Poreklo prezimena, selo Donje Brijanje (Leskovac)

Poreklo stanovništva sela Donje Brijanje, Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Donje Brijanje je podignuto na obalama Puste Reke, ispod završnih povijaraca Dobre Glave (k. 472 m) u aluvijalnoj ravnici koju je izmodelirala Pusta Reka približavajući se svom prvobitnom ušću u Južnu Moravu posle oticanja leskovačkog Jezera. Veći deo sela je na levoj obali reke a manji na desnoj.

Tip sela.

Selo je zbijenog tipa. Podeljeno je na pet mahala po nazivima rodova koji u njima žive: Buljinska, Blatarska i Čerkez Mahala, Biljski Kraj i Preko Reke.

Ime sela.

Na lokalitetu Staro Selo bilo je nekada selo Burjan. U selu je bila česma a oko vode ljudi su se često sukobljavali. Da bi se lakše snabdevali vodom, meštani Burjana su rešili da premeste selo bliže Pustoj Reci gde su, porerd tekućice, mogli lako doći do izdanske vode kopanjem bunara. Jedan deo starog sela se pomesti na mesto gde je danas Gornje Brijanje. U početku se selo zvalo Gornji i Donji Burjan, da bi se vremenom promenilo u Brijanje i tako su se sela nazvala svojim današnjim imenom a mesto na kome je bilo prvobitno naselje Burjan nazvano je Staro Selo.

Vode.

Glavna tekućica je Pusta Reka. Ona protiče kroz selo delići ga na dva nejednaka dela. U ataru postoje ovi kladenci: Staro Selo 1 i 2, Jazbine, Terzijske Livade, Laparski Kladenac iz koga ističe Laparski Potok; Ajdučki Kladenac iz koga izvire Krušički Potok i Siminovo Kladenče.

Osim ovoga svaka kuća ima svoj bunar a jedna trećina domaćinstava koristi za vađenje bunarske vode hidrofore. Bunari su duboku od 5 do 18 nmetara.

Zemlje i šume.

Atara sela Donjeg Brijanja se prostire na 1584 hektara. Njive i bašte zahvataju površinu od 925, voćnjaci 9, vinogradi 31, livade 39, pašnjaci 66, šuma 440 dok je neplodno 74 hektara.

Zemlja nosi ove nazive: Paraspur, Bučalo, Blato, Bajir, Ašansko, Jazbine, Drenovačko, Lug, Staro Selo,R, Gudžarnica, Krst, Pašin Potok, Terzijske Livade, Konjarnik, Grci, Ilijini Stogovi, Lezine, Nesretni Šumak, Krstata Poljana, Bunge, Šetalište, Ćumurnice, Paljevine, Tanko Bilo, Mačkarica, Madžarevina, Lazarevsko, Pejčina Pojata, Suva Reka, Jezero i Lipar.

Starine u selu.

Crkvište je okalitet na brdu istočno od sela na padini Dobre Glave. To je proplanak usred šume, na kome se vide zidine stare građevine oko 30 metara u prečniku. Od sela je udaljeno oko kilometar. Postoji i Rimsko Groblje ne mestu Duljino.

Postanak sela i prošlost.

Donje Brijanje kao seosko naselje pod imenom Burjanovce ili Burjane je staro srpsko selo. Nalazilo se najpre na lokaliteti Staro Selo. Pod imenom Burjanovce zabeleženo je u turskom tefteru iz 1516. godine. Posle reforme turkog carstva 1839. godine selo Burjanovce je poromenilo dotadašnji status vezirskog hasa u vakufsko dobro. Nije poznat staus ovog sela pre i posle oslobođenja od Turaka 1877. godine, kada je već bilo izmešteno iz Starog Sela na današnje mesto.

Poreklo stanovništva.

Prodirući krajem XVIII i početkom XIX veka sa jugozapada, iz pravca Goljaka i severozapada iz pravca Koasnice, Arbanasi su doprli do Burjanovca ili Burjana do su bili na starom mestu, pa su iz njega jao i ostalih srpskih sela, koje se pomicalo ka istoku dok su neki bežali u slobodnu Srbiju.Tako je Burjanovce postalo arbanaško selo, ali se u njemu zadržao i izvestan broj Srba, uglavnom sirotinje. Kada je selo oslobođeno u ratu 1877/78 godine arbanaško naselje se povuklo ka Kosovu uz Jablanicu a u ove krajeve su se počeli naseljevatai Srbi, uglavnom iz istočnih krajeva, iz planinskih  i relativno prenaseljenih krajeva, tako da danas u Donjem Brijanju imamo starosedelačko i novodošavše srpsko stanovništvo.

Po popisu iz 1879. godine u Brijanju bilo je samo tri domaćinstva. Godine 1953. ovo selo je imalo 265 kuća i 1604 stanonika a 1971. godine 361 kuću i 1682 stanovnika.

Sada u Donjem Brijanju žive ovi rodovi:

-Orašani su iz vlasotinačkog sela Oraha.

-Đorini su iz Znepolja, okolina Trna.

-Crnotravci su doseljeni iz Crne Trave.

-Ljubići su iz Crne Trave, najpre su došli u Ivanju da bi potom dva brata došla u Donje Brijanje.

-Dininci su iz Kruševice – Vlasotince.

-Ickini (Ilići i Petkovići) su iz Bivolja.

-Brduljci (Ćirići i Ilići) su iz Brdulja,

-Iličini su iz okoline Vlasotinca.

-Maskarovi su doseljeni iz Kruševice.

-Buljinci su doseljeni iz Kruševice.

-Ničići su starosedeoci.

-Pirinci su starosedeoci.

-Mirčinci su iz Kruševice.

-Talijanci su iz Kruševice.

-Baba-Stanojkini su iz Kruševice.

-Kobajini su iz Igliča – Zaplanje.

-Bilci su iz Bila – Vlasotince prema bugarskoj granici.

-Barbešanci su iz Barbeša – Donje Zaplanje.

-Pećanci su iz Peći – Metohija.

-Vukadinovci (Pejčići) su iz okoline Vlasotinca.

-Vrelci (Cvetkovići) su iz Vrela.

-Jankovi su iz Kruševice.

-Bilci drugi (Milenkovići) su iz Bila.

Romi – Cigani:

-Bećirovići su bili ovde za vreme Turaka.

-Ramići su nepoznatog porekla.

-Pauljkovići su ovde od vremena Turaka.

-Kunić Mladen je nepoznatog porekla.

-Osmanović Salko je nepoznatog porekla.

-Denić Stanimir je iz Stuble.

-Salković Ilija je nepoznatog porekla.

-Kajtazovići su nepoznatog porekla

-Simić Novica je nepoznatog porekla.

Zanimanje stanovništva.

Osnovno zanimanje je zemljoradnja. Seju pšenicu i kukuruz. Duvan sadi oko 100 domaćinstava. Vinograade ima svaka kuća, uglavnom za sopstvene potrebe.

Od stoke u selu ima oko 100 ovaca. Krave imaju od jedne do pet, konja svako deseto domaćinstvo. U selu ima 27 traktora. Po tradiciji su pečalbari, rade kao zidari a u inostranstvu ih ima oko 100, oko polovina su žene.

Romi se bave raznim poslovima; neki su poljoprivrednici, neki sade duvan. Među njima ima i građevinskih radnika, automehaničara i autolimara. Nekada su bili konopljari. Ima ih u inostranstvu. U selu drže jednu berbersku radnju. Govore srpski a u kući romski. Smatraju se erlijama. Slave Krsnu slavu. Pasuljkovići kažu da su muslimani.

IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.