Poreklo stanovništva naselja sela Koporiće, opština Leposavić – Kosovskomitrovački okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine – izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo je ispod Duba, na zaravni nad stranama Vlasičke reke i Velike reke i na levoj strani doline Koporićke reke. Zemljišno područje Koporića zahvata prostor između naselja: Crešnjice na severu; Jelakca i Stržina na istoku; Graničana i Kijevčića na jugu; Rodelj, Kruščice, Majdeva i Kostinog Potoka na zapadu.
U međama sela su: Ciganski grob (1474m), na karti “Cigansko groblje”, Vlasić, Kula (1407m), Solila, Trešnjica (1121m), Modro melo, “Modromir” na karti; nastanjeno mesto, Oblik (1135m), Protina njiva ili Kneževac, Zavratski breg, Rajetino guvno, Lisac (1298m) i Stražnik (1349m) na karti “Stražanjik“. Unutar granica su uzvišenja: Molitva, Rakiće, Veliki krst, Mali krst, Krš, Gradina, Zagradina, Laz, Bož(j)a glavica, Igrište, Ćićavica(1298m),Sankova gora, Karadžinac, Metalica, Garine, Boljkovac, Boljedarica, Pobrđe.
Vode.
Potoci su: Sečki potok, Litica i Vranjevac. Bare imaju nazive: Radeževa bara, Jelina voda, Bulina bara, Veliko jezero i Malo jezero. Vode su: Vodica ili Barice, Česma kod Direktorove kuće, Izvor u Dolovima, Izvor u podgori, Izvor u Solila, izvor kod Rupa, Studenac, Toplik, Ranac, Kaloperova voda,), Leskovita voda, Kladenac i Stublina.
Zemlje i šume.
Njive i livade su na mestima: Pođelije, Rajina, Selište, Ravne grobnice, Staro Koporiće, Dolovi, Luke, a ispaše i šume na mestima: Veliko Brezje, Malo brezje, Veliko guvno, Malo guvno, Prisoje, Podgora, Paljotina, Dolovi, Suvi bor, Jelenja ravan, Ripa. Zimovnici za stoku su u Trgovištu.
Tip sela.
Selo je s razbacanim kućama; jedva da su dve jedna kraj druge. Kuće su sa malim brojem zgrada oko kuće, sa livadama naokolo. Ovakav tip naselja bio je uslovljen načinom zaseljavanja posle ratova 1912/ 13. Doseljenici se vraćaju na stara mesta, ili se nastanjuju na kupljenom zemljištu. Doseljenici su na mestima: Soliocu, Brdiji, Kućištima, Grmenjači, Rosuljama, Lukama, Sopotima i Podubravama. Groblje je na Dubu kod crkvine,kraj starijeg seoskog groblja. “Tursko” groblje pomuhamedanjenih Srba “iz Kolašina” – “Kalašinaca” je kod Gradine.
Istorijat i starine.
Selo Koporiki i Modrbi M6l6 zapisani su u Svetostefanskoj hrisovulji 1346. godine. Rudarsko naselje Coporich, ca katoličkom crkvom, pominje se u pismu pape Klimentija VI kralju Srbije Stefanu Dušanu. Godine 1770. sela Koporići i Modi mehb spadju u oblast Kopaonika i nuriju popa Mateja. Avr. Popović navodi da je Koporiće u vreme ustanka, 1804. imalo 4 kuće, a pred rat 1876 – 23 kuće. Selo Modro Melo 1877. imalo je 3 kuće, a iste godine, po deobi, bilo ih je 6. Godine 1913, posle balkanskih ratova, u Koporiću su 123 stanovnika. Godine 1936. y Koporiću sam zabeležio 11 porodica, od 9 rodova, a u Modrom melu samo jednu porodicu, od jednoga roda.
Mnogobrojni i raznovrsni tragovi starih rudarskih radova : kupišta troske – “šljaknje” – šlaknjišta, ostaci topionica, samokovi i samokovske vadi ostaci vodovoda, potkopi i “rupe” (okna).
U Kućištima vide se tragovi starog Koporićkog zaseoka Barana. Tragovi naselja starog Koporića vide se u Starom Koporiću, u Velikoj reci. Stara groblja na Dubu, Ravne grobnice na seoskoj međi, “tursko” groblje pomuhamedanjenih Kolašinaca. Crkvine su na Dubu i u Modrom Melu.
Poreklo stanovništva.
Rodovi.
-Ratko iz Koporića, goroseča pominje se 7. februara 1470. godine u vezi nekog duga Radohni Ridovčići trgovcu iz Belog Brda.
Godine 1876. iz sela su izbegli s porodicama “ustaši”:
-Pop Miladin Popović, Lazar Simić, Sima Damnjanović, Jezdimir Ilić, Todor Miletić, Vukić Pantić, Grujica Jovanović, Despot Janićijević, Milisav Đorđević, Vučeta Jakšić, Jova Radovanović.
Posle rata 1877/78. iz sela su se odselili:
-Popovići u Gornju Jošanicu i:
-Milutinovići u Nevade u Toplici. Po njihovom iseljenju u zapustelom selu turske vlasti naselile su 1883.godine pomuhamedšvene Srbe – “Bošnjake” iz Gornjeg Kolašina:
-Bakoviće, Martinoviće i dr.
Godine 1912. “Kolašinci” su izbegli ispred srpske vojske na Kosovo, a otuda se najveći deo iselio “u Tursku” – Malu Aziju.
Posle povlačenja Kolašinaca u selu se nastanjuju:
-Milanović (Sv. Nikola) iz Domiševine;
-Jovanović (1 kuća, Sv. Mina), od Jovanovića iz Radunja;
-Stevanović (1 kuća, Sv.Vračevi) iz Brzanca;
-Grujić (1 kuća Sv. Arhanđeo, 8. novembra) iz Seljanca;
-Dimić (1 kuća, Sv. Petka) iz Novog Sela u Toplici;
-Bušete: Radosavljević i Radojičić (2 kuće, Sv. ap. Toma i Tomina nedelja) iz Belasice. Čukunded Paunku Radojičiću iz Belasice odselio se u Borčane, otud se preselio Paunko pa nastanio na zemljištu kupljenom od Avr. Popovića, direktora Gimnazije u Kosovskoj Mitrovici. Predak Radosavljevića odselio se iz Belasice u Čungulu u Toplici, a otud se vratio potomak.
-Todići (2 kuće, Lazarev dan) doselili su se od Novopazarske Banje.
-Popović (1 kuća, Đurđic, 3. novembar i Sv. Pantelejmon) je od Komatovića Popovića iz Brnjaka u Ibarskom Kolašinu.
-Presečanin – Miletić (1 kuća, Sv. Đurđe 23. aprila i Sv. pr. Ilija 20. jula) doselio se iz Preseke – Brnjaka.
-Presečanin – Radovanović, u susednom zaseoku Zavrati, je jedan rod sa Presečaninom/Miletićvm.
Stanovnik Modroga Mela godine 1878. bio je:
-Mladenović Petar.
Danas u Modrom Melu je samo kuća:
-Lazara Topolića, novijeg doseljenika iz Bosne. Živi kao čifčija “na imanju” Sime Savića, penzionera iz Novog Pazara.
IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)