Poreklo stanovništva sela Gornji Bunibrod, Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
-Gornji Bunibrod sa nalazi u aluvijalnoj ravni Južne Morave na obalama Tulovske Reke. Ovo ravničarsko selo leži u južnom delu Leskovačkog Polja. Ovo selo je, izuzimajući Guberevac, najjužnije u ovoj oblasti.
Tip sela.
-Po tipu, Gornji Bunibrod je zbijenog, gomilastog tipa.
Ime sela.
-Ime sela Gornji Bunibrod je složenica čiji je završni deo hidronim. Ovaj deo imena sela opravdava legendu o imenu sela. Po toj legenci, selo je dobilo ovo ime za vreme Turaka. Naime u tom selu je živeo njegov gospodar – Turčin. Na Tulovskoj Reci u to vreme nigde nije ćuprije, pa se sa jedne obale na drugu prelazilo preko grede, koja je premošćavala rečno korito. Takva jedna greda premošćavala je Tulovsku Reku na onom mestu gde se sada izlazi iz Donjeg Bunibroda i ide u pravcu Badinaca. Jednog dana išla je iz sela bula bunibrodskog gospodara. Tulovska Reka je bila nadošla, a greda usled kiše bila vlažna i klizava. Kada je bula prelazila preko reke okliznula se i pala u talase nabujale reke, koji su je začas pokrili te se tako i utopila. Tada se, zbog toga, selo nazvalo Bulin Brod, što se kasnije slilo ujednu reč – Bunibrod.
Vode.
-Kroz selo Gornji Bunibrod protiče Tulovska reka. Južna Morava je od sela udaljena oko tri kilometra. Na teritoriji atara ovo g sela nema kladenaca ali je izdan dosta plitka i kopanje bunara i navijanje cevi za hvatanje izdanske vode ne predstavlja naročiti problem.
Zemlje i šume.
-Atar sela Gornjeg Bunibroda se prostire na 397 hektara od čega njive i bašte su na 269, voćnjaci na 10, vinogradi 26, livade 28, pašnjaci 30 i neplodno je 24 hektara.
Potesi nose ove nazive: Valoga, Zadine, Lug, Livade, Pod Rid, Željkovac, Tirovi, Progon, Kaldrma, Rosulje, Nerezine, Trska, Lug, Bučan, Selište i Krivi Bes.
Iz prošlosti sela.
Prvi pomen Gornjeg i Donjeg Bunibroda nalaze se u turskom tefteru iz 1516. godine. Činjenica da je selo Gornji Bunibrod ubeleženo kao timarsko selo još početkom XVI veka dokaz je da je ono postojalo još u staroj srpskoj državi.
Zidine i temelji nekadašnjih zgrada, na koje nailaze meštani kod dubljeg oranja na potesu Zadine ukazuje da je na tom mestu nekada postojalo naselje sa dosta solidnim građevinama. Po legendi, ovde je bilo „latinsko naselje“.
Na mestu Selište nisu pronađeni tragovi ljudskog života.
Selo Gornji Bunibrod nije pod Turcima posle reforme turskog carstva očuvalo slobodu, već je bilo potčinjeno. Vrlo je verovatno da je njegov gospodar bila čuvena porodica Pašagića, jer Paša Agu ili Pašagu srećemo i u susednim selima kao gospodara i vlasnika velikih pronstranstava zemlje: šuma, njiva i livada.
Poreklo stanovništva.
Gornji Bunibrod je odmah posle oslobođenja od Turaka imao 50 domaćinstava i bio u sastavu guberevačke opštine. Po popisu iz 1961. godine u njemu je bilo 159 domaćinstava sa 814 stanovnika a popisom iz 1971. godine utvrđeno je da u ovim seli ima 181 domaćinstvo sa 778 stanovnika.
Prilikom istraživanja u ovom selu u jesen 1976 godine zabeleženi suovi rodovi:
Starosedeoci:
-Stojkovci, Milenkovci, Savičkini, Brankovci, Petkovci, Domuzovi (nadimak dobili od Turaka; svinja-domuz), Palaškovi, Glubčini, Vagančini, Sotonjci, Beljajevci, Nakalamanci (prizećen), Dininci, Odžini, Šebonjci, Kaladžici, Rajkovci, Bojkovi, Giktinci, Bakulinci (Bakučinci), Stanojini, Duvčini, Kusobanini, Tulonjini, Antini i Girini.
-Pešinci su iz Ruplja.
-Pupuljanovi su nepoznatog porekla.
-Lingurci su iz Velike Sejanice.
-Stanimirovci su iz Tabanovaca.
-Kaliperovi su iz Vojvodine.
-Šaronjini su it Tulova.
-Tabanovci su iz Tabanovaca,
-Šopovi-Šopci su iz Tegovišta.
-Stanonjini su iz Kruševice.
-Drenovaci su nepoznatog porekla.
Zanimanje stanovništva.
Osnovno zanimanje meštana ovog sela je zemljoradnja. Na svojim njivama seju pšenicu i kukuruz kao glavne kulture. Bave se i povrtarstvom i proizvode kupus, papriku, luk crni i beli. Bave se i vinogradarstvom. Voćnjake nemaju. Oko 60% stanovništva se bavi uzgojem duvana.
Od stoke svaka kuća ima oko dve krave mlekulje. Proizvode sir i za prodaju. Ovaca nemaju. Oko 30 domaćinstava ima konja sa kojima prevlače povrće do obližnje pijace.
Iz svake kuće ima bar po jedan član zaposlen u Leskovcu u fabrici, nekoj drugoj ustanovi, administraciji i sudstvu.
Nemaju osnovnu školu. Đaci idu u školu u obližnji Guberevac, udaljen par stotina metara.
IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)