Poreklo prezimena, selo Gornje Nerodimlje (Uroševac)

Poreklo stanovništva sela Gornja Nerodimlja, opština Uroševac (Kosovo i Metohija). Prema studiji „Kosovo“ Atanasija Uroševića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.

Selo je u planinskom podnožju Kurkulice i Nerodimske planine, na reci Nerodimki, pri njenom izlazu u Nerodimsko polje.

Glavni deo sela je zbijenog tipa. Ali selu pripada i zaselak Stojkovići, koji se sada računa kao njegova mahala, a niže sela ima malo izdvojena i jedna grupica arbanaških kuća zvana Koštanjevci. Stojkovići su na 1,5 km severoistočno od sela. Selo se tako deli na Nerodimlju, Stojkoviće i Koštanjevce.

Selo je staro i poznato iz naše nacionalne istorije po dvorcu koji su i njemu imali Nemanjići počev od kralja Milutina.

Pošto je za turske vladavine na ataru ovog sela osnovano još jedno naselje kao njegov zaselak ili mahala, pa nosilo i isto ime, to se ono za razliku od starijeg sela nazvalo Donjom, a onda staro selo – Gornjom Nerodimljom.

Iako u selu nema starinaca, ono, izgleda, nije potpuno napuštano tokom turske vladavine već se stanovništvo u njemu samo smenjivalo.

Rodovi:

– Dajići (11 k., Đurđic). Stari doseljenici iz Vasojevića, odakle su se doselili da bi izbegli krvnu osvetu . Po iščeznuću starih rodova Dajići su kao jedan od najstarijih doseljeničkih rodova preuzeli na sebe domaćinstvo u održavanju kulta sv. (cara) Uroša. Oni seku kolač o danu cara Uroša (15. decembra), o sv. Arhanđelu, i letnjem i zimskom, jer je njihova crkva sv. Arhanđela zadužbina Nemanjića, pa čak i prvog i drugog dana Uskrsa (prvog u selu kod starog bora, a drugog dana kod crkve sv. Uroša). Veći deo ovoga roda (7 kuća) živi u zaseoku Stojkovići, gde su se preselili iz sela pored svojih nekadašnjih pojata.

– Bogošovići (2 k., Sv. Nikola). Nepoznatog su porekla, možda vlaškog, jer za njih kažu da su bili mečkari iz Vlaške.

– Đuretanovi (13 k., Sv. Nikola). Davnašnji su doseljenici iz Marevca (Novobrdska Kriva reka), pa ih neki zajedno sa Bogošovićima smatraju za starije doseljenike od Dajića.

– Bugarčići (2 k., Sv. Arhađeo), doseljeni sredinom 18. v. iz „Bugarije”.

– Lukići (5 k.,Sv. Jovan), doseljeni krajem 18. v. iz Mogile (Gornja Morava).

– Jovičići ili Šabići (14 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Starog Kačanika početkom 19. veka.

– Dabići (18 k.,Sv. Đorđe Alimpije). Doseljen iz Sev. Albanije sredinom 18. veka kao „Fande”, tj. kao Arbanasi katolici. Arbanaški rodovi Ćorovići i Ljamovići u Rapšncu su im „odeljaci”.

– Lopotarevi (2 k., Sv. Nikola), doseljeni oko 1830. iz Sirinića.

– Stojkovići (2 k., Sv. Nikola), doseljeni oko 1830. iz Sirinića. Žive u zaseoku Stojkovićima.

– Joksimovići (4 k., Đurđic), iz Kosina oko 1830.

– Đurđijanovići (2 k., Sv. Đorđe Alimpije), iz Štimnje oko 1870. Dalja starina im je u Ižencu (Sirinić).

– Boškovići (2k., Sv. Arhanđeo), iz Babuša 1878.

– Mrčevi (5 k., Sv. Petka), iz Viče u Siriniću oko 1880.

– Ristići (1 k., Sv. Jovan Zlatousti), iz Dobrotina oko 1880. Žive u zaseoku Stojkovićima.

– Živkovići (3 k., Sv. Nikola), iz Gušterice na miraz oko 1885. Žive u zaseoku Stojkovićima.

– Nikolić-Burničanin (1 k., Sv. Nikola), iz Štimnje 1885, inače starinom iz Burnika.

– Krstići (4 k., Sv. Pantelejmon), iz Sušića u Siriniću oko 1890. Dalja starina im je u gusinjskom kraju.

– Bojini (1 k., Sv. Jovan), iz Robovca, na miraz, oko 1890. Žive u zaseoku Stojkovićima.

– Joksimović (1 k., Sv. Pantalejmon), iz Sušića u Siriniću oko 1890. kao momci (sluge). Žive u zaseoku Stojkovićima.

– Nikšići (2 k., Sv. Nikola), iz Drajčića u Sretečkoj Župi oko 1905.

– Đurđević (1 k., Sv. Nikola) iz istog sela 1923.

– Stolići (2 k., Sv. Pantalejmon). Sima Stolić iz Sušića u Siriniću na svom ambulantnom zanimanju terzistvom prešao na islam nekoliko godina pre Balkanskog rata (uzeo ime Isen), oženio se jednom Arbanaskinjom i nastanio u G. Nerodimlji. Po oslobođenju od Turaka Isen se vratio u pravoslavlje, ponovo se nazvao Simom, pa preveo na pravoslavlje i celu svoju porodicu (njegov sin Šerifdobio je ime Milan).

Arbanaški rod je Koštanjevci (8 k.), od fisa Sopa. Preselili se iz Koštinjeva u Siriniću oko 1870, na sadašnje mesto gde su imali zimovnike za stoku.

IZVOR: SANU, Srpski etnografski zbornik, knjiga LXXVIII, Odeljenje društvenih nauka, Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 39, ATANASIJE UROŠEVIĆ: KOSOVO, IU “Naučno delo“, Beograd, 1965. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić