Poreklo stanovništva sela Dvorska, opština Krupanj – Mačvanski okrug. Stanje iz 1902. godine. Iz knjige Vidosave Nikolić-Stojančević „Rađevina i Jadar“ u neobjavljenim rukopisima Cvijićevih saradnika. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Položaj sela.
Selo Dvorska leži u oblasti Jadra, okrug podrinjski, srez jadranski, opština jarebička.
Selo leži na stranama rečne doline a graniči se sa selima Cikota, Šurica, Stupnice, Korenite, Brštice, Kostajnika, Cerova, Krasave i Brezovica.
Selo je podeljeno na ma(ha)le. Prva je „Gornja mala“, koja je do Kostajnika, Cerove i Brštice. Druga mala se zove „Lipovača“, koja je do Korenite i Stupnice; treća mala nosi naziv „Burmazovića mala“ do Krasave i Brezovica; četvrta mala nosi ime „Udovička mala“ do sela Cikota; peta „Potočari“ ili „Donja mala“ do Šurica; u sredini su šesta „Petrovića mala“; sedma „Paića mala“, osma „Vukašinovićeva mala“, deveta „Jakovljevićeva mala“, deseta „Jovičića mala“ i jedanaesta „Obradovića mala“.
Razlog ovolikog broja mala je što je zemljište ispresecano potocima.
Vode.
Kroz selo teče reka „Karlagan“ i ima dosta potoka, ali selo nije pored potoka niti pored reke, zbog toga ga potoci i reka ne plave.
Zemljište je u ovom selo podvodno, zato svake 3-4 kuće u selu imaju svoje izvore kojima se služe a najglavniji izvori su. Jastrebovac, Mijina Voda, Jelića Voda i Brest u Gornjoj mali; Rakovica u Burmuzovića mali, itd. Bunara u selu ima samo jedan. Rečna se voda ne koristi za piće. Seoske su kuće prikupljene oko izvora.
Lekovitih izvora kao i izvora sa mineralnom vodom u ovom selu nema.
Klima.
U ovom selu je malo hladnije nego u drugim selima u Jadru. Sneg pada malo ranije u odnosu na drugim mestima u ovoj oblasti. Vetrovi duvaju oni isti kao i u Stupnici, a to su: „Donjak“ ili „Drinjak“, „Ustoka“ – istočni, jugoistočni koga zovu „Bela ustoka“, severni i južni vetar „Donjak“ ili Zapadni donosi im kišu.
Zemlje i šume.
Selo ima zemlje za obrađivanje. Grupisana je oko kuća u selu a po neki imaju kupljenih imanja u cikotskom, šuričkom, stupničkom i lozničkom polju. Selo ima privatnih ispaša koja su zagrađena dok zajedničkih ispaša nema. Zemlja je osrednje rodnosti a paše su dobre. Jedoj porodici treba ziratne zemlje oko 20 pluga da bi prema ovdašnjih prilikama mogla normalno živeti.
U selu i oko sela ima privatnih šuma i zovu se po prezimenu vlasnika a ima ih i zajedničkih u selu i oko sela i zovu se: Dupljakovina, Ježur, Šibovi, Vrljaje, Jastrebovac i Lipovača. Sva je šuma od lisnatog drveća. Sem za običnu upotrebu stanovnicu od nje nemaju druge koristi. Sva ta šuma zove se „seoski atar“, koji je veličine 130 metara(?). Zajednička je još od turskog vremena i na njega selo Dvorska plaća porez.
Tip sela.
Selo Dvorska je razbijenog tipa i podeljeno je na male, već navedenih naziva. Kuće u pojedinim malama su međusobno udaljene od 80 do 300 metara.
Kuće su u svim malama raštrkane; nisu u pravilnom redu poređane, niti su pored puta. Mehane, škole i crkve u ovom selu nema; sve im je to u Dragincu (Jarebicama). Kuće u pojedinim malama su sastavljene u grupe pojedinih familija. Uz selo nema zaseoka. Nema ni porodica koje su se odselile dalje od sela na svoje imanje da bi tamo živela, izuzev porodice Nikolić, koja se odselila iz tih razloga u Cikote.
Familije po malama:
U Gornjoj mali su: Kikanovići, Jelići, Radići i Pejovići (Vasiljevići, Janjići i Tadići).
U Lipovači su: Gladovići, Vasići, Bijanići (Mijailovići, Vučetići i Jevtići), Lukići, Pantići, Blagojevići, Popovići i Novakovići.
U Petrovića mali su: Petrovići.
U Udovičića mali su: Savići, Pavlovići, Pantelići, Mijatovići, Markovići, Lazarevići i Mićići.
