Poreklo stanovništva sela Batulovce, opština Vlasotince. Istraživanje „Sela u vlasotinačkom kraju“ saradnika portala Poreklo Miroslava B. Mladenovića Mirca, lokalnog etnologa i istoričara
Nastanak sela i poreklo stanovništva:
Selo Batulovce je naselje u Srbiji u opštini Vlasotince u Jablaničkom okrugu. Prema popisu iz 202. bilo je 806 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 831 szanovnika).
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 202. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika. U naselju ima 203 doma.
Demografska slika stanovništva posle Drugog svetskog rata (1945.g.) izgledala je ovako: 1948.g.( 645 stanovnika), 1953.(681), 1961.(767), 1971.(814), 1981.(905), 1991.(831) i 2002.g.(806 stanovnika).
Ratarsko-vinogradarsko seosko naselje zbijenog tipa, u severnom delu proširenja kod ušća Vlasine u Južnu Moravu, na (245 m) mestu gde Vlasini pritiče potok Provaljenik, između toka Vlasine i savremenog puta Leskovac-Vlasotince, 3 kilometra zapadno od Vlasotinca.
Selo leži u polju zapadno od Vlasotinca. Nedaleko, sa severne strane, protiče Vlasina. Batulovccu su najbliža sela: Konoipnica, Stajkovce i Gložane.
Granica atara su: na severu korito Vlasine; na jugu granica prelazi preko puta Leskovac-Vlasotince; na jugu granica dopire do atara sela Gložana i Stajkovca; na istoku, prema Vlasotincu, granica atara su potesi Košutica i Zukar.
Ove granice su „od kraj tako“(1964.g., prema itsraživaču J.Trifonoskom).
Naziv, po predanju, potiče od imena ili nadimka izvesnog lovca-Bate.
Podeljeno je na mahale, koje nose rodovske nazive: Dojčinci, Grebuljci, Zlatudanci, Ničinci i dr.
Pominje se 1516.g., kada ima 10 domaćinstva, (1884-44 kuće i 257 žitelja, a 1900-35 srpskih kuća). Stanovništvo je srpsko (slavi Sv. Jovan, Mitrovdan, Sv. Đorđe (Sv.Alimpije), Sv. Aranđel i dr.).
Prema postojanja potesa Selištta, kao i pominjanje sela Batulovca u 16. veka sa 10 domaćinstva, znači da je selo starijeg datuma u pogledu porekla stanovništva. Verovatno je posle mnogih ratnih buna i Tutskih zuluma se stanovništvo povuklo u pobrđa planin skog dela ovog kraj.
Iako istraživač J. Trifunoski 1964.g. nije došao do početka zaseljavanja Batulovca ovim stanovništvom, to je pošlo lokalnom etnologu Miroslavu Mladenoviću-koji je 1975. godine od starijih ljudi iz sela Gložana i Prilepca došao do samom predanju o nastanku sela Batulovce.
Prema Miroslavu Mladenoviću, nekada su iz planinskih dela crnotravskog kraja-selima-iz sela:Darkovce , Brod i iz drugih sela crnotravskoga kraja, se kiridžijalo karavanima do Leskovca, preko puta Vlasotince-Lopušnja- Čobanac-Brod.
Na sadašnjem mestu gde u selo i danas gde je nekada postojao izvor, postoji podignuta česma 1928.g.; tu su se nekada odmaravali karavani sa tovarom na konjima.
Prema zabeleženom predanju ti stanivnici-kiridžije sa konjskim tovarom, na tom mestu su pili vodu, odmarali se i uzimali snagu za dalje kretanje prema svojoj planini.
Na tom mestu gde je bio izvor je bilo dosta blata. Oni su rešili da tu zasnoju naselje, koje je prema tom blatu oko izvoru dobilo naziv BLATANCE, da bi ga kasnije nazvali BATULOVCE.
Električnu energiju selo dobija 1955.godine, a vodosnabdevanje je individualno (bunari i dr.-prva javna česma sagrađena je 1928. a javni vodovod do škole 1997.g).
Selo ima dečji vrtić, četvororazrednu OŠ, dom kulture.
Radi DP „Rad“ ciglkana (proizvodili crep i ciglu i blokovi). Proizvodnja povrća (paprika, paradajs i dr) i grožđe ima tržišni značaj.
Stanovnici sela Batulovce pretežno s ebave zemljorasnjom. Prema plodnosti zemlje. Većinom je“druge klase“. Vinogradi ovog sela su na brdima desno od Vlasine. Oni su na atarima Stajkovca (većim delom) i Konopnice.
* * *
Litije (seoska slava):-Spasovdan.
Krsne slave: sv. Jovan, sv. Nikola, sv. Arhanđel, Mitrovdan (sv. Dimitrije), Sv. Đorđe.
* * *
Starine i prošlost:
U samom Batulovcu je njiva Slavka Mandžića, velika oko 20 ari. Kada se u njoj dublje kopalo nailazilo na stare široke cigle i ostatke maltera. Ne zna se kakva je starina bila.
Potes Selište leži 1 kilometar istočno od Batulovca. Stanovnici su pričali 1964. godine istraživaču J.Trifunoskom da tamo nije bilo nikakvih ostataka od starina. Tako je tada jedan seljak ovako rekao: „Selište se zove, ali tamo naše se nije bilo“. Kod Selišta je današnje batulovsko groblje.
Nesumnjivo da je taj seljak bio iz naseljeničkog roda, a da su stari stanovnici najverovatnije bili proterani od Turaka, jer se selo Batulovce u turskim popisima pominjalo 1516.g., kao selo od 10 domaćinstva.
Tada je Trifunoski zabeležio od seljaka da nije postojalo nikakvu predanje o postanku današnjeg sela Batulovce. Da u njemu žive brojni srpski rodovi. Jedni su dosta stari, dok su drugi doseljeni.
Godine 1900. Batulovce je imalo 35 kuća. Poticale su od predaka koji su ovde živeli još za vreme turske vladavine. I današnja domaćinstva potiču od starijih srpskih kuća..
Za vreme Turaka stanovnici sela Batulovce su posećivali crkvu u susednoj Konopnici. Iza tog počeli su da posećuju crkvu u Vlasotincu.
Potes Zli Dol sa vinogradima, nekada batulovski, sada pripada susednom Stajkovcu. Pričalo se da je tamo nekada ubijen Turčin. Stanovnici Batulovca nisu mogli da plate „krvnininu“, već su to platili Stajkovčani. Tako su oni Zli Dol prisvojili.
Sima Pešić iz Batulovca, rođen 1890.godine, učestvovao je u balkanskom ratu. Njegova jedinica kod Kumanova zaplenila je stado od 800 ovnova. Tom prilikom Pešić je sreo starijeg Turčina, koji je pričao, da je pre 1878.g. živeo u Leskovcu (Zabeležio:J.Trifonovski 1964.g.-podvukao M.M. 2013.g).
* * *
ISTORIJA
Poginuli i umrli ratnici u balkanskim i Prvom svetskom ratu (1912-1918):
– Todor Cekić.
(Izvor: Istoriski arhiv u Beogradu)
– Stavra S. Veličković, Aleksandar G. Veljković, Gavrilo Pešić i Bogoljub T. Ilić.
(Izvor: Leskovački kraj u Prvom svetskom ratu“, Autori: Dr Živojin Stojković i Hranislav Rakić)
Preživeli ratnici:-Simon ,Cvetko Pešić; Mirko, Cvetko, Pešić; Mirko, Stojan, Todorović; Petar Petkanin.
(Izvor: Podatke sakupio Svetozar Pešić (star 90 godina).
*
Poginuli borci i žrtve faišstičkog terora u Drugom svetskom rat (1941-19145):
– Hristifor Cekić, poginuo 21.9.1944.g. od Nep. mine u Batulovcu;
– Natalija S.Ilić, poginuola 21.9.1944.g. od Nep. mine u Batulovcu;
– Živojin Petković, poginuo 21.9.1944.g. od Nep. mine u Batulovcu;
– Aleksandar D. Stojanović, poginuo 5.4.1945.godine od Nemaca na Lipovac-12/22 divizije NOP-a;
U selu Batulovcu, podignuta je spomen česma palim brocima i žrtvama fašizma u Drugom svetskom ratu (1941-1945).
* * *
Poreklo rodova (1964.g):
Stariji rodovi:
– Rodovi:N i č i n c i (9k), Č u č k i n i (6k), i P u n dž i c i (2k)-slave: Sv. Jovan, potiču od istog pretka. Pojedini stanovnici ovih rodova danas sklapaju brakove;
– Rodovi:D o j č i n c i (11k), I l i j i n c i(8k), C e k i n c i (7k), D e n č i n i (5k) i S t a n č i n i (3k)-slave: sv. Nikolu;
– Rodovi:V e l i č k o v c i (10k), T o n i c i (10k), M a r k o v c i (9k), V u k i n c i (4k), M i š i n c i (2k), T o š a n c i (2k) i B a n k o v c i(2k)-slave sv. Arhanđela;
– Rod M a n č i n c i (4k)-slave Mitrovdan(sv. Dimitrije);
Doseljeni rodovi(čije se poreklo zna:
– Rodovi:G r e b u lj c i (10k) i Z l at o d u n c i (10k)-slave sv. Đorđu, potiču od istog pretka, doselili se iz selo Stajkovce;
– Rodovi: P e š i n c i ili S i ro v i č a n i (oko 18k) i P e t k o v c i (5k)-slava: sv. Arhanđel, potiču od istog pretka.
U rodu Pešinci 1905.g. podeljena je zadruga koja je imala 40 članova. Ovi rodovi vode poreklo iz mahale Sirovičani, koja se nalazi u selo Brod (Crna Trava).
Poznata je ova genealogija u mahali Sirovičani (Brod): Peša:- Stanko Pešić (1816-1896), Jovan, Dina Pešić (odselio se u selo Batulovce kod Vlasotinca).
U Arhivi dobropoljske crkve se pominju: Stanko Pešić-kovač, Dina Pešić-kovač i Jovan Pešić-terzija. Prema pojedinim iskazima bili su braća. Bili su kumovi porodicama u selima Dobrom Polju i mahali Karakaši sela Brod.
Ne zna se odakle je došao predak Pešine familije. Po jednoj predpostavci to je stara familija koja se naselila u mahalu krajem XVI veka. Prilikom razmatranja postanka ove mahale mora se uzeti u obzir turski popis stanovništva iz 1584.godine. za selo Razdeljenica, koje se nalazi iznad sirovičke mahale.
Prema tom popisu ovo selo je imalo 15 domova i imali derbejdžiski status. Derbejdžije (čuvari klanaca, za prolaz turskih karavana, bili hrišćani) su čuvali su put od Čobanca do Razdeljinice, a odatle do današnje teritorije mahale Sirovičine i centra sela Broda.
Na Razdeljinici su imali nekoliko hanova, a imanje im se prostiralo sve do reke Vlasine. Imali su trle na današnjoj teritoriji Sirovičina i teritoriji sela Krstićeve.
Po prestanku derbejdžiskog zanata, mahala Razdeljinica je nestala, ma porodice su se raselile u selo Krstićeve i mahalu Sirovičine, gde su imale trle, a neke su i napustile teritoriju, verovatno je deda Peša iz ovih familija.
– Rod A c i n i (1k), došli iz sela Kukavica, a potiču od mladića koji je u Batulovcu bio prizećen.
Iseljenici:- Stanovnici Batulovca uglavnom se nisu iseljavali. Samo je po neka retka porodica otišla u Vlasotince, Leskovac, Svetozarevo (Jagodinu) i Knjaževac.
* * *
Poreklo prezimena rodova (po imenu rodonačelnika, mestu i svetcu):
Ceka-Cekić,
Cvetko-Cvetković,
Ilija-Ilić,
Jovan-Jovanović,
Jova-Jović,
Kostadin-Kostadinović,
Kosta-Kostić,
Manča-Mančić,
Marko-Marković,
Mitar (Mitra)-Mitrović,
Niča- Ničić,
Nikola-Nikolić,
Peša-Pešić,
Stanoje- Stanojević,
Stoiljko- Stoiljković,
Stojan-Stojanović,
Stojiljko-Stojiljković,
Stojko-Stojković,
Todor-Todorović,
Veljko-Veljković,
Vučko-Vučković,
Zlatko-Zlatković,
Dojčin-Dojčinović,
Denča-Denčić,
Stanča-Stančić,
Veličko-Veličković
Miša-Mišić,
Toša-Tošić,
Banko-Banković,
………………
* * *
Toponimi (nazivi mesta):
– Košutica, Zukar, Podselo, Bačevište, Buzalak, Donja i Gornja širina, Progon, Bunarina, Golemi Lug, Punkavica,, Nad-grobje, Selište, Dojčinci, Grebuljci, Zlatudanci, Zli Dol , Ničinci,…
* * *
NAPOMENA:
Ovde je izostavnjen RODOSLOV porekla prezimena, kao i dopuna višeetapnog raseljavanja stanovništa; dok se ne istraži poreklo rodova sa prezimenima iz vlasotinačko-crnotravsko-vlasinskoga kraja.
* * *
IZVORI:
[1] Stamenković Srboljub: “Geografska Enciklopedija naselja Srbije”, knj.1 (a-đ), Beograd [2] Jovan F. Trifunovski: Grdelička klisura, antropogeografska rasprava, Narodni muzej, Leskovac, 1964. [3] Wikipedija:- http://sr.wikipedia.org/wiki/Batulovce [4] Miroslav B. Mladenović Mirac: ZAPISI Iz rukopisa: “Sela u vlasotinačkom kraju“, 1970-2012.g., Vlasotince [5] Velimir Stamenković-Lima:- “VLASOTINAČKI KRAJ U BALKANSKIM I PRVOM SVETSKOM RATU”, Vlasotince, 2010.g.* * *
Autor: Miroslav B. Mladenović Mirac lokalni etnolog i istoričar i pisac pesama i priča na dijalektu juga Srbije
30. januar 2014.godine Vlasotince, Republika Srbija
23. avgust 2014. u 10:13
Bratislav Todorovic
G-dine Miroslave Mladenoviću, Ja Vam se zahvaljujem što ste ovo napisali u vezi našeg sela Batulovca.
Drago mi je da postoje ovi podaci ali nemojte mi zameriti što ću Ja sada dati svoj komentar.
Od 01.05.2006 godine, istražujem nastanak našeg sela Batulovca, međutim nisam naišao na ikakav trag o tome već samo iz priča pojedinaca, i delimično prihvatam dok se ne utvrde tačni podaci.
Razgovarao sam sa najstarijim u našem selu (sada pokojnim Svetozarom Pešićem) više puta i uvek mi je davao različite podatke, većinom kao i Vi što ste napisali.
Naše selo Batulovce je mlado selo, naseljeno je krajem 17 veka, levo od toka reke Vlasine od stanovništva iz sela Gornje i Donje Gare, kasnije Krivi Del i iz sela Darkovce.
To je bilo prvo naseljavanje sela Batulovca, i tada se je doselila naša familija Grabuljci.
Drugo naseljavanje sela Batulovca, bilo je nakon oslobađanja od Turaka juna meseca 1878 godine, Berlinskim Kongresom.
Srbija je tada dobila nezavisnost i Vlasotinački Srez je pripao Srbiji.
Međutim selo Krivi Del, odnosno Gornje i Donje Gare je pripalo Bugarskoj pa da ne bi došlo do pokrštavanja i Bugarizacije stanovništva počelo je raseljavanje i bežanija u više pravca.
Tada je u naše selo došlo par Familija sa Vlasinskog kraja a naročito iz sela Darkovce, Brod i Tegošnice.
Sve ovo što sam napisao, došao sam do podataka iz knjiga dr.Jovana Trifunovskog antropogeografska rasprava Narodni Muzej Leskovac 1964, a naročito knjiga Grdelička Klisura i Leskovački zbornik 7 izdat 1967 godine, na strani 30, redni broj 25 gde stoji da selo Batulovce ima 39 kuća u drugoj polovini 18 veka.
Takođe istoričar Srboljub Đ. Stamenković u svojoj knjizi Naselja Srpskih zemalja knjiga XVIII, Srpska Kraljevina Akademija Nauka Beograd, i Akademik Rista Nikolić 1912, Vlasina i Krajište.
Mnoge stvari su se poklopile sa ovim i razgovorom sa našim najstarijim u selu Batulovcu, Stajkovcu, Lomnici, Ladovici, Gložanu i Krajincu.
Sve ovo sam napisao da bih Vam ukazao da nema nigde ikakav pisani trag o nastanku našeg sela Batulovca i neznam odakle vam podatak da je nastalo 1516 godine, kako ste Vi napisali.
Takođe nije tačno što ste napisali da Familija Grabuljci i Zlaćudanci potiču od istog pretka i da su se doselili iz sela Stajkovca.
Pravi naziv ove Familije je kako sam ja sada napisao a ne kako ste Vi napisali g-dine Mladenoviću, i mi nismo u nikakvom srodstvu.
Takođe što se tiče preživelih ratnika ima dosta navoda netačnih imena i prezimena ali ja u to neću ulaziti.
Ja ovo tvrdim jer sam pronašao dosta podataka u Crkvenim knjigama Rođenih, Venčanih i Umrlih, iz Konopničke i Dobropoljske crkve koje se čuvaju u Arhiv Istorijski u Leskovcu, i MK Konopnica, najstarijeg datuma od 1879 godine.
Takođe na našem groblju postoje spomenici iz kojih se mogu videti podaci i uklopiti se sa raznim informacijama od izdatih knjiga naših istoričara i razgovora sa našim starim.
Propust koji je napravio profesor Velimir Stamenković-Lima u vezi naše familije je taj što nije u svojoj knjizi upisao naše pretke i to:
Moj čukun deda Todor Stojanović prezime dobio po dedi Stojanu, u to vreme su davana prezimena po imenu starijih iz familije, rođen je 1877 godine, poginuo u Drugom Balkanskom ratu, u mestu Kočane od 06-08 jula 1913 godine, kada je vođena Bregalnička bitka. Tada je imao 36 godina života postoji spomenik na našem groblju gde je to upisano.
Moj para deda Obrad Todorović rođen je 1899 godine, Interniran odveden za vreme Bugarske okupacije 1918 godine, u Prvom svetskom ratu. Nikada se ništa nije čulo više za njega. Tada je imao 18 godina.
Još i ovo da navedem: najstariji u našoj Familiji Grabuljci je Stanko za njega nemam podatke.
Poreklo moje Familije je sa Kosova, raseljavanjem naroda pod vođstvom Arsenijem Čarnojevićem 1690 godine, naseljen je Vlasinski kraj, a isti je došo na Kosovu sa Kopaonika, Raške i Crne Gore tačnije iz Nikšića i okolnih mesta.
Njegov sin je Stojan, rođen 1831 godine, živeo 65 god. umro 02.februara 1896 godine.
Sve ovo što sam napisao mnogo toga sam čuo od svoga oca Živojina Todorovića, čitajući razne knjige navedenih istoričara, raznih zapisa sa spomenika na našem groblju.
Zato Vas molim g-dine Mladenoviću da ispravite netačne podatke u navedenom tekstu Poreklo prezimena sela Batulovca.
Pozdrav!
23. avgust 2014. u 15:06
Miroslav B Mladenović Mirac
Gospodone Todoroviću,
Za određena vaša pitanja ste se obratili na pogrešnu adresu. Ako ste hteli da istražujete svoj RODOSLOV(imate MK-s.Batulovce i ISTORISKI ARHIV u Leskovcu).
Da bi podaci bili validni Vi morate da imate konkretne podtake, a ovako paušalne ocene sa spomenika mogu biti samo usputni podaci koji mogu Vama da posluže.
Meni lično ništa ne znače dok ne proverim u MATIČNE I CRKVENE KNJIGE.
Za istoriske podatke učešća vaših predaka u ratovia obratite se profeoru Limi Stamenkoviću(autoru knjige iz s. Šišava, živi u Vlasotince)-pa kada bude pisao drugu knjigu neka ispravi te greške. Nije na meni da ispravam tuđe greške-ako ih i ima!)
Dosadašnji članak je isključivo napisan na osnovu validnih podataka istraživača. Vi ste OSPORILI PODATAK istraživača Dr Trifunovskog da tvoj ROD nije doseljen iz Stajkovce.
Ja to nigde nisam napisao samo sam naveo podatak i zato ste se obratili na pogrešnu adresu.
To učinite SRPSKOJ AKADEMIJI NAUKA (oni za to primaju plate)-a ja sam 40 godina istraživao bez PARA iz ljubavi prema svom zavičaju.
Neka ti oni ISPRAVLJAJU tvoj ROD u pogledu POREKLA JER SU PLAĆENI.
Pošto Vi vređate i omalovažavate Dr profesora Trifunovskog (to je vaša stvar)-samo da vam navedem tačnost PREPISIVANJA PODATAKA(koje namerno ili tako želite da omalovažite!) na stranici 15 (navodili ste publikaciju )pometog autora Dr Trifunovskog(naveo sam u IZVOR pisanja ČLANKA o selu BATULOVCE) stoji u vrhu naslov :
„ II SELA LEVO OD VLASINE
12. Batulovce
Položaj i tip-
————–
———
Starine i prošlost.-
………………….
…………….
Današnje stanovništvo.- Srpsko stanovništvo Batulovca deli se u veći broj rodova. Stariji rodovi su: N i č i n c i (9k), J o v i n c i (7k), Č u č k i n i (6k)……….. potiču od istog porekla. ………………..
……………….. Doseljeni domovi, čije se poreklo zna su:G r e b u lj c i (10k) i Z l a t o d u n c i (10k), potiču od istog pretka. Slave sv. Đorđu.
Doseljeni su za vreme turske vladavine iz susednog sela Stajkovca.- P e š i n c i ili (18k) i P e t k o v c i )5k) potiču od istog pretka, sl. Sv. Atranđel. (Potiču iz s.Brod-Crna Trava-podvukao: M.M).
………………….
„.
Dakle, tako stoji PODATAK na str. 15, a ja imam druga saznanja ali nemam nameru da ih više ovde možda uopšte i za druga sela saopšštavam jer mnogima nije cilj da se sazna na pravi način svoje poreklo, nego ovaj PORTAL služi za neke druge rabote.
Gospodine Todoroviću, i telefonom si se obraćao ali nisi ispunio obećanje da pismenim putem pošalješ MATERIJAL(dao sam ti i kućnu adresu, ali nisi učinio!).
Zbog STAJKOVČANA kao najboljih proizvođača paprike i mojih nekadašnjih prijatelja u tvojoj familiji i u selo Stajkovce, treba jednom da sam raščištiš sa PREDRASUDAMA da je Stajkovce „plemensko-kavgadžikso naselje“.
To je bila prošlost, kao i mi svi imamo neke pretke, ali Gospodine Todoroviću ovo je 21 vek, vek civilizacije.
Toga više nema.
Ja se nikada nisam postideo svoga TORLAČKO-šopskog porekla kao SRBIN-SLOVEN; kao i to da sam bio i ovčar i govedar i pečalbar(ciglar i zidar i najamni radnik-kosač u planini).
Drugo, i ako ste poreklom iz Stajkovca-kako navodi Dr. Trifunovski (koji je imao velike probleme kao i ja danas u 21 veku sam doživljavao i ja doživljavam mnoge neugodnosti- jer ljudi u POREKLU žele da budu ono što žele a ne ono što jesu po poreklu!)-TAČNO; onda ne znači da si STAJKOVČANIN, nego u višeetapnom raseljavanju sa slavom sv- ĐORĐOM proveri(pročitaj o svim selima o kojima sam pisao u Gornjem delu od Vlasotinca i oko Crne Trave pa će da vidiš odakle si naseljen…Gospodine Todoroviću…
Treće, nije umesno da se prepisuju TUĐI RUKOPISI ( ako je to neko uradio umeso tebe-jer pisac ovog teksta ima pamćenje šta je pisao i šta istraživao)- neodgovorno je pisati paušalno naseljavanje u određenim vekovima kada se zna da je ovaj kraj Vlasine(sa Batulovcem i Stajkovcem) bio u šikarama i među poslednjim naseljenim na području vlasotinačkoga kraja.
Dakle, tvoj ROD Gospodine Todoroviću je naseljavan VIŠETEAPNO-sam istražuj jer nemam nameru da saopštavam svoja sadašnja i kasnija istraživanja (ako je podatak po Trifunovskom STAJOVCE-sa sl.Sv. Đorđe, odakle je naseljen u Stajkovce, pa opet postoje najmanje još dva raseljavanja…).
Ovim završavam sve prepiske na TEMU POREKLO STANOVNIŠTVA u vlasotinačko-crnotravskom kraju, dok se ne stvore okolnosti normalnog rada na PORTALU.
To ne znači da neću obustaviti istraživanja, ali ću ta ISTRAŽIVANJA DA NAPIŠEM U KASNIJIM GODINAMA KADA BUDE POVOLJNIJE ZA ISTRAŽIVAČKI RAD BEZ OMALOVAŽAVANJA I VREĐANJA DOSTOJANSTVA LIČNOSTI I OMALOVAŽAVANJA ISTRAŽIVAČA(I MENE I ONIH PRE MENE KOJI SU MUKOTRPNO ISTRAŽIVALI I OSTAVILI TRAG).
P.S što se tiče „ispravke“ pod ovakvim neproverenim okolnostima bih preporučio uredniku PORTALA da ništa ne menja, a ako to uradi to je njegova stvar ja se više neću mešati i nepreuzimam više nikakvu konkretnu odgovornost za unete neproverene podatke iz neproverenih izvora i još sa omalovažavanjem uvaženog pokojnog profesora Dr. Trifunovskog(koji je jedini ostavio trag o POREKLU ovog dela u selima oko Vlasine u vlasotinačkom kraju).
Mislim da Gospodon Todorović nije imao iskrene namere kada je sve ovo pisao(ako je uopšte i on ovo lično pisao! ).
No to je njegov(njihov) problem.
Na mene je bilo da korektno dam odgovor, što sam i učinio.
Gospodine Todoroviću, ovim završavamo sve oblike komuniciranja.
Miroslav B Mladenović Mirac lokalni etnolog i istoričar iz Vlasotinca
23 avgust 2014.g. Vlasotince, jug Srbije, republika Srbija
24. oktobar 2014. u 17:20
Bratislav Todorovic
Vi g-dine Mladenoviću, niste dobro razumeli moj komentar.
Pročitajte ga, još jednom!
Ja želim da Vi, ono što ste napisali, za moju Familiju Grebuljci, obrišete, jer nije istina, da smo mi doseljeni iz Stajkovca, i nemamo nikakvo srodstvo sa Zlaćudancima iz sela Batulovca.
Vi ste ovim Vašim pisanijama, omalovažili i povredili našu Familiju te Vas molim da ovo izbrišete.
Vi i sami znate, kada je i odakle, naša Familija naseljena u selo Batulovce, i znate da su moji navodi, u komentaru tačni.
Neznam zašto ovako reagujete, na moj komentar, kad i sami znate da Ja, Vas neznam, i nemam ništa protiv Vas, i Vašeg istraživanja.
Želim Vam, svako dobro, i da nastavite svoj rad, ali pišite istinu i ono što je tačno.
15. decembar 2016. u 08:51
BRATISLAV TODOROVIĆ
Podaci za selo Batulovce, koje je napisala Srpska istoričarka Olga Zirojević, u LESKOVAČKOM ZBORNIKU XXIII koji je izdao Narodni muzej Leskovac 1983 godine.
Leskovac i njegova nahija od 1445. do 1683. godine.
Babulovac
Selo pod ovim imenom danas ne postoji. Postoji, međutim, mogućnost da je pisar pogrešno stavio dijakritičke tačke.U tom slučaju ovo ime trebalo bi čitati Batulovac, odnosno priključiti ga istoimenom selu. Nije, naime, redak slučaj da se jedno selo deli između dva timarnika, kao što postoji i mogućnost da jedno ime može nositi više sela.
Godine 1536. ovo selo imalo je 1 muslimansko i 20 hrišćanskih domaćinstava. Neoženjenih je bilo šestorica. Godišnji prihod iznosio je 3300 akči.
Četrdesetak godina kasnije stanje je bezmalo neizmenjeno: 18 hrišćanskih domaćinstava i 2 neoženjenih. Godišnji prihod je isti.
Batulovci
Odgovara današnjem selu Batulovce. Godine 1516. ulazilo je u sastav timara. U njemu je tada zabeleženo 9 običnih i jedno udovičko domaćinstvo. Neoženjenih je bilo dvojica. Godišnji prihod iznosio je 1111 akči.
Dvadeset godina kasnije ovde živi 6 domaćinstva i dvojica neoženjenih. Godišnji prihod iznosio je 1500 akči.
U osmoj deceniji istog veka zabeleženo je 7 običnih i jedno udovičko domaćinstvo. Prihod je iznosio 3300 akči.
IZVORI
Bašbakanlik Aršivi, Istambul Kruševački defteri No 55 (1516), 161 (1530). 179 (1536), 567 ( osma decenija XVI veka).
Tapu ve Kadastro, Ankara, Kruševački defter No 95 (1584).
Fotokopije ovih deftera nalaze se u Arhivu Orijentalnog Instituta i Bosanskoj akademiji nauka i umetnosti u Sarajevu.
Podatke istražio; Bratislav Ž. Todorović u saradnji sa Aleksandrom Đ. Pešićem 14.12.2016 godine.
18. decembar 2016. u 19:17
IGOR PESIC
Gospodine Todorovicu svaka cast vama i vasim saradnicima na ovako detaljnom istrazivanju. Za svaku pohvalu. Pozdrav.
1. februar 2017. u 19:17
BRATISLAV TODOROVIĆ
Prvi Kmet u selu Batulovcu bio je Kosta Cvetanović, otac mu se zvao Stojko Cvetanović a mati Pera Cvetanović, rođena 1812 g. Um.1887 g.
On je marta 1878 g. potpisao “IZJAVU” tadašnjem Predsedniku Opštine vlasotinačke, Spasi Krainčaninu, kao i ostali seoski kmetovi i predsednici seoskih Opština.
Tim Dokumentom traženo je od Kralja M. Obrenovića IV, da Vlasotinački srez uđe u sastav Srbije, što je i potvrđeno Juna meseca 1878 g. Berlinskim kongresom.
IZVOR: ( Srbija 1878, Dokumenti, Beograd 1978, SKZ knj. 473, 255 – 259) iz zapisa Profesora istorije Velimira Stamenkovića iz Vlasotinca.
ALEKSANDAR D. (Dragutina) STOJANOVIĆ iz Batulovce. Poginuo je 12. IV. 1945 g. na Lipovac (SREM) od Nemaca. Bio je borac 12 Srpske Brigade, 22 Divizije NOR-a.
Podaci postoje upisani u Spisak SUBNOR-a, Opštine Vlasotince i Arhiv VII fond NOB.RPK.31, fasc.5 dok.br.1, 2 i 4/1.
Ovaj podatak postoji 2 puta postavljen na Int. u spisku poginulih boraca 12/22 Divizije, na str.br.455 i br.475.
IZVOR: Živojin Nikolić Brka. drugo izdanje Beograd (narodna knjiga 1972).
Podatke istražio: Bratislav Ž. Todorović u saradnji sa Aleksandrom Đ. Pešićem iz Batulovca, 18. 12. 2016 g.
8. februar 2017. u 12:48
BRATISLAV TODOROVIĆ
Podaci poginulih, ubijenih i umrlih u ratu i umrlih u Internaciji, od strane Bugara za vreme I Sv.rata od 1914 – 1918 g.
U knjizi Leskovački kraj u I Sv.ratu, koju je izdao Dr. Živan Stojković i Hranislav Rakić 1996 g. na (str. 65), stoji zapisano da je Anketni odbor Narodne skupštine Srbije, nakon završetka I Sv.rata, sačinio spiskove poginulih, ubijenih i umrlih u ratu i umrlih u Internaciji, koji je Oktobra 1920 g. usvojila Skupština.
S R E Z L E S K O V A Č K I
Opština Konopnička na (str.97). zapisani su poginuli iz sela: Rajnog Polja, Stajkovca, Batulovca i Konopnice.
Imena i Prezimena poginulih iz sela Batulovca, zapisano na (str.98).
Pod red.br.964, TODOR CEKIĆ, iz Batulovca, ovo je Goranu J. (Jovana) Cekića para deda.
Pod red.br.968, STAVRA S. VELIČKOVIĆ, iz Batulovca, ovo je Živojinu M. (Milivoja) Todoroviću deda.
Pod red.br.969, ALEKSANDAR G. VELJKOVIĆ, iz Batulovca, ovo je Tomi K. (Krste) Veljkoviću deda.
Pod red.br.970, BOGOLJUB T. (Trifuna) ILIĆ iz Batulovca, iz familije od Ilijinci.
U istoj knjizi na (str.38) stoji zapisano gde je i kako poginuo Todor Cekić.
Do Surdulice nisu stigli ni Milan Marić trgovac iz Leskovaca, koji je takođe uhapšen na Božić 1916 g. i Todor Cekić, Petar Pavlović trgovac, kao i Vučko Joksimović profesor iz Beograda.
Oni su kod tunela iza Grdeličke klisure izdvojeni iz grupe i streljani, a zatim izbodeni bajonetima.
Podatke istražio: Bratislav Ž. Todorović u sardnji sa Aleksandrom Đ. Pešićem iz Batulovca, dana 02.10. 2016 g.
9. februar 2017. u 13:22
BRATISLAV TODOROVIĆ
Spisak streljanih u Pirotu Oktobra 1944 g. iz Vlasotinačkog sreza
Tekst je preuzet iz knjige: “12. brigada, 22. divizija, od D. Marčetića”
Profesor Velimir Stamenković Lima, u svojoj knjizi Istorija učiteljica života, koju je izdao 2013 g. Opisao je istraživanja Državne komisije za tajne grobnice, koja je formirana 2009 g. u Pirotu i okolini Vlasotinca.
Na str.169 stoji zapisano:
U pismenom obaveštenju Štaba 22.divizije, čiji je k-dant bio Ratko Sofijanić, 13. korpusu NOV, čiji je k-dant bio Ljuba Vučković a politički komesar Vasa Smajević, u Pirotu stoji sledeće:
“Sutra ćemo vam poslati 190 zarobljenika koje treba odmah Ispitatai” i td…
Na str.194 i 195, Autor knjige dao je svoj komentar: sa područja Vlasotinačkog sreza poslato je u Pirot 190 zarobljenika, od kojih je streljano 149, ostali su oslobođeni kao nevini i pušteni kućama.
Nejasno je zašto su streljani a nisu Ispitani, od strane istražnog sudije Predraga Boškovića – Pavla, koji je bio prvi opunomoćenik OZN-e za Pirotski okrug.
OPŠTINA KONOPNIČKA
Na str.173, pod red.br. 10,11 i 12.
RISTIĆ T. BOŽIDAR iz Batulovce, zemljoradnik, streljan u Pirot 17.10.1944 g. Ravnogorac.
PEŠIĆ A. SVETOZAR iz Batulovce, zemljoradnik, streljan u Pirot 17.10.1944 g. Ravnogorac.
ĐEKIĆ Đ. DOBRIVOJE iz Batulovce, zemljoradnik, streljan u Pirot 17.10.1944 g. Poljska straža.
Podatke istražio: Bratislav Ž. Todorović u saradnji sa Aleksandrom Đ. Pešićem iz Batulovca, dana 02.10.2016 g.
14. februar 2017. u 11:16
BRATISLAV TODOROVIĆ
Podaci poginulih u selu Batulovcu za vreme II Sv.rata 1944 g.
Knjiga tri oslobođenja Leskovca, 1877, 1918 i 1944 g. koju je izdao Opštinski odbor saveza udruženja boraca Narodno oslobodilačkih ratova Leskovac 1995 g. Autori: Hranislav Rakić i Živan Stojković.
TREĆE OSLOBOĐENJE
Na str. 57 stoji zapisano:
U borbama sa Nemačkim snagama prema Vlasotincu, našim borcima podršku je pružala Sovjetska avijacija koja je bombardovala Nemačke pložaje početkom Oktobra 1944 g. koje su bile stacionirane u selu Gložanu.
U tom vremenu uspostavljena je veza između jedinica 24 i 27 Srpske divizije NOVJ, koje su vodile žestoku borbu sa Nemačkim snagama, oko mosta na reci J. Morave prema Vlasotincu.
Ponovo su tada tačnije 07. Oktobra 1944 g. Sovjetski avioni bombardovali Nemačke položaje, i tako je došlo do previda, greške ili pogrešne dojave meta, za bombardovanje kuće Stevana Ilića – Nedeljkovoga, gde su se u podrumu bili sklonili meštani našeg sela.
U podrumu Stevanove kuće poginuli su:
1. NATALIJA S. ILIĆ, (Stevanova supruga) iz Batulovca,
2. HRISTIFOR S. (Svetozar) CEKIĆ, iz Batulovca, ima spomenik na našem groblju gde piše poginuo u ratu 1944 g.
3. ŽIVOJIN Đ. (Đorđe) PETKOVIĆ, iz Batulovca, ima spomenik na našem groblju gde stoji upisan datum pogibije 10. 10. 1944 g.
Tokom razgovora o tom događaju, sa pojedinim meštanima našeg sela, poklapaju se priče i pisani podaci u navedenoj knjizi.
Podatke istražio: Bratislav Ž. Todorović, u saradnji sa Aleksandrom Đ. Pešićem iz Batulovca 04. 09. 2016 g.
14. februar 2017. u 13:25
BRATISLAV TODOROVIĆ
Interniran – odveden od strane Bugara u toku I Sv.rata 1918 g.
OBRAD T. (Todor) STOJANOVIĆ – ILIJIĆ, iz Batulovca, od oca Todora (1877 – 1913) i majke Nastasije – Sike.
U MK (crkvenim) vodi se pod dva prezimena, jedno po imenu para dede Stojana (1831 – 1896) i drugo po deda Iliji (1849 – 1918).
Obrad je meni para deda. Rođen je 1899 g. živeo 19 g. umro 1918 g. Tako stoji upisano na spomenik na kome je zajedno sa suprugom Savkom.
Po priči moga oca Živojina, Interniran je za vreme Bugarske okupacije 1918 g. sa još nekoliko drugova iz našeg sela i odvedeni za Bugarsku.
Kasnije od naših povratnika iz Bugarskih logora, u to vreme čule su se razne priče. Neko je reko da su ih razdvojili i da nezna ništa o njemu, drugi pak da ga je video na rad na nekom imanju i td …
Mi do sada nemamo nikakve pisane tragove i informacije o njemu.
Radim na istraživanju podataka, pa bih zamolio da ako neko nešto zna o mom para dedi Obradu da mi javi.
IZVOR:
Po priči moga oca Živojina, i drugih iz familije, takođe podaci iz MK (crkvenih) iz Konopničke i Vlasotinačke crkve. i sa spomenika na našem groblju.
Podatke istražuje: Bratislav Ž. Todorović od 01. 05. 2006 g.