Poreklo stanovništva naselja Gornje Konjuvce, ošpština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Gornje Konjuvce se nalazi na blagim padinama brežuljaka kojim se sa istočne strane najniža diluvijalna terasa u ovom delu Puste Reke i u aluvijalnoj ravni koju je između ovih brežuljaka izdvajala Konjuvačka Reka. Susedna sela su: Dubrava, Zlata, Zorovac i Donje Konjuvce.
Tip sela.
Selo Gornje Konjuvce je zbijenog tipa.
Ime sela.
O imenu ovog sela u narodu nema nikakvih legendi. Međutim, na severozapadnoj strani sela postoji potpis Konjarnik, što ukazuje da su se na njemu čuvali konji. Prima pričanju meštana na lokalitetu Bolnica postojalo je konjsko groblje. Selo Konjuvce bi, prema tome, mogloda bude naselje srpskih srednjovekovnih Vlaha, zaduženih za čuvanje konja nekog vlastelina. Kako ima dva Konjuvca, koje odvaja most na Konjuvačkoj Reci, ono uzvodeno je dobilo ime Gornje Konjuvce a ono nizvodno – Donje Konjuvce.
Vode.
Koz Gornje Konjuvce protiče Konjuvačka ili Mala Reka. U selu ima bunara a postoji i izvor u Petkanin Rid.
Postanak sela i prošlost.
Prvi pisani trag o Gornjem Konjuvcu ostavio nam je Fon Han u svom putopisu od Beograda do Soluna, u kome kaže da je Gornje Konjuvc 1858. godine imalo 17 arbanaških kuća, što nije tačno, jer se u Gornjem Konjuvcu za vreme Turaka postojale i dve srpske kuće, od kojih vode poreklo dva roda danas nastanjena u ovom selu.
Zemlje i šume.
Atar Gornjeg Konjuvca veliki je 639 hektara. Od ove površine oranice i bašte zahvataju 440, voćnjaci 24, vinoggradi 16, livade 37, pašnjaci 27, šuma 71 dok je neplodno 27 ara.
Zemlja nosi ove nazive: Petkanin Rid, Ploče, Livade, Preko Reke, Pod Selo i Mala Reka.
Poreklo stanovništva.
Iako na dobroj zemlji (crna ilovača), saobraćajnici i pored tekućice koja ne presušuje, Gornje Konjuvce je u postepenom opadanju. Ono je 1953. godine imalo 99 domova sa 571 stanovnika dok je u 1971. godini selo imalo 119 domova sa 425 stanovnika.
Sadašnje stanovništvo čine ovi rodovi:
-Stojanovići su doseljeni iz Vlasine.
-Ignjatovići su doseljeni za Vlasine.
-Grujići su sa Vlasine.
-Lepojevići su sa Vlasine.
-Jovići su starosedeoci.
-Mladenovići su starosedeoci.
-Savići su doseljeni sa Vlasine.
-Savići drugi su doseljeni iz Crvene Jabuke.
-Ignjatovići drugi su doseljeni sa Vlasine.
-Mladenovići drugi (Mitka Bugarin) ne znaju za svoje poreklo.
-Radovanovići su sa Vlasine.
-Radivojevići su sa Vlasine.
-Stojanovići drugi su sa Vlasine.
-Petrovići drugi sa sa Vlasine.
-Pejići su takođe sa Vlasine.
-Ivkovići su doseljeni sa Vlasine.
-Ilići su doseljeni sa Vlasine.
-Pejići drugi su doseljeni sa Vlasine.
Zanimanje stanovnika.
Konjuvčani seju na svojim oranicama pšenicu i kukuruz kao glavne kulture u kojima se javlja tržišni višak u znatnijem iznosu. Krompir sade samo za domaće potrebe. Bašte su im male kao u većini pustorečkih sela. U njima uzgajaju povrće sa sopstvene potrebe.
Od voća najviše ima šljiva vrste „šumadinka“. Peku rakiju koji prodaju u Bojniku i Leskovcu.
Od stoke čuvaju samo krave, po dve po domaćinstvu. Imaju nešto i ovaca. Svinje čuva svako domaćinstvo za svoje potrebe a tako isto i živinu.
Zemljoradnjom i stočarstvom se bave samo žene i starci. Mlađi ljudi idu na rad po raznim gradovima Srbije, naročito u Beograd, Leskovac i Niš. Omladina se školuje. U Gornjem Konjuvcu postoji osnovna škola za polaznike đaka i iz Donjeg Konjuvca. Četvororazredna je i istureno odeljenje škole u Bojniku.
U Gornjem Konjuvcu je 1974. godine bilo registrovano 11 zanatskih radnji: jedan kolar, bombondžija, kačar, tri stolara i pet zidara-fasadera.
IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)