Poreklo prezimena Ćorović

Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’

ĆOROVIĆI

(na Pirliktoru)

Ćorovići potiču od Ćosovića. Prezime su dobili po Vučiću Radojevu Ćosoviću, koji je bio malo ćor i zvali su ga Ćoro. Njegovi se potomci po njemu prozovu Ćorovići.

Vučić se rodio i odrastao u selu Maoču, sa braćom Zarijom i Tanasijom. Kao dvadesetogodišnjak ubije u Maoču dva Turčina, koji su činili zulum, pa pobjegne u Gornju Moraču, u selo Ljevišta, gdje se pridružio ostalim uskocima s kojima je četovao. Za neko vrijeme preseli se u Tepca, s Poturicama, s kojima nastavi četovanje po Zatarju. Bio je u vojsci koja je pogubila Smail-agu Čengića na Mljetičku 1840. godine. Nakon Smail-agine pogibije, skloni se u skrovito šaransko selo Alugu, gdje je ostao sve do 1862. godine, kada je dobio nešto zemlje u selu Međužvalju i Selini kod Pirliktora, gdje se stalno nastanio.

Vučić je imao dva sina, Lazara i Mitra. Oba su bili dobri junaci. Lazar je poginuo na Višnjici 1875. godine, a ostao mu je sin Rade koji je mlad umro, tako da od njih nije ostalo potomstvo.

Mitar Vučićev se istakao u Vukalovićevom ustanku 1857- 1862. godine, a u Hercegovačkom ustanku 1875-1878. godine komanduje Jezero-šaranskim bataljonom; bio je junak i dobar komandant. Mitar je imao tri sina: Jevta, Milovana i Jovana. Jevto je poginuo na Tari 1875. godine, Jovan-Jodžo se istakao u borbama protiv Turaka u periodu u kome je živio i od njega nije ostalo potomaka. Milovan je poginuo 1875. godine na Bobovu zajedno sa svojim stricem Lazarom. Ostala su mu tri sina: Ilija, Nikola i Petar. Njih je podizao njihov stric Jovan. Ilija i Nikola su nekud odselili, vjerovatno put Srbije, dok je Petar imao sina Momčila. Momčilo je učestvovao u Prvom svjetskom ratu kao gimnazijalac dobrovoljac, kada je zarobljen i kao logoraš nalazio se u logoru Neđmeđer u Austrougarskoj. Poslije ujedinjenja dobio je dobrovoljačku zemlju u Pančevačkom ritu. Pripadao je lijevom krilu Zemljoradničke strane i Omladinskom pokretu za ujedinjenje Srbije i Crne Gore. Tada je bio napredan, pa je zbog svojih naprednih ideja zatvaran i stalno premještan sa službom. Od prvih ustaničkih dana bio je na strani NOP-a sve do juna 1942. godine, do odstupanja partizanskih jedinica za Bosnu, kada je pristupio četničkom pokretu u kome je imao značajnu ulogu. Ubijen je na krajnje nepopularan način ispred svoje kuće. Njegov sin Mile nalazio se u zarobljeništvu u Njemačkoj od 1943. do 1945. godine.

Od ove porodice sada niko ne živi stalno na Pirliktoru, već mu sinovi dolaze povremeno i održavaju imanje.

Slave Đurđevdan.

IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić

*    *    *

Risto Milićević: Hercegovačka prezimena

ĆOROVIĆ (p). u Mostaru, Ljubinju, Kruševici i Žabici (Ljubinje). Starinom su iz Ridana, od Ugrenovića. U Kruševicu su došli iz Branog Dola, a u Žabicu i Ljubinje iz Kruševice.

Slave Aćimovdan.

Ćorovići su stara i poznata mostarska porodica. Od nje potiču Svetozar i Vladimir Ćorović. Svetozar, književnik (1875-1919) bio je “jedan od centralnih figura svoga grada i svoje zemlje”, a kao pisac jedan od najistaknutijih predstavnika “mlađe generacije realista”. Vladimir, istoričar (1885- 1941) bio je naučnik “živog temperamenta, velike energije i svestranog interesa”. Mnogo je radio na kritičkom objavljivanju starih tekstova. Njegovo naučno djelo je obimno. Rezultate svojih naučnih istraživanja i svoje poglede na naš istorijski razvitak sintetizovao je u Istoriji Jugoslavije, prvom djelu “naše istoriografije koje je donelo celovit i iscrpan prikaz istorije svih jugoslovenskih naroda”. Značajna su mu i djela: Istorija Srba i Historija Bosne I. Tragično je završio svoj život u aprilskom ratu 1941. godine, negdje u Hercegovini, a ima i mišljenja da je stradao u avionskoj nesreći na putu za Kairo.