Poreklo stanovništva sela Motičane, opština Priština (Kosovo i Metohija). Prema studiji „Kosovo“ Atanasija Uroševića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.
Selo je u podnožju Butovačkog brega, na desnoj strani doline Motičkog potoka, pred njegovim izlazom u polje, na 2 km jugoistočno od Prištine u pravoj liniji.
Zbijenog je tipa, jedino su muhadžirske kuće izvan sela, jedne severne, a jedne istočno od sela. Kao malo naselje na mahale se ne deli.
Selo se kao Motnčane pominje u Gračaničkoj povelji kralja Milutina iz 1321 . To je selo zapustelo prilikom austro-turskih ratova krajem 17. ili u prvoj polovini 18. veka, jer je obnovljeno početkom 19. veka. To ranije naselje je izgleda bilo niže sadašnjeg sela, na Selištu, gde se nalaze cigle i crepovi u zemlji.
Rodovi:
– Joksimovići (1 k., Sv. Nikola). Obnavljači su sela, jer je pri doseljenju njihovih predaka početkom 19. veka iz Podrime selo bilo pod lugom.
– Stakići (5 k., Sv. Nikola). Doselili se sredinom 19. veka iz Bostana (Novobrdska Kriva reka), iz roda Čuljkovih, te ih i ovde katkad zovu Čuljkovima.
– Joksimović (1 k., Đurđic). Preselili se iz Čaglavice oko 1860, iz roda Stašićevih.
– Moravci ili Borgovci (1 k., Sv. Petka). Preselili se iz Labljana oko 1870. Moravcima su ih nazvali što se njihova starina Labljane, pa i sav gornji tok Gračanke, u narodu ubraja ne u Kosovo već u Moravu.
– Butovčani (11 k., Sv. Petka). Preselili se oko 1880. iz Butovca, jer su im se u selu naselili muhadžiri.
Muhadžiri:
– Lapaštic (2 k.), od fisa Sopa,
– Lumničan (1 k.), od fisa Gaša i
– Rukovčan (1 k.), od fisa Beriša. Doselili se 1878. iz Lopaštice, Lumnice i Rujkovca kod Kuršumlije.
IZVOR: SANU, Srpski etnografski zbornik, knjiga LXXVIII, Odeljenje društvenih nauka, Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 39, ATANASIJE UROŠEVIĆ: KOSOVO, IU “Naučno delo“, Beograd, 1965. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić
_________
DODATAK: Podaci prema popisu stanovništva KiM iz 1912. godine. Priredio član foruma Poreklo Gile:
Selo MATIČANE, izveštaj učitelja Vukadina Popovića:
Selo je imalo 10 Srpskih i 20 albanskih domaćinstava. Albanci su bili pola starinci, a pola muhadžiri od pre aneksije. Srpska domaćinstva bila su potpune čifčije i obrađivala zemlju od 289 dana oranja plugom. Gospodari čifluka bili su iz Prištine.
Najviše čifluka imao je Mula Usein Junun. Njegovu zemlju su obrađivali: Stojan Joksimović sa 40 članova i 40 dana oranja, Vasa Nestorović 18/34, Simić Boža 15/20, Taka 4/20, Marko Ristić 7/15, Tanasko Joksimović 8/25 i Cveja Milanković 4/25.
Vlasnici po jednog čifluka bili su Šaban Jajin, Usejin Hadži Umar i Alija Hadži Umar. Zemlju prvog zemljoposednika obrađivao je Arsa stojković 29/40, drugogDana Kostić 11/60 a trećeg Ilija Stanković 12/35.
I Srbi i Albanci su do 1887. godine davali petinu žetve i sami plaćali porez na zemlju, a od tada četvrtinu i nisu plaćali porez.
Dvojica čifčija – Taka Simić i Ilija Stanković – stanovali su u aginskim kućama. Porez na kuće plaćale su čifčije. Ni u ovom selu one nisu pamtile kada su im preci počeli da rade na čiflucima. Age nisu pomagale čifčije. Terali su ih na kuluk, naročito praznikom – da im nose drva, melju žito itd. Ni ovde između aga i čifčija nije bilo ugovora, niti naročitih uslova. Imovno stanje aga bilo je dobro.
Za vojsku su uračunati: Todor Jokanović, Dimitrije Stojanović, Trajko Todorović, Jovan Todorović, Rista Todorović, Đorđe Dimitrijević, Spasoje Kostić, Nikola Vasić, Jovan Spasić, Mladen Nikolić, Rada Lazić, Mile Lazić, Tona Jančetović, Marko Ristić, Ilija Ristić, Živko Ristić, Božidar Simić, Mila Simić, Spasoje Simić, Trajko Simić, Tanasko Joksimović, Apostol Tanasković, Dimitrije Tanasković, Dana Kostić, Ilija Stanković, Cveja Milenković, Damnjan Arsić, Kuzman Arsić, Cveja Arsić, Aranđel Milić, Ilija Stanković i Kosta Stanković.
Komentari (0)