Poreklo stanovništva sela Gornja Jajina (po knjizi Gornje Jajno), Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana Jovanovića „Leskovačko Porečje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo Gornja Jajina se nalazi na oko četiri kilometra južno od Donje Jajine a na oko šest kilometara od Leskovca, na levoj obali Veternice, između rečnog korita na istoku i brega na zapadu.
Tip sela.
Po svome položaju, ovo selo spada u grupu ravničarskih sela Porečja a njegov atar zahvata deo pobrđa na zapadu od seoskih kuća.
Vode.
Sa istočne strane sela teče reka Veternica. Drugih tekućica nema. Na granici sa atarom Velikog Trnjana nalazi se veće udubljenje puno stajaće vode, koje se zove Botunjac. Voda leti ispari pa u udubljenju ostane samo mrka tinja okružena zukinim bokorima.
Pošto su izdanske vode blizu površine zemlje usled pritiska Veternice, kopanje bunara ne predstavlja teškoće, pa svako domaćinstvo ima svoj bunar u dvorištu za podmirenje potreba domaćinstava.
Postanak sela i prošlost.
Selo Gornja Jajina se ne pominje u srpskim srednjovekovnim dokumentima pa je verovatno, u vreme srpske srenjovekovne države, da nije ni postojalo, već je nastalo za vreme Turaka. Lokalitet Čifluk, koji se nalazi na severu sela, govori da je na tom mestu postojao čifluk nekog velikog posednika zemlje u ataru ovog sela. Na tom mestu i sada ima parčaadi od ćeramide. Tu je bila i turska vodenica, čiji se kanal i danas poznaje.
Han pominje Gornju Jajinu i beleži da je 1858. godine imalo 16 kuća, dok je tada Donja Jajina imala 10 kuća. Ta činjenica potkrepljuje kazivanje Gornjojajinčana da je selo Gornja Jajina starije od Donje. Međutim, Milan Đ. Milićević je zabeležio da je Gornja Jajina 1882. godine imalo 33 poreske glave a Donja Jajina 38. To znači da je, u to vreme, Donja Jajina bila veće naselje.
Gornja Jajina je bila gospodarsko selo i kao da je pred kraj turske vladavine bilo podeljeno između dva gospodara, od kojih se jedan zvao Veza a drugi Ahmet. Posle oslobođenja selo je plaćalo agrarni dug.
Zemlje i šume.
Atar ovog sela iznosi 381 hektar, od koje površine je obradiva zemlje (njive i bašte) 210, livade 19, pašnjaci 54 dok je pod šumom 55 hektara.
Zemljište nosi ove nazive: Grobište, Jezero, Pojište, Progon, Livade, Šavran, Selište, Bresje, Rosulje, Gornje Livade, Donje Livade, Čivl’k, Petrova Dolina, Visoko Bilo-Kamenica, Gola Čuka, Dosina, Ametovo, Petrovo, Prudine, Bazište i Tvrdače.
Poreklo stanovništva.
Selo Gornja Jajina podeljena je u dve mahale; Gornju – Šopci i Donju Mahalu. Prema popisu stanovništva iz 1959. godine uselu je bio 98 domaćinstava sa 603 stanovnika.
U selu žive ovi rodovi:
-Savinci su starosedeoci.
-Jovanovci-Pavlovići su poreklom iz sela Vrbovca.
-Nedeljkovci-Šopci su iz Pasi Poljane kod Niša.
-Postolovci su starosedeoci.
-Đokinci su starosedeoci.
-Anđini-Stojilkovi su starosedeoci.
-Marinkovci-Lazini su starosedeoci.
-Deda-Stojanovi su starosedeoci.
-Andreja Mitić je iz Magaša.
-Miloševi su iz Velikog Trnjana.
-Velja Kostić je iz Giljana.
-Ivkovi su starosedeoci.
-Filipovi (Vilipovi) su starosedeoci.
-Petkovci-Tirkini su iz Velikog Trnjana.
-Đorđevići-Pečenče su starosedeoci.
-Antanasovi su starosedeoci.
-Ibre Ajvazović je Rom, nepoznatog porekla.
Zanimanje stanovništva.
Glavno zanimanje je zamljoradnja. Seju sve vrste žita. Sade duvan. Od stoke imaju krave. U selu je 1960. godine bilo 60 bivola. Čuvaju svinje i ovce ali manje nego ranije. U baštama sade povrće za svoje potrebe.
U selu ima 29 fabričkih radnika i 28 pomoćnih građevinskih radnika. Imaju 21 registrovanih zanatskih radnji: 4 zidara, kovač, drvostrugar, dva grnčara, obućar, traktorist, dva vršača, tri prevoznika, tri pekača rakije, dva mlinara i jednog opančara.
Selo je sedište mesne kancelarije. Imaju i zadružnu prodavnicu.
Imaju četvororazrednu osnovnu školu kao istureno odeljenje osmogodišnje škole u Velikom Trnjanu.
IZVOR: Prema knjizi Jovana Jovanovića „Leskovačko Porečje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)