Poreklo prezimena, selo Bogaje (Rožaje)

Poreklo stanovništva sela Bogaje, opština Rožaje – Crna Gora. Prema knjizi dr Milisava D. Lutovca „Rožaje i Štavica – antropogeografska ispitavanja“ u izdanju Srpskog etnografskog zbornika, Beograd 1960. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Ovo seoce je u dolini malog potoka koji utiče u Županicu. Njive i kuće su na prisojnoj, a livade i omari na osojnoj strani. Iznad kuća po prostranom bilu grupisani su letnji stanovi. U leto, oko 12 jula, izgone stoku u Kočine, daleko od sela 1/2 časa hoda.

Vode, zemlje i šume.

I u selu i u planini, koja je bogata šumama i ispašom, ima svuda izvorske vode. Prirodni uslovi su povoljni za stočarstvo, zbog čega je tu uvek bilo naselja, što svedoče topografski nazivi starijeg stanovništva: Kućišta ispod donjeg groblja, „latinsko groblje“ ispod Vukajlova Brda i „staro“ groblje ispod sela u livadama pored Župavice (kod Binjoškog Liješća).

Poreklo stanovništva.

Starije naselje je bilo mnogo veće od današnjeg, jer se nailazi na kućišta u omaru Česta i Prekinoj Ornici.

Današnji stanovnici su:

-Magdalenići (12 k.) (Sv. Stefan). Njihov predak je došao pre 150 godina iz Morače, tamo su im rođaci Dulovići. Najpre su se naselili u Zasmreču (Kalače) ispod Borova Glave gde su živeli u velikoj zadruzi koja je imala 16 muškaraca pod oružjem. Svi su pomrli od kuge, sem dva brata, Savić i Radovan, koji su pobegli u Bogaje. Od ta dva brata su Magdalenići. Magdalenići se rođakaju sa Kurpejovićima u Sređavima i Tmušićima u Zagrađu (Ivangrad).

IZVOR: Prema knjizi dr Milisava D. Lutovca „Rožaje i Štavica – antropogeografska ispitavanja“ u izdanju Srpskog etnografskog zbornika, Beograd 1 960. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.