ROĐEN: 9. novembra 1954. u selu Tegovište (Vladičin Han)
RODITELJI: otac Dragomir, iz sela Tegovište (Vladičin Han), radio kao automehaničar u kamenolomu; majka Radmila (devojačko Ristić) iz sela Manajle (Vladičin Han), domaćica.
KRSNA SLAVA: Sveti Nikola (Stankovići), Aranđelovdan (Ristići)
O PRECIMA: Otac Dragomir za vreme Drugog svetskog rata zarobljen od strane Nemaca i od 1941. do 1945. bio na prinudnom radu u rudniku Mačkatica. Majčin otac Živojin ubijen je 1942. u Kosovskoj Mitrovici, gde je radio kao železničar. Baba po majci Stanojka provela život kao domaćica u selu Manajle. Sa očeve strane, roditelji su Blagoje i Milanka (devojački Marinković), oboje iz Tegovišta.
POREKLO PREZIMENA: Neki kažu da je pleme Stankovića u Tegovište došlo iz Crne Gore 1576. godine.
PORODIČNA ANEGDOTA: Dok je deda po očevoj liniji Spiridon bio solunski ratnik i nosilac odlikovanja, deda po majci se sam povredio da ne ide u rat. Ispalio je sebi metak u šaku i nije mobilisan.
BIOGRAFIJA: Osnovnu školu završio u Džepu, gimnaziju Vladičinom Hanu, Medicinski fakultet u Nišu 1980. Od početka karijere u vojnoj službi, najpre u Vojnoj bolnici u Nišu, odakle odlazi u Peć (od 1982. do 1985.). Sudsku medicinu specijalizirao je 1988. godine. Široj javnosti postao poznat kao forenzičar na vukovarskom ratištu 1991. Tokom ratnih godina obavio obdukcije više od 5.000 poginulih, a na osnovu prikupljenih podataka odbranio doktorski rad 1997. Radio je kao specijalista i forenzičar na Insitutu za sudsku medicinu i patologiju VMA, a 2001. dobio čin sanitetskog general-majora. Od 2002. načelnik VMA, a na toj funkciji je ostao do 2005. kad je smenjen, demobilisan i penzionisan. Posle razdruživanja Srbije i Crne Gore bio ministar odbrane do 2007. godine, posle čega je nastavio da radi ka nastavnik na Policijskoj akademiji, Višoj školi za unutrašnje poslove i privatnom Stomatološkom fakultetu u Pančevu. Od 14. marta 2011. je ministar zdravlja u rekonstruisanoj vladi Mirka Cvetkovića. Oženjen je Marinom sa kojom ima blizankinje Ivu i Inu.
Izvor: Zoran Stanković za portal Poreklo
17. jul 2013. u 16:10
niša petronijević
te 1576 godine kao i sto godina pre toga i sto godina posle, nije se bežalo sa zapada na istok već obrnuto. Nije se bežalo ka Turskoj već ka Mletačkoj, Ugarskoj i Austriji. Pleme Lutovci u sjevernoj Crnoj Gori znaju da su došli iz okoline Pirota i nisu jedini, mnogi su iz nostalgije za starim zavičajem davali kćerima ime Nišava da ih seća na ljepotu reke sa koje su došli. Otuda u Crnoj Gori prezime Nišavić.