Poreklo stanovništva sela Kožetin, opština Aleksandrovac – Rasinski okrug. Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Kožetin zauzima povoljan geografski položaj, između pobrđa i ravni. Leži na izlazu dve rečne doline u ravan. Odatle je koristio zgodne veze sa zaleđem i dve poljoprivredne površine; jednu u ravni a drugu u pobrđu.
Starine o selu.
Na jednoj rtastoj zaravni, iznad naselja, nalazi se crkva, koja je jedno vreme bila jedina crkva u celoj Župi. Kao takva, ona je bila narodno zborište. Oko nje se formiralo naselje, sastavljeno od nekoliko mehana, hanova i dućana i koje je premešteno u dolinsku ravan, gde se formiralo novo upravno mesto, pod starim nazivom Kožetin, koje je kasnije nazvano Aleksandrovac – po kralju Aleksandru Obrenoviću. Poslednja kafana je spuštena iz Kožetina oko 1879. godine. Stari Kožetin je bio ne samo neka vrsta duhovnog i upravno-ekonomsko središte već i uporište za oslobođenje od Turaka. Za vreme Prvog srpskog ustanka tu su bili izgrađeni šančevi za odbranu i napad.
Pored ovog Kožetina, u srednjem veku se pominje još jedan Kožetin, pod nazivom Kožetino Dolne. U povelji kojom je čelnik Radič priložio svojoj crkvi u Grabovnici uz nekoliko sela navodi se i Kožetino Dolne. To potvrđuju i tragovi naselja, jer su tu, kod stare osnovne škole, u blizini rečne obale, nađeni su, prilikom rekonstrukcije ulica, ostaci crkve i oko nje groblje. Prema tome, Donji Kožetin je u burna vremena iz ravni nestao a Gornji Kožetin pri brdu ostao.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Kožetin je staro naselje, koje se pominje u Studeničkoj povelji. U novije veme selo Kožetin srasta u varoš Aleksandrovac, od koga ga deli samo mali most. U Kožetin se danas naseljavaju doseljenici iz okolnih sela, poglavito Puovca, Latkovca i Velike Vrbnice kao i drugih priplaninskih naselja. U 80 kuća takvih doseljenika izgubilo se staro stanovništvo, od kojih je preostalo nekoliko porodica, koje se i danas bave zemljoradnjom.
To su:
-Popovići*, poreklom od poznatog svešteničkog bratstva iz Velike Vrbnice.
-Vukojevići i Petrovići*, čiji su preci došli iz Crne Gore u drugoj polovini 18. veka.
-Đorđevići*, koji su se ranije prezivali Vranići, kažu da su im preci doseljeni iz Sandžaka – Stara Raška ili sa Kosova. Jedno bratstvo s’ takvim prezimenom postoji i danas u selu Čedovu, kod Sjenice.
-Ristići* su ovde doseljeni iz Strmenice.
-Nikolići* su iz Rokca – Kopaonik, od bratstva Lapčevića.
*Ne kaže se koju slavu slave.
IZVOR: Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)