Poreklo stanovništva sela Bacijevce (po knjizi Bacijevac), opština Surdulica – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Bacijevce je malo planinsko selo. Nalazi se na granici Masuričke kotlinice i Grdeličke Klisure. Susedna sela su: Zagužene, Dugi Del i Leskova Bara.
Vode.
Meštani koriste vodu za piće sa izvora.
Zemlje i šume.
Potesi na granici atara nose ove nazive: Jezero, Ržište, Beli Kamen, Preštip, Gusta Korija, Studeno Kladenče, Smilj, Dugi Del, Ornica, Prisoje, Crkvenica, Plandište i Bres. Unutrašnji delovi atara su: Bubavica, Jovanova Njiva, Stojkovica, Bare, Trlište, Trševina, Kun, Kopotine, Rakite, Velin Grob, Garvanski Dol, Blagunje, Panađurke, Jagliče, Crvenica i Bačevište.
Tip sela.
Bacijevce je selo razbijenog tipa. Deli se na mahale: Gornja, Donja i Frli Kamen. Mahale se sastoje od srodničkih kuća.
Baceijevce je 1952. godine u svom sastavu imalo ukupno 50 domaćinstava.
Postanak sela, starine i prošlost.
Kod današnjeg stanovništva postoji predanje da je nekada na zemljištu Bacijevca postojalo staro srpsko selo. Ono je za vreme Turaka bilo uništeno i tada je „sav narod propaja“. Od tog sela nalaze se ostaci od kućnih zidova u raznim delovima atara, na mestima Stojkovica, Rid i dr. Na Stojkovici se iskopava starinski bakarni novac. Pomenuto staro selo imalo je i crkvu na Crkvenici – na granici sa susednim Zagužanem. Od te crkve vide se zidovi, mestimično visoki od 1 do 3 metra – građeni od kamena oblepljenog blatom. Crkva je postavljena u pravcu istok-zapad. Dužina je iznosila 7 a širina 4 metra. Kod crkvišta je groblje današnjih meštana.
Sadašnje Bacijevce je mlado naselje. Njega su osnovali preci rodova Crnjanovci i Pepelarci, doseljeni oko sredine XIX veka. Iza toga doseljavanja dolazili su i drugi rodovi. Prilikom oslobađanja 1878. godine zemlja sela Bacijevce zatečena je kao svojina nekog muslimana iz Surdulice. Srbi su radili njegovu zemlju kao čifčije.
Seoska slava je drugog dana Duhova – „poljska slava“. U poslednje vreme „zanovetali su Petkovdan – Sv. Petku za stoku“.
Poreklo stanovništva.
Rodovi su:
-Crnjanovci, Nikoljdan, su doseljeni iz Golemog Sela u Poljanici. Otuda se doselio njihov predak Stojan. On je došao u poljsko selo Alakince, gde „nije mogao da ostane, imao je stoku“ i zbog toga je prešao u planinsko selo Bacijevac. Genealogija roda je: Milan, 45 godina – Jevrem – Sava – Stojan, koji se doselio.
-Pepelarci, Aranđelovdan, su, kako kažu, doseljeni iz Kijevca u vreme kada i prethodni rod. U Kijevcu su izgleda bili starinci.
-Ivanovići, Jovanjdan, su doseljeni iz sela Božice – Krajište.
-Jocići, Aranđelovdan, su doseljeni iz Mačkatice u Grdeličkoj Klisuri. Iz Mačkatice su najpre otišli u poljsko selo Alakince „gde im nije podnelo“, pa su prešli u Bacijevce.
-Tanča se doselio iz Mačkatice. Ovde se „prizetio“. Ne kaže se koju slavu slavi.
-Tančići, Krstovdan, si doseljeni sa Vlasine. Imaju rođaka u Zagužanu.
-Todorovići, Sv. Todor i Sv. Pantelejmon, ne znaju za svoje poreklo.
-Stankovići, Jovanjdan, ne znaju za svoje poreklo.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)