Poreklo prezimena, varoš Gornji Milanovac

Poreklo stanovništva varoši Gornji Milanovac, opština Gornji Milanovac – Moravički okrug. Prema knjizi Milenka Filipovića „Takovo“ iz 1960. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan

Postanak naselja, ime naselju i opšte napomene.

Gornji Milanovac je varoš za koju se tačno zna kada je postala. Pošto je tursko varoško naselje Rudnik propalo za vreme Ustanka, u oslobođenoj Srbiji je selo Brusnica, iz koga je bio rudničko vojvoda Milan Obrenović, postalo je središte za čitavu dotadašnju Rudničku nahiju. Za vreme vladavine kneza Miloša Obrenovića i njegovih nasledina Brusnica se utvrđuje u toj ulozi. Međutim, pošto u Staroj Čaršiji, kako se danas u Brusnici zove mesto gde su se nalazili čaršija i sedište okružnih upravnih i sudskih vlasti, nije bilo uslova za razvitak varoškog naselja i pošto to mesto nije raspolagalo podesnim komunikacijama za tu njegovu ulogu upravnog i privrednog središta, to je tadašnja vlada kneževine Srbije donela 1852. godine konačnu odluku da se osnuje nova varoš i to na mestu koje se zvalo Divlje Polje, koje je bilo u ataru Brusnice. Nova varoš nazvana je Despotovica, po rečici, koja prolazi ispod nje a 1859. godine knez Miloš joj je promenio ime u Gornji Milanovac; „Milanovac“ na uspomenu na svoga brata Milana, a „Gornji“ za razliku od Donjeg Milanovca na Dunavu. Narod u okolini obično varoš jednostavno zove Čaršija.
Po donošenju odluke o tome odmah se pristupilo preseljavanju varoši, koja je podizana po prethodno izgrađenom planu. Najpre je podignuta zgrada za okružno načelstvo, koja je završena 1855. godine.
Divlje Polje je do tada bilo brusnička utrina, koja je razmerena i isparcelisana, pa su placevi za podizanje kuća deljeni besplatno prvim preseljenicima. Na tom mestu je ranije postojao neugledan han; na sredini je bilo vatrište, nad vatrom na verigama bakrač sa vodom a putnici su se grejali oko vatre. Pokraj Šičkog Potoka, baš gde je danas most u ulici Maršala Tita, bila je kuća u kojoj je boravio jedan deo čeljadi zadruge Trojančevića iz Brusnice. Tamo gde je danas središte Gornjeg Milanovca, pre osnivanja varoši, bila je bara. Niže, na mestu gde je sada dvorište kuće u ulici Vojvode Mišića broj 2 bila je vodenica (jaz Despotovice), koja je bila svojina nekog Turčina a docnije kneza Miloša.
Prve privatne zgrade podignute su na taj način što se prenete iz Stare čaršije. Prenete su ne samo drvene građevine, brvnare, nego i bondručare: u Staroj Čaršiji bi zgrada demontirana, pa građa preneta na Divlje Polje i tu ponovo montirala. Najpre su na taj način preneta dva dućana, dve kafane, pa jedna kovačnica i pekara i nekoliko kuća za stanovanje. I danas postoji nekoliko građevina prenetih iz Stare Čaršije.
Varoš je izgrađena na polju blagog nagiba a u najnovije vreme širi se i na levu obalu Despotovice. Oko varoši je bilo sa svih strana mnogo zelenila, ali je drveće većinom uništeno tokom poslednjeg rata.
Pošto je varoš podizana po planu, ona ima, kao i druge varoši iz tog doba – naprimer Raška – jedan povelik kvadratni trg na sredini, oko koga su bile važnije javne građevine i na kome je sve do 1952. godine održavan sedmični pazar – pijačni dan. Hoteli i druge zgrade oko trga većinoom su popaljeni 1941. godine; ostale su crkva i zgrada iz 1862. godine u kojoj se danas nalazi Srednja poljoprivredna škola a posle Oslobođenja je podignuta zgrada Sreskog narodnog odbora i podiže se moderan višespratni hotel. Sve se ulice – ima ih sedamnaest – seku se od pravim uglovima; izuzetak čini krivudavo produženje ulice Dragana Jevtića, kao i grupe kuća „Preko Reke“. Ulice nose većinom imena po istaknuti ličnostima (Birčaninova, Lomina, Heroja Draževića, Heroja Dragana Jevtića itd); samo tri nose drugačija imena; Takovska, Ljubićska i Česmenska. U gornjem delu ulice Miloša velikog naselili su se došljaci od Javora i Nove Varoši, pa se taj deo zove Kezunska ili Kezun-mala a na nju se naslanja Cigan-mala. Ulicu Dragana Jevtića, koja ide uz jednu kosu, meštani zovu i Malo Dedinje, a u ataru Nevada, oko raskršća na Divljaci, nastaje nova grupa kuća, koja se već smatra kao deo Gornjeg Milanovca i zove se Mali Beograd, po jednoj kafani iz predratnog perioda.
Većina kuća je od cigle ili kamena, tipa običnih malograđanskih kuća. Svuda su porstrana dvorišta a i njima ima privrednih zgrada, kao i po selima; mlekara, ambara i dr. Nastaje novi polet u obnovi i izgrađivanju varoši; u toku 1953. godine podignuto je 40 novih kuća za stanovanje.
Vodovod je izgrađen delimično, u donjim delovima varoši, a kanalizacije nema.
Kao prvi doseljenici i stanovnici Despotovice, odnosno Gornjeg Milanovca, danas se pominju; bogataši Vujo Vasić, Veliki i Mali Miloš Vučićević, Jovan Topalović (došao iz Vršca 1854. godine), pekar Tomo Minić, Jovo Šalavardić (iz Grabovice) i dr. Od činovnika se isticao se sudija Rista Petrović, koji je ostao u Gornjem Milonovcu i umro u dubokoj starosti, 1900. godine. Varoš se razvijala kao upravno i privredno središte i stalno je napredovala sve do Drugog svetskog rata, kada je pod nemačkom okupacijom, teško stradala i nije se još potpuno oporavila.
Gornji Milanovac je bio upravno središte Rudničke nahije, odnosno Rudničkog okruga, koji je obuhvatao srezove: Kačerski, Crnogorski (današnji Takovski) i Moravski (kasnije Ljubićski). U periodi između dva svetska rata u Gornjem Milanovcu je bio stacioniran prilično veliki vojni garnizon.
I pored toga što je varoš osnovana prvenstveno za potrebe državne administacije, ona se razvijala i kao ekonomsko središte svoje okoline; u njoj su trgovina i zanati brzo napredovali, što je izazvalo sve jači priliv novih došljaka. Prvi stanovnici su bili iz Brusnice, iz Stare Čaršije, službenici i nekoliko trgovaca i zanatlija. Službenici u Gornjem Milanovcu bili su delom došljaci iz drugih mesta, pa su mnogi ostali da žive stalno tu a delom su se regrutovali ili, usled premeštaja, odlazili u druga mesta. Tako isto i trgovci i zanatlije dolazili su sa raznih strana; u varoš su prelazili pojedinci koji su trgovinom već bili stekli neki kapital pa su u varoši produžavali da rade, neki sa uspehom a neki ne. Mnogo je bio veći priliv siromašnih pojedinaca, koji su napuštali sela pa u varoši učili zanate ili trgovinu, da bi posle postali samostalni trgovci ili zanatlije. Gornji Milanovac postoji tek nešto više od 100 godina ali u njemu nema gotovo nikoga od najstarijeg sloja stanovništva; ti rodovi su izumrli ili se iselili. To je proces koji traje decenijama, a u kome, izgleda, i tuberkuloza igra značajnu ulogu.
U novije vreme od presudnog uticaja na razvitak Gornjeg Milanovca bilo je njegovo vezivanje železnicom za druga mesta. Godine 1912. počelo je građenje pruge uskog koloseka Čačak – Lajkovac. Pruga je puštena u rad za vreme austrougraske okupacije ali je 1918. godine porušena i za saobraćaj osposobljena tek 1922. godine. Od tada nastaje pravi polet u razvitku Gornjeg Milanovca, koje postaje znatno izvozno i trgovačko mesto. Pod okupacijom za vreme Drugog svetskog rata 1941-1944. godine Gornji Milanovac je preživljavao teške dane; on je u pomenuto vreme 22 puta prelazio iz ruku u ruke. Što je najgore, Nemci su, radi odmazde, 15 oktobra 1941. godine spalili varoš a 22. oktobra streljali mnoge građane (78) u Kragujevcu, kuda su ih bili odveli. Tada su se mnogi preživeli razbegli iz Gornjeg Milanovca, neki su se konačno iselili u sela ili Beograd. Varoš, koja je imala pred rat 1941. godine oko 3500 stanovnika, brojala je 1944. samo 2700 stanovnika. Otuda i danas u varoši ima veliki broj udovica i siročadi a vide se i mnoge ruševine i vlada velika oskudica u stanovima. Posle Oslobođenja prilike se normalizuju i varoš ponovo napreduje; većeg napretka ipak nema, jer u varoši još ne postoji nikakva industrija. Eksploatacija rudnika u okolini započeta 1952. godine imaće nesumnjivo povoljnog uticaja na razvitak samog Gornjeg Milanovca.

Poreklo stanovništva po periodima doseljavanja.

Period doseljavanja od osnivanja do srpkso-turskog rata 1876-1877. Godine i Beerlinskog kongresa 1878. godine.

U naseljavanju Gornjeg Milanovca jasno se izdvaja nekoliko perioda.
Prvi period predstavlja doba osnivanja varoši pa do Srpsko-turskog rata 1876-1877. godine i Berlinskog kongresa 1878. godine. U varoš, osim služebenika, prelazi nekoliko trgovačkih i zanatski porodica iz Brusnice, među kojima je pouzdano bila jedna cincarska porodica, i nastaje doseljavanje iz raznih mesta iz bliže i dalje okoline. Uskoro, posle osnivanja varoši, počeli su da se naseljavaju i Cigani-Romi. Od stanovništva iz tog perioda ostalo je do danas njih veoma malo. Pouzdano ili verovatno, u tom periodu naselili su se preci samo ovih rodova, odnosno porodica:
-Glišovići. Ded je došao iz Majdana, gde ih još ima, oko 1865. godine.
-Đorđevići, slave Alimpijevdan. Otac im došao iz Prilepa najpre u Kragujevac 1865. godine a odatle uskoro, kao zidar, prešao u Gornji Milanovac.
-Maćići, slave Jovanjdan. Došla dvojica braće kao opančari iz Papratišta 1868. godine; poreklom su iz Crne Gore a možda i daljim poreklom i od reke Maće u Albaniji.
-Sredojevići, slave Đurđic. Otac došao iz Premeće u Ljubićko-trnavskom srezu, pre 90 godina.
-Sretenovići. Maksim Sretenović otišao je iz Vrnčana u Boljkovce 1862. godine, tamo služio a u Gornji Milanovac prešao 1866. godine i učio bojadžijski zanat a od sledeće godine imao svoju radnju i posle se veoma obogatio.
-Talovići. Nekada trgovačka kuća; prešli iz Brezne po osnivanju varoši.
-Topalovići, slavi Sv. Joakim i Ana. Otac došao iz Brđana kao kovač 1854. godine.
-Ilići, bez muških članova, slave Jovanjdan. Osnivač Mile bio rodom iz Bijelog Brda kod Vardišta a došao u varoš kao kafedžija iz Brđana, pre 1876. godine.
U samom Gornjem Milanovcu bilo je po popisu 1867. godine 211 poreskih glava (37 su bili stranci), čije potomstvo treba treba da predstavljaju 13 pomenutih domaćinstava, što je očigledno malo. Ostali su isčezli; neki su se iselili, neki izumrli. Mnogi su nestali bez traga, dok se na neke očuvala uspomena u predanju ili na groblju. Na groblju postoje spomenici umrlih stanovnika Gornjeg Milanovca iz tog perioda. To su:
-Devedžić, trgovac, umro 1862. godine,

-Bogdanović, trgovac – 1862;

-Nešković – 1858; Jovanović, trgovac – 1867. godine itd. Sačuvana je uspomena na:

-Vuja Vasića, za koga se kazuje da je prvi prešao iz Stare Čaršije, umro pre 60 godina, sin se odselio iz Gornjeg Milanovca. Ne zna se pouzdano kada su se naslili izumrli rodovi, koji su bili stariji doseljenici:
-Ilići iz Vraneša;

-Kremići iz Užica;

-Todovići iz Šilopoja;

-Davidovići iz gornjih sela;

-Prvulovići,

-Štulovići i:

-Ristići iz Niša;

-Lukići iz Užica;

-Marinkovići iz Krive Reke;

-Zarići i:

-Vasići iz Trepče, od kojih je bio i književnik Dragiša Vasić,

-Nenadovići i mnogi drugi.
Kao što je već rečeno, među onima što su prešli iz Stare Čaršije bili su i Cincari:
-Zisići, a vremenom se u Gornji Milanovac naselilo više cincarskih porodica i to samo do Prvog svetskog rata. Izumrli su su ili se raselili. Posednji Zisić je sada u Americi od kojih je ostala samo jedna udovica, rodom iz Bosne. Oni su bili iz Kruševa i slavili su Veliku Gospojinu. Osim njih, u varoši su bile sledeće cincarske porodice:
-Dimitrijević Aleksa, kafedžija;
-Kosta Konstantinović, kafedžija;
-Stevan Cilikan;
-Dimitrije mumdžija i dr. U Gornjem Milanovcu i okolini zovi Cincarima i druge doseljenike iz Makedonije. Takvi su bili;
-Nastasijevići, čiji je ded bio iz Debra i došao je kao zidar; gradio je crkvu u Gornjem Milanovcu. Od toga roda je poznati slika Nastasijević.
Prvi Cigani došli su, po njihovom pričanju, tri godine posle osnivanja Gornjeg Milanovca. Od te grupe samo su:
-Nestorovići, koji slave Đurđevdan. Svi ostali su pozniji doseljenici.

Period doseljavanja od 1878. do 1918. godine.

Drugi period naseljavanja Gornjeg Milanovca obuhvata period od 1878-1918. godine, koji karakteriše stalnim napretkom varoši, u kojoj se naglo razvijaju zanati i trgovina i čiji značaj kao administrativnog središta raste. Administracija postaje složenija i zahteva više službenika. Životni standard se podiže znatno i na selu, samim tim i njihove potrebe u zanatskim izrađevinama i u kolonijalnoj i industrijskoj robi što izaziva otvaranje novih zanatskih i trgovačkih radnji, što sve, u demografskom pogledu, izrazilo u velikom prilivu stanovništva iz bliže i dalje okoline. U toku čitavog perioda bilo je takvog doseljavanja, uglavnom pojedinačnog, u varoš dolaze pojedinci kao mladići, uče zanat ili trgovinu, žene se devojkama iz mesta ili iz sela i tako osnivaju porodice i stalno se nastanjuju. Ređe dolaze porodice. Sve su to obična, svakodnevna kretanja, koja se gotovo i ne zapažaju i čiji rezultati postaju vidljivi tek posle dužeg vremena. U Gornjem Milanovcu ovaj period započeo sa doseljavanjem Kezuna, kako su u Gornjem Milanovcu i okolini podrugljivo nazivaju došljaci od Javora, Sjenice, Nove Varoši, pa i od Prijepolja i Plevalja. Njihovo doseljavanje počelo je 1878. godine i trajalo je do oko 1900. godine. Najpre je bila došla jedna grupa, njih oko 20, koja se bila najpre naselila u Semedraži pa posle prešla u varoš. Izgleda da su krenuli od Bijeog Polja oko 1875. godine. U toj grupi su bili trojica pašenoga;
-Petar Lelović iz Visočke;
-Maksim Maksimović takođe od Bijelog Polja i:
-Petar Damnjanović iz Kolašina. Nisu došli svi zajedno, ali su pojedinci i porodice dolazili u malim vremenskim razmacima, pa su po tome, kao i po svojim starim susedima i rodbinskim vezama, predstavljali jednu grupu, koja se i danas unekoliko oseća kao posebna grupa. Ti došljaci su bili siromašni seljaci, koji su, po dolasku u Gornji Milanovac, nadničili, rabadžijali a neki se odali mesarskom i pekarskom zanatu, što rade i danas. Ovo doseljavanje u Gornji Milanovac bio je znak da je u to vreme selo bilo prezasićeno i da nije bilo više slobodne zemlje za naseljavanje, dok varoš, koja se nalazila u poletu, ne samo da je bila u stanju da primi došljake iz svoje bliže okoline, nego je mogla da apsorbuje odjednom veću grupu takvih došljaka. Istina, bilo je otpora u tome. Glavni među takvima je bio:
-Maksim Sretenović, bogataš i političar, dugo vreme veoma uticajna ličnost u varoši i u srezu, koji nije dopuštao da Kezuni ulaze u službe u varoši, sprečavao njihovo naseljavanje u pravoj varoši itd; ali su njegovi lični politički i protivnici radili u prilog Kezuna. Zbog svega toga došljaci su se prvobitno grupisali na periferiji varoši, u gornjem delu ulice Miloša Velikog, gde mnogi od njih i danas stanuju, i taj kraj se zove Kezun-mala.
To grupi pripadaju danas:
-Basarići, slave Đurđic. Bežeći od Turaka, 1900 godine došla je majka iz sela Tisovice sa petoro dece. Zajedničkog su porekla sa Novakovićima.
-Bojovići, slave Lazaraevdan. Doseljeni su pre 70 godina iz nekog sela preko Javora.
-Vukići, slave Andrijevdan. Otac došao od Pljevalja pred kraj 19. veka.
-Grbović je došao kao dečak iz Štavlja kod Sjenice oko 1905. godine.
-Dmitrovići, slave Stevanjdan.. Otac se doselio kao dečak iz sela Podblaća kod Bijelog Polja u vreme Javorskog rata.
-Đurići, slave Nikoljdan. Došla tri brata iz nekog mesta preko Javora. Od toga roda ima ih u Semedraži.
-Jokovići, slave Aranđelovdan. Starinom Kućubići iz sela Božetića kod Sjenice, došli pre 70-75 godina.
-Kostići, slave Aranđelovdan. Otac došao iz Božetića 1897. godine.
-Leževići (nečitko), slave Nikoljdan. Otac im pobegao iz sela Visočbažne kod Bijelog Polja, oko 1875. godine. Najpre bio u Semedraži da bi posle prešli u varoš.
-Lovići, slave Nikoljdan. Došli oko 1890. godine iz nekog sela kod Prijepolja.
-Novakovići, slave Đurđic. Došli su iz Tisovice, oko 1900. godine, i rod su sa Tatovićima u Brusnici.
-Petkovići, slave Lučindan. Otac im došao 1900. godine iz Ljepojevića, bežeći od Turaka.
-Radišići, slave Nikoljdan. Oni su poreklom iz sela Debelje preko Javora, odakle su krenulli 1876. godine pa su boravili najpre Jablanici i Takovu, gde imaju roda; neki su došli docnije iz Debelje, 1900. a neki iz Takova 1929. godine.
-Stojanovići, slave Stevanjdan. Oni su iz Tisovine, došli 1876. godine.
-Simići, slave Aranđelovdan. Oni su iz Božetića kod Nove Varoši a došli su iz Vilova. Posvađali se sa muslimanima, pa se iselili.
-Tatovići, slave Đurđic. Doseljeni su iz Tisovice, pre 1896. godine. Isti su rod sa Tatovićima u Brusnici.
-Ćurčići, slave Đurđevdan. Doselili se iz Ljepojevića kod Sjenice.
Toj grupi pripadaju po svojim umrlim roditeljima ili muževima domaćinstva nekoliko udovica i devojaka samica:
-Ćirovići, bez muških članova, slave Nikoljdan. Otac bio iz Božetića, došao oko 1900. godine.
-Pajević, slave Lučindan. Otac bio od Bijelog Polja.
-Janković V, muž bio od Kezuna.
-Dragutinović. Otac bio iz Ljepojevića, došao 1899. godine.
Sasvim su izumrli doseljenici iz ove grupe doseljenika:
-Vukosavljevići iz Ljepojevića;
-Cvijovići i:
-Maksimovići iz Bijelog Polja
U toku tog drugog perioda došli su i održali se:
-Adamović, slavei Đurđic, službenik, došao iz Reljinaca 1906. godine.
-Andrejević, slave Pantelijevdan. Otac nu došao iz Bosute pre 1012. godine.
-Bogićević, slavi Nikoljdan. Došao iz sela Bare u Gruži, oko 1910. godine kao opančar.
-Borovnjaci su došli iz Brezne pre više od 50 godina i bili su trgovci.
-Bogojević je došao iz Trudelja, oko 1910. godine kao opančar.
-Vukašinovići su došli iz Majdana 1910. godine a neki i docnije.
-Glibić. Otac došao iz Brusnice 1902. godine na trgovinu.
-Dimitrijevići Sv, slavi Nikoljdan. Poštar u penziji a otac mu je bio trgovac, koji je došao iz Aleksinca, pre 1890. godine.
-Dmitrovići, slave Jovanjdan. Otac im došao iz Šilopoja, pre 60 godina. Nekoliko pripadnika ovog roda doselio se u kasnijim periodima.
-Đurkovići su penzioneri, rodom iz Brusnice, odakle su sišli pre Prvog svetskog rata.
-Erići su došli iz gružanske Kamenice, 1908. godine.
-Ilić D. je došao iz Ločevaca kao trgovački pomoćnik, 1898. godine.
-Ilić P, slavi Stevanjdan. Otac mu došao iz Sinoševića, 1890. godine kao šegrt za trgovinu.
-Ilić D. je stolar a otac mu došao kao obućar iz Brusnice.
-Jakovljevići. Očevi im došli iz Mutnja, pre 1912. godine.
-Jevtići. Ded Aranđel je došao iz Vranja kao potkivač.
-Jeremić P. Otac Joso, grnčar, došao iz Varvarina.
-Jovanović M, slavi Nikoljdan, biši žandam, rodom iz Ljevaje, naseljen 1905. godine.
-Karaulić, slavi Nikoljdan. Došao sa Rudnika kao kafedžija pre 1912. godine.
-Kovačevići. Otac, odnosno ded došao iz Mirosaljaca kod Arilja, 1905. godine.
-Krsmanović B, slavi Lazarevdan. Rodom je iz Obaj-Gore na Zlatiboru, došao pre Prvog svetskog rata kao podoficir i ostao. Sa njim je u kući prodica njegovog zeta;
-Todorović, bez muških članova, koji je bio iz Svračkovice.
-Krsmanović Č, slavi Jovanjdan. Došao kao abadžija iz Takova, 1896. godine.
-Lazići su došli iz Svračkovaca. Neki od odo ovog roda su se doselili kasnije.
-Ljutići, slave Lučindan. Doseljeni iz Vrčana i zajedničkog porekla su sa Sretenovićima.
-Majstorovići. Otac došao kao opančar iz Jablanice, pre 60 godina.
-Manojlović, slavi Jovanjdan. On je grnčar, rodom iz Petrovca kod Pirota, naselio se 1910. godine.
-Marinkovići su iz Crnuće, bivši trgovci, doselili se 1903. godine.
-Marinovići, slave Lučindan. Otac im je bio od Nove Varoši, najpre bio u Čačku, ovde došao pre 50 godina.
-Marjanović je došao iz Brusnice kao posinak kod jedne žene, pre 70 godina.
-Milanović Tih. je abadžija, došao iz Velereči 1906. godine.
-Mandići, slave Đurđevdan. Osnivači porodice su došli iz gružanske Toponice kao opančari 1907. i 1909. godine.
-Milićević I. je rodom iz Gornje Crnuće, došao iz Vraćevšnice 1905. godine.
-Milosavljević Rad. je penzioner, rodom iz Belog Polja, Takovski srez, naselio se 1910. godine.
-Mišosavić R. je abadžija, došao iz Velereči 1895. godine.
-Nedeljkovići. Otac im došao iz Majdana pre 1914. godine.
-Nikolić Aćim, bivši kafedžija, došao iz Beršića 1898. godine.
-Petković Dim. je bivši opančar, došao iz Lunjvica 1890. godine.
-Petrović D, slavi Lazarevdan. Ded mu bio odnekle doseljen, možda iz Ivanovaca i dugo bio pismonoša.
-Petrović Sl. Ded mu bio mumdžija, verovatno rodom iz Šilopoja.
-Petronijević, slavi Đurđevdan. Otac doša iz Trstenika kao službenik, 1905. godine.
-Ponjavić. Otac bio rodom iz Brusnice i prešao u varoš kao službenik, pre 1914. godine.
-Popovići. Otac, pok. Svetislav, došao kao trgovac iz Brusnice, 1898. godine.
-Prendići, slave „Krilo Aranđelovo“. Ded, zidar, bio rodom iz Masleševa kod Struge, od roda Prendovaca, najpre bili u Kragujevcu.
-Radulović M, slave Aranđelovdan, sudija u penziji, rodom iz Zaječara u Gornjem Milanovcu od 1913. godine.
-Savković (ili Salković) M. Otac mu došao iz Sinoševića, 1903. godine. Kasnije došao i njegov brat.
-Simić Sv. Otac došao kao sajdžija iz Rače Kragujevačke, 1905. godine.
-Sredojević Ilija, slavi Jovanjdan. Došao kao opančar iz Prnjavora, 1904. godine. Daljim poreklom jeod Sjenice.
-Sretenović M, slavi Aranđelovdan. Stolar došao iz Gornje Gorionice, 1908. godine.
-Stambolići. Otac došao pre 1912. godine iz Dučalovića kod Ovčara.
-Stamenići, slave Jovanjdan. Muž, odnosno otac, došao iz Bajine Bašte 1918. godine.
-Stanić I, slave Lučindan. Rodom je iz Miokovaca, prvi put došao u Gornji Milanovac pre 65 godina a konačno 1919. godine. Od 1907-1915. godine bio u Americi.
-Stekovići su došli iz Jablanice, 1907. godine.
-Stefanović D., slavi Nikoljdan. Rodom je iz Požarevca, došao kao služebenik 1897. godine.
-Stefanović J, slavi Nikoljdan. Krojač, došao iz Vlasotinaca uz oca, 1907. godine.
-Strugarević Miodrag. Otac mu došao kao kovač iz Brusnice, pre više od 50 godina.
-Tadić D. je došao iz Beršića kao trgovac, 1892. godine.
-Tanasković Drag. Otac došao kao crevar iz Sinoševića pre 70 godina. Ded mu bio iz Trudelja.
-Terzić, slavi Trifundan. Bivši kafedžija, došao iz Kalimanića pre 60 godina.
-Tešić Milovan. Bivši kafedžija, došao iz Brđana 1914. godine.
-Tešić Mihailo. Otac došao iz Belanovice pre 70 godina.
-Tomić B, slavi Tomindan,. Opančar došao iz Niša pre 50 godina.
-Tomići. Otac došao pre 75 godina iz Kalimanića, gde ih još ima.
-Topalovići, slave Đurđevdan. Došla četiri brata, opančari, iz Gornjih Branetića, oko 1890. godine.
-Trifunovići su došli iz Lunjevica, došli 1890. godine.
-Trojančevići su prešli u Gornji Milanovac kada su im u Brusnici bile popaljene kuće, u toku okupacije 1915-1918. godine.
-Filipović D, slavi Nikoljdan. Otac došao iz Ramaće 1907. godine.
-Carevići. Otac Božo došao iz Vlereči pre 50 godina. Dvojica od ovog roda su došla kasnije.
-Čaprovići, slave Nikoljdan. Došao iz Borča u Gruži 1910. godine, drugi se doselio docnije.
Znatan broj doseljenika u ovom periodu nije uspeo da se održi. Neki su se izgubili sasvim, iza nekih su ostale udovice same ili sa ženskom decom, ili su im se sinovi raselili a bilo je i slučajeva da su dolazile same žene. Takva su domaćinstva:
-Bakić, kao osnivač je došao kao kafedžija sa Rudnika, pre 1912. godine.
-Bogosavljević, muž bio trgovac, rodom iz Mutnja.
-Vasić, osnivač roda bio jeod Čolića u Ozremu i došao je oko 1880. godine. Bili su trgovci i bojadžije. Muško potomstvo živi u Beogradu.
-Đorđević Ljubica, udovica, muž bio službenik, rodom sa strane.
-Đorđević Spasenija, rodom iz Klatičeva, neispitano.
-Ivanović Anka. Muž bio iz Sandžaka.
-Jevtić Sofija, muž kovač, došao oko 1880. godine.
-Jevtići Stanica i Fema, slave Sv. Vasilija. Muževi su bili iz Zagrađa od roda koji je daljim poreklom iz Crne Gore.
-Jovanović Sofija; muž bio od Jovanovića iz Donje Vrbave, došao kao abadžijski šegrt.
-Jovanović Borka, muž došao iz iz Donje Trepče kao abadžija.
-Konjušanin, svekar, trgovac bio je iz Konjuše.
-Lugomerski, muž bio advokat je došao iz Vojvodine, sinovi žive u Beogradu.
-Matić Zora, muž joj bio službenik.
-Mijatović Emilija, muž iz Boljkovca, bio trgovac.
-Milojković Krstina, muž, rodom iz Lozovika, naselio se 1911. godine.
-Milošević Mileva, muž došao iz Mutnja, pre 1890. godine.
–Milošević Sofija, muž došao iz Belog Polja, 1900. godine.
-Radovanović Mica, muž došao kao kafedžija iz Užica.
-Ristić Milunka, muž bio grnčar, doselio se od Pirota.
-Srbovići su došli iz Vrnčana oko 1880. godine, pa stariji pomrli a jedna porodica se iselila u Kragujevac.
-Stefanović Draga, samica, došla iz Prilika pre više od 40 godina.
-Stojanović Jelka, nepoznato.
U tom periodu neki od Srba su se naselili ili iselili ili su sasvim izumrli. To su:
-Krušmanovići iz Crnuće;
-Čalukovići iz Ljevaje;
-Andrići iz Bečevice;
-Borisavljevići i:
-Majdanci iz Majdana;
-Matići iz Jarmenovaca;
-Tanaskovići iz Sinoševaca i dr.
Bio je u to vreme u Gornjem Milanovcu i neki Jermenin;
-Milan Tucalo, prodavac pržene i tucane kafe.
Od Cigana-Roma su se verovatno u tom periodu naselili:
-Vuletići,

-Banbašići (sada bez muškog potomstva);
-Aleksići – slave Aranđelovdan;
-Pavlovići, slave Đurđevdan i:
-Antići – bez muških članova.

Period doseljavanja od završetka Prvog svetskog rata pa do kraja Drugog svetskog rata:
Treći period u razvitku Gornjeg Milanovca i njegovog stanovništva obuhvata period od završetka Velikog rata pa do kraja Drugog svetskog rata i Revolucije. Prvi svetski rat izazvao je kraći zastoj u razvitku varoši, ali bez težih posledica. Novo doba osetilo se u varoši u tome što je u ovom periodu priliv doseljenika pokazivao znatnu raznovrsnost po poreklu. Među doseljenicima se javljaju ne samo Srbi sa prostora izvan Srbije nego i predstavnici drugih naroda Jugoslavije, koji dolaze kao službenici i zanatlije. U ovom periodu varoš postaje izrazito penzionerska; naselio se znatan broj penzionera iz okoline ali iz drugih krajeva. Završetak ovog perioda doneo je teška stradanja varoši – paljenje varoši i masovno ubijanje građana – kao i krupne promene u stanovništvu; mnoge porodice su se zatrle usled uništenja i iseljavanja, zatim, ima znatan broj onih koji se, otišavši u rat 1941. godine nisu više vratili; neki su izginuli, neki preselili u druga mesta a neki otišli u emigraciju. Ti gubici su delimično nadoknađeni prilivom naročitih grupa doseljenika; nekoliko porodica srpskih izbeglica iz Bosne i Hrvatske ostalo je za stalno u varoši a naselilo se i dosta porodica čiji su osnivači bili rodom iz varoši i takovskih sela i do 1941. godine bili službenici ili kolonisti u raznim delovima Makedonije.
-Adamović je došao kao trgovac iz Reljinaca.
-Aleksijević P, bivši šumar, rodom je iz Dobrače u Gruži.
-Andrić D, penzioner, rodom iz Male Vrbice.
-Andrijević D, slavi Sv. Petku. Otac došao iz Brusnice kao potkivač, oko 1930. godine.
-Andrić V, pekar, došao 1930. godine sa Rudnika a rodom je iz Borča.
-Antonijević Voj, slavi Pantelijevdan je došao kao trgovački pomoćnik 1926. godine iz Trudelja.
-Antonijevići drugi, došli iz Crnuće 1935. godine.
-Acović P je došao iz Velereči kao trgovački pomoćnik.
-Bilbije, slave Lučindan. Došli iz Banja Luke 1941. Godine.
-Blagojević Sl, došao kao potkivač iz Nevada 1935. godine.
-Bogojević St je došao kao službenika iz Trudelja 1935. godine.
-Bogosavljević V, slavi Đurđevdan, je došao iz Prijevora 1930. godine.
-Božidarević, slavi Aranđelovdan. Muž, odnosno otac (sada u Americi) došao kao službenik 1939. godine. Bio rodom iz Peći a poreklom iz Nove Varoši.
-Božić je kamenorezac, rodom iz Cazina u Bosni, došao pre Drugog svetskog rata.
-Božovići, slave Sv. Ćirila i Metodija, su rodom iz Brđana, treći član je došao kasnije.
-Bojović J. je abadžija, došao iz Mišojevića kod Požege.
-Bodžići (nečitko), slave Đurđevdan su građevinari, došli iz Ruplje kod Vlasotinaca 1928. i 1937. godine.
-Bošnjaković, slavi Đurđic je došao kao opančar iz Brđana 1928. godine sa poreklom je iz Srebrenice u Bosni.
-Brajović je penzioner, rodom iz Beograda, inače od Brajovića u Brezni, naseljen 1936. godine; posebno žive dve sestre, penzionerke.
-Brkić Gv. je došao iz Grabovice 1935. godine.
-Vasiljević V, slavi Aranđelovdan, bivši trgovac, došao iz Zabojnice 1926. godine.
-Vasiljević M je došao kao dečak iz Poloma, 1930. godine.
-Vasović R. je došao iz Brusnice a otac mu je bio iz Brezne.
-Vasović, otac mu rodom iz Takova, ona se naselio kao penzioner.
-Veličković je zidar, došao iz Toplog Dola kod Bosilegrada.
-Vidojević Sl. je pekar, došao iz Svračkovaca.
-Vukašinovići, jedna porodica je iz Majdana a dve iz Kalimanića, ali su zajedničkog porekla.
-Gačić je radnik, došao iz Loznja.
-Grbić je stolar, rodom iz Dobrljina, naselio se 1924. godine.
-Glišić Sr, slavi Jovanjdan, došao kao šegrt iz Brđana 1919. godine.
-Grbović (nečitko) Dragoljub, bivši žandarm, rodom iz Sukošana na Braču, naselio se 1919. godine.
-Grkovići su se naslili kao službenici iz Nevada.
-Dakić, radnik, doselio se iz Brđana 1921. godine.
-Damnjanovć R. je došao kao službenik iz Trešnjevice u Kačeru.
-Damnjanovići, slave Nikoljdan su poreklom iz Kolašina.
-Danilović M. je penzioner, došao kao služebnik iz Zagrađa. Daljim poreklom je iz Drenove kod Užica.
-Danilović P. je došao sa Rudnika kao opančarski tradnik. Danilovića iz Zagrađa i na Rudniku nisu jedan rod.
-Denić je penzioner, rodom iz Guče.
-Dimitrijević V. je stolar, došao iz Majdana.
-Dimitrijević B. je trgovački putnik, rodom iz Boljkovca.
-Dimitrijevići su iz sela Svođa, jedna je crevar došao 1936. godine, drugi je drndar došao iz Ljuljaka 1942. godine.
-Dmitrović M. je došao kao opančar iz Belog Polja, posle 1918. godine.
-Dmitroići su iz Šilopoja, dvojica došla kao abadžije 1925. i 1930. godine a treći kao železničar 1928. godine.
-Drinčić M. je došao iz Teočina kao kelner, 1935. godine.
-Dragićevoć Ž, slavi Alimpijevdan, radnik, rodom iz Prijevora, doselio se 1924. godine.
-Dramličanin, muž odnosno otac, bio je iz Guče u Dragačevu. Naselio se kao službenik pre Drugog svetskog rata.
-Đoković, bivši trgovac, došao iz Graboice 1926. godine.
-Đorđević Br, zemljoradnik iz Donje Vrbave.
-Đorđević Mil, slavi Đurđevdan, opančar, došao iz sela Bare, posle 1918. godine.
-Đorđević Mih. je penzionr iz Lipovca, u kući živi posinak V. Mihajlović iz Zagrađa.
-Đorđevići su iz Crnuće, jedan došao kao đak gimnazije i ostao; nekolicina došla posle rata.
-Đorđevići, otac, rodom iz Svilajnca, došao je kao oficir.
-Đukić M, sveštenik iz Jajca, samo mu je porodica u Gornjem Milanovcu.
-Đurić Novak, slavi Aranđelovdan je rodom iz srpskog Sv. Petra, srez Perjamoš, Rumunija. Došao kao službenik 1943. godine, iz Rumunije pobegao 1920. godine.
-Đurović V. je rodom iz Viša u Crnog Gori, naselio se kao podoficir.
-Živanović S. je došao kao službenika iz Pranjana.
-Živanović St, otac došao Bačke kao službenik.
-Živković I, slavi Aranđelovdan, penzioner, rodom iz Jelovice kod Pirota, ovde živi od 1941. godine.
-Živković B, abadžija, došao iz Prislonice 1929. godine.
-Zarići su iz Nakučana.
-Zarići su došli iz Bosne, iz sela Mastojevića (nečitko), 1922. godine, kao trgovački pomoćnici.
-Ivanović, otac došao sa Rudnika.
-Ivanović LJ, pekar, došao iz Grabovice.
-Ivanović Č, došao iz Mutnja kao trgovac.
-Ilić Il, slavi Jovanjdan, opančar, došao izToponice.
-Ilić M, penzioner, rodom iz Grabovice, u varoši od 1927. godine.
-Isailović M, došao iz Grabovice kao šegrt u trgovini pre 15 godina.
-Jakovljevići su došli iz Grabovice kao službenici.
-Jakovljević I, došao iz kao abadžija iz Ručića.
-Janković D, došao kao kafedžija iz Majdana 1939. godine.
-Jankovići, slave Đurđic. Službenici, rodom iz Prislonice, nasilili se 1936. i 1938. godine.
-Janjatović je rodom iz Obleševa u Makedoniji, naseljen 1941. godine, otac mu bio iz Sombora.
-Jašarević, abadžija, došao iz Takova 1938. godine.
-Jevrosimović, službenik, došao iz Trudelja pre 20 godina.
-Jelesijevići su došli iz Jablanice kao službenici.
-Jelići, braća, došli iz Brusnice 1932. godine u toku Drugog svetskog rata, treći došao posle oslobođenja.
-Jeremićiprvi su došli kao službenici i zanatlije (stolari) iz Ljutovnice.
-Jeremići drugi, otac bio iz Brezne, sada u emigraciji.
-Jeremić P, došao kao službenik iz Bečnja 1926. godine.
-Jerinić je došao kao službenik iz Šutaca kod Belanovice.
-Ješići, slave Veliku Gospojinu, osnivači porodice došli iz Moravaca kod Ljiga.
-Jovanović D, službenik, došao iz Gornje Vrbave pre 20 godina.
-Jovanovići, penzioner i kamenorezac, rodom iz Zagrađa.
-Jovanović S, bravar, rodom iz Niša.
-Jovičići su iz Majdana, pojedinci dolazili kao službenici, kafedžije i dr.
-Joksimović je došao iz Ramaće kao službenik, docnije mu došao i sin.
-Kalojević, kelner, došao iz Grabovice 1922. godine.
-Kapetanovići su zemljoradnci, otac im prešao iz Graboice 1930. godine.
-Knežević, slavi Đurđevdan, došao iz Brđana kao trgovački pomoćnik 1936. godine.
-Kovačević D, abadžija, došao iz Jablanice 1922. godine.
-Kovačević M, bivši trgovac, došao iz Vrnčana 1925. godine.
-Kovačević O. je došao iz Kalimanića za vreme poslednje okupacije.
-Kovačević J, službenik, rodom iz Rabrova, od 1954 na Rudniku.
