Poreklo stanovništva sela Toplac, Grad Vranje – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Toplac leži po dolovima i na kosama oko 2 kilometra desno od Južne Morave. Okolna naselja su: Katalenac, Ćukovac, Kumarevo i dr.
Vode i ime selu.
Skoro svi meštani koriste vodu za piće sa jakog izvora Toplac, koji izbija u podnožju odseka. Po ovom izvoru nastalo je ime sela. Drugi slabiji izvor izbija iznad sela na mestu Crveni Breg. Na tom izvoru „najviše se poji stoka“.
Zemlje i šume.
Njiva, paša i šuma nalaze se na potesima, koji nose ove nazive: Zavoj, Topole, Rosulje, Brešljaci, Šuplji Kamen, Strašljivac, Dedova Ornica, Ostra Čuka, Čevrljuga, Lokma, Petrova Glava (vinogradi), Plandište, Meanište, Bugarke, Aginka, Borinarka i Zaimov Zabel.
Tip sela.
Toplac je selo razbijenog tipa. Deli se u onoliko mahala koliko ima većih seoskih rodova.
Toplac je 1951. godine imao ukupno 92 domaćinstva.
Postanak sela i starine.
Ne zna se kada je osnovan današnji Toplac. U njemu su stari rodovi: Terzinci, Kitarci, Nikolčinci, Đorđinci, Jankovci, Šarkovci i Cevnci. Od njih potiču mnoge seoske porodice. Sela Toplac i Katalenac imaju zajedničku pašu, šumu i groblje.
Prilikom oslobađanja od Turaka Toplac je zatečen da leži na višem položaju u blizini susednog Katalenca. Današnje toplačko polje pokraj Južne Morave tada je pripadalo nekom Ali Avmet Zaimu iz Vranja. Stanovnici iz Toplaca povremeno su silazili u polje da rade kao momci, dok su noću boravili u svojim kućama. Godine 1878. zemlja pomenutog Turčina, kupovinom, prešla je u vlasništvo meštana iz Toplaca. Da bi bili bliže radnoj zemlji, oni su najveći deo sela preselili na današnji položaj.
U donjem delu sela postoji crkva Sv. Petra. Crkva je građena odmah nakon oslobođenja od Turaka. Oko crkve je groblje. Tu je bilo i za vreme turske vladavine. Svi stanovnici imaju dve zajedničke slave; seosku slavu Spasovdan i crkvenu na Petrovdan. Za stoku „svete maslo prve nedelje posle Krstovdana“.
Meanište je potes na ranijem važnom putu pravca severoistok-jugozapad u ravnici pored Južne Morave. Pred kraj turske vladavine tu je držao han neki „Grk“, zvani Ljota. Bugarke su njive koje se nalaze pored Meaništa. U donjem delu sela, tamo gde je glavna česma, meštani su iskopavali parčade velikih zemljanih ćupova.
Poreklo stanovništva.
Moguće je da su starinci ovi seoski rodovi:
-Terzinci, Aranđelovdan. Neki preci su imali terzijsku radnju u Vranju te su po tome dobili prezime.
-Kitarci, Nikolčinci ili Deda Kostini, Đorđinci, Jankovci, Šarkovci i Cevinci – svi slave Aranđelovdan. Deobom prednjih starinaca postali su i ovi rodovi:
-Pandurci, Nakinci, Deda Stankovi, Đorđija, Ristići, Čifčici i Stojčini – svi slave Aranđelovdan.
Doseljenici:
-Trejakovci, Aranđelovdan, su doseljeni iz Trejaka u slivu Kleničke Reke.
-Šopovi, Savindan, potiču od domazeta koji je došau u kuću roda Kitarci. Starina im je iz Babine Poljane u Gornjoj Pčinji.
Iseljenici:
-Pupunci žive u Suvom Dolu.
-Kostići su se iselili u Jelašnicu.
-Đerančani su u Jovcu.
-Ćošini su se iselili u Beli Breg.
-Đelinci, Tasići, Trajkovići i Gabrika su u Vranjskoj Banji.
-Terzinci, dve porodice su se iselile u Vranjsku Banju i Surdul.
-Trejakovci, pet kuća se iselilo u Vranjsku Banju (Topličanci).
-Kitarci, jedna kuća se iselila negde u Srbiju.
-Nikoličanci, pet kuća se iselilo u Jelašnicu, dve u Orahovac kod Preševa, tri u Leskovac i jedna u Beograd.
-Đorinci, jedna kuća se iselila u Bojnik kod Leskovca.
-Stojčini, dve kuće žive u Kumanovu.
-Čifčici, tri kuće se iselilo u Veliki Trnovac.
-Civinci, jedna kuća živi u Đorđevcu kod Grdelice.
-Đorđija, jedna kuća je u Vranjskoj Banji i dve u Orahovici kod Preševa.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)