Poreklo prezimena, selo Belanovce (Vladičin Han)

Poreklo stanovništva sela Belanovce, opština Vladičin Han – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnika Porekla Milodan.

Položaj sela.

Belanovce je planinsko selo; leži u izvorišnom delu Jovačke Reke na zemljištu visokom od 600 do 850 metara. Okolna naselja su: Beliševo, Jovac, Sikirje (Poljanica) i dr.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće iz izvora, kojih ima u selu i najbližoj okolini. Nazivi su: Bele Vode, Dobra Voda, Izvor, Dva Kladenca, Leskov Kladenac i dr.

Zemlje i šume.

Potesi na granici atara su: Oblik, Gola Čuka, Baltina Čuka, Bilo, Ostra Čuka, Kalovska Dolina i Reka. Unutrašnje delovi atara čine potesi: Ploča, Manastirski Rid, Selište, Topole, Jančin Grob, Senske Livade, Dobra Voda (izvor), Preslop, Smiljeva Ornica, Manastirište, Sv. Pantelejmon i Igrište.

Tip sela.

Belanovce je selo razbijenog tipa. Razlikuju se mahale: Cekarska, Zdravkovska, Korijaška ili Đorđinci i Alandarska ili Padinarska. Rastojanje između mahala iznosi od 500 do 1000 metara. Postoje i pojedine izdvojene kuće.

Selo je 1952. godine brojalo 87 domaćinstava.

Postanak sela, starine i prošlost.

Postoji mesto Džidovsko Grobište. Tu su otkopavani „gologani – cevorki pogolemi od naši“. Veruje se da si Džidovi bili stanovnici koji su ovde živeli pre Srba.

Selište leži nedaleko od današnjeg središnjeg dela sela. Spada u starija Selišta. Opšte je predanje da je na Selištu, „pred da su zavladali Turci“, bilo staro srpsko selo („od to pleme ne ostalo danas“).

Potes Manastirište leži u istočnom delu sela. Tamo se nalaze „duvarine“ od ranijeg manastira. Stanje ruševina je takvo da se vidi kako je hram bio postavljen u pravcu istok-zapad. Dužina je iznosila 10 a širina 5 metara. Natpisa nema, ali ih je do skora bilo. Meštani pričaju da je manastir porušen kada je uništeno i selo uSelištu. Na dan Sv. Ilije meštani se okupljaju kod Manastirišta i pale sveće. Pored ruševina izbija izvor Lekovita Voda.

Na mestu gde je današnja seoska crkva Sv.Pantelejmon do 1900. godine nalazile su se ruševine jedne stare crkve „iz vremena kralja Milutina“. Ta crkva, kako se kazuje,  pripadala je selu na Selištu. Pomenute godine na mestu ove crkvine sagrađena je današnja crkva.

Groblje ranijeg sela leži blizu Selišta. Tu se ukopavaju i današnji stanovnici. Od starih grobova „ljudi su ispovadili kamenje“.

Sadašnje Belanovce je staro ko 220 godina. Tada je na zemljište obraslo šumom došla su tri brata poreklom iz okoline Ćustendila. Dva brata su sagradili kuće u Belanovcu, dok je treći prešao u susedno Beliševo – tamo su od njega Bulumaci. Od pomenuta dva brata vode poreklo današnji stanovnici Belanovca. Prve kuće Belanovca ležale su na mestu zvanom Selo, u sredini današnjeg naselja. Kada su se stanonici namnožili na više od 7 kuća, tada su oni „izišli iz Sela kude našli bolja mesta“. Tako je Belanovce postalo razbijeno i dobilo današnje mahale.

Anište je na putu Poljanica – Vranje u podnožju uzvišenja Oblik. Ostataka od starina nema. Blizu Aništa je mesto Drum.

Mesto Jančin Grob dobilo je ime po nekom ovčaru, koga su ubili Turci. Tu danas ne postoji grob.

Crkvena slava je Sv. Pantelejmon a seoska Car Konstantin i Carica Jelena. Glavni sabor je na dan crkvene slave. Tada dolazi „mnogo narod“ iz susedne Poljanice.

Poreklo stanovništva.

Kako je pomenuto, svi seoski stanovnici potiču od dva brata koji su se ovde naselili pre oko 220 godina iz okoline Ćustendila u Bugarskoj. Od njih su se namnožili rodovi:

-Cekarci, Zdravkovci i Đorđinci. Svi slave Nikoljdan. U rodu Cekarci zna se ova genealogija: Krsto, 70 godina – Aleksa – Risto – Cvetko (po njemu su dobili ime) – Ilija – Nikola. Doselio se Nikolin otac sa bratom. Ranije su Cekraci bili veliki stočari; samo jedna njihova kuća imala je toliko goveda koliko sada ima ceo rod; prezala je „sedam jarma volova“. Kuće roda Cekarci nalaze su u Cekarskoj mahali, kuće roda Zdravkovci nalaze se u Zdravkovskoj Mahali a kuće roda Đorđinci nalaze se u Korijaškoj Mahali.

Deda Stevanovci, Zalogarci i Alendarci – svi slave Aranđelovdan.

Iseljenici.

-Belanovčani žive u Alakincu.

-Bulimaci i Padinari žive u Beliševu.

-Čukarinci su se iselili u Jovac.

-Stanojčini su u Lepenici.

-Bogdanovići i Stankovići žive u Velikom Trnovcu.

-Cekarci, dve porodice žive u Igrištu kod Leskovca.

-Deda Stevanovci, dve porodice žive u Radevcu – Jablanica.

-Zdravkovci imaju iseljenike u Polomu – Stojkovići i Stošići, kod Vladičinog Hana i u Trnavi kod preševa.

-Đorđinci imaju iseljenike u Ravnoj Banji kod Lebana i u selima Vina i Gorina – kod Leskovca.

-Alendarci, im ih iseljenih u Ravnoj Banji, Moravcima i Oruglicu kod Lebana.

-Stojkovići žive u Dobrejancu – Poljanica.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnika Porekla Milodan.