drugi rodovi. Svi rodovi vode poreklo iz oblasti Vlasine i Krajišta – selo Božica i dr.
U jednom rešenju šerijatskog suda iz Vranja iz 1873. godine u Leskovoj Bari pominje se čiflik Sulejman-age iz Vranja. Pominju se i ovi meštani Leskove Bare: Milan Đorđević, Dimitrije Gospođin, Stanko Đorđević, Sava Stojiljković, Ilija Bogosavljević, Milosav Gospođin, Vučko Pešić i Stojko Rajković. Pomenuto rešenje čuva se u arhivi mesne kancelarije susednog sela Dikave; prepis rešenja je iz 1883. godine. Prilikom oslobađanja od Turaka jedan deo zemlje Leskove Bare pripadao je jednom muslimanu Ajredinu iz Surdulice. On je imao dva brata; jedna od njih bio je vlasnik susednog Bacijevca a drugi – Asan – je bio vlasnik sela Dugi Del. Kada su se muslimani iselili iz Surdulice 1878. godine, onda su meštani zemlju otkupili – „plaćeno je 60 kesa“.
Potes Pašine Garine se nalazi iznad sela. Za vreme Turaka tu je leti bilo bačilo nekog musimana Ćerima iz Alakinca.
Ašanske Ornice nalaze se ispod sela, na zapadnoj strani. Tu su ranije preko leta „sedeli Ašani sa stokom“. Oni su kasnije terali stoku na Čemernik. Za Ašane (Cincare) se priča da su bili iz Makedonije.
Groblje današnjih meštana je u severnom delu sela.
Seoska slava je drugi dan Duhova.
Poreklo stanovništva.
Stanovništvo Leskove Bare potiče od doseljenika.
Rodovi su:
-Vatanci, Aranđelovdan i Nikoljdan, su doseljeni oko sredine XIX veka kao jedna kuća sa Vlasine.
-Stankovići, Aranđelovdan i Nikoljdan, su takođe doseljeni sa Vlasine.
-Deda Ivanovi ili Vlasinci, Jovanjdan, su doseljeni za vreme Turaka iz Damnjaničeve Mahale na Vlasini.
-Daničićevi, Aranđelovdan i Nikoljdan, su doseljeni sa Vlasine ili iz Krajišta.
-Deda Stojkovi, Aranđelovdan, su doseljeni sa Vlasine ili iz Krajišta.
-Savinci, Aranđelovdan, su doseljeni sa Vlasine ili iz Krajišta.
-Dimitrijini, Aranđelovdan, su doseljeni sa Vlasine ili iz Krajišta.
-Veličkovi, Aranđelovdan, su doseljeni sa Vlasine ili iz Krajišta.
-Deda Strahinjci, Aranđelovdan, su doseljeni sa Vlasine.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)