Bunjevačka prezimena: Latinović – Mamutović

Portal Poreklo u više nastavaka objavljuje podatke o bunjevačkim prezimenima, koji su preuzeti iz knjige Jovana Erdeljanovića “O poreklu Bunjevaca”. Prilog poslao Aleksandar Marinković

LATINOVIĆI – u Bačkoj: u Baji, od 1714.god., u Boršotu, od 1719.god. gde su dobili i plemstvo, u Madarašu od 1841.god., u Kaćmaru i u Subotici; pravoslavni po mnogi mestima Bosanske Krajine, svi jednog porekla i s jednim krsnim imenom, a odavno doseljeni iz Imotskog u Dalmaciji; u Imotskom, katolici Latinci koji dovode sebe u srodničku vezu sa bačkim Latinovićima (po saopštenju koje sam dobio od G.Latinca, župnika u Turjacima kod Sinja); mnogobrojni pravoslavni rodovi Latinovića po zapadnoj Bosni i susednoj bosanskoj Posavini. Starina bačkih, a svakako i svih ostalih Latinovića, će biti odnekud iz bliže ili dalje okoline Glamočkog Polja u Bosni jer se u bunjevačkoj pesmi ”Dvi sestre” peva ”Latinović Pere” koji je pod Glamočem uhvatio i odveo svoju svastiku, a on je očevidno bio predak onih Latinovića u bačkom Boršotu, jer se jasno vidi, da je u pesmi imenom Boršot zamenjeno ime nekog mesta koje nije mnogo daleko od Glamoča. Što se u pesmi kaže, da su ”Latini” tj. Latinovići, ”kroz Senj” udarili, to je očevidno pogreška: svakako je ”Senj” došao kao narodu mnogo poznatiji mesto ”Sinj”, koji je po daljim našim krajevima sasvim nepoznat.

LEVAKOVIĆI – u Baji, od 18.veka; fratar Rafael Levaković u 17.veku; Levakovice, deo katoličkog sela u zapadnoj Hercegovini.

LEVARI – u Podgorju i u Lici, od oko 1686.godine. Kod Travnika Levarda, deo katoličko-muslimanskog sela.

”LEGCI” (jedn. Legac) / ”LEGČEVIĆI” – u Podgorju i u Licu, od oko 1686.godine.

LEMIĆI – u Bačkoj: u Subotici i u Somboru; katolici u Lici; pravoslavni u gornjo-karlovačkoj eparhiji; pravoslavni u Bosni i u Slavoniji. U istočnoj Bosni, muslimansko selo Lemino Brdo.

LESIĆ (?) – u Lici, od 1702.godine.

LETIĆI – u Subotici, od 1686.god.; pravoslavni negda u Lici, sad u Bosanskoj Krajini; pravoslavni u gornjo-karlovačkoj dijecezi; mnogi pravoslavni u Vojvodini, poglavito u Bačkoj (u Paragama i Starom Bečeju); pravoslavni u zapadnoj Bosni; muhamedanci u Bosni. Deo muslimansko-katoličkog sela kod Travnika i deo pravoslavno-katoličkog sela u srednjoj Bosni tog imena.

LOVRENČIĆI / LOVRENČINI – u Subotici, od 1686.godine.

LOKETIĆI – u Subotici, od 1759.godine.

LONČAREVI / LONČAREVIĆI – u Subotici, od 1686.god.; u Lici pravoslavni Lončarevi; pravoslavni Lončari u Karinu kod Benkovca; u srednjoj Bosni pravoslavni Lončarevići, inače ”Buniovci”, koji vele da su iz Bosanske Krajine. U Bosni i zapadnoj Hercegovini 11 sela s imenom Lončari, neka od njih – u zapadnoj Hercegovini i srednjoj Bosni – katolička.

LONČARIĆI – u Subotici, od 1710.god.; katolici u Podgorju i u Lici; A.Lončarić, katolički sveštenik u splitskoj dijecezi, rodom iz Zagvozda u srednjoj Dalmaciji; Juray Lontscharitsch u Bišću 1540.godine.

LOPCI – u Podgorju i u Lici, od oko 1686.godine.

LUŽMARI (?) – u Lici, od 1702.godine. Sad nema toga prezimena.

LUKATELO – u Podgorju i u Lici, od 1683.god, a sad nema takvog prezimena; katolici u Splitu.

LUKENDIĆI / LUKENDINI – u Subotici, od 1724.god.; pravoslavni Lukendići kod Banjaluke, a katolici u Tuzli. U zapadnoj Hercegovini katoličko selo Lukende.

LUKČEVIĆI – u Lici, od 1683.godine.

LULIĆI – u Subotici, od 1686.god.; katolici i pravoslavni u Lici, od 1792.god.; katolici u srednjoj Dalmaciji; A. i F.Lulich, katolički sveštenici u splitskoj dijecezi, prvi rodom iz Makarske, a drugi iz Igrana kod Makarske; pravoslavni u Orliću kod Knina, starinom ”iz Bosne”; katolici u Kordunu i donjoj Hercegovine; pravoslavni u zapadnoj Bosni i u Slavoniji; muhamedanci u blizini Blagaja; negdašnji starinci Lule u donjoj Hercegovini, preseljeni u Bosnu. U Bosanskoj Krajini muslimansko Lulića Selo, a u istočnoj Bosni pravoslavno selo Lulići.

LUČIĆI – u Subotici, od 1759.godine. Oni su 1801.god. proglašeni za plemiće ”na temelju turopoljske svjedodžbe”, što znači da su se u Bačku doselili iz Turopolja u Hrvatskoj. Inače, ima pravoslavnih Lučića u Podgorju i u Lici; katolika Lučića u Turjacima kod Sinja; katolika Lučića u Skradinu i drugde po Dalmaciji; katolici (?) u Velušiću kod Knina; dva katolička sveštenika toga prezimena u splitskoj dijecezi, jedan rodom iz Dobretića u zapadnoj Bosni, a drugi iz Srijana u srednjoj Dalmaciji; katolici u Bosni; pravoslavni u zapadnoj Bosni. U južnoj Dalmaciji dva katolička seoceta toga imena. U srednjoj Bosni, jedno katoličko i jedno muslimasnko-katoličko, u zapadnoj Hercegovini jedno katoličko-muslimansko, a po drugim delovima Bosne i Hercegovine još tri pravoslavna seoca tog imena.

MAŽURANI – u Podgorju i u Lici, od 1683.godine. Godine 1551. pominje se kao vojnik u Senju Ivan Masuranitsch koji je verovatno bio predak ovih Mažurana. U spisima o poreklu vinodolskih Mažuranića ne kaže se nigde da su ti Mažuranići u srodstvu sa ovim primorsko-ličkim Mažuranima. Dr Matija Mažuranić dovodi, istina, vinodolske Mažuraniće od pomenutog Ivana Mažuranića iz 1551.god., ali K.Lucerna tvrdi, da su oni starinom iz Novoga u Vinodolu i da je istoriskim spomenicima zasvedočena smrt jednog sveštenika s prezimenom Mažuranić u Novome 1474.godine. Po Smičiklasu, među splitskim građanima se spominju Mažuranići već u 14.veku i vinodoljski Mažuranići su ”po obiteljskoj predaji” poreklom iz Dalmacije. Po R.Lopašiću, Mažurani su poreklom ”sa jadranskih otoka”.

MAZIĆI – u Subotici; katolici starinci u južnoj Dalmaciji; katolici Mazići u Bosni; pravoslavni u tuzlanskom kraju, a doseljeni s juga.

MAJ(I)NOVIĆI / MAJINSKI – u Subotici, od 1715.god.; S.Majinski, pravoslavni sveštenik u Sentomašu (moj dodatak – dan. Srbobran); V. i L.Majinski, pravoslavni Srbi u Velikoj Kikindi. Verovatno su poreklom iz bokeškog plemena Ma(h)ina. Ima i selo Majinović u podgorskom srezu severne Srbije.

MAJSTOROVIĆI – katolici i pravoslavni u Lici, pravoslavni primili katoličanstvo verovatno oko 1700.godine; u Baji, vere (?), od 1715.god.; pravoslavni u Bilišanima kod Obrovca; katolici u Splitu; mnogi pravoslavni rodovi u Bosni, osobito u zapadnoj. Kod Banjaluke pravoslavno selo tog imena.

MALAGURSKI / MALAGUROVIĆI – u Subotici, od 1686.godine. Moj dodatak – prema nekim novijim istraživanjima, prezime Malagurski bi moglo poticati od toponima Mala Góra (čita se Mala Gura) s juga Poljske, na granici sa Češkom. Jedan poljski vojnik se nakon senćanske bitke naselio u Subotici i njegovi potomci su se asimilovali među Bunjevce, a originalno prezime Malagórsky preobličeno je u Malagurski.

MALEČKOVIĆI / MALEČKOVI – u Subotici, od 1686.godine.

MAMRIČEVIĆI (?) – u Subotici, od 1779.godine.

MAMUŽIĆI – u Subotici, od 1678.god., a o njihovom poreklu iz Sinja u Dalmaciji vidi u 3. tački prethodnog odeljka (moj dodatak – radi se o zabeleženom predanju da su Mamužići porekom iz Glavice kod Sinja); po ostaloj Bačkoj: u Kaćmaru, Boršodu i Jankovcu, od 1715.god., u Aljmašu; pravoslavni Mamuzići u Lici; katolici Mamužići u zagorskoj Dalmaciji; katolici Mamužići u Glavicama kod Sinja; pravoslavni Mamuzići i Mamuze u zapadnoj Bosni; pravoslavni Mamuzići u Bosni i u Sremu.

MAMUTOVIĆI – u Lici, od 1683.godine. U Dalmaciji kod Vrgorca, katoličko selo Mamutovac.

IZVOR: Aleksandar Marinković