Poreklo stanovništva sela Vrh, opština Bijelo Polje – Crna Gora. Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo ispod Koritske visoravni, na stranama potoka koji tu izvire iz dosta velikog vrela. Kuće su na gornjim položitijim stenama i zaravnima.
Zemlje i šume.
Oko njih su livade sa njivicama pod jarim žitima. Gdavni seoski potesi su: Dodina, Gradac (pod Gradinu), Kosmače, Okutnjice, Vodice, Bare, Osoje, Jelenska Kosa i Šabanovo brdo. Šume i utrine oko sela su: Rašiće, Mitrovice, Potkrš, Podglavica, Turava, Vrtače.
Vode.
Glavne vode su: Javor, Rastovača, Studenac i Stublina kod Veličkovića. Pojilo je jak potok koji sgalno pokreće i vodenice. Pokraj njega se nailazi na vodeničišta strijeg stanovništva.
Starine u selu.
Ostaci toga stanovništva su: „Crkvina“ u Osoji koja je zarasla u šumu. Oko nje se vide razbacani tesanici dovratnika. Još jedna crkvina je kod Veličkovića kuće, pored koje je izrastao veliki glog.
Staro groblje u Dolinama nosi naziv „Mirkovića groblje”. Ovde su živeli i neki Mirkovići, čije tragove nalazimo i u Donjem Stublu. Treće staro groblje je u Glavači gde se sada sahranjuju docniji doseljenici. Sem groblja i crkvišta u njima, u Vrhu su sačuvani tragovi jednog utvrđenja. Narod ga kao svuda naziva „Jerinin grad” ili Gradina. Grad je podignut na krečnjačkom grebenu koji dominira sa jedne strane Koritima a sa druge dolinom Bistrice. Po svome položaju on je bio ključna tačka za nadzor u jednom i u drutom kraju. Sudeći po ostacima utvrđenje je imalo veći značaj. Sastojalo se iz prostrane kule na najistaknutijem delu i bedema koji se pruža prema istočnoj, pristupačnijoj, strani u dužšš 60—70 metara.
Poreklo stanovništva.
Kao svuda na agalarskom posedu stanovnišgvo se i u ovom selu često smenjivalo.
-Krunići (7 k., sl. Sv. Luka). poreklom su iz Rovaca. Njihov predak se nasedio u Loznu, zatim neko vreme živeo u Kostenici, a odatde se, pre 150 godina preselio u Vrh na zemlju Idrizovića iz Bijelog Polja. Kr’nići su se do 1912. godine prezivali Petrovići.
-Veličkovići (7 k., sl. Đurđevdan), kažu da se njihov predak doselio „iz Brda“. I oni su prvo bidi u Lozni, a otuda prešli na zemlju Međedovića.
-Balšići (3 k., sl. Sv. Nikola), došli su iz susednog zaseoka Glavače.
Sastavni delovi Vrhova su zaseoci: Srednje Brdo i Glavača.
Srednje brdo se deli na Gornje i Donje Srednje Brdo. U Gornjem Srednjem Brdu stanovnici su:
-Rabreni (2 k.), koji su rod sa Rabrenima u drugim krajevima, i Jaćimovići iz Kostenice. Ranije su ovde živeli Hasići iz Kolašina.
U Donjem Srednjem Brdu sada žive:
-Veličkovići (3 k.), doseljeni iz Vrha,
-Šarčevići (2 k., sl. Sv. Jovan), doseljeni su najpre u Bpx kao i Veličkovići, a otuda ovde.
Glavača je zaselak na maloj zaravni ispod brda Glavače. Tu su naseljeni:
-Balšići (3 k., sl. Sv. Nikola). Njihov predak Petar došao je iz Pećarske kao sveštenik na crkveno imanje da opslužuje crkvu u Podvrhu. Kao i u Pećarskoj davali su sveštenike za širu okolinu. Iz njihovog bratstva bino je oko 30 sveštenika. Dešavalo se da u jednoj kući žive u zadruzi po tri sveštenika. Od doseljenja iz Pećarske broje sedam pojaseva: Petar, Avram, Arso, Nikola, Perko, Pavle, Miroslav (35 godina). Od istog su roda Balšići u susednom Mokrom Lugu (3 k.) i u Sjenici. Roćaci ovih Balšića su Popovići u Pećarskoj. Balšići su se prozvali po tome što po predanju potiču od Balšića iz Zete. Najverovatnije će biti da su oni starosedeoci ili vrlo davni doseljenici.
IZVOR: Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)