U Paića mali su Paići.
U Obradovića mali su Obradovići.
U Burmazovića mali su Burmazovići.
U Vukašinovića mali su: Obradovići, Grujičići i Markovići.
U Jakovljevića mali su: Jakovljevići, Kapetanovići i Tadići.
U Jovičića mali su: Jovičići, Mitrovići, Stevanovići i Kovačevići.
U Potočarima su: Perići, Josipovići, Đurići, Đukanovići, Petkovići, Momići i Mirići.
Zadruga je bilo dosta velikih, od po 30-40 duša u jednoj a i sada ima velikih, po 25-30 duša i jednoj kući, takvih zadruga ima 5 a jedna ima 32 čeljadi u jednoj kući.
U selu ima ukupno 173 kuće.
Ime selu i malama.
U Dvorskoj ima više reke jedno brdo na kome se danas vide razvaline neke građevine. Meštani to zovu „Gradac“ i „Crkvina“ i pričaju da su tu bili dvori Sibinjanin Janka, pa je selo po tome dobilo ime Dvorska.
Male: Petrovića, Paića, Obradovića, Burmazovića, Vukašinovića, Jakovljevića i Jovičića su dobile naziv po prezimenima stanovnika koja ih naseljavaju. Gornja mala se zove po mestu na kome je a Potočari zbog reke i potoka, koji kroz tu malu teku dok je Lipovača dobila naziv zbog planine Lipovače a Udovičića zbog neke udovice.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
Misli se da su selo Dvorsku naselili stanovnici koji su bili iz Hercegovine. Pri ispitivanju ovog sela svaka porodica zna svoje poreklo samo do svoga dede, a retko koja zna kako mu je ime pradedi i skoro ništa ne zna o svome poreklu a kamoli svojih seljana. Zbog toga se nije moglo utvrditi tačno poreklo svake porodice ponaosob.
-Vukašinovići (Grujičići, Kovačevići i Obradovići): Zna se sigurno da se Vukašinsa svoja četiri brata doselio iz Hercegovine i da se prvo nastani u Stupnici, pa mu se tu ne dopadne, zbog toga se preseli u Cikote, gde mu polipsaju ovce s’toga ode u Dvorsku gde je brdovitije.
Vukašin se podeli sa braćom: Jakovom, Jovicom, Mićom i Petrašinom.
–Grujučići: Od Vukašina ostanu sinovi ili unuci (ne zna se tačno) Grujica i Obrad. Grujica je imao dva sina, Panai Iliju. Od Pane ostane Ivan. Od Ivana Đurađ, koji je živ. Od Ilije ostanu: Nikola, Mitar i Risto. Nikola ostavi sina Savu, Mitar Vasilijaa Risto Srećka, svi se prezivaju Grujučići.
–Obradovići: Obradje imao sina Đurđaod koga ostanu: Marko, Stanko i Dimitrije. Marko je živ. Stanko ostavi sinove: Živka, Maksima, Bogosava, Spasoja i Cvetka, koji su živi i svi se po Obradu prezivaju Obradovići.
–Kovačevići: Dimitrijenija imao muške dece, već samo jednu ćerku. Ćerku uda za nekog Kovačevića, koga dovede u kuću (uljez) i on slavi Alimpijevdan.
Grujučići i Obradovići se zovu i Vukašinovići.
–Jakovljevići (Tadići, Kapetanovići): Od Jakovaostanu sinovi Mićoi Panto. Mićo je imao sina Cvijua Cvija Srećkai Panta ioni se prezivaju Jakovljevići.
–Tadići: Panto, sin Jakovljev ima je sinove Tadijui Đurđa; Tadija je imao sinove Živkai Miloša. Živko je imao sinove Stojadinai Jovanaa Miloš Ljubu, Ignjata i Arsena, koji su živi i prezivaju se po dedi Tadiji – Tadići.
–Kapetanovići: Đurađ, Pantin sin, bio je kapetan. Od njega ostane sin Obrena od Obrena sinovi: Velimir, Spasoje, Jovan i Mićo, i oni se prezivaju Kapetanovići.
–Jovičići (Stevanovići i Mitrovići): Od Joviceostanu sinovi ili unuci (ne zna se tačno) Stevan, Mitar, Andrija i Jovan. Jovan se odseli u Cikote (mala Krivajica), pa se njegovi potomci po pradedi (ili dedi) Jovici prezivaju sada Jovičići. Po Stevanu se njegovi unuci prezivaju Stevanovići. Mitar i Andreja ostanu u zajednici i njihovi potomci se prezivaju Mitrovići.
–Mićići (Aksentijevići): Od Mića, koji je otišao u Udovičića malu na svoje imanje ostane sin Aksentije. On se po ocu prezivao Mićić. Njegov sadašnji unuk se preziva po njemu, Aksentijević.
–Kovačevići: Od Petrašinaostane jedna ćerka i nju uda za jednog kovača, koji se nastani kao uljez i po njemu se njegovi potomci prezivaju Kovačevići, koji slave Pantelijevdan.
Vukašinovići, Jakovljevići, Jovičići i Aksentijevići i sve ostale navedene familije, izuzev dve Kovačevića, slave Avramijevdan.
U Donjoj mali:
–Josipovići, po deda Josipui to:
–Đukanovići, po Đukanu,
–Pekovići po Peki,
–Mikovići, po Mijatui
–Đurići po Đuri.
U Udovičića mali:
–Savići po deda Savi,
–Pavlovići po ocu Pavlu,
–Pantelići po ocu Panteliji,
–Miljatovići po babi Miljani,
–Markovići po ocu Marku
–Lazarevići po dedi Lazaru.
U obe ove male sve navedene porodice su od jedne familije, a od ove familije su današnji Đukići iz Cikota, čiji se pradeda doselio iz Dvorske. Iz Cikota se odselio neki deda Đukića u Pričinović – Mačva i sada se tamo prezivaju Erčići. Sada Đukića u Cikotama ima 6 luća. U kakvom su srodstvu ove familije u obe male nije moglo da se utvrdi. Samo se zna da su se zasigurno doselili iz Hercegovine pre 300-400 godina i da slave Sv. Ćirila i Metodija.
–Obradovići su doseljeni iz Hercegovine pre 100 godina. Od ove familije neki su odseljeni u Jarebice, slave Sv. Ćirila i Metodija.
–Kikanovići (Vasiljevići, Tadići) u Gornjoj mali su se doselili iz Kika, jednog visa između Dvorske i Brštice gde i sada imaju svoju zemlju i po tome su svoje (prez)ime dobili. Misli sa da su u Kik doseljeni iz Hercegovine pre 350-400 godina. Najstariji član za koga se zna, zvao se Pejo. On je imao sinove Miloša i Tadiju. Od Miloša ostane Vasilj, od Vasilja Markoa od Marka Nikola i Miloš od kojih su danas Vasiljevići.
Od Tadije ostanu Jovan i Simo, od Jovana Jevrem i Obrad, od Jevrema Nikola i Makevija.
Od Obrada sina Jovanovog ostane Maksim. Simo je imao sina Milovanaa Milovan sina Neđeljka. Svi se po Tadiji prezivaju Tadići.
–Radići, Jelići i Janjići su rod sa Pejovićima (?) ali se ne zna kako. Svi slave Nikoljdan.
–Momići (Tešmanovići) i Perići u Donjoj mali;
–Petrovići u Petrovića mali;
–Pajići u Pajića mali* su svi od jedne familije, jer su: Momo, Pero, Vilotije i Milo bili braća.
Od Moma ostane Tešman, od Tešmana Živan, Marjan i Srećko. Od Živana ostanu Matija i Velimir; od Marjana Vasilijea od Srećka Dragiša. Svi su polsednji živi i po dedi Tešmanu prezivaju se Tešmanovići a po pradedi Momi – Momići.
Pajo je imao sinove Rada, Andriju i Jovu. Od Rada ostanu Nikola, Nedeljko i Luka. Od Nikole ostanu Pavle, Janko i Mladen. Janko i Mladen su živi, a od Pavla ostanu Milivoje i Antonije. Od Luke ostane Aksentijea od Nedeljka – Marko i Simeun, koji su živi.
Andrija ostavi sinove Veselina, Aleksu i Milinka. Od Veselina ostane sin Matija; od Alekse Cvetkoa od Milinka Živadin.
Jovo je imao sina Miću, Mića sina Cviju. Po pradedi Paji svi se prezivaju Pajići.
*U dosadašnjem delu teksta Pajići su pisani kao Paići.
Pero, brat Pajin i Momin imao je sinove Mitra, Veselina, Obrada, Miloša i Jakova. Od Mitra ostane sin Aksentije, od Veselina Risto, od Obrada Đurađ i Svetozar, od Miloša Simeuna od Jakova Jovan– Mirko, Maksim i Kosta, koji se po dedi Peri prezivaju Perići.
Vilotijeje imao sina Petra, Petar sinove Mirka, Nedeljka, Stevu, Živana i Ranka.
Od Mirka ostanu Marko i Aksentije, od Nedeljka – Janko, od Steve – Simo, od Živana – Vasilijea od Vasilija – Mirko. Od Ranka je ostao Aksentije. Po dedu Petru prezivaju se Petrovići.
Milo, Momin brat, zbog oskudice u hrani odseli se sa svojom porodicom iz Dvorske a gde se nastanio – ne zna se.
Porodice Momića, Tešmanovića, Pajića, Perića i Petrovića, priča se, da su starosedeoci i svi slave Stevanjdan* (po Bosiću – Stepanjdan).
*U prikazu dosadašnjih sela Mačvanskog okruga često se javljala opcija da pojedine familije slave Stepanjdan, što je, barem za mene bilo neoubičajeno, slutio sam da je Stevanjdan što se sada se potvrdilo, op. Milodan.
–Gladovići (Lukići, Mijailovići i Markovići) su doseljeni iz Komirića u Rađevini. Doselio se Dragutinili njegov otac, kome se ne zna ime.
Dragutin je imao dva sina, Isailai Mijaila. Isaiolo je imao sinove Luku, Marka, Janka i Neđeljka. Od Luke su ostanu sinovi Andrija, Nikola i Maksim: od Marka – Pavle u Ljubo. Janko se odseli u varošicu Lešnicu a Neđeljkovi su sinovi Velimir, Dragić i Milan. Po očevima Luki i Marku prezivaju se Lukići i Markovići.
Mijailoostavi sinove Veselina, Stevana i Matiju. Od Veselina ostanu sadašnji Tanasije, Vasilije i Jovan; od Stevana – Cvijo, Spasoje, Bogosav i Rado a od Matije Neđeljko, Mitar i Sveto. Po dedi Mijailu prezivaju se Mijailovići – Gladovići. Svi slave Nikoljdan.
–Bijanići, Vasići, Jevtići, Mijailovići, Vučetići i Pantići su doseljeni iz Hercegovine. Misli sa da se u Dvorsku doselio Trifkosa braćom Stevom i Đurđem. Trifko je imao ženu Bijanu, po kojoj, kad ostade udovica, dobiju prezime Bijanići.
Trifkoje imao sina Iliju, a Ilija sinove Jevtu, Mijata u Vučetu. Jevto ostavi sina Jankaa Janko Tanasijui Jevrema, koji se po dedi Jevti prezivaju Jevtići.
Mijatovisu sinovi Milan i Marko. Od Milana ostane Vukosava od Marka Dragutin, koji je sa majkom otišao u Korenitu očuhu. Po dedi Mijailu prezivaju se Mijailovići.
Vučetaostavi sina Srećka, koji se preziva Vučetić. Stevo, brat Trifkovimao je sinove Vasu i Milisava. Od Vase ostanu sinovi Mitar, Damnjan i Nikola. Od Mitra – Pero i Jevrem; od Damanjana – Jerosim i Đurađ a od Nikole – Milinko, Dragić i Miladin. Od Milisava – Neđeljkoi od njega Vladimir, Velimir i Rado. Svi se prezivaju Vasići.
Đurđe, brat Trifkov i Stevin, ima je sina Pantua sadašnji njegovi unuci se po dedi prezivaju Pantići. Svi slave Nikoljdan.
–Burmazovići su se doselili iz Hercegovine i to su se doselila braća Laza, Nikola i Jakov. Od njih su sadašnji njihovi unuci i paraunuci, koji se prezivaju Burmazovići.
Od ovih Burmazovića iz Dvorske se neki odsele u Cvetulju, srez mačvanski i Veliko Selo u opštini jarebičkoj. Burmazovići slave Alimpijevdan.
U Dvorsku su se doselili na kupljeno imanje:
–Popović Stevan iz Likodre, slavi Jovanjdan.
–Novaković Đurađ iz Sipulje, slavi Markovdan.
–Blagojević Mladen, uljez iz Šurica, slavi Jovanjdan.
Ostali podaci o selu.
Svi stanovnici Dvorske, koji su doseljeni iz Hercegovine, doselili su se po prirodnom procesu na bolje i lepše položaje, manje se doselilo od turskog nasilja a vrlo retko zbog ratova.
Selo Dvorska nije postalo od drugog većeg sela (nije raselica), ono je na tom mestu i pod tim imenom od pamtiveka.
Groblja u selu ima 8 a zbog ispresecanog zemljišta potocima i jarugama.
Selišta i drugih starina kao i rudnih nalazišta u ovom selu nema.
Ovo selo se niakda nije sašoravalo.
Cigana-Roma u ovom selu nema.
5. oktobra 1902. godine u Dragincu.
Opisao Ljub. M. Šopalović.
IZVOR: Vidosava Nikolić Stojančević – Rađevina i Jadar u neobjavljenim rukopisima Cvijićevih saradnika. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Komentari (0)