Poreklo prezimena sela Musina Reka, Grad Kraljevo – Raški okrug. Prema knjizi Dragoljuba V. Korićanca „Nadibar -1“ – izdanje 1992. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Naselje se nalazi na levoj strani donjeg toka istoimene reke, u okruženju sela Samaila, Mrsaća, Adrana, Jarčujaka i Drakčića.
Postanak sela.
Naselje je nema sumnje veoma staro što potvrđuju i dva stara groblja, koja se nalazena prostoru naselja.
Ime sela.
Sam naziv je dvoznačan, pa ne možemo biti sigurni da li je nastao po srpskom ili turskom ličnom imenu Musa. Kako je prostor naselja bio u sastavu turskog spahiluka (Mrsaćkog), verovatno je Musa bio jedan od turskih spahija. Činjenica da je u HIH veku bilo pokušaja da se Musa zameni sa Markom tj. da se naselje zove Markova Reka ili samo Reka ide u prilog tvrdnji da je ime selu nastalo po turskom spahiji. Ovi pokušaji zvaničnih vlasti u tom nastojanju nisu uspeli i pored toga što je ime naselja u dužem periodu u zvaničnim dokumentima upisivano kao Markova reka ili samo Reka. Iz dokumenata i topografskih naziva na terenu
doznajemo da su na ovoj bogatoj zemlji u dužem periodu imali svoje spahiluke Ali spahija Mrsaćki, Musa i Rustem od kojih su ostali nazivi “pod Musinim šljivama”, Rustemova ćuprija itd.
Istorijat sela.
I pored toga što je kako smo već rekli, naselje veoma staro o njemu nema nikakvih podataka iz srednjeg veka pa ni iz doba turske vladavine ili njegovo ranije ime ne prepoznajemo. Raseljavanja za vreme Požarevačkog mira 1718. godine kada je granica između turske i austrijske carevine išla Zapadnom Moravom zatim dodela pojedinih sela turskim spahijama i masovnno naseljavanje Vlaha na ove prostore u HV veku, verovatni su razlozi što su se stari nazivi nekoliko naselja u ovom predelu izgubili pa je taj slučaj i sa Musinom Rekom.
Prvi pomen Musine Reke kao naselja potiče iz 1821. godine kada je izvršen popis čibuka u ovom kraju. Iz ovog se dokumenta vidi da je Musina Reka bila jedno od najvećih sela u Nadibru početkom HIH veka, čak veća i od Samaila koja su imala 38 kuća. Posle razgraničenja seoskih atara koje je izvršeno 1828. godine, Musina Reka je teritorijalno smanjena tako da je 1831. godine imala samo 21 domaćinstvo. Ovo je jedini razlog što je broj starinaca danas sveden samo na Grujoviće, dok su ostali priključeni Samailima. Teritorijalno smanjenje Musine Reke izvršeno je za račun povećanja Samaila koja su tada bila stecište sreza Samailskog.
Toponimija:
Potes, Šumarići, Jevđovača, Betenište, Uroševska ravna, Jokovići, Dimitrijevići i Veskovića Livade.
Zemlje i šume.
Naselje zauzima prostor u ukupnoj površini od 291 hektar, od čega su njive 33%, voćnjaci 7,9%, livade 32,8%, pašnjaci 6.5%, šume 8,7% i 11% neplodnog zemljišta.
Poreklo stanovništva.
Redni broj-naziv roda-broj kuća 1990-Krsna slava-poreklo
1 Bogićevići – 1 Nikoljdan
2 Boškovići – 1 Jovanjdan, Devići
3 Vukomanovići – 7 Mitrovdan
4 Grujovići – 5 Đurđevdan
5 Dimitrijevići – 9 Stevanjdan
6 Dmitrovići – 1 Aranđelovdan, Mlanča
7 Đakovići – 1 Đurđevdan
8 Erci – 1 Jovanjdan, Ušće
9 Živanovići – 1 Đurđevdan, Obrva
10 Jevtovići – 3 Jovanjdan
11 Jovanovići – 1 Aranđelovdan
12 Jokovići – 8 Đurćevdan
13 Ljubisavljevići – 2 Simeundan, Lazac
14 Majstorovići – 1 Simeundan, Dedevci
15 Marinkovići – 3 Lučindan, Gornji Dubac
16 Milićevići – 1 Tomindan, Pekčanica
17 Milićevići – 1 Apesandrovdan, Orlja Glava
18 Milojevići – 1 Aranđelovdan, Lazac
19 Miloševići – 5 Mratindan
20 Milutinovići – 4 Đurđevdan, Dedevci
21 Mihajlovići – 1 Nikoljdan
22 Perići – 1 Aranđelovdan, Konarevo
23 Popadići – 1 Nikoljdan, Buđevo–Pešter
24 Radojevići – 1 Đurđevdan
25 Radosavljevići – 1 Stevanjdan, Dedevci, drugo prezime Rosići
26 Radulovići – 5 Stevanjdan
27 Rakići – 3 Nikoljdan, Lazac
28 Ristovići – 4 Aranđelovdan, Vrdila
29 Stojanovići – 3 Đurđevdan, Obrva
30 Terzići – 3 Nikoljdan, Samaila
31 Todorovići – 1 Jovanjdan
32 Čolovići – 2 Stevanjdan, Lazac
IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba V. Korićanca „Nadibar-1“ – izdanje 1992. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)