Poreklo prezimena, selo Aliveroviće (Sjenica)

Poreklo stanovništva sela Aliveroviće, opština Sjenica. Prema studiji „Sela sjeničkog kraja antropogeografska proučavanja“ Mile A. Pavlović iz 2009. godine. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.

Aliveroviće je seosko naselje smešteno u podnožju Velike Ninaje, u visinskom pojasu 1.170-1.210 m. Nalazi se na samom prelazu između Donjeg i Gornjeg Peštera, na krečnjačkom terenu i na granici sjeničke i tutinske opštine. Kuće su uglavnom formirane na obodu vrtača. Ovo je izrazito bezvodan kraj. Svrstava se u seoska naselja razbijenog tipa i nalazi se 28 km jugoistočno od Sjenice. Selo objedinjuje nekoliko zaselaka – mahala: Suljevići, Husovići, Hasovići, Sejdovići, Mirovići, Arifovići i Smakovska mahala. Seoski atar, površine 400 ha, pripada Katastarskoj opštini Rasno. U selu je prema popisu 2002. godine živelo 157 stanovnika. Prema podacima iz 1921. godine navodi se kao zaselak sa 9 domova i 53 stanovnika,

U ataru Aliverovića se nalazi nekoliko izvora slabog intenziteta, zvanih Močila, čija je voda kaptirana za vodovod i služi za snabdevanje domaćinstava vodom. Velike površine zauzimaju prirodne i veštačke livade i pašnjaci.

Istraživanjima na terenu došli smo do saznanja da o poreklu imena i postanku sela postoji nekoliko tumačenja. Po jednima, selo je nastalo u XVII veku i prvi doseljenik je bio Has Hot iz severne Albanije, čiji je sin Alija dobio selo u posed, po kome je naselje i dobilo naziv. Po drugom tumačenju, selo je formirano u XVIII veku, a ime dobija po Alju, koji je došao iz Albanije i tu se naselio. Njegovi preci su Hoti iz Rapš-Hotita u Albaniji. Mile Nedeljković smatra da selo nosi naziv po „muškom imenu Aliver (iskrivljeno od Oliver). U XV veku u oblasti Brankovića, kojoj je pripadala i nahija Sjenica, popisana su kao spahije petorica Olivera, od kojih po dvojica u nahijama Ras i Sjenica. Međutim, po petom Oliveru iz popisa 1455. godine može biti da je nastalo ime sela Aliverovića. Meštani koji danas žive u selima Aliveroviće, Boguti i zaseoku Bogućanska svakako ne potiču od Boguta i njegovog sina Olivera, upisanog 1455. godine kao spahija, jer je tokom vekova u ovom predelu bilo više premeštaja stanovništva, ali nazivi njihovih sela, najverovatnije, čuvaju spomen na zasnivače ovih naselja – Olivera (Alivera), sina Boguta, i njegove potomke.” [Nedeljković, 1999, 88]

Selo je bez privrednih objekata i ustanova. Selo je struju dobilo 1983, vodovod 1978. godine, kada su kaptirani izvori iznad sela, u podnožju Trojana, i kada je dovedena voda. Makadamski put su dobili 1996, a telefon 2006. godine. U selu ne postoji škola i đaci idu u Rasno. Atar sela ima samo 10% obradivog zemljišta i, kako je na krečnjačkom terenu, veoma je kamenit, tako da nema uslova za ratarstvo. Najvažnije zanimanje stanovništva je stočarstvo (govedarstvo i ovčarstvo).

Dnevni migranti: 10 radnika, 3 učenika erednje škole i 20 učenika osnovne škole. Učenici osnovnu školu pohađaju u Rasnu, a srednju u Sjenici.

Broj stanovnika u ovom selu se u periodu 1948-1961. povećao blizu 4%, a do 2002. smanjio 18%. Brojno kretanje domaćinstava je u funkciji brojnog kretanja stanovništva, tako da je 1991. bilo 18 domaćinstava ea 5 i više članova (78,26%), a 2002. godine 20 (80,00%). Prosečan broj članova u domaćinstvu je u opadanju od 1961, pa je 1991. bilo 60,87% domaćinstava sa prosečnim brojem članova preko 7, a 2002. godine 36,00%.

