Poreklo stanovništva sela Međa, Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Međa se nalazi na levoj obali Puste Reke, ispod sela Donjeg Brijanja a iznad sela Šarlinca.Na desnoj obali ove reke nastaju bregovi završnice Dobre Glave na severozapadnoj njenoj strani.
Tip sela.
Međa je selo zbijenog tipa.
Ime sela.
Mesto na kome se sada nalazi ovo selo nalazilo se na granici – međi između atara susednih sela susednih sela Šarlinca i Donjeg Brijanja dok je selo Međa pod drugim imenom bilo na lokalitetu Gradište. Spahija u čije je leno pripadalo selo bio je okrutan čovek i zlostavljao je njegove stanovnike pa su oni odlučili da se isele i odu sa njegovog spahiluka. Brijanjski beg ih je prihvatio i zaselio na granici svoga sela Brijanja prem Šarlincu – pa se i selo, ovde zaseljeno, prozvalo Međa.
Vode.
Istočno od sela teče Pusta Reka. Selo je podignuto na njenoj levoj obali. Pored ove tekućice u ataru sela se nalaze kladenci: Gornje Pojište, Ašansko – ranije bila česma, Jasika – sada česma u pravcu Gornjeg Drenovca; Sedam Metara, pod Dobrom Glavom. Ime je dobio po deonici na sedam metara nekadašnje utrine. U selu postoje bunari čija je dubina od 8 do 12 metara.
Zemlje i šume.
Ukupna površina atara sela Međa iznosi 744 hektara. Od ovoga na njive i bašte pada 518, voćnjake 6, vinograde 13, livade 15, pašnjake 5, šumu 157 dok je neplodno zemljište ukupno 30 hektara.
Zemlja nosi ove nazive: Voćnjak, Goleme Livade, Trske, Garda, Selište, Utrina, Čelije, Staro Lozje, Drenovačko, Jasike, Mokri Put, Mečkarica, Gornje Pojište, Poreske Livade i Vilipove Livade.
Starine u selu.
Na severu od sela nalazi se lokalitet Gradište. Po narodnom predanju ovde je nekada bila Međa. Na Gradištu postoje tragovi naselja; kamen i ćerpič velikog formata.
Drugi lokalitet kao trag je Kale – Kalište u okviru Baze. Svakako to je onaj „stari porušeni gradić, koji se zove Dobra Glava“. Po narodnom predanju ovde je bila rimska tvrđava. Na lokaleitetu postoje tragovi kamenog zida. Groblje ovog grada nalazilo se na današnjem groblju sela Donje Brijanje.
Postanak sela i prošlost.
Međa se ne nalazi među onim mnogobrojnim selima nahije Dubičice obuhvaćenim popisom s početka XVI veka. Ta činjenicu potvrđuje da je ona mlađe naselje, nastalo u toku turske vladavine.
Međa je posle Gilhanskog hatišerifa postala gospodarsko selo i bilo je pod zaštitom gornjobrijanskog gospodara, svakako arbanaškog porekla. Drugačije se nije ni mogla zamisliti sudbina jednog srpskog sela tako blizu oblasti koju su Arbanasi brzo osvojili i punili svojim sunarodnicima i jednovercima. Pre oslobađanja od Turaka Međa je plaćala agrarni dug.
Poreklo stanovništva.
Međa je kod prvog srpskog popisa stanovnika posle oslobođenja od Turaka imala 15 kuća i pripadala je brestovačkoj opštini. Od tada se stalno razvijala. Prema popisu iz 1953. godine u njoj je bilo 150 domova sa 871 stanovnikom a 1971. godine 215 donaćinstava sa 989 stanovnika.
U selu žive ovi rodovi:
-Jovići se dele na:
-Krivdinci, Pravdinci i Taskini.
-Drenci su iz Đinđuše gde su napravili dar-mar sa Turcima pa izbegli iz tog sela i naselili se u Međi.
-Vranjci su se naselili iz Vranjske Banje.
-Miljkovci su iz Kruševice – Vlasotince.
-Đorđijini (Stanojevići) su iz Kruševice.
-Pešini (Milenkovići i Jankovići) su iz Vranjske Kotline, potiču od dva brata.
-Ćoćinci (Lazarevići) su nepoznatog porekla.
-Arsići su nepoznatog porekla ali su došli iz istog sela odakle i Ćoćinci.
-Miljkovci su iz Šarlinca.
-Južarci (Petrovići) su iz Kutleša, gde imaju rod.
-Gavrilovi (Mijalkovići i Dimitrijevići) su iz Kruševice.
-Kocići su iz Geglje.
-Garini (Ivkovići) su verovatno iz Gara.
-Živković Svetislav je iz Kočana, prizećen u rodu Ćoćinci-Lazarevići.
-Ivkovići drugi su iz Giljana.
-Nešići su iz Pukovca.
-Marčinci (Markovići) su starosedeoci, bili nastanjenu na Gradištu, odakle se selo pomestilo.
-Stojilkovići su iz Crne Trave – oni su kolari.
-Rakini (Stojanovići) su iz vlasotinačkog kraja.
-Veljkovići su iz Kruševice.
-Dinići su iz Đinđuše, srodni sa Drdincima.
-Stojkovići su starinci, bili su u Gradištu.
-Ristići su iz Donjeg Barbeša a pre arata iz Brdulja.
-Stojanović Nikola je iz vlasotinačkog kraja.
-Mihajlovići su iz Boljara.
Romi – Cigani:
-Ibiševići su sa Kosova.
-Azirovići su sa Kosova.
-Kajtazovići su sa Kosova.
-Kalejići su iz Stuble.
-Osmanovići su sa Kosova.
-Džemini su sa Kosova.
-Selimovići su a Kosova.
-Ibrahimovići su nepoznatog porekla.
-Ferizovići su iz Slavnika.
Zanimanje stanovnika.
Osnovno zanimamnje čini zemljoradnja. Seju uglavnom pšenicu i kukuruz, gde imaju i tržišnih viškova. Vinograda imaju malo. Duvan postepeno uvode u proizvodnju. Baštovnastvom se bave samo za sopstvene potrebe.
Od stoke čuvaju krave, u proseku dva grla po domaćinstvu.
Omladina se bavi zanatima van sela. Po tradiciji su zidari, naročito rodovi doseljeni iz vlasotinačkog kraja i Crne Trave.
Romi ostavljaju vrlo skroman utisak. Siromašni su i loše izgledaju.Poljoprivredni su radnici. Neki imaju malo zemlje. Dvojica su svirači, Gotovo svaka kuća prima socijalnu pomoć.
IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)