Prezime Bodiroga srećemo u Poplatu (Stolac), Domaševu (Ljubomir, Trebinje), Ljubinju i Mostaru. O njihovom poreklu, kako piše Risto Milićević u “Hercegovačkim prezimenima”, zabeležena su dva predanja. Po jednom, Bodiroge nastanjene u Poplatu starinom su Kovačevići iz Gornjeg Polja kod Nikšića. Jednog dana, početkom 17. veka, pop Vuksan Kovačević pošao je u lov sa begom Mušovićem. U lov su poveli i svoje sinove, koji su tad imali po 15 godina. Tokom lova, pop i beg su ubili divojarca. Decaci su se posvađali oko rogova divojarca i tom prilikom mali Kovačević ubode rogom begovog sina. Zbog toga ga prozvaše Bodiroga. Po tadašnjim turskim zakonima, taj Kovačević je morao promeniti kadiluk. To je bio povod preseljavanja popa Vuksana u Poplat, 1629. godine. Potomci njegovog sina, nazvanog Bodiroga, uzeli su ovaj nadimak za svoje prezime.
Od Bodiroga iz Poplata uvek je bilo popova. Jednom od njih, popu Risti, Tuci su 1856. odsekli jezik da ne bi mogao propovedati i nagovarati narod da se diže na ustanak. Pop Marko, sin popa Riste, poginuo je u hercegovačkom ustanku 1876.
Bodiroge iz čijih je kuća najviše popova dobili su nadimak Popovići.
Bodiroge iz Domaševa nisu u srodstvu sa ovima u Poplatu. Slave Aranđelovdan.
Drugo predanje kaže da Bodiroge iz Ljubinja potiču od Lečića iz Ždrijelovića (Ljubomir). Navodno, nekada su su u današnjem selu Bodiroge (Brda, Trebinje) živela dva brata Lečića. Nekom prlikom, braća su pošla u lov i ulovili košutu. Potpukli su se oko njene glave i u toj tuči jedan drugoga ubi rogom. Po tom im potomci dobiše prezime Bodiroga. Mesto gde se ovo dogodilo nazvano je Košća rupa, a tu su braća i sahranjeni. Iz njihovog groba izrasla su dva visoka jablana. U Ljubinje su se doselili 1946. godine iz Bodiroga. Slave Aranđelovdan.
Selo Bodiroge verovatno su zasnovale porodice iz Domaševa i po njihovom prezimenu nastalo je ime ovog sela.
Porodice nastanjene u Mostaru potiču od Bodiroga iz Poplata.
Najpoznatiji predstavnik ovog roda je košarkaš Dejan Bodiroga, rođen u Kleku kod Zrenjanina, poreklom iz Trebinja.
KRSNA SLAVA: Aranđelovdan
POZNATI: Dejan Bodiroga
4. mart 2017. u 05:46
vojislav ananić
BODIROGA
Porijeklo iz Nikšića
Bodiroge su se vjerovatno doselile u Hercegovinu sa nikšićkog područja, na što nas upućuje slava Lučindan i navodno predanje o porijeklu poplatskih Bodiroga.
Milan Bodiroga iz Bosanskog Novog piše nam da je rodom iz sela Valenćima (Foča). Navodi da isto prezime postoji u okolini Sarajeva i u Hercegovini.
Prema predanju doselili su se iz Crne Gore, a staro prezime im je Petković.
U okolini Trebinja postoji selo Bodiroge. Na bilećkom prostoru, u Ljubomiru postoji takođe selo Bodiroge, a na gatačkom području u selu Zilići postoji istoimeni zaselak.
Na osnovu naših saznanja, krajem prošlog vijeka bilo je Bodiroga u parohiji Ilijaš (slave Jovanjdan), na Glasincu (slave Lučindan), u Kralupima (slave Aranđelovdan).
Pored toga postoji i prezime Bodiroža u parohijama Gomionica i Bastasi, te Bodirožić u Sajkovićima (Livno). Svi oni slave sv. Stevana.
Pošto čitalac nije napisao koju slavu slavi, nismo u mogućnosti da ustanovimo od kojih je on Bodiroga, od onih koji slave Jovanjdan, Lučindan ili pak Aranđelovdan.
Pretpostavljamo da je od Bodiroga koji slave Lučindan, kao i Novakovići u Vrelu Bosne (Sarajevo) kojih je početkom ovog vijeka bilo dvije kuće a porijeklom su iz okoline Foče gdje su se zvali Bodiroge. Novo prezime su dobili po pretku Novaku koji se doselio na Vrelo Bosne početkom XIX vijeka,
Za Bodiroge na Poplatu (Hercegovina) zabilježeno je predanje da su porijeklom od Kovačevića iz okoline Nikšića. Prema tom predanju jednog dana pop Vuksan Kovačević išao je u lov zajedno sa begom Mušovićem. Sa sobom su poveli i sinove, petnaestogodišnje dječake. Dječaci su se posvađali oko rogova ulovljene divljači i mladi Kovačević ubode begovog sina. Po tome ga prozovu Bodirogom, a njegovi nasljednici su dobili prezime Bodiroga. Prema istom predanju to se dogodilo u prvoj polovini XVII vijeka kada se pomenuti pop Vuksan i naselio na Poplat. Kovačevići su uvijek u porodici imali popove, pa su tako neki od njih i prozvani Popovićima, a drugi Savićima. Slave Aranđelovdan.
Bodiroge sa Poplata po predanju nisu isti rod sa Bodirogama u Domaševu (Ljubomir).
Nakon izlaganja osnovnih podataka, o onome što znamo o Bodirogama, ostavljamo našem čitaocu da zaključi od kojih je Bodiroga njegova porodica. Pretpostavljamo da su se Bodiroge vjerovatno doselile u Hercegovinu sa nikšićkog područja, na šta nas upućuje slava Lučindan i navedeno predanje o porijeklu poplatskih Bodiroga.
IZVOR: PORODIČNI KORIJENI, MIROSLAV NIŠKANOVIĆ
BANJA LUKA – BEOGRAD – SARAJEVO, 2001.
14. april 2017. u 14:36
Slavko Bodiroga
milan bodiroga
sl sv. luku
14. april 2017. u 14:37
Slavko Bodiroga
BODIROGE KOD FOCE SLAVE SVETOG LUKU
22. mart 2018. u 19:45
Vojislav Ananić
Bodiroge
Bodiroge (Srbi) su nastanjeni na Pješivcu-Kula. Bodiroge su ovdje doselili s Poplata. Vjeruje se kako su Bodiroge dobile prezime prema albanskoj riječi bodorike što je naziv za jednu vrstu šljive. Risto Milićević bilježi porodično predanje prema kome su Bodiroge na Poplatu starinom Kovačevići iz Gornjeg Polja kod Nikšića. Pop Vuksan Kovačević je jednom otišao u lov sa begom Mušovićem, gdje su poveli i svoje sinove petnaestogodišnjake. U lovu su ubili divojarca, a dječaci su u igri s rogovima uboli jedan drugoga. Navodno je mali Kovačević ubo Mušovića, pa su ga prozvali Bodiroga. Po dolasku popa Vuksana na Poplat taj nadimak njegova sina postade prezime svim Bodirogama. Među Bodirogama uvijek je bilo popova. Prema drugom predanju kaže kako su Bodiroge u Ljubinju porijeklom od Lečića iz Ždrijelovića (Ljubomir), te da su dva brata Lečića lovili i poboli se rogovima od lovine. Bodiroga ima u Mostaru, gdje je prvj doselio Pero Bodiroga 1920. godine.
Milan Mile Bodiroga je iz Stoca preselio u Mostar, a cijenile su ga generacije stolačkih gimnazijalaca gdje je radio kao profesor i direktor gimnazije.
U spisku vlaških plemena Jusuf Mulić nalazi Bodiroge kao pripadnike roda Nikšići.
Izvor: Alija Pirić, Dubravski leksikon, Stolac, 2013.
13. septembar 2018. u 07:21
Vojislav Ananić
BODIROGA (p), u Poplatu (Stolac), Domaševu (Ljubomir, Trebinje), Ljubunju i Mostaru. O njihovom porijeklu zabilježena su dva predanja. Po jednom, Bodiroge nastanjene u Poplatu starinom su Kovačevići iz Gornjeg Polja kod Nikšića. Jednog dana, početkom 17. Vijeka, pop Vuksan Kovačević pošao je u lov s begom Mušovićem. U lov su poveli i svoje sinove – petnaestogodišnjake. Tokom lova pop i beg su ubili divojarca. Dječci su se posvđli oko rogova divojarca. Tokom svađe “mali Kovačević ubode rogom begova sina”. Zbog toga ga prozvaše Bodiroga. Po tadašnjim “turskim zakonima” taj Kovačević je morao promijeniti kadiluk. To je bio povod preseljenja popa Vuksana u Poplat, 1629. godine. Potomci njegovog sina, nazvanog Bodiroga, uzeli su ovaj nadimak za svoje prezime. Od Bodiroga iz Poplata uvijek je bilo popova. Jednom od njih (popu Risti) Turci su, 1856. godine otsjekli jezik da ne bi mogao propovijedati i nagovarati narod da se diže na ustanak. Pop Marko (sin popa Riste) poginuo je u hercegovačkom ustanku 1876. godine. Bodiroge iz čijih je kuća bilo najviše popova dobili su nadimak Popovići. Bodiroge iz Domaševa nisu u srodstvu sa ovima u Poplatu. Slave Aranđelovdan (155:719.720). Drugo predanje kaže da Bodiroge iz Ljubinja potiču od Lečića iz Ždrijelovića (Ljubomir). Navodno, nekada su u današnjcm selu Bodiroge (Brda, Trebinje) živjela dva brata Lečića. Nekom prilikom, braća su pošla u lov i ulovili košutu. Potukli su se oko njene glave. U toj tuči “jedan drugoga ubi rogom”. Po tome im potomci dobiše prezime Bodiroga. Mjesto gdje se ovo dogodilo nazvano je Košća rupa, a tu su braća i sahranjeni. Iz njihova groba izrasla su dva visoka jablana. U Ljubinje su doselili 1946. godine iz Bodiroga. Slave, takođe. Aranđelovdan (155:501]. Selo Bodiroge, vjerovatno su zasnovale porodice iz Domaševa i po njihovom prezimenu nastalo je ime ovog sela. Porodice nastanjene u Mostaru potiču od Bodiroga iz Poplata. U ovaj grad prvi je doselio Pero, 1920. godine. Navedena predanja nude različite podatke o porijeklu Bodiroga na hercegovačkom području, ali je povod nastanka ovog prezimena u osnovi isti. Sudeći prema zajedničkoj slavi, dovodi se u pitanje vjerodostojnost predanja po kome ne pripadaju istom rodu.
Izvor: RISTO MILIĆEVIĆ – HERCEGOVAČKA PREZIMENA, Beograd, 2005.