-Konstantinović, slavi Jovanjdan, je krojač, rodom iz Fokšina u Rumuniji, ded mu bio pečalbar iz Velikog Orašja u Srbiji, pa ostao u pečalbi. U Gornjem Milanovcu je od 1925. godine a pre toga bio šest godina u Čačku, došao u Srbiju radi nasleđa i ostao.
-Kostadinović, slavi Jovanjdan, opančar, rodom iz Nemenikuća a došao iz Ljiga 1935. godine.
-Kostić Mi. je stolar, došao iz Bogojevića kod Arilja 1930. godine.
-Kremanović V, otac bio iz Brđana, došao 1929. godine.
-Krstić, slavi Lučindan je iz Tršića u Bosni, došao 1937. godine.
-Kuzmanović, otac došao iz Zagrađa kao službenik.
-Lazović je abadžija, došao iz Grabovice 1922. godine.
-Lazarević B, slavi Nikoljdan je došao iz Gostilja na Zlatiboru kao službenik 1920. godine.
-Lalatović Ž je rodom iz Bogatća u Pješivcima, naselio se 1925. godine.
-Lošići, slave Pantelijevdan. Oni su iz Rogatice u Bosni, naselili se 1944. godine.
-Lukić M, bojadžija, došao iz Borča 1935. godine.
-Lukić M, slavi Aranđelovdan, mesar, rodom iz Bosanskog Petrovca, došao iz Beograda 1941. godine.
-Ljubičić, slavi Nikoljdan, sveštenik, rodom iz Karana, došao 1938. godine.
-Maksimović M, bravar, rodom iz Ljutovnice, došao iz Makedonije 1941. godine, gde je bio kolonista.
-Maksimović je kožuhar, došao iz Majdana a daljim poreklom je iz Mutnja.
–Marić M, slavi Aranđelovdan, bivši šumar i kafedžija, došao iz Borča 1927. godine a inače je iz Teočina.
-Marinković V. Otac mu došao iz Donje Vrbave kao trgovac.
-Marinković S. je rodom iz Drenove.
-Marinković S. je došao kao kafedžija iz Donje Šatornje 1919. godine.
-Marinković St, slavi Đurđevdan, železničar u penziji, rodom iz Lučana u Dragačevu.
-Maričić, slavi Jovanjdan, službenik, došao iz Bihaća 1927. godine.
-Marjanovići, slave Tomindan, prešli su iz Brusnice.
-Marjanović M. je opančar, rodom iz Kozelja u Kačeru.
-Marković M. je bankarski službenik, rodom iz Čumića, došao 1925. godine.
-Markovići, otac im bio železničar, rodom iz Klatičeva, streljan u Kraljevu 1941. godine pa je porodica došla ovde, u Gornji Milanovac.
-Matijević M. je bivši trgovac, rodom iz Brestvca u Gruži.
-Matić M, slavi Nikoljdan, penzioner, rodom je iz Pauna kod Valjeva.
-Mijajlović S, slavi Lučindan je rodom iz Trudelja, konačno se naselio kao opančar 1934. godine.
-Mijatović Z. je službenik, došao iz Gornjih Branetića 1925. godine.
-Mijatović M, opančar, došao iz Lunjevica odmah posle Velikog rata.
-Milankovići szu prešli iz Lunjevica, jedan kao abadžija, 1935. godine.
-Milanović je došao kao službenik sa Rudnika.
-Milanović je penzioner, otac bio iz Velereči, sada u emigraciji.
-Milačić je rodom iz Podgorice (piše Titograda, op Milodan), došao kao službenik 1937. godine.
-Milenović, slavi Sv. Jovana Zlatoustog, abadžija, rodom iz Trojaka, došao iz Smedereva 1931. godine.
-Milivojevići, otac došao iz Brajića kao opančar.
-Milivojević ili Dangubić je došao kao službenik iz Brusnice 1930. godine.
-Milovanović V, otac mu došao iz Ljutovnice pre Drugog svetskog rata, a on se sam naselo po povratku iz Makedonije, gde je bio kolonista.
-Milovanović M. je slavio Mitrovdan, službenik, došao iz Velike Moštanice 1935. godine a preci u Moštanicu iz Sandžaka oko 1770. godine.
-Milovanović S, došao iz Takova na saračko-sedlarski zanat i ostao.
-Milojević D, slavi Đurđevdan, abadžija, došao iz Majdana pre 25 godina.
-Milojević R, bivši trgovac, došao iz Velereči.
-Milojević A, penzioner, rodom je iz Užica.
-Milojević S, otac došao iz Lipovca.
-Milutinović D, učitelj u penziji, rodom iz Lipovca.
-Milosavljević, sodar, došao kao službenik iz sela Bare 1936. godine.
-Milošević D, došao kao službenik iz Donje Vrbave, kratko vreme pred rat.
-Mitrović, železničar u penziji, došao iz Čapljine.
-Mićović, železničar u penziji, rodom iz Jablanice.
-Mišković je došao iz Lunjevica kao šegrt na limarski zanat i ostao.
-Mladenović, sarač, rodom iz Kragujevca, naselio se 1941. godine kao penzionisani državni majstor.
-Najdović je rodom iz Omorana kod Skoplja, došao kao službenik 1927. godine.
-Nedeljković D, slavi Lučindan, šofer, došao iz Jarmenovaca 1926. godine.
-Nedeljković Đ, slavi Jovanjdan, bivši trgovac, došao iz Boljkovca 1930. godine.
-Nenadić, moler, došao iz Bresnice kod Čačka 1936. godine.
-Nenčić A, penzioner, rodom je iz Boljevaca u Istočnoj Srbiji.
-Nenčić T, slavi Nikoljdan, državni puškar u penziji, odom iz Kragujevca, naseljen 1922. godine.
-Nešović P, opančar, rodom iz Zagrađa.
-Nešovići su iz Kalimanića; jedan došao kao trgovac, drugi kao penzioner.
-Neškovići, otac železničar, rodom iz Brusnice a porodica došla iz Novog Sada nakon što je poginuo.
-Nikići, slave Nikoljdan, došao kao kelner 1930. godine; drugi kao penzioner 1941. godine.
-Nikolići su sa Rudnika.
-Nikolić V, kovač, rodom iz Ljutovnice a do 1941. godine bio kolonista u Makedoniji.
-Nikolić D, otac došao kao kafedžija iz Gornjih Banjana 1927. godine.
-Nikolić LJ, obućar, iz Lunjevica, došao 1930. godine.
-Nikolić N, trgovački pomoćnik, došao iz Velereči.
-Nikolić R, došao kao limarski šegrt, došao iz Donje Gorevnice i ostao.
-Novaković B, rodom iz Loznice, došao kao kelner 1935. godine.
-Novakovići, očevi su bili od Novakovića u Brusnici.
-Obrenovići, došao Dimitrije iz Zagrađa kao trgovac; daljim poreklom su iz Bosne.
-Pavlovići, otac, službenik, je rodom od Pavlovića iz Velereči.
-Pavlović D, došao kao železničar iz Jablanice.
-Pavlović M, došao kao službenik iz Gornje Vrbave.
-Pavlović, abadžija, došao iz Majdana.
-Pavlović Sl, slavi Nikoljdan, stolar, rodom iz Ugrinovaca u Kačeru.
-Pajević, slavi Stevanjdan, poslastičar, došao iz Kragujevca 1922. godine.
-Pantović, pekar, došao iz Semedreži 1927. godine.
-Petkovići su iz Lunjevica; jedan došao kao pekar a drugi kao službenik.
-Petrović, penzioner, rodom iz Svračkovaca.
-Petrović D, slave Ignjatijevdan, rodom iz Lalića (srez Odžaci), naselio se kao službenik 1933. godine.
-Petrovići, muž, odnosno otac, došao iz Prislonice.
-Petrovići su iz Velereči; jedan došao 1932. godine na zanat i ostao; drugi došao kao službenik.
-Petrović, invalid, došao iz Ramaće.
-Petrović M, trgovački posrednik, rodom iz Dobrače.
-Petrović, slavi Đurđevdan. Otac došao iz Drenove i živeo kao službenik po Makedoniji, pre 20 godina.
-Petrović M, rodom iz Gornjih Branetića, došao iz Peći 1941. godine.
-Petrović S, došao kao šegrt u trgovinu iz Jablanice.
-Petrović T, slavi Aranđelovdan, bivši opančar, došao iz Babajića 1930. godine.
-Petrović Hr, rodom iz Klatičeva (Dobričići), došao na zanat i ostao 1923. godine.
-Petrovići, slave Nikoljdan, su rodom iz Lipovca, došli 1925. i 1929. godine, kao zanatlije.
-Petrović J, slavi Đurđevdan, železničar, rodom iz Majdana, naselio se 1923. godine.
-Pravdić, slavi Mitrovdan, penzioner, rodom iz Prislonice, sin rođen u Beogradu.
-Prekić, slavi Aranđelovdan, bivši kafedžija, došao iz Aranđelovca 1925. godine a starinom su iz Kopljara.
-Protić, slavi Sretenje, otac došao kao službenik iz Požarevca i ostao.
-Radovanović D, penzioner, rodom iz Klatičeva; porodica se doselila u toku okupacije.
-Radojević Z, oficir-invalid, rodom iz Ločevaca, naselio se u toku okupacije 1943. godine.
-Radojević M, bivši opančar, došao iz Lunjevica.
-Radojčić V, penzioner, rodom iz Kalimanića.
-Radojević N, muž, odnosno otac, streljn u Kraljevu 1941. godine; došao kao radnik iz Kamenice u Gruži.
-Radisavljević B, penzioner, rodom iz iz Jablanice, naselio se 1930. godine.
-Radosavljević V, došao kao službenik iz Kamenice u Gruži.
-Rajčević LJ, došao iz Družetića.
-Rakić V, slave Đurđevdan, došao kao potkivač iz Loreta pre 30 godina.
-Rakićević, slavi Nikoljdan, preduzimač, došao iz Prislonice.
-Raković, penzioner, rodom iz Borča, naselio se pre 30 godina.
-Rankusovići, otac mu došao kao službenik. Bio Misliman ali je prešao pravoslavlje.
-Rosić M, slavi Nikoljdan, bankarski činovnik, rodom iz Kragujevca, došao 1940. godine.
-Savić D, slavi Jovanjdan, došao iz Brđana 1919. godine.
-Savić R, bačvar, došao iz Takova.
-Savković M, došao iz Sinoševića 1919. godine.
-Simović M, došao kao službenik iz Gornje Vrbave.
-Simović D, došao kao opančar iz Paštrića kod Valjeva 1923. godine.
-Simović R, došao kao radnik iz Gornje Trepče.
-Simonović R, došao iz Svračkovaca na opančarski zanat, 1930. godine i ostao.
-Solujući, otac im bio trgovac, rodom iz Beršića.
-Spasojević R, rodom iz Kavadara u Levču, naselio se kao državni majstor 1941. godine.
-Sretenović M, opančar, došao iz Semedraži pe 25 godina.
-Sretenović, slavi Aranđelovdan, stric i sinovac, došli kao kafedžija i kelner iz Guriševaca 1927. i 1931. godine.
-Stamenković, slavi Nikoljdan, kazandžija, došao iz Niša 1921. godine.
-Stanković V, abadžija, došao iz Vujetinaca a otac mu mu bio iz Bečnja.
-Stanojević, službenik, rodom iz Paraćina, sada je sa službom u Beogradu a porodica mu ovde.
-Starčević, stolar, došao je iz Orašca.
-Steković, došao iz Jablanice.
-Stepanović, kelner, došao iz Rogačice 1930. godine.
-Stefanović L, slave Jovanjdan; žena je razvedena. Muž, odnosno otac bio rodom iz Lipovca.
-Stefanović, lekar, rodom iz Beograda.
-Striković, slavi Jovanjdan, došao kao trgovac iz Brđana.
-Sušić, slavi Ignjatijevdan, rodom iz Negotina, naselio se kao penzioner 1931. godine.
-Tatović, bivši trovac iz Brusnice, došao pre 30 godina.
-Tešić, slavi Jovanjdan, otac došao kao trgovac iz Brđana 1922. godine.
-Tešić N, slavi Jovanjdan, bolničar, došao iz Kličevca kod Valjeva 1936. godine.
-Tešovići, otac bio učitelj i školski nadzonik, rodom iz Majdana (Jovičići). Naseljeni od 1941. godine.
-Timotijevići, slave Nikoljdan, došao kao opančar iz Ljubičeva i Jasenici pre 25 godina.
-Todović Al, rodom iz Rogače; otac bio iz Dragolja u Kačeru.
-Todorovići, očevi rodom iz Svračkovaca, bili službenici.
-Tomići, otac došao iz Jablanice, železničar.
-Tomići, otac došao iz Ručića.
-Tomić Ž, poslastičar, rodom iz Semedraži, naselio se 1940. godine pošto je proveo 17 godina u inostranstvu.
-Tošići, muž, odnosno otac, sveštenik, rodom iz Čačka, sada živi kod Sjenice.
-Trifunović, rodom iz Ljuljaka, ali mu je otac bio iz Lunjevica.
-Trišići, muž, odnosno otac, bio iz Konjevića.
-Trkulja, slavi Jovanjdan, penzioner, rodom iz Grkovaca kod Bosanskog Grahova, starinoom iz Zrmanje, naselio se 1940. godine.
-Trmčić N, slavi Nikoljdan, rodom iz Aljinovića kod Sjenice, odakle ga je majka dovela pošto se preudala, oko 1919. godine. Dalje poreklo od Kolašina.
-Ćirimanovići, otac bio službenik, rodom sa Javora.
-Ćirković je došao iz Dića za vreme okupacije.
-Urošević, došao kao opančar iz Drenove, pre 30 godina.
-Filipović, bravar, došao iz Velereči 1924. godine.
-Hadžić, rabadžija, došao iz Jablanice.
-Cajić, došao iz Beršića 1934. godine. Otac mu rodom iz Subjela kod Kosjerića.
-Careviići su došli iz Velereči.
-Cvetković T, pekar, došao iz Nevada.
-Čairoić R, došao iz Borča 1920. godine; brat se naselio ranije.
-Čokov D, rodom iz Saravole, srez Perjamoš-Rumunija, došao iz Subotice 1941. godine, živi zajedno sa očuhom.
-Šarčevići, slave Nikoljdan. Doselili se iz Lazarevca 1925. i1938. godine.
-Šašricki, otac izbeglica iz Rusije, oženjen iz Svračkovaca.
Znatan broj porodica koje su osnovali doseljenici u ovom periodu a koje su ostale bez muških članova, poglavito zbog toga što su porodice ostale bez dece ili su im se sinovi raselili a smrt osnivača tih porodica bila je većinom nasilna; poginuli u ratu ili su ih streljali Nemci u Kraljevu i Kragujevcu. Nekoliko ženskih domaćinstava je nastalo na taj ačin što su se doselile razvedene žene ili samice, privučene radom u varoš ili time što ovde mogu da školuju decu – pojava koja će se razviti osobito u periodu posle revolucije.
Bez muških članova su ova srpska domaćinstva:
-Antić, muž bio advokat iz Vranja.
-Atanasković, muž bio kafedžija iz Sinoševića, došao oko 1935. godine.
-Baralić, muž bio iz Šarana, trgovac.
-Belić, muž bio apotekar iz Sremske Mitroice, sinovi žive u Beogradu.
-Bojović, muž bio iz Prislonice.
-Bošnjak Manda, pralja, došla iz Mrčajevaca.
-Veljković, razvedena žena rodom iz Grabovice.
-Vujović, muž sveštenik, bio iz Užica.
-Vesković, muž bio službenik iz Vrnčana.
-Danojlić, prvi muž bio iz Brajkovca, drugi iz Ivanovca.
-Đukić, muž bio sveštenik, rodom iz Belanovice.
-Đorđević, muž, knjižar, bio iz Crnuće, sinovi u Beogradu.
-Ilić prvi, muž bio abadžija iz Gruže.
-Ilić drugi, muž bio službenik, rodom iz Majdana, sin u Beogradu.
-Ilić treći… – ništa ne piše, op Milodan.
-Ilić četvrti, slave Đurđevdan, muž bio iz Vojkovca, sin u Čačku.
-Janić, muž bio iz Bosne.
-Jevtić, muž bio oficir rodom iz Vraćevšnice.
-Jelić, muž bio trgovac iz Majdana.
-Jelić, muž bio iz sela Bare u Gruži, ostao u emigraciji.
-Jovanović prvi Bonfilija, muž bio službenik.
-Jovanović dugi, muž bio bolničar iz Ljevaje.
-Jovičići, osnivači došli iz Majdana.
-Karajičić, slavi Mitrovdan, muž bio rodom iz Gornjih Nedeljica u Jadru, došao iz Loznice 1935. godine. Napustio porodicu i otišao u Beograd.
-Kovačević A, slavi Nikoljdan, muž došao iz Tomislavgrada u Bosni 1928. godine.
-Lazarević Zorka, radnica, došla iz Ljutovnice.
-Luković, muž bio iz Velereči, sin u Paraćinu.
-Dučić, muž opančar, rodom iz Ugrinovaca.
-Majstorović, po smrti muža (rodom iz Klatičeva) prešla sa decom iz Čačka u Gornji Milanovca.
-Maletković, žena došla sa decom iz Gornje Vrbave, sada je sama.
-Manić, muž bio žandarmerijski oficir.
-Marinkovići, muževi bili iz Crnuće.
-Matković, muž bio iz Šarana.
-Miletić, muž bio u Velereče, sada u emigraciji.
-Milić, muž bio iz Belog Polja.
-Milošević, muž bio obućar iz Prislonice.
-Nikitović, muž bio službenik.
-Nikolić S, otac bio iz Takova.
-Nikolić M, muž bio opančar iz Borča.
-Nikolić P, muž oficir, rodom iz Ručića.
-Obradović Stana, ostavši udovica u selu Ba prešla se kćerkom u Gornji Milanovac radi zapošljavanja.
-Obrenović, muž bio službenik iz Zagrađa.
-Ovčarević, muž bio iz Jablanice.
-Pavlović, muž bio od Pavloića -Terzića u Brezni i doselio se 1922. godine.
-Pantović, muž bio iz Semedraži.
-Pantović D, udovica bez dece, dva puta se udavala. Rodom iz Požege, prvi muž bio iz Užica, drugi bio Italijan.
-Perišić, došao 1941. godine kao izbeglica.
-Petrović, muž oficir, sada u emigraciji, bio iz Jagodine.
-Petrović Leposava, razvedena, došla iz Belog Polja.
-Petrović, dve penzionerke, sestre, rodom iz Valjeva.
-Petrović S, muž bio opančar iz Vrnčana.
-Pešović, muž bio službenik iz Ozrema.
-Popović, muž bio iz Loznja, sada u emigraciji.
-Pupić Ema, rodom iz Novog Sada.
-Radovanović, muž bio iz Lunjevica.
-Radojičić, muž bio iz Klatičeva.
-Radovanović LJ, nepoznato.
-Radulović, muž bio železničar.
-Sarić, muž bio iz Ljuljaka.
-Senić, muž bio zidar.
-Pačariz, otac bio opančar iz Borča.
-Stanojčić, muž bio kafedžija iz Brusnice, deca su u Beogradu.
-Todorović, muž bio iz Brusnice, sada u Rijeci.
-Tomović, muž bio železničar, rodom iz Rudnika.
-Trifunović, muž bio kovač, rodom iz Sinoševića.
-Tulović, razvedena žena rodom iz Bitolja, otac je iz Grabovice.
-Čivović, muž bio vojni muzičar, sa Rudnika.
Od doseljenika koji nisu srpske nacionalnosti a koji su se doselili u tom periodu, zadržali su se samo sledeći, i to u većoj ili manjoj meri posrbljeni:
Cigani-Romi:
-Todorović, slavi Nikoljdan, rodom iz Kragujevca, došao 1920. godine.
-Simonović, rodom iz sela Bare, došao 1921. godine iz Brazilije.
Muslimanski Ciganin-Rom:
-Imer Š, došao kao čistač obuće iz Prištine 1935. godine.
Rusu i Ukrajinci:
-Bačenko, profesor iz Kijeva, od 1941. godine u Gornjem Milanovcu.
-Kanjuhov, profesor iz Vladivkavkaza, poreklom Oset, živiod 1926. godine.
-Kuznjecov, radnik, živi ovde od 1920. godine.
-Manjuta, radnik, živi ovde od 1920. godine.
Slovenci:
-Žvegelj, stolar, došao sa Bleda 1937. godine.
-Puh, mesar, došao iz Konjica 1925. godine.
-Falkner, otac došao kao podoficir.
-Havel, penzioner.

Period doseljavanja od kraja Drugog svetskog rata do 1954. godine:
Svršetkom Drugog svetskog rata nastaje najnoviji, četvrti period u razvitku varoši Gornji Milanovac. I pored toga što taj period traje samo devet godina – do vremena pisanja ove knjige – ipak je za to vreme priliv novih stanovnika iz drugih mesta, poglavito iz sela u okolini, bio vrlo osetan, kao posledica potrebe popune praznine zbog osetnih gubitaka u varoši, nastalih u toku rata. Naročito je bila potreba za radnicima i službeicima, pošto je nastala nova organizacija vlasti i uprave. Znatan broj takvih koji, popovratku iz zarobljeništva, nisu produžavali život na selu, pa su se nastanili u varoši. Došlo je do jačeg izražaja u naseljavanju, ne samo muškaraca kao pojedinaca nego i veliki broj žena, koje dolaze samostalno: devojke, razvedene žene ili udovice; udovice sa decom radi njihovog školovanja. Osim toga, veliki broj lica, zaposleni u Gornjem Milanovcu kao radnici i službenici stanovao je u obližnjim selima, odakle su rodom – dolazili su u varoš svakodnevno na posao postavši na taj način budući kandidati za buduće stanovnike Gornjeg Milanovca. Sa druge strane, mnogi gornjomilanovčani su radili u Čačku – pa su na putu da napuste ovu varoš i presele se u Čačak.
-Avramović M, penzioner, rodom iz Koštunića, došao 1949. godine.
-Avramović je došao kao šegrt iz Boljkovaca 1946. godine i ostao.
-Aleksići su iz Velereči, jedan došao kao voskar, drugi kao službenik.
-Aleksići su službenici, došli iz Šilopoja 1945. godine.
-Anđelković, službenik, rodom iz Lebana.
-Acovići, službenici, došli iz Velereči.
-Adžić, trgovački pomoćnik iz Šilopoja.
-Bajići su iz Brajića, dvojica došli kao službenici, treći kao zidar.
-Bakić, penzioner, došao iz Beograda 1951. godine.
-Barović, slavi Malu Gospojinu, sveštenik, rodom iz Bandića u Crnoj Gori, došao 1950. godine.
-Bastajić, muž, odnosno otac, došao iz Bosne.
-Blagojević S, stolar, iz Donje Trepče.
-Blagojević, poštar, rodom iz Jablanice.
-Bogdanović M, stolrski radnik, doša iz Zagrađa.
-Božović je iz Brđana; neki došli ranije.
-Bojović, penzioner, rodom iz Donje Vrbave, doša 1953. godine.
-Borisavljević, službenik iz Jablanice.
-Bukvić, službenik iz Mostara.
-Bukumirović, šofer iz Ivanjice, doselio se 1949. godine.
-Burić N, službenik, rodom iz Nikšića, starinom iz Čeva, došao 1952. godine iz Beograda.
-Valjarević, radnik iz Donje Konjuše, došao 1952. godine.
-Velendrić, penzioner, rodom iz iz Smuda, otac rodom iz Osijeka, došao 1945. godine.
-Veljković, slavi Đurđic, službenik, došao 1945. godine. Rođen u Bukureštu, inače od roda Ljamovih u Sredskoj.
-Veljkoić, službenik, rodom iz Svetozareva (Jagodine), ponovo u Gornjem Milanovcu od 1953. godine.
-Verović, penzioner rodom iz Brđana.
-Vesić, službenik rodom iz Jermenovaca.
-Vesković, službenik iz Teočina, došao 1947. godine.
-Vesković, službenik iz Vrnčana, došao 1950. godine.
-Vesović, službenik iz Nevada.
-Vidojević (nečitko), udovica sa decom, prešla iz Šilopoja 1946. godine.
-Vićentijević, penzioner rodom iz Brđana, došao 1945. godine.
-Vujović, poštar iz Brđana.
-Vukašinović, šofer iz Kalimanića, došao 1951. godine.
-Vuković, službenik iz (Titovog) Užica, došao 1945. godine.
-Vuksanović, službeik iz Gornjeg Branetića.
-Vučetić, krojač, rodom iz Rudnika, ranije živeo u Sarajevu.
-Vučićević je iz Borča, ponovo došao u Gornji Milanovac 1950. godine.
-Vučićevići su službenici iz Gornje Vrbave.
-Vučićević, službenik iz Zuca, došao 1952. godine.
-Vučković, službenik iz Kragujevca.
-Gajević, službenik iz Borča, došao 1953. godine.
-Glišić S, radnik, rodom iz Zakute kod (Užičke) Požege.
-Glišović D, stolar iz Kalimanića.
-Glišović T, poštar iz Velereči, ranije živeo u Skoplju.
-Grujić, službenik iz Klatičeva, došao 1945. godine.
-Grušić, službenik, iz Grošnice, došao 1950. godine.
-Damnjanovići su iz Koštunića, jedna došao kao službenik 1945. godine a drugi na zanat 1952. godine.
-Damnjanović, službenik iz Drenove, došao 1949. godine.
-Damnjanović, abadžija iz Boljkovca, došao 1946. godine.
-Daničići su došli iz Slavkovice kao poštar, radnik i bravar.
-Dinčić, slavi Aranđelovdan, građevinar, rodom iz Ruplja kod Vlasotinaca, bio najpre u Grabovici.
-Dmitrović Ž, stolar iz Šilopoja.
-Dmitrović M, službenik iz Ručića, istog roda sa prethodnim.
-Đoković, radnik iz Stančića u Ljubićsko-trnavskom srezu.
-Đoković, službenik iz Velereči.
-Đorđević, pekar iz Beršića.
-Đorđević, bivši opančar, službenik došao iz Ručića 1946. godine.
-Đorđević, službenik iz Gornje Vrbave.
-Đorđević, službenik iz Lunjevica.
-Đorđevići, službenici iz Gornje Crnuće.
-Đunisijević, penzioner iz Krive Reke, došao 1950. godine.
-Erdoglija (nečitko), službenik iz Žiče.
-Erići, abadžija i službenik iz Gornje Crnuće.
-Erović, službenik iz Boljkovaca.
-Živanovići, službenik iz Teočina.
-Živkoić, voskar iz Kragujevca, došao 1953. godine.
-Žižović, radnik iz Gornjih Branetića, došao 1952. godine.
-Zejak, službenik iz Potrka u Crnoj Gori.
-Igrutinović, slavi Đurđevdan, službenik iz Šilopoja, došao 1945. godine, inače starinom iz Buđeva kod Sjenice.
-Ilić, službenik rodom iz Ulcinja, došao iz Čačka 1947. godine.
-Ilić, obućar iz Donje Trepče, došao 1949. godine.
-Isailović, službenik iz Grabovice, došao 1946. godine.
-Jakovljević, službenik iz Brusnice.
-Janićijević, službenik iz Belog Polja, došao 1945. godine.
-Janković Ž, slubenik iz Belog Polja.
-Jevremović, invalid iz Donje Vrbave, došao 1952. godine.
-Jevtović, radnik iz Brusnice, odnosno Semedraži.
-Jevtovići, službenici iz Gornje Vrbave.
-Jelisijević S, službenik iz Jablanice.
-Jelisijević, službenik iz Banjice kod Čačka, došao 1952. godine.
-Jelić, kovač iz Šarana, došao 1946. godine.
-Jelić, penzioner iz Brusnice, braća došla ranije.
-Jeremić, službenik iz Nakučana.
-Jeremić, službenik iz Teočina.
-Jestrović, penzioner iz Gornjih Brantića.
-Jovanović, fotograf iz Zagrađa.
-Jovanović V, službenik, došao iz Kragujevca 1953. godine, otac mu poreklom iz Crne Gore.
-Jovanović Ž, službenik, rodom iz Beograda, došao 1952. godine.
-Jovanović M, službenik iz Lipovca, došao 1951. godine.
-Jovanovići, jedan penzioner, drugi berberin. Oni su od Jovanovića-Kudrovaca u Brusnici.
-Jovanović R, službenik iz Boljkovaca, došao 1945. godine.
-Jovanović S, službenik iz Ručića, došao 1946. godine.
-Jovanović Sr, službenik, rodom iz Klatičeva (sa Metaljke), došao 1945. godine.
-Jovović V, službenik iz Donjih Branetića, ponovo u Gornjem Milanovcu od 1953. godine.
-Jovović I, radnik iz Ljevaje, došao 1947. godine.
-Joksimović D, službenik iz Ramaće.
-Joksići, jedan bravar, drugi šofer, došli iz Donje Vrbave 1948. i 1949. godine.
-Knežević, radnik, doselio se iz Niša.
-Krasojevići, službenici iz Gornje Crnuće.
-Krstović, bankarski službenik iz Klatičeva, došao 1950. godine.
-Kuburovići su iz Lunjevica.
-Lazarević, radnik iz Šilopoja, došao 1946. godine.
-Lazići su iz Svračkovaca, jedan došao kao krojač 1948. godine, dvojica kao službenici došli 1948. i 1954. godine.
-Lazović, službenik iz Grabovice, došao 1945. godine.
-Lalić, radnik, iz Brestika u Bosni, došao 1952. godine.
-Laušević je došao iz Kraljeva.
-Lukić, mehaničar, rodom iz Gornje Vrbave, pre rata bio naseljenik u Demir-Kapiji.
-Lukić, službenik iz Šljivovaca kod Kragujevca, došao 1949. godine.
-Lučić, sveštenik od Lučića u Brusnici, naselio se 1947. godine.
-Maksimović, službenik iz Ljutovnice, došao 1950. godine.
-Maksimović, službenik iz Majdana a inače je od Maksimovića u Mutnju.
-Marinkovići iz Gornje Crnuće, dvojica došli kao službenici 1947. i 1952. godine; dve porodice predstavljaju udovice sa decom, koje su prešle u varoš.
-Marinković D, zemljoradnik, došao kao službenik iz Donje Vrbave 1945. godine.
-Marinković Dim, službenik, došao iz Vraćevšnice.
-Marinković M, mehaničar iz Gornje Vrbave.
-Marjanovići, službenici, braća došli iz Brusnice.
-Marjanović, službenik, rodom iz Beograda, došao 1953. godine.
-Marković, radnik iz Donje Crnuće, došao 1948. godine.
-Martinović, službenik iz Brusnice, došao 1945. godine.
-Mijajlović, radnik iz Vojkovca.
-Mijatović, službenik iz Lunjevica.
-Miletić D, službenik, rodom iz Dragova u Levču, došao 1952. godine.
-Miletić, mehaničar iz Kamenice u Gruži. Radi u Čačku.
-Milivojević, službenik iz Brajića, došao 1948. godine.
-Milinković, radnik iz Nevada, došao 1945. godine.
-Milić (nečitko), šofer iz Takova.
-Milovanovići su iz Velereči; jedan došao kao penzioner, dvojica kao službenici 1946. i 1953. godine.
-Milovanović V, trgovački pomoćnik iz Klatičeva, došao 1945. godine.
-Milovanović M, službenik iz Šarana, došao 1952. godine.
-Milovanović M, službenik iz Vrnčana, došao 1948. godine.
-Milovanović M, stolar iz Ljutovnice, došao 1950. godine.
-Milovanović R, službenik iz Grabovice, došao iz Beograda 1847. godine.
-Milović D, službenik iz Donje Vrbave.
-Milović Ž, službenik rodom iz Gornje Vrbave a došao iz Belog Polja.
-Milojević, lekar, rodom iz Čumića kod Kragujevca, došao 1949. godine.
-Milošević, službenik iz Klatičeva, došao 1950. godine.
-Miljkovići, jedan vunovlačar, drugi penzioner, došli iz Modre Stene.
-Mitrović D je iz Mlačišta.
-Mitrović, penzioner iz Drenove, došao 1948. godine.
-Mitrović, profesor, rodom iz Ratara, dšao iz Beograda 1953. godine.
-Mladenović, grnčar iz sela Kremenice kod Bele Palanke, došao 1947. godine.
-Nedeljković, radnik iz Belog Polja.
-Nedeljković, porodica došla iz Boljkovca 1945. godine.
-Nedeljković, službenik iz Rudnika.
-Nedeljković, službenik iz Leušića.
-Nestorović, stolar iz Dučića kod Valjeva, došao 1946. godine.
-Nešić, službenik, rodom iz Stare Moldave u Rumuniji, došao 1952. godine.
-Neškovići, službenici iz Loznja.
-Nikotović, službenik iz Pranjana.
-Nikići, su iz Rudnika, jedan došao kao šofer 1950. godine, drugi kao službenik 1952. godine a treća porodica je bez muških članova, žena penzionerka. Zajedničkog su porekla sa Karaulićima.
-Nikolić B, službenik iz Rudnika.
-Nikolić M, službenik, rodom iz Ručića, došao u varoš po povratkuiz zarobljeništva 1945. godine.
-Nikolić M, službenik iz Koštunića, došao 1952. godine.
-Novakovići, pekar i berberin iz Brusnice.
-Novakovići, sužbenici iz Ozrema, došli 1944. i 1953. godine.
-Obradović, službenik iz Rudnika.
-Obućina, službenik iz Loznja, došao 1945. godine.
-Ostojić, invalid iz Trudelja, došao 1950. godine.
-Pavlović, slavi Savindan, službenik iz Vrnčana, došao1945. godine.
-Pavlović, slavi Savindan, službenik iz Vrnčana, došao 1945. godine.
-Pavlović, slavi Lučindan, pekar iz Beršića od Pavlovića-Galičana.
-Pavlović Ž, službenik iz Donje Vrbave, došao 1946. godine.
-Pavlović S, kočijaš iz Ramaće.
-Pavlović R, slavi Đurđevdan, penzioner rodom iz Preljine, došao 1947. godine.
-Pajević, penzioner iz Zagrađa, došao 1945. godine.
-Pantić, kelner iz Boljkovaca.
-Pantić, služebik, došao iz Pritraća u Hercegovini 1946. godine.
-Pantović J, kelner iz Majdana.
-Petrović G, službenik iz Brajića.
-Petrović Mih, službenik, rodom iz Labuništa 1948. godine, starinom iz Hercegovine.
-Petrović R, službenik iz Velereči, od Petrovića, slave Aranđelovdan.
-Petrović je iz Kozelja – Kačer, udovica sa sinom.
-Radojković, službenik iz Loznja, pre rata bio u Makedoniji.
-Radojičić, služebnik iz Lipovca.
-Radović, pekar iz Gornjih Branetića.
-Rađenović, muž, odnosno otac, bio u Sanskom Mostu u Bosni.
-Ralovići, stolari i potkivač, došli iz Brusnice.
-Rašić, službenik iz Zagrađa.
-Ristić, službenik iz Neradovca, došao 1950. godine.
-Savić J, došao iz Brđana 1953. godine.
-Sekulić, službenik, rodom iz Komorana – Kosovo i Metohija, došao kao oficir 1950. godine. Zajedničkog porekla sa Mijajlovićima.
-Smiljanić, kelner iz Takova, došao 1953. godine.
-Solujući su iz Beršića, jedan došao kao službenik, drugi kao trgovački pomoćnik.
-Srdanović, službenik iz Klatićčeva, došao 1946. godine.
-Sredojević, došao iz Prnjavora 1950. godine.
-Sretenović M, službenik iz Vrnčana.
-Sretenović M, bravar iz Semedraži.
-Srećković, stolar, rodom iz Majdana, poreklom iz Velereči, došao 1945. godine.
-Stanković, penzioner, rodom iz Bosne – Kapljuh, Bosanski Petrovac, došao 1951. godine.
-Starčević D, službenik iz Gornjih Branetića.
-Stefanović A, službenik iz Majdana, došao 1945. godine.
-Stefanović R, službenik iz Jablanice.
-Stefanović R, šofer iz Vraćevšnice, došao 1951. godine.
-Stojić, službenik, rodom iz Zaselja kod Užica, došao 1950. godine.
-Stoković, službenik iz Beršića.
-Strugarević, zubar, rodom iz Gornje Brusnice, došao 1953. godine.
-Tajsić, službenik iz Kalimanića, došao 1953. godine.
-Tanasković M, službenik iz Ozrema, došao 1952. godine.
-Tanasković O, službenik iz Semedraži. Ima pastorka iz Banata, Tanasković Miloja.
-Tiosavljević, penzioner iz Majdana, došao 1944. godine.
-Todorović R, službenik iz Beršića, došao 1951. godine.
-Todorović Ž, tkač iz Šutaca, došao 1944. godine.
-Tomić M, radnik iz Krive Reke, došao 1953. godine. Od istog roda su i Tomići u Ručićima.
-Tomović (nečitko), slavi Nikoljdan. Iz Koštunića, došao 1951. godine.
-Topalović, abadžija iz Brđana.
-Tošić D, službenik, došao iz Brusnice a njegovi došli u Brusnicu posle Prvog svetskog rata.
-Trišić, službenik iz Konjevića, došao po povratku iz zarobljeništva 1945. godine.
-Trnavci, kelneri iz Boljkovaca. Zajeničkog porekla su i Trnavci, gostioničarske poslovođe, koji su došli iz Gornjih Branetića.
-Ćurulić, penzioner iz Blaznave.
-Uzunović, službenik iz Beršića.
-Filipoić M, stolar iz Srezojevaca, došao 1953. godine.
-Filipović, službenik, rodom iz Kremana kod Užica.
-Hadžić, potkivač iz Brusnice.
-Cvetić M, službenik, rodom iz Lebana, došao 1953. godine.
-Cekić, svirač-muzičar, rodom iz Grejača, došao 1951. godine.
-Čekerevci, kelner i mesar, rodom iz Brusnice.
-Džoković, službenk iz Majdana, došao 1945. godine.
-Švedić, službenik iz Obrenovca, došao iz Belja 1953. godine.
Domaćinstva bez muških članova – udovice ili razvedene žene sa ili bez dece, samice, devojke i sl:
-Vuletić N, služebnica iz sela bare u Gruži, došal 1953. godine.
-Draškić L, rodom iz Gornjih Banjana, kuvarica, došla 1950. godine.
-Đurić, dve sestre, službenice, rodom iz Nevada.
-Ivanović N, službenica iz Majdana.
-Jevtić R je iz Jablanice, razvedena.
-Janković S, radnica sa ćerkom; muž, odnosno otac bio rodom iz Majdana.
-Jeremić, udovica, došla iz Jablanice.
-Jovanović Ž, udovica, došla 1952. godine, muž bio iz Boljkovaca.
-Kovačević, majka i ćerka; muž, odnosno otac, kafedžija, bio iz Vrnčana, pre rata bili u Makedoniji.
-Đurđević V, razvedena žena sa kćerima, muž bio iz Gornje Crnuće.
-Krstić M, službenica, došla iz Ozrema.
-Marković R, rodom iz Brusnice, došla iz Grabovice posle razvoda.
-Minić S, radnica iz Donje Trepče.
-Mišić D, službenica, rodom iz Pomoravaca – Požarevac, došla 1949. godine.
-Ognjanović M, službenica, došla iz Donje Crnuće.
-Ognjanović M, udovica, došla iz Gornje Crnuće sa unukom od kćeri, da bi je školovala.
-Otašević, majka sa ćerkom, došla iz Ljutovnice 1952. godine nakon razvoda.
-Pavlović-Milić, majka sa ćerkom, radnica, došla iz Nevada 1948. godine posle razvoda.
-Petović V, samica, razvedena, rodom iz Ozrema, bivši muž iz Donjih Branetića.
-Radovanović M, radnica iz Beršića, došla 1948. godine.
-Radenković J, radnica, došla iz Gornjih Branetića 1953. godine.
-Radosavljević K, radnica iz Klatičeva.
-Stefanović V, bila udata u Grabovicu, rodom iz Brusnice pa došla ovde 1950. godine, posle razvoda.
-Sefanović St, udovica, rodom iz Gornje Vrbave, muž oficir, bio iz Donje Crnuće, došla 1949. godine.
Naseljavanje stanovnika, koji nisu srpskog porekla bilo je u ovom periodu sasvim neznatno. Stalno su se naselili:
-Korobov, sveštenik u penziji, ruski izbeglica, došao u Gornji Milanovac 1953. godine.
-Golubar M, električar iz Varaždina, došao 1948. godine.
Nepoznato i neispitano:
Domaćinstva sa muškim članovima:
-Milići;
-Rudić Đ i;
-Milošević, kolar.
Domaćinstva bez muških članova:
-Andrić Z;
-Živanović M;
-Jovanović Vidosava;
-Milenković Ljubinka i;
-Cvetković Katarina.

IZVOR: Milenko Filipović – Takovo. Priredio saradnik Porekla Milodan