Broj stanovnika i domaćinstava sa prosečnim brojem članova u domaćinstvu    

Godina       Broj stanovnika       Broj domaćinstava      Srednji broj članova u domaćinstvu

1948.                    129                                       18                                              7,16

1953.                     136                                      20                                             6,80

1961.                      134                                     20                                              6,70

1971.                      134                                     20                                              6,70

1981.                      139                                     20                                              6,95

1991.                       157                                     23                                              6,82

2002.                      157                                     25                                              6,28

Domaćinstva u selu Aliveroviće:

1.      Suljović Suljo

Domaćinstvo ima 11 članova. Od Sjenice je udaljeno 40 km, a od osnovne škole i autobuske stanice 5 km. Kuća je građena od čvrstog materijala, i poseduje delimično sanitarne uređaje i vodu. Struju su dobili 1983. godine. Jedno lice je zaposleno u Austriji, 4 člana traže posao, a 3 su učenici osnovne škole. Domaćinstvo se bavi uzgojem goveda i živine.

Poreklo: Familija potiče od Hota, zatim od Sejda i na kraju od deda Sulja.

Rod: Po očevoj strani – Hasovići, Sejdovići, Smakovići i Raškovićani.

2.      Sadović Selim

Domaćinstvo ima 13 članova. Od Sjenice je udljeno 40 km, a od osnovne škole i autobuske stanice 6 km. Kuća je građena od čvrstog materijala, i delimično ima sanitarne uređaje i vodu, sa strujom od 1983. godine. Dva lica rade u Nemačkoj. Domaćinstvo uzgaja goveda i živinu.

Poreklo: Familija potiče od Hota iz Albanije. U ove krajeve su došli u XVIII veku.

Rod: Po očevoj strani – Hasovići, Sejdovići i Smakovići.

3.      Husović Hido

Domaćinstvo ima 13 članova. Udaljeno je od Sjenice 40 km, a od osnovne škole 6 km. Kuća je građena od čvrstog materijala i opremljena sanitarnim uređajima i vodom. Struju su dobili 1983. godine. U domaćinstvu nema zaposlenih lica, 6 članova traže posao, a 3 člana su učenici osnovne škole.

Poreklo: Familija potiče od Hota koji su u XVIII veku se doselili u ove krajeve. Selo po Alju dobija ime, od Alja potiču Hasovići, Sejdovići i Smakovići.

Rod: Po očevoj strani – Hasovići, Sejdovići i Smakovići.

4.      Sejdović Eto

Domaćinstvo ima 8 članova. Od Sjenice je udaljenjo 40 km, a od osnovne škole i autobuske stanice 6 km. Kuća nije građena od čvrstog materijala i nema sanitarne uređaja i vodu. Struju su dobili 1983. godine. U domaćinstvu nema zaposlenih, a 1 član je osnovac. Bave se uzgojem ovaca i goveda.

Poreklo: Familija potiče od Hota iz Albanije.

Rod: Po očevoj strani – Hasovići, Smakovići i Raškovićani.

5.      Suljović Jusuf

Domaćinstvo ima 7 članova. Udaljeno je od osnovne škole 3 km, a od autobuske stanice 3,5 km. Kuća nije građena od čvrstog materijala i nema sanitarne uređaja i vodu. Četiri lica traže posao, 1 član je učenik srednje škole i 1 student. Domaćinstvo se bavi uzgojem goveda.

Poreklo: Familija potiče od Hota iz Albanije. Doselili su se u XVII veku.

Rod: Po očevoj strani – Suljovići, Sejdovići, Husovići, Hasovići i Smakovići.

6.      Mirović Hazbo

Domaćinstvo ima 5 članova. Udaljeno je od Sjenice 40 km, od osnovne škole i autobuske stanice 6 km. Kuća je građena od čvrstog materijala, ali nema sanitarne uređaja i vodu. Domaćinstvo je dobilo struju 1983. godine. Tri lica traže posao, a 1 je student. Domaćinstvo se bavi uzgojem goveda i živine.

Poreklo: Familija potiče od starog Has-Hota, koji se doselio iz Albanije, iz mesta Rapš-Hotit. Došao je u Rugovu, zatim u Naboje. Iz Naboja njegov sin Smako dolazi u selo Baćicu (Tutin). Odavde se Smakov sin Aljo iselio u Aliveroviće, Rašo u Raškoviće i Zuko u Raždaginju. Od Alja potiču Sejdo, Smako i Haso, od Hasa Miralem I, od Miralema I Hajro. Od Hajra poreklo vodi Miralem II, od Miralema II i Hajdina ovo domaćinstvo.

Rod: Po očevoj strani – Sadovići, Sejdovići, Smakovići u selu Raškoviće i Tahirovići u selu Raždaginji.

Iseljenici iz sela Aliveroviće:

1.      Sejdović Elmaz

Domaćinstvo ima 12 članova. Iselili su se 1963. godine u Skoplje bez konkretnog razloga. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

2.      Sejdović Nuradin

Domaćinstvo ima 9 članova. Iselili su se 1959. godine u Istanbul bez konkretnog razloga. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

3.      Sadović Husein

Domaćinstvo ima 13 članova. Iselili su se 1997. godine u Sarajevo, bez konkretnog razloga. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

4.      Sadović Hivzo

Domaćinstvo ima 11 članova. Iselili su se 1996. godine u Sarajevo bez konkretnog razloga. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

5.      Arifović Numan

Domaćinstvo ima 8 članova. Iselili su se 1959. godine u Novi Pazar radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

6.      Arifović Vejsel

Domaćinstvo ima 10 članova. Iselili su se 1966. godine u Skoplje radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu,

7.      Sadović Šefko

Domaćinstvo ima 7 članova. Iselili su se 1963. godine u Tursku bez konkretnog razloga. Nosilac domaćinstva je bez školske spreme.

8.      Arifović Abit

Domaćinstvo ima 11 članova. Iselili su se 1963. godine u Novi Pazar radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je bez školske spreme.

9.      Mirović Ahmet

Domaćinstvo ima 9 članova. Iselili su se 1963. godine u Rožaje radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

10.  Sadović Demir

Domaćinstvo ima 13 članova. Iselili su se 1971. godine u Sarajevo radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

11.  Arifović Ujkan

Domaćinstvo ima 16 članova. Iselili su se 1976. godine u Novi Pazar radi zaposlenja i ostalih razloga. Nosilac domaćinstva je bez školske spreme.

12.  Arifović Bajro

Domaćinstvo ima 9 članova. Iselili su se 1975. godine u Gradsko (Makedonija) iz ostalih razloga. Nosilac domaćinstva je bez školske spreme.

13.  Suljović Murat

Domaćinstvo ima 14 članova. Iselili su se 1996. godine u Novi Pazar radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je završio osmogodišnju osnovnu školu.

14.  Sadović Šaban

Domaćinstvo ima 9 članova. Iselili su se 1971. godine radi zaposlenja. Nosilac domaćinstva je bez školske spreme.

15.  Sejdović Smail

Domaćinstvo ima 8 članova. Iselili su se 1972. godine u Tursku iz ostalih razloga. Nosilac domaćinstva je bez školske spreme.

Prema terenskim istraživanjima, žitelji Aliverovića su se selili u Sarajevo, Skoplje, Novi Pazar, Rožaje, Makedoniju i Tursku.

Broj stanovnika do 19 godina života se u periodu od 1991. do 2002. godine u ovom selu smanjio 24%, a preko 60 godina povećao 122%. Indeks starenja je 1991. iznosio 0,11, a 2002. godine 0,34 indeksna poena. Stanovništvo Aliverovića pripada mladoj populaciji i ima demografsku perspektivu.

Stanovništvo po veroispovesti

Godina            1991.   %

pravoslavni  7          4,46

muslimani     150      95,54

ostali             –           –

Stanovništvo po nacionalnoj pripadnosti

Godina            2002.   %

Srbi               –           –

Bošnjaci        154      98,10

Muslimani    –           –

Ostali            3          1,90

U selu je po veroispovesti 1991. godine bilo 95,54% muslimana i 4,46% pravoslavnih stanovnika. U Aliverovićima 2002. godine po nacionalnoj pripadnosti nema srpskog stanovništva, a bilo je 98,10% Bošnjaka i 1,90% ostalih. Meštani smatraju da su se doselili u XVIII veku iz severne Albanije. Zbog otežanih uslova života, stanovništvo se uglavnom seli u Novi Pazar.

Prema podacima iz 1991. bilo je 98 stanovnika sa preko 15 godina starosti, a 2002. godine 113. Broj lica bez školske spreme je u periodu 1991-2002. godine smanjen 28%, a povećan je broj lica sa 4 razreda osnovne škole 47%, kao i broj stanovnika sa osnovnom školom 26%. Sa srednjom školom 1991. je bilo 6, a 2002. godine 2 lica, a sa višom školom jedno lice 1991, kada je evidentirano 10 nepismenih stanovnika 10 (10,20%), dok je 2002. bilo 9 nepismenih lica (7,96%).

Domaćinstva u Aliverovićima su i 1991. (86,95%) i 2002. godine (88,00%) ostvarivala iz poljoprivrede. I u ovom selu stočni fond beleži pad.

IZVOR: UNIVERZITET U BEOGRADU GEOGRAFSKI FAKULTET, Mila A. Pavlović: SELA SJENIČKOG KRAJA antropogeografska proučavanja – naučna monografija, štampa „Forma B“, Beograd, 2009. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić