Poreklo stanovništva sela Ravna Reka, opština Vladičin Han – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnika Porekla Milodan.
Položaj sela i vode.
Ravna Reka zahvata prostrano zemljište na granici Vranjske Kotