Minja Subota, TV voditelj i kompozitor, najpoznatiji je kao autor i voditelj “Muzičkog tobogana”, koji je bio vrlo popularan u bivšoj Jugoslaviji 1980-ih godina. Komponovao je dečje pesme “Deca su ukras sveta”, “Idemo u Afriku” i druge.
Subote su Srbi pravoslavci iz Drniša u Dalmaciji, čija je krsna slava Stevanjdan. Zajedno sa Jovićima-Milojevićima, najstarija su srpska porodica u samom gradu Drnišu, pošto su tu postojali i pre doseljavanja Petranovića, Petričevića, Andrića i Njeguša, koji su stigli iz Crne Gore u prvoj polovini 18. veka. Neka okolna sela su bila naseljena pravoslavcima sasvim sigurno u 16. veku, dok su u samom Drnišu u to doba bili muslimani. Na prelazu iz 16. u 17. vek postojao je Subota pok. Radoja u Siveriću, kao prvi popisani na turskim defterima za to selo (Jakovljević A. i Isailović N, Petrovo polje u vrelima osmanskog razdoblja, 1528 – 1604). Kuće Subota se nalaze odmah do drniške tvrđave (Gradine), a katastarski im pripadaju i velike površine oko tvrđave.
Prema mletačkim katastrima, 1710. godine je evidentiran Radovan Subota, a 1750-ih Todor i Nikola Subota. Lična imena Todor i Nikola se javljaju kod većine Minjinih predaka. Sinovi ove dvojice bili su na čelu 4 domaćinstva popisana anagrafom pravoslavnih duša iz 1810. godine (Simo i Lazar pok Todora, te Sava i Andrija pok. Nikole). Todor Subota je sa Jovankom rođ. Petranović-Dundak 1839. dobio Nikolu.
Minjin deda Nikola Subota pok. Todora (porodični nadimak Keca) se doselio u Split, u četvrt Veli Varoš, i tamo se 1907. kao pravoslavac, a po profesiji obućar (postolar), venčao sa rimokatolkinjom Perinom Martić, što je evidentirano u rimokatoličkoj matičnoj knjizi venčanih župe Veli Varoš. Kum mu je bio lokalni rimokatolik Niko Galešić, takođe obućar. Nikola Subota je stanovao u Radmilovićevoj ulici i dobio je sina Antu (Minjinog oca), čije ime nije svojstveno pravoslavcima u Dalmaciji, ali se to može dovesti u vezu sa majkom rimokatolkinjom i sredinom u kojoj je rođen.
Ante se kao inženjer odselio u Sarajevo i venčao sa Desankom rođ. Pilja, rodom iz tog grada. U Sarajevu je dobio Aleksandra (1935) i Minju (1939). Porodica se zatim 1942. preselila u Zagreb, gde je jednom prilikom umalo završila u Jasenovcu (prema Minjinom kazivanju), pošto je Antin mlađi brat (Minjin stric) bio u partizanima. Nakon rata se sele u Beograd, gde je Minja Subota završio školu, radio kao televizijski roditelj i zasnovao porodicu sa pok. Brankom rođ. Jeremić. Umro je u Beogradu.
Priredio: Slobodan Zrnić
Napomena: Uvid u mletačke katastre i anagraf pravoslavnih duša 1810. je omogućio Ante Pućo. Podatke o porodici u Splitu je pronašao Slobodan Zrnić.
1. oktobar 2021. u 22:41
Branko
Sećam se neke TV emisije u kojoj je bio gost.. bila je posvećena njemu. Zapamtio sam da su ustaše upale u kuću (selo), a da je glavni prepoznao Minjinu majku iz škole (ili slično), i da je na osnovu tog poznanstva – zahvaljujući ustaši koji je odustao od svoje namere – Minja, i njegova porodica, spašen. Nek mi se ne zameri maglovito sećanje iz koga sam izvukao neke glavne crtice. No, u suštini to je bilo tako. Žao mi je što se ne sećam koja je emisija u pitanju, ali se možda može i naći. Hvala Minji za divne dečije pesme – jedan doprinos bez koga bi detinjstvo bilo mnogo siromašnije. U to ime: Neka peva sve što ima glas!