Poreklo stanovništva sela Berivojce, opština Kosovska Kamenica – Kosovskopomoravski okrug. Prema knjizi dr Atanasija Uroševića „Novobrdska Kriva Reka“, izdanje Beograd 1950. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo je na ušću Snetojovanskog i Močarskog Potoka u Krivu Reku.
Vode.
Vodu za piće dobija iz bunara koje ima svaka kuća. Zemlje i šume.
Zemlje i šume.
Topografski su nazivi za njive: Duge Njive ili Arat–e-Gata, Mas Kodra (Iza Brda), Šavarine, Mas Kiša (Iza Crkve), Smrdan, Ulica, Glavičica; za šumu: Zabeli Mal (Veliki Zabel), Zabeli Vogelj (Mali Zabel), Lazina, Lokve, Belopač, Dugačka Lazina, Golemi Potok i Mali Potok.
Tip sela.
Selo je zbijenog tipa, samo su muhadžirske kuće izvan sela blizu ruševina Manastira sv. Jovana. Izuzev Muhadžirsku Mahalu selo se deli na pet mahala od kojih se četiri zovu po arbaiaškim rodovima u njima. Peta se mahala na jugu zove Srpska Mahala, u kojoj žive samo Srbi.
Starine u selu.
Na mestu Mas Kiša ima porušena crkva koja je verovatno bila crkva srpskog stanovništva ovog sela.
Poreklo stanovništva.
Pre oko 170 godina u selu su živeli samo Turci dizdarci, koji su se preselili sa Novog Brda. Potom su se u selu opet nastanili Srbi, a nešto docnije i Arbanasi. Godine 1878. na seoskom se hataru nastanjuju i muhadžiri. Posle Prvog svetskog rata su se počeli naseljavati Srbi iz okolnih sela, Pa i iz severne Srbije.
Rodovi:
-Dizdarci (1 k.), Turci. Preseljeni sa Novog Brda pre 170 godina.
Srpski rodovi:
-Kostići (2 k., sv. Arhanđeo). Najdalju starinu znaju u Bostanu; docnije su živeli u Robovcu. Kad su prešli u Berivojce, zatekli su samo Dizdarce.
-Spasići (3 k., sv. Petka); doseljeni pre 110 gocina iz Đurkovice (vranjske) što, kako kažu, nisu imali da plate porez.
-Mialjinci (3 k., sv. Arhanđeo). Starina im se ne zna, jer su živeli po mnogim krivorečkim selima kao čifčije. U Berivojce su doseljeni pre 50 godina iz Močara.
-Miljkovci (1 k., sv. Arhanđeo), isto tako ne znaju starinu, jer su živeli po mnogim okolnim selima kao čifčije. U Berivojcu su nastanjeni pre 55 godina.
-Petković (1 k., sv. Nikola); preseljeni iz Bratilovca 1924. godine na kupljeno imanje.
-Vasići (3 k., sv. Petka); doseljeni 1922. godine iz Drenovca (vranjskog).
-Anđelković (1 k., sv. Nikola); preseljen 1925 godine iz Kostadiica, Od roda Korolejaca.
Poislamljen i poarbanašen srpski rod je:
-Tomančanin (1 k.). Sadašnji domaćin kuće Išljam, koji se ranije zvao Đorće, prešao je u islam oko 1895. godine, nagovoren od Arbanasa, kod kojih je bio sluga. U islam je prešao sam, docnije se oženio Arbanaskinjom. Poreklom je iz Tomanca (Izmornik).
Arbanaški rodovi:
-Laćovit (15 k.), Čeljovit (18 k.), Demovit (7 k.), i Muljok (9 k.), svi iz fisa Gaša. Doseljeni iz Malesije kao „braća“ pre 170 godina.
Arbanasi muhadžiri, doseljeni 1878. godine:
-Borovac (3 k.) od fisa Beriša; doseljeni iz Borovca (Jablanica).
-Šilova (1 k.), od fisa Sopa, iz Šilona (Jablanica).
-Lalinca (1 k.), Od fisa Tsača, na Laliica (vranjskog).
-Lipovica (1 k.), od fisa Hota, iz Lipovice (Jablanica).
-Vlasa (1 k.), od fisa Beriša, iz Vlasa (leskovačkog).
IZVOR: Prema knjizi dr Atanasija Uroševića „Novobrdska Kriva Reka“, izdanje Beograd 1950. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)