Poreklo prezimena, selo Barič (Obrenovac)

Poreklo stanovništva sela Barič, opština Obrenovac. Prema knjizi „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan. 

Položaj sela-naselja*

*Ovo zbog toga što bi mi zamerili moji mnogobrojni prijatelji iz Bariča, jer za njih je njihovo mesto, najmanje varošica i industrijnjski centar, op. Milodan.

Barič je sa desne strane Kolubare, nedaleko od njenog ušća u Savu. Od sela Mislođina je odvojeno Bukovim Jarugom, od Jasenka kosom Zasekom, prema Maloj Moštanici je potes Prevat i šuma Dubrava, a na severu i severozapadu graniči se sa rekama Savom i Kolubarom.

Tip sela-naselja.

Barič je mesto manje razbijenog tipa. Deli se na krajeve: Jezerski Kraj, a to je onaj deo naselja prema Jasenku, Brđanski Kraj je prema Maloj Moštanici i Drumski Kraj, novije naselje pored državnog puta Beograd-Obrenovac i on je ušoren. Tu je opštinska sudinca, škola, crkva koja je podignuta 1853. godine, zgrada Zemljoradničke zadruge, tri kovačnice, tri kolarnice, dve sitničarske radnje i dve kafane. Staro Selo je bilo u Jezerskom Kraju da bi se postepeno širilo i premeštalo dalje od Kolubarinih močvara.

Vode.

Kroz selo, gotovo njegovom sredinom, protiče potok Ravanica, koji utiče u Savu. Ravanica leti presušuje kao i ostali seoski potoci: Bukova Jaruga, Drljačin Potok i potok Crkvine. Poslednja dva potoka dolaze od Mislođina. Svi potoci, kao i Sava i Kolubara, ne plave ili veoma retko plave seoski potes, ali bez znatnijih šteta. Za domaće potrebe upotrebljava se bunarska voda. Gotovo svaka imućnija kuća ima bunar „na točak“ dok u drumskom naselju ima ih i na „đeram“, jer su na tom mestu bunari plitki.

Zemlje i šume.

Senokosnih livada ima malo i one su izmešane sa njivama. Mesta, na kojima su njive i livade, nazivaju se: Potes, Zaseka, Šib, Bukvik, Lipik, Zovljak, Prevat, Bara, Dubrava, Jagina Livada, Ravenica, Brod, Jalija, Crkvine, Golo Brdo, Donji Potes i Žuto Brdo.

Selo je bilo u gustoj „graničevoj“ šumi, od koje danas ima malo ostataka na mestima Duboko, kod Pavlove Bare, na Bukviku i u Sretenovom Zabranu. Seoska utrina je sa sitnom šumom i ispašom u Dubokom.

Ime selu.

Naziv mesta je verovatno postalo po negdašnjim mnogim barama, koje je ostavljala reka Sava sa obe njene strane. Vuk Karadžić i J. Gavrilović beleže ga kao Barići. Ovim imenom zvao se grad koji je ležao na levoj obali Save prema današnjem Bariču a kojega su Turci porušili 1521. godine. Grad je pod tim imenom označen na karti John Spred-a: The mape of Hungari, 1626. godine.

Starine u selu.

U potoku Crkvinama poznaju se tragovi od temelja neke stare crkve. Ona je bila od brvana, a porušena je 1863. godine, kada je podignuta nova u drumskom naselju. Crkva slavi Bogorodični pokrov.

Stara „skela“ preko Save bila je kod ušća rečice Ravenice, prema današnjem ostrvu Sprudu – Baričkoj Adi.

Podaci o mestu.

Današnje groblje je na bregu u Brđanskom Kraju. Preslava je Markovdan.

Staro Selo, naselje predaka današnjeg stanovništva, bilo je u Jezerskom Kraju, pa je, zbog nezdravog mesta, premešteno na sadašnje mesto. Kao naselje Barič se prvi put pominje 1818. godine. Tada je Barič imao 26 domova, 1822. godine ovo selo je imalo 28 domova a 1844. godine u njemu je bilo 34 kuće sa 252 stanovnika. Danas u njemu ima 29 rodova sa 277 kuća.

Poreklo stanovništva.

U Bariču ima dva starinačka roda:

–Spasići, ima ih 12 kuća i slave Đurđevdan.

–Benderovići, jedna kuća, slave Mratindan.

Najstariji doseljenici naselili su se u drugoj polovini 18. veka. To su ova četiri roda:

–Jevđenovići (40 kuća) i Sretenovići (8. kuća) su jednog roda, doselili su se iz Podrinja, slave Nikoljdan.

–Jeremići su se doselili posle Jevđenovića iz Bosne, ima ih 3 kuće i slave Đurđevdan.

–Grujići su, takođe, iz Bosne, ima ih 3 kuće i slave Nikoljdan.

–Teofilovići (18 kuća), Neškovići (12 kuća) i Jovanovići (dve kuće) su jedan rod, doselili su se iz Bosne pre sedam kolena, slave Aranđelovdan.

U starije doseljenike ubrajamo i pet rodova koji ne znaju svoju starinu:

–Tešići, 8 kuća, slave Đurđic.

–Radosavljevići (10 kuća), Ljubinkovići (4 kuće) i Ilići (9 kuća) su jedan rod. Imaju odseljenike, Baričanoviće u Lisoviću pod Kosmajem, slave Blagovesti.

–Dimitrijevići, jedna kuća, slave Aranđelovdan.

–Miloševići (5 kuća) i Pavlovići (4 kuće) su jedan rod, slave Stevanjdan.

–Đorđevići, 12 kuća, slave Jovanjdan.

U toku prošlog (19. veka) stoleća doselilo se osamnaest rodova:

–Čolići su se doselili iz Bosne u vreme Prvog ustanka, ima ih 12 kuća i slave Nikoljdan.

–Nikolići (8 kuća) i Petkovići (7 kuća) su jedan rod, došli su iz Bosne po pozivu Čolića, slave Nikoljdan.

–Ilići-2 su se doselili iz Bosne po pozivu Nikolića, ima ih 9 kuća i slave Stevanjdan.

–Čučukovići su iz Čučuga u Tamnavi, ima ih 30 kuća i slave Ignjatijevdan.

–Đušići (Đurđevići) su iz Zabrežja u kome imaju i danas svoje srodnike, ima ih 6 kuća i slave Nikoljdan.

–Kojevići su se doselili iz okoline Užica oko 1840. godine, ima ih dve kuće i slave Stevanjdan.

–Pavlovići-2 (6 kuća), Đorđevići-2 (9 kuća) i Lukići (2) su jedan rod; otac današnjem starcu od 90 godina doselio se iz Sokola u Podrinju, slave Lučindan.

–Vasiljevići (5 kuća) su iz Makedonije; zovu ih „Cincarima“, slave Vavedenje.

–Bogićevići su iz Bosne, ima ih dve kuće i slave Jovanjdan.

–Tešići-2, njihov ded došao kao sluga iz Mačve, služio kod Tešića prvih i od njih uzeo prezime, 3 kuća, slave Sv. Vasilija – Novu Godinu.

–Alimpić, doselili se iz Masloševa u Gornjoj Jasenici, jedna kuća, slave Đurđevdan.

–Nedeljkovići, predak se doselio kao zidar iz Struge 1870. godine, jedna kuća, slave Nikoljdan.

–Nastasovići su se doselili posle Nedeljkovića iz Struge, ima ih 5 kuća slave Veliku Gospojinu

–Kumbarići, predak došao kao sluga iz Mačve, služio kod Tešića prvih, 12 kuća (!), slave Jovanjdan.

–Tešić-3, otac se doselio kao sluga iz Bosne, jedna kuća, slave Stevanjdan.

–Markovići, otac se doselio iz Banata 1880. godine, dve kuće, slave Đurđic.

–Damnjanovići su poreklom iz Prilepa, jedna kuća, slave Nikoljdan.

–Dabović, majka ga dovela iz Šiljakovca, a daljom starinom su iz Hercegovine, jedna kuća, slave Nikoljdan.

IZVOR:  „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.