Poreklo prezimena sela Maglič, Grad Kraljevo – Raški okrug. Prema knjizi Dragoljuba V. Korićanca „Nadibar – 1“ – izdanje 1992. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Naselje se nalazi na strmim padinama između reke Dubočice i Ibra, a granična naselja su Bresnik, Tolišnica, Bogutovac i reka Ibar.
Zemlje i šume.
Ukupna površina naselja iznosi 1.765 hektara od čega su: njive 0,0017%, voćnjaci 0.00Z4%, vinogradi 0,0017% , livade 6,57%, pašnjaci 14,3%, šume 67.1% i neplodno zemljište 9,6%. Kako iz podataka vidimo selo je veoma siromašno i gotovo da nema poljoprivrednog zemljišta pa je u prošlosti bilo orijentisano na stočarstvo i seču šuma.
Struktura stanovništva.
Danas u Magliču žive gotovo samo staračka domaćinstva čiji se broj smanjio na nivo iz 1833.godine, a tendencije su ka njegovom potpunom napuštanju.
Tip sela.
U sastavu sela Maglič su i dva zaselka: Tršljiča na levoj srani Ibra i Podgrad na desnoj. Podgrad odnosno grad po katastru danas pripada Zamčanju ali ono malo plodne zemlje na okućnicama obrađuju žitelji Bresnika i Magliča od davnina, pa iz tog razloga ovaj zaselak faktički pripada Magliču. Kuće i pomoćne zgrade podignute pod gradom više služe kao bačije nego kao stalno boravište, jer su u tom predelu bogati pašnjaci na kojima su sve do polovine ovog veka držana velika stada ovaca.
Ime i istorijat sela.
Maglič kao naziv naselja pominje se tek od Prvog srpskog ustanka dok je grad poznat još iz srednjeg veka. U jednom srednjovekovnom zapisu koji govori o delima arhiepiskopa Danila II kaže se Vć MbGLIČI GRAD ć* podiže prekrasne palate i ćelije. Vreme kada je grad podignut nije poznato, ali podatak da je ariepiskop Danilo II umro 1337. godine govori da je grad već ranije bio završen ili obnovljen. Grad Maglič kao tvrđava pominje se i u svim turskim katastarskim popisima od 1476. do 1572. godine, a jedno vreme je bio i nahijsko sedište. Isto tako se pominje i selo Podgrad, Maglič kao selo u ovim popisima ne pominje, što znači da je ime grada preneto na naselje tek krajem HVŠ ili početkom HIH veka jer je i u starim austrijskim
kartama iz 1718. upisan kao Mahliz Schloz (zamak).
Ima indicija da se naselje ranije zvalo RAŠANOVAC* i da je taj naziv nastao skraćivanjem srednjovekovnog imena sela *, a pod tim imenom je zabeleženo i u turskim popisima.
*Napisano na staroslovenskom.
Postanak sela.
Tek od prvih popisa koji su obavljeni 1822.godine možemo uspostaviti kontinuitet Magliča kao naselja. Iz teftera čibučkog za 1823. godinu vidimo da je Maglič bio naseljen i da je imao 15 domaćinstava čiji su domaćini poimenično popisani. Širenjem naselja oko gradske tvrđave, ime tvrđave je preneto na naselje.
Protokol prihoda čibučkih sela Maglnča iz 1823. godine.
Redni broj-ime i prezime domaćina-broj sitne stoke-porez (groša+para)
1 Maria udovica 9 – 0+ 20
2 Nikola Strugarović 13- 0+ 28
3 Alempie Đoković 9 – 0+20
4 Vidosav Vulićević 9 – 0+20
5 Vuko Goiković 80 – 4+2
6 Miailo Mutavdžić 23 – 1+ 8
7 Radovan Goiković 7- 0+ 16
8 Radosav Pavlović 60 – 3+ 2
9 Jović Lekić 24 – 1+ 10
10 Jakov Lekić 80 – 4+ 2
11 Pavle Dugalić 60 – 3 +2
12 Milosav Goiković 4- 0+ 2 2
13 Radosav Goikovnć 60 – 3 +2
14 Vukailo Marenović 50 -2+22
15 Marko Miatović 50 – 2 +22
Iz popisa iz 1823. godine vidi da je Maglič tada bio jedno od naselja u Nadibru sa najviše stoke po domaćinstvu. Podatak da je 53% domaćinstava raspolagalo sa 82.62% ukupnog stočnog fonda, pokazuje da su 4–7% domaćinstava bili novi doseljenici. Među rodovima koji danas žive u Magliču prepoznajemo samo tri:
-Lekiće , Gojkoviće i Marenoviće .
Toponimija.
Toponimija Magliča je obrađena u radu “Onomastika Bogutovca“ pa se o tome ovde neće govoriti.
Poreklo stanovništva.
Redni broj-naziv roda-broj kuća 1989-Krsna slava-poreklo
1 Aleksandrići – 1 Nikoljdan, Dobre Strane
2 Baltići – 1 Andrijevdan, Zasad–Kocaonik
3 Bažalci – 1 Petkovdan, Bažale – Mlanča
4 Dražovići – 2 Ćirilovdan, Draževiće–Brnjica
5 Gloginje – 1 Aranđelovdan, Bosna
IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba V. Korićanca „Nadibar – 1“ – izdanje 1992. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)