Poreklo prezimena Serdarević – Simunović

Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’

SERDAREVIĆI – SIMUNOVIĆI

(u Pošćenjskom Kraju)

Njihovi daleki preci potiču iz Kuča, a prezime su dobili po nekom svom pretku koji je bio serdar. Znaju ime svom najstarijem pretku Miću koji je živio u 18. vijeku. Jednom prilikom Mićo sa svojim društvom zarobi uglednog Turčina sa grupom Turaka. Mićo tada da riječ Turčinu da ga neće ubiti ako se otkupi, nego će ga pustiti. Međutim, jedan iz Mićovog društva ubije tog Turčina, što Mića razljuti, te on ubi ovog Kuča, zbog čega pobježe iz Kuča na tursku teritoriju i zadrži se na Kovrenu. Tu je živio duži period primivši islam. Jedan od njegovih potomaka po imenu Ćazim, ostade rano bez oca i majke, pa je bio prisiljen da ide po najmu da radi samo da bi preživio. Radio je u Dobrilovini, po Šarancima, Novakovićima i kod Jevrema Batizića u Pošćenjskom Kraju. Radeći u najmu kod Jevrema, upoznao je Vidosavu, najmlađu kćerku Perka i Sare Simunovića iz Pošćenjskog kraja. Vidosavin otac Perko je poginuo 1912. godine na Skadru, tako da su i oni bili bez radne snage. Između Ćazima i Vidosave dođe do sklapanja braka, uz uslov da Ćazim pređe na pravoslavnu vjeru, što on i učini. Nakon vjenčanja, Ćazim dobi novo ime Milosav i pređe da živi kod svoje žene i punice na mirazu u kući Sare Simunović, dok je bila živa, slavile su se dvije krsne slave – Savindan, krsna slava Simunovića, i Nikoljdan krsna slava Serdarevića. Ovako je bilo sve do 1957. godine, a od tada se slavi samo Nikoljdan. Milosav je imao sina Miloša, koji je živio u Zenici, odakle je u ratnom vihoru uspio da izađe i da se vrati u Pošćenjski kraj.

IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić