Poreklo prezimena, selo Čairi (Trstenik)

Poreklo stanovništva sela Čairi, opština Trstenik – Rasinski okrug. Prema knjizi Momčila R. Todosijevića „Podgočka naselja trsteničkog kraja“, izdanje Beograd 2008. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan

Položaj sela.

Selo Čairi prigradsko je naselje Trstenika, na njegovoj jugoistočnoj strani. Zahvata razvođe Zapadne Morave i njene desne pritoke Odžačke reke. Čairi su fizički spojeni sa Trstenikom (posebno sa Trstenikom II) i Odžacima. Prostire se u visinskoj zoni 170–250m. Veći deo naselja obuhvaćen je GUP-om Trstenik iz 1985. godine. Atar sela graniči se atarima sela: Odžaci sa istoka, Gornjom Crnišavom sa juga, Trstenikom sa zapada i Bogdanjem sa severa.

Tip sela.

Naselje je zbijenog drumskog tipa, sa jednim zaseokom – Beljicima, od koga je potpuno odvojeno.

Postanak sela.

Selo se ne pominje pre devetnaestog veka. Naselje je bilo locirano u potesima Krušak, Kućišta i Crkvine. Tu se naselje mešalo sa naseljem Odžaci. Verovatno su u prošlosti porodice starosedelaca današnjih Čaira pripadale Odžacima. Pri preseljenju porodice dobiše dvorišta bliža Trsteniku, ali mala i strma; ili, od ulaza strmina i uspon, a dvorišta sa druge strane strmi pad, uglavnom neravno dvorište. Bila su to dvorišta ograničenih mogućnosti.

Ime sela.

Naziv Čairi selo je dobilo kada je preseljeno na obode, južni deo velikog kompleksa livada, čaira (što je naziv za livade koje su služile za ispaše i zadržavanje stoke, po mogućstvu u ogradi). Te livade su izdeljene tridesetih godina 19. veka.

Zemalje i šume.

Potesi: Pejovac je potes koji zahvata stranu od današnjeg naselja Trstenik II pa do vrha brda i vrh brda. Delom je neobrađen, a pri gornjem delu brda zasađani su vinogradi. Muratovac je močvarni deo čairskog atara i spuštao se prema pruzi. Karakteristično je da nikada nije mogao da se u prošlosti izravna. Za vreme padavina i vlažnih meseci bio je pod vodom. Ime je dobio po Turčinu Muratu, čijim je konjima ovaj potes služio za ispašu. Zahvata sadašnje objekte Petoletke i naselje Trstenik II. U naše vreme je izvršeno odvodnjavanje tog dela pa više nema bara. Sada su tu hale “Prve petoletke”. Nekada su tu bili ogromni retki brestovi i hrastovi, koji su posečeni 1948. godine. Ćirin Brest je brdo koje počinje, podiže se, od centra sela Odžaci, a završava se u Čairima. Celo brdo bilo je pod vinogradima. Sada je tu po koji vinograd, njive i parlozi. Tu vino-gradi dobro uspevaju, ali zbog strmosti ne može se pri obradi koristiti mehanizacija, što je dovelo do krčenja vinograda. Ravnište je duga i blaga strana južno od naselja, počev od Pojatskog potoka. Meštani taj deo zovu Rudine. Ranije je bio pod vinogradima a sada je obrađen, ali ima i poneka uparložena njiva. Veliki je potes. Prema Crnišavi na njega se nastavlja potes Zla Bara. Na početku od sela nalazi se kamenolom, iz koga se u prošlosti vadio kamen za zidanje objekata. Crkvine su od Ravništa prema Rogovima. Ovaj potes je bogat vodom. Stari naziv za svako zemljište koje ima vodu na površini ili ako se malo zakona i dođe do vode zove se crkvine. Ovaj potes zove se i Studena Voda. Tu je veliki broj izvora i odatle počinju i Pojatska reka i Osaonička reka. U prošlosti, u severnom delu ovog potesa, bile su pojate za stoku, i to u delu koji je bio zaklonjen od jakih vetrova. Krušak je jugozapadno od sadašnje Crkve. Jedan deo Krušaka, njegov severni deo, zovu Kućišta. Nekada su tu bili vinogradi, jer zemljište odgovara za razvoj vinove loze. Odatle su se iselili na sadašnju lokaciju Markovići, Roglići i Radosavljevići. Kokinac je potes koji čini zapadni deo masiva Ćirin Brest. To je potes na severnoj strani od Groblja.

Vode.

Selo Čairi ima nekoliko manjih rečica. Pojatski potok teče sa potesa Crkvine, gde su podzemne vode vrlo blizu površini. Tu ima i izvora, ali ne mnogo jakih da bi ova rečica imala više vode. Ona ima toliko malo vode da u sušnim godinama presušuje. Nekada je bila bogata pastrmkom potočarom, ali od kada presušuje u donjem toku i ribe je nestalo. Lepenački potok ima malo vode i u toku sušnog leta presušuje u svom donjem toku.

Sa atara Čaira teku još dva potočića: Ciganski i Džamicki potok, koji teku strmim padom i u ataru između Trstenika i Odžaka ulivaju se u Moravu. Bezimeni potočić od potesa Krušaka, seče glavni put i utiče u novo sagrađenu kanalizacionu mrežu na početku naselja Trstenik II. Drugi bezimeni potočić koji sakuplja vodu od padavina sa severne strane Ćirinog Bresta i Kokinca teče kroz Beljike. Plavio je naselje pa ga često pročišćavaju. Njegovo korito produbljeno je i prošireno posle Prvog sv. rata. To su uradili zarobljenici austro–ugarske vojske. Ovaj potočić vodu odvodi prema Aerodromu i Moravi.

Pored pomenutih izvora, kod Crkve se nalazi Česma Svetinja. Godine 1934. izvršena je kaptaža izvora i tu podignuta lepa česma.  Česma postoji i u centru sela, koja je izgrađena pre Drugog svetskog rata. Voda je sprovedena sa izvorišta, iznad, y brdu udaljenosti 200–300 metara. Tu je u blizini izbetoniran i ograđen bazen za napajanje stoke. Meštani ga zovu “buban„. Buban, vir ili buk je stari naziv za zadubljen deo rečnog korita, obično je to na krivinama, zaokretanjima reka, gde matica reke jako udara i produbljuje korito samo u tom delu. Kroz atar sela prolazi Kanal za navodnjavanje, u dužini oko 2km, izgrađen je 1956. godine, a ne koristi se od 1970. godine.

Komunikacije.

Selo se nalazi na magistralnom putu i železnici Kruševac – Kraljevo. Od magistrale i “Prve petoletke„ odvaja se put koji vodi kroz selo sve do Lepenačkog potoka, a zatim niz potok do centra Odžaka. Ovaj put asfaltiran je 1973. godine, a sokak kroz Džamiće 2002. godine. Put od Babića familije ide za zaseok Beljike. Godine 2007. asfaltiran je od magistralnog puta kroz Beljike prema Groblju. Prosečen je put Čairi – Gornja Crnišava, koji je polazio od Lukića i Lepenačnog potoka preko Ravništa i Rogova do Gornje Crnišave. Izgradnjom naselja Trstenik II meštani su dobili još jedan asfaltiran put, koji sa magistrale ide pored naselja Trstenik II i u centar Čaira.

Školstvo i ostali podaci o selu.

Zabeleženo je da je u selu 1898. godine bilo pismeno 45 muškaraca i 6 žena. Pre otvaranja škole u selu deca su pohađala školu u Trsteniku. Škola je počela sa radom 1922. godine u privatnoj kući Božidara Markovića. Prvi učitelji bili su Persa Udovičić, Veljko Pavlović i Sava Petković. Škola je sagrađena 1924. godine. Godine 1990. škola je prestala sa radom, a deca iz Čaira nastavila su da pohađaju novosagrađenu školu “Sveti Sava„ u Trsteniku II.

Crkva u Čairima ima kraću prošlost.

Krajem 19. veka na svom kupljenom imanju u potesu Krušak Milan Jovanović sagradio je malu crkvu daščaru, posvećenu Sv. Petki. Tu je nađena ploča od kamena 1h0,5m na kojoj je zapisano 1880. godine da je tu svetinja. Godine 1967. sagrađena je zidana crkva. Projektant je bio Zoran Aćimović, arhitekta. Crkva je obnovljena i sanirane su naprsline, 2006. godine. Ime promenila je Petkovica, jer je u toku gradnje posvećena Jovanu Krstitelju.

Sportski život meštana vezivan je za Trstenik. Postoji jedan mali sportski teren kod Zapisa u selu. Sedemdesetih godina omladinci su jedan teren za mali fudbal formirali na potesu Kokinac. U zaseoku Beljici asfaltirano je košarkaško igralište.

Sada se omladina bavi sportom koristeći sportske terene Osnovne škole “Sveti Sava” u naselju Trstenik II.

Rukometni klub “Nikola Tesla“ registrovan je 14. 11. 1995. godine, odgovorno lice je Branislav Damnjanović.

Sportski klub odgajivača golubova “Vis„ registrovan 8. 05. 1992. godine, a odgovorno lice je Mišić Milivoje.

Selo svake godine organizuje tradicionalni memorijalni fudbalski turnir “Ivanović Zoran”. ‘

U ataru Čaira izgrađeno je Strelište. Selo je dalo veliki broj kvalitetnih strelaca.

Meštani se verskim praznicima okupljaju na Zapisu–bogomoljištu i kod Crkve.

Selo slavi (bogomolja) Svetog Jovana Bogoslova, a zaseok Beljici Sv. Trojicu (ponedeljak),

Crkva slavi Sv. Jovana Krstitelja.

Zapisi sela su: prvi u centru sela, bogomoljište (drvo kruška). Zapis na Čairskom brdu, drvo hrast star je oko 500 godina. Zapis kod Crkve (drvo je kruška). Bio je i zapis ranije, tamo gde je sada fabrika Namenske proizvodnje.

Selo sahranjuje svoje umrle u tri groblja.

Struja je uvedena 1950. godine,

vodovod 1953, a ostatak sela 1979. godine. Kanalizacija je izgrađena, u prvoj fazi 1989-1991. godine, i drugoj fazi 2003. i2004. godine.

Priključak na telefonsku mrežu obezbeđen je 1983. godine.

Selo Čairi pripada Mesnoj zajednici Trstenik. U prošlosti, po pitanju vlasti, najviše je bilo povezano sa Gornjom Crnišavom i Osaonicom.

Poreklo stanovništva.

– Antići

Nepoznato je odakle su Antići doseljeni, ali se u popisima pojavljuje Anta Kovačević iz Meone, pa se može pretpostaviti da je predak. Iz popisa 1863. godine vidi se da ima tri kuće Antića, po upisivanju podataka od dva brata. Najstariji je Milisav, rođen 1816. god. Todor (1832), Triun (1849). U Prvom svetskom ratu austrougarske vlasti internirale su 1916. godine Spasoja Todorova, koji je imao 48 godina. Obren, sin Vasilija Antića, student, rođen 1918. godine, odmah na početku Drugog sv. Rata priključio se Vrnjačko–trsteničkom partizanskom odredu. Učestvovao u borbi protiv Nemaca na Popini 13. oktobra 1941. godine. Četnici su ga uhvatili i streljali u Riljcu novembra 1941. godine. Obren je prva žrtva bratoubilačkog rata. Bratislav, sin Radovanov, poseduje firmu “AM Hidraulik„ u Trsteniku. Radi od “1987. godine. Ima u stalnom radnom odnosu 12 ljudi. Firma se afirmisala i posluje sa poznatim firmama. Delatnost firme je proizvodnja i remont hidraulike.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 4, Beograd 1, Stanišinci 1, Australija 1.

– Batoćani

Celokupno bratstvo Batoćana dato je, najdetaljnije, pri obradi sela Lopaš. Po jedna grana familije je u Gornjem Ribniku i Odžacima. Ovde je data grana Miodraga Batoćanina, koji se doselio iz Lopaša.

Slava: Sv. Stevan.

Broj domova: Lopaš (brojna familija), Čairi 3, Vrba 1, Trstenik 2.

– Bežanovići

Bežanovići su poreklom iz Sinja, odakle su došli u Bijelo Polje (Crna Gora), celo pleme, potom su došli na Kosovo kod Leposavića – Markova reka. Od Leposavića (Markova reka) otišli su preko Kuršumlije u zaseok Čolići u Strmenici, a odatle se raseljavali kao Baraći, Markovići i Bežanovići. Veći broj Beljanovića odatle je otišao u Novo Selo. Ima u Metohiji selo Bežanovići. Od kojih su ovi Bežanovići nije poznato. Bežanović Marjan došao je iz Velike Vrbnice na imanje Ovčarević Stevana. Panta Marjanov poginuo je 1914. godine na Gučevu. Milivoje Branislavljev, u Osnovnoj školi “Živadin Apostolović” nosilac je Diplome “Vuk Karadžić“

Slava: Sv. Trifun i Velika Gospoina, slava Ovčarevića Sv. Dimitrije.

Broj domova: Čairi 1.

– Babići

Predak Babića Anđelko došaoje iz Ploče na konju i u korpi doneo najstarijeg sina. Inače, Babići vode poreklo iz Crne Gore. Nekada se prezivali Pljakići. Panta se naselio u Trstenik 1875. i preveo brata u Čaire. Među potomcima treba istaći Miluna Babića, rođenog 1939. godine. Završio je Poljoprivredni fakultet u Beogradu. Posle studija specijalizirao je deo prehrambene grane. Objavio je oko 20 stručnih radova. Osnovao firmu “Eterika„, koja proizvodi začine od voća. Postao je vrlo uspešan biznismen. Zapažen je kao dobrotvor za humanitarne akcije i u oblasti kulture. Kao predsednik Crkvenog odbora usmeravao je gradnju crkve u Čairima. Napisao je knjigu “Slike moga sela Čairi”. Živi u Trsteniku. Anđelkov sin Babić odlikovan 1929. god. od Kralja Aleksandra, povodom rođenja princa Andreje, Ordenom Sv. Save V reda.

Slava: Sv. Trifun.

Broj domova: Čairi 5, Kruševac 1, Medveđa 1, Beograd 1, Poljna 1, SAD 1.

– Brđići

Brđići su došli iz Crne Gore. Prvi je zabeležen Ilija, rođen 1823. godine. Uroš je imao 16 dece. Za šest dana od kuge mu umrlo 7 dece. Uroševi sinovi bili su ugledni domaćini. Vasilije je posetio Hristov grob i dobio zvanje “Hadžija”. Njegov brat Gmitar bio je poznat lovac i zidar. Zidao je Dragovu apoteku, Hotel “J adran„ i česmu kod crkve u Čairima.

Slava: Sv. Ilija.

Broj domova: Čairi 5, Trstenik 2, Vr. Banja 2.

– Dimitrijevići

Dimitrijevići su doseljeni iz Hercegovine. Ubeleženi su prvo kao Kljajići, kasnije kao Markovići, pa zatim kao Dimitrijevići. U familiji su najpoznatiji prof. dr Dragoljub, sin Miodragov, rođen u Čairima. Diplomirao je na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu na katedri vajarstva, atelje – skulptura u prostoru i arhitekturi. Od 1989. godine radi na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu; kao docent predavao je predmete: Crtanje, Modelovanje (na odseku Primenjeno vajarstvo). Redovan je profesor FPU. Od 2004. godine šef je Odseka za primenjeno vajarstvo, kao i prodekan 1998–2000. godine. Izlagao je u Trsteniku (dva puta), Beogradu, Dugom Selu (Zagreb), Vrnjačkoj Banji. Grupno je izlagao u 35 gradova. Učestvovao na 20 umetničkih kolonija. U zavičaju ima više umetničkih dela: Odžaci (1), Trstenik (8), Bela Voda (2), Milutovac (1). Miodrag, Dragoljubov sin, diplomirao je vajarstvo na fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu. Magistrirao je 2003. godine. Imao je niz izloženih objekata, a najviše u Republici Srpskoj. Ima veliki broj nagrada za idejna rešenja. Živi i radi u Beogradu.

Slava: Sv. Toma.

Broj domova: Čairi 5, Rataje 1, Trstenik 1, Beograd 1, Kraljevo 1.

– Ivanovići

Najverovatnije da je Ivanovićima isti predak sa Markovićima. Beleženi su nadimkom Crnogorac, a preci kažu da su došli iz Crne Gore. Beleženi su i kao Markovići i kao Dimitrijevići, po Dimitriju. Supruga Borisavljeva, Branka, zaklana je od četnika 1943. godine jer su posumnjali da je naklonjena Narodno–oslobodilačkom pokretu.

Slava: Sv. Aranđel.

Broj domova: Čairi 4. Pejovac 1.

– Lukići

Lukići su Doseljeni iz Županjevca (Gruža). Doselio se Vićentije (oko 1840), koji je imao Dosta dece. Lukić Zdravko, rođ. 1909. godine, završio je gimnaziju u Kruševcu. U Beogradu studirao francuski jezik. Uređivao međuratni časopis “’Zvezdu“ i “Bački glasnik“. Bio reditelj u pozorištu u Zaječaru i Kruševcu. Sarađivao u časopisima. Objavio novelu “Nevina grešnica“, 1930 god. Antonije, poginuo u ratu s Turcima 1878. godine na Samokovu. Aleksandar, sin Mirkov, poginuo u naselju Gornje Kolibe kod Bosanskog Broda, 16. aprila 1992. godine.

Slava: Sv. Aranđel.

Broj domova: Čairi 10, Novi Sad 1.

– Markovići

Markovići su doseljeni iz Crne Gore. Bili sa prezimenom Udovičići, sve do početka dvadesetog veka. Familija je doseljena na brdo, sada potes Kućišta pa su kasnije sišli na današnju lokaciju i zahvatili veliki kompleks livade-Čaira. Kasnije su tu napravljene zgrade i hale “Prve petoletke„ i Trgovinskog preduzeća “Zapadna Morava“. Svetolikov sin Miloš bio je kafedžija. Imao je kafanu u samom centru Trstenika. Miloš i Duško su braća po majci. Milošev sin Svetolik bio je stasit i zapažen sportista. Branio je za fudbalsku ekipu °“Trstenik“, a rukomet je igrao za RK “Prva petoletka“ i za više prvoligaških rukometnih ekipa. Slavko, Milošev sin, gotovo ceo životni vek proveo je u Zemljoradničkoj zadruzi “Sloga„ u Trsteniku. Jedno vreme bio je i direktor ove Zadruge, koja je pokrivala više od pola područja Opštine. Za rad je dobio dva velika priznanja: Orden rada sa srebrnom zvezdom i Medalju za hrabrost.

Slava: Sv. Arhanđel

Broj domova: Čairi 3, Beograd 1.

– Markovići (Beljici)

Markovići u Čaire (zaseok Beljici), doseljeni su iz Osaonice. Najverovatnije da su to Dobrićevi potomci. Dobra je u Osaonici zabeležen kao baštovan i kočijaš sa minimalno zemlje. Dobrić je rođen 1813. godine. Početak loze može se samo uslovno prihvatiti, kao što su podaci: Vasilije je imao sina Milana i Jovan Miloša, a analogno se zaključuje da je i Živko sin Vasilijev.

Slava: Sv. Arhanđel.

Broj domova: Čairi 2, SAD 3.

– Mandžukići

Mandžukići — Timotije i Stevan, doseljeni su iz Ploče (Župa). Dimitrije i Marko, doseljeni iz Crne Gore. Dimitrijev sin Milovan imao je užarsku radnju. Dušanova ćerka Milica lekar je u Trsteniku.

Slava: Sv. Nikola, Sv. Jovan. ‘

Broj domova: Čairi 3, Trstenik 5, SAD 1, Jagodina 1, Novi Sad 1, Medveđa, Kamenjača 1.

– Mijatovići

Možda su preci Mijatovića došli iz Stublice: Radoslav je poginuo u Nišu, u zatvoru Crveni Krst, pri probijanju ograde i pokušaju bekstva.

Slava: Sv. Trifun.

Broj domova: Čairi 1, Austrija 2.

– Miletići

Nedeljko Miletić, doseljen je iz Turske – Meona kod Niša. U arhivskoj građi pojavljivali se braća Sima (1820) i Nedeljko (rođ. 1917) sa decom. Potomci kažu da se, kasnije, predak Panta doselio iz Štulca (Vr. Banja). Sašina deca Đorđe i Andreja bave se sportom – karate. Đorđe ima dosta ostvarenih trofeja. Učestvovao je i na Evropskom takimčenju.

Slava: Sv. Arhanđel.

Broj domova: Čairi 1, Pejovac 1.

– Milenkovići

Predak Milenkovića Doselio se u Jasikovicu sa Kosmeta, sa prezimenom Bekrić. Neki su se u ovaj kraj doseljavali preko Budilovine, a neki preko Ribara. Prezimena su kasnije, prema precima, menjali u Vučković, Nikolić, Vukojičić, Milenković i Radivojević. Milan sin Ivkov imao je teško detinjstvo, od svoje pete godine služio je, a kasnije kao domaćin rabadžisao, vukao šljunak i nasipao put, vukao drva zapregom. Predak Milenkovića, Milan, sin Ivanov, došao je u Čaire, odnosno usinili ga Mijuško Mandžukić i Stojanka iz Čaira. Toma Milenković, sin Milanov, rođen je 12. 01. 1935. godine. Nižu gimnaziju završio u Trsteniku, Učiteljsku školu u Kragujevcu, zatim završio Grupu za istoriju na Filozofskom fakuletu u Beogradu. Doktorirao je 1972. godine tezom Socijalistička partija Jugoslavije od 1921–1929. godine. Kasnije je dobio titulu naučni savetnik. Radio je u Štavničkom srezu (Tutin) i u Institutu za Savremenu istoriju. Godine 1999. otišao je u penziju. Objavio je osam monografija, sedam tomova istorijske građe i oko 100 studija, rasprava, članaka i dr. Godine 2007. objavio je monografiju Trstenik i okolina u Prvom svetskom ratu 1914-1918. godine.

Dr Milica Milenković, supruga Tomina, rođena je 7. marta 1937. godine u Beršićima kod Gornjeg Milanovca. Gimnaziju završila u G. Milanovcu. Godine 1959. završila je Filozofski fakultet, Grupu za istoriju. Magistarski rad odbranila temom “Sindikalni pokret u Srbiji 1918-1920. godine”. Doktorirala 1978. godine sa tezom “Sindikalni pokret u Srbiji, Makedoniji i na Kosovu i Metohiji 1921–1929. godine”. Radila je u Institutu za noviju istoriju. Objavila je 5 monografija, jedan tom istorijske građe i više od 50 studija, članaka, prilogaNajviše je izučavala sindikalni  i radnički pokret i socijalnu politiku u Srbiji.

Slava: Sv. Nikola, Sv. Đorđe i Sv. Luka.

Broj domova Čairi1, Beograd1.

– Miljkovići

Predak Miljkovića Milosav doseljen je iz Bučja u Čaire. Inače, preci Miljkovića vode poreklo iz Bara, pa su preko Toplice preseljeni u Bučje. Predak, baba Višnja, koja je imala hajdučko ime Vuka, u Toplici je ubila Turčina visokog ranga, pa je sa familijom prebegla u Bučje. Milosavljev najpoznatiji potomak je Milutinova kći Kadivka. Miljković Stevanović Kadivka rođena je 1953. god. u Čairima (Trstenik). Gimnaziju završila u Vr. Banji, Medicinski fakultet u Nišu (1978). Stekla je zvanje primarijusa. Radi kao lekar u Zavodu za onkologiju u Nišu. Pisanjem se bavi od mladih školskih dana. Bavi se lečenjem pčelinjim proizvodima, prema naučnom izučavanju pčelinjih proizvoda. Izdala je Zbirku pesama “Bela božanstva” (Narodna biblioteka, Kruševac 1991), Grlice i druge priče; Publikaciju “Onkološka prevencija“, (Trstenik, 1998).

Slava: Sv. Jovan.

Broj domova: Čairi 1, Bučje 5, Trstenik 2.

– Miljkovići drugi

Predak Miljkovića Doseljen je iz Toplice. U prvoj polovini 19. veka bilo je dosta predaka: Radojica sa sinovima Avramom (r. 1849) i Milanom (r. 1852), Mijajlo sa sinovima Maksimom (1857) i Antanasijem (1852), Pavle (r. 1814), Radivoje sa sinom Jovanom (1860) i unukom Isidorom 1883. godine. Lazar, sa sinom Miladinom, učestvovao je u Prvom sv. ratu 1914. godine. Petrov, Miladin, zaklan je od četnika 1943. godine. Petar je bio kmet sela.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 1, Trstenik 1, SAD 1.

– Novoselci

Kod Cetinja postoji naselje Novosel. Novoselci su 1821. godine popisani u Osaonici, a kasnije su preseljeni u Čaire, verovatno zbog mogućnosti zahvatanja većih kompleksa zemlje. Prvi se u Čairima pojavljuju: Milan (rođ. 1817), Dimitrije (1832) i Todor (1835). Novoselci su 1821. godine prisvojili i razdelili Avramovu i Gaza Pitinu baštinu. Novoselac Svetomir bio je poznat građevinac. Izveo je radove na česmi “’Kraljevac” u Gornjem Ribniku, godine 1928.

Slava: Sv. Jovan.

Broj domova: Čairi 5, Trstenik 1, Beograd.

– Nikolići

Predak Nikolića je iz Parčina (Župa). Nikola je doseljen u Donji Ribnik (Nikolići). Gaša u Selište (Gašići). Gavrilo u G. Crnišavu  (Gavrilovići). Predak Radoš iz D. Ribnika došao je u Čaire na miraz kod Rade Marković.

Slava: (?)

Broj domova: Čairi 2, Vr. Banja, Trstenik 2, Donji Ribnik 28, SAD 2, Donja Crnišava 2, Kikinda 1.

-Pantelići

Predak Pantelića, Jovanovića i Atanaskovića iz Riđevštice, Gašića i Antića iz Omašnice, ćatića iz Globodera, Sojkića iz Mačkovca i Đulakovića iz Velike Drenove došao je u Riđevšticu iz Pavlice kod Raške. Išli su skupa sa Arsenijem Čarnojevićem u Austriju, ali je tamo ostao samo jedan brat, a ostali su se vratili, razdelili se i raselili po obližnjim selima. Milen, poginuo u Prvom sv. ratu 1914. godine na Ceru. Petrov sin Milisav ima u Čairima registrovanu firmu od 1989. godine “Stolarska radnja Pantelić“, koja uspešno posluje.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 2, Riđevštica 5, Trstenik 5, Počekovina (Riđevci) 11, Beograd 1, Vršac 2, Čairi 2, Vr. Banja 1, Lopaš 2, Bučje 1, Aleksandrovac 1.

– Pavlovići

Nije poznato da li su Pavlovići doseljeni ili su starinci. Saznalo se za najstarijeg pretka, Spasoja, rođenog 1926. (?) godine. Iz ove familije najpoznatiji je Srbislav sin Strahinjin rođen 1938. godine. Završio je Ekonomski fakulet. Radio je u Poljoprivrednom kombinatu “Trstenik„ kao vodeći ekonomista. Bio je direktor Službe društvenog knjigovodstva u Trsteniku, kao i član Izvršnog saveta SO Trstenik.

Slava: Sv. Đorđe.

Broj domova: Čairi 2, SAD 1.

– Pešterci

Pešterci su doseljeni od Sjenice. Najstariji su zabeleženi braća Pantelija (rođ. 1793), Jovan (1813) i Jaćim (1813), ali nije se moglo utvrditi čiji je sin Stevan (r. 1837). Pri doseljenju nosili su prezime Birovljevići. Jovanov sin Jaćim preselio se iz Odžaka u Čaire. Jaćimov sin Živorad radi u “Prvoj petopeci“, a u jednom mandatu bio je i zamenik direktora. Milosavljev Radiša otvorio je prodavnicu boja i lakova “Spektar”, radi od 1995. godine. Zapošljena 2 radnika. Saša Draganov, poseduje pržionicu kafe “Hof“. Zapošljava 2 radnika.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 6, Trstenik 1.

-Petrovići

Ne zna se da li su Petrovići doseljeni ili starinci. Nekada su im kuće bile u Krušaku. Svetislav, sin Atanasijev, poginuo je y Prvom sv. ratu. Ljubinkov sin Predrag bavi se umetničkim delatnostima, piše i slika. Naslikao je veći broj objekata u Čairima, kako bi iste spasao zaborava. Predak Andreja rođen je 1822. godine.

Slava: Sv. Petkovica.

Broj domova: Čairi 7.

– Pecići

Pecići poreklo vode iz Šestana (C. Gora), a y Čaire se doselili iz Jelakca (Kopaonik). Najstariji predak Gavrilo rođen je 1780. godine.

Slava: Sv. Arhanđel i Sv. Sava.

Broj domova: Čairi 7, Beograd 1, Kruševac 1, SAD 1, Australija 1

– Rakezići

Doseljena tri brata Rakezića – po jedan u Brezovicu, Čaire, i Novo Selo. Dimitrije je rođen 1926. godine. Radosav bio je u zarobljeništvu u Drugom sv. ratu, a po završetku rata ostao je u inostranstvu.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Beljici 2, Kruševac 1, Pančevo 1.

– Radonjići

Predak Radonja doseljen je iz Crne Gore. Njegovi sinovi su naseljeni i u Čukojevac i Vraneše. U Čairima porodicu je zasnovao Pavle, rođen 1821. godine. Božidar, kao zarobljenik od Nemaca 1941. godine, umro je u logoru Aušvic.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 1.

– Radosavljevići

Nepoznato je odakle su Radosavljevići doseljeni, sa Roglićima imaju istog pretka. Radosavljevići su Anđelkovi, a Roglići Janićijevi. Milunov sin Petar odselio se u Bogdanje, a Radosav, sin Radošev u Počekovinu. Miloradov sin Milan dugo je rabadžisao u Trsteniku. U starim dokumentima su Radisavljevići.

Slava: Sv. Jovan.

Broj domova: Čairi 3, Počekovina 1, Bogdanje.

– Roglići

Na današnju lokaciju Roglići su doseljeni sa potesa Kućišta. Ranije doseljeni od Novog Pazara, braća Anđelko i Janićije. Isti im je predak sa Radosavljevićima. Radosavljevići su Anđelkovi, a Roglići Janićijevi. Živojin, Đorđev sin, bavio se rabadžilukom, razvozio je robu sa Železničke stanice po Trsteniku.

Slava: Sv. Jovan.

Broj domova: Čairi 2, Svetozarsvo-Jagodina 3.

– Savići

Najverovatnije da su dva brata Savića – Sava se doselio u Čaire, a Mileta u Loboder. Došli su iz Hercegovine. Božidar Savić, sin Milutina, 1911. godine u Trsteniku osnovao Socijal demokratsku partiju i bio njen predsednik, inače bio je abadžija, a Dojčin Savić pekar iz Trstenika bio je blagajnik. Jedna ulica, odnosno kvart u Trsteniku nosi ime Božidara Boška Savića. Mileta Mika Savić bio je za vreme i dugo posle Drugog sv. rata šef Železničke stanice u Trsteniku. Posebno je zapažen njegov rad u Opštinskoj lovačkoj organizaciji u Trsteniku. Dragan je zapažen po rezultatima postignutim u streljaštvu. Savić Miloje bio je načelnik Ministarstva trgovine i industrije SHS. Bavio se pisanjem i poljoprivredom.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 5, Ravinje 1.

– Stanojčići

U Čaire Stanojčići su se doselili iz Osaonice, a njihovi preci se iz Ploče doselili u Osaonicu. Iz Ploče jedan brat doselio se u Osaonicu, drugi brat u Vrnjačku Banju (Ruđinčani), a potomci kažu da je jedan od braće otišao ili ostao u okolini Pirota (oni su Milići). U Čaire su doseljeni da bi zahvatili, deo turskih livadačaira. Stanojčić (Đorđa) Radoslav završio je pravni fakultet i u drugoj polovini dvadesetog veka obavljao je važne funkcije u Opštini i Srbiji. Bio je predsednik Skupštine opštine Trstenik, direktor Trgovinskog preduzeća “Zapadna Morava”, sekretar Sekretarijata za privredu SO Trstenik, sekretar Sreskog komiteta SKS Kruševac, predsednik Regiona Saveza komunista Srbije Kraljevo i zamenik sekretara (ministra) unutrašnjih poslova Srbije. Ostao je u sećanju kao čovek koji je veoma uspešno obavljao funkcije, kao dobar saradnik i vrlo neposredan sa službenim osobljem i građanima.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova: Čairi 2.

– Džamići

Džamići su doseljeni iz Velike Vrbnice. Najstariji se pominju sinovi prvog doseljenog – Filip (rođen 1812) i Sima. Filip je imao bratanca Petra.

Slava: Sv. Nikola.

Broj domova Čairi 7, Beograc 1.

-Ćirići

Nepoznato je odakle su Ćirići doseljeni. Prvi se pominju braća Nikola (rođen oko 1825) i Filip (1836).

Slava: Sv. Simeon.

Broj domova: Čairi 1.

Doseljeni tokom HH veka

1. Šljivovac Života, iz Gornje Crnišave;
2. Aksentijević Dragoslav, iz Planinide; došao na miraz u domaćinsto Radonjić Stanka.
3. Mijajlović Miljko, iz Kamenjače, doseljen;
4. Miodragović Velisav, iz J asikovice, naselio se;
5. Malićanin Toma, iz J asikovice, u Stanojloviće;
6. Jović, iz Braljina, na miraz u domaćinstvo Litrić Zorana i ćerke Marije;
7. Miletić Zoran, iz Lopaša, u domaćinstvo Babić Milovana;
8. Ravilić Svetovid, naselio se iz Mitrovig Polja;
9. Ravilić Svetovid, naselio se iz Mitrovig Polja;
10. Simić Tihomir iz ljubostinjskog Prnjavora, došao na miraz u domaćinstvo Lukić Spasoja i ćerke mu Bogdane;
11. Rakić, doseljeni;
12. Šokorac Vlastimir, iz Male Sugubine, došao na miraz u domaćinstvo Todorović Spasoja;
13. Trošići, doseljeni iz Božurevca;
14. Sarići, predak došao na miraz iz Odžaka;
15. Trošić Voislav, iz Božurevca, došao na miraz u domaćinstvo Vukić Senije;
16. Vidaković Živko, iz Dublja, došao na miraz u domaćinstvo Miljković Miladina i ćerke mu Borke;
17. Stošić Goran, iz Milutovca, došao na miraz u domaćinstvo Marković i ćerke mu Gordane;
18. Ivanović Milovan, iz Rženice, doseljen;
19. Lazarević Radenko, iz J elakca, usvojen od Antić Đorđa;
20. Ružić Jovan, iz Kremne, došao na miraz u domaćinstvo Antić Miloja i ćerke mu Mare;
21. Erić Aleksandar, iz Pleša, došao na miraz u domaćinstvo Antić Ljubiše i ćerke mu Desanke;
22. Radosavljević Goran, iz Trstenika (otac Vukašin iz Rajinca), doseljen;
23. Avakumović (Radoja) Ljubiša, doseljen iz Makrešana;
24. Stanojević (Milana) Ljubiša, doseljen iz Podunavaca;
25. Stoisavljević (Proke) Dara, doseljena iz Kupireva (Hrvatska);
26. Šljivić (Čedomira) Radoslav, doseljen iz Globodera;
27. Jeremić (Pane) Milovan, doseljen iz Kamenjače;
28. Bićanin Janko iz Riđevštice, doseljen;
29. Savić Dragan, doseljen iz Donje Omašnice;
30. Aleksovski S. Dimitrije, doseljen;
31. Bzenić (Rajka) Radoš, doseljen iz Donje Crnišave;
32. Šindić Nićifor iz Lesenovca, došao na miraz u domaćinstvo Slavka Markovića;
33. Mijajlović Velibor, iz Stublice, na miraz u domaćinstvo Marković Milana i njegove usvojenice Ljubinke;
34. Mijajlović Ljubisav, iz Stublice, na miraz u domaćinstvo Marković Milana i njegove usvojenice Dušice;
35. Petrović Sava iz Trstenika, došao na miraz u domaćinstvo Rakezić Radoslava i ćerke mu Jovanke;
36. Rakezić Rade iz Brezovice, doseljen;
37. Đorđević Ljubnša, iz Trstenika, došao na miraz u domaćinstvo Sarić Ljubodraga i ćerke mu Rose;
38. Jevđić Radoje i Đorđe, iz Donje Crnišave, doseljeni;
39. Dunjići, doseljeni iz Ploče;
40. Miletić Zoran, iz Lobodera, došao na miraz.

IZVOR: Prema knjizi Momčila R. Todosijevića „Podgočka naselja trsteničkog kraja“, izdanje Beograd 2008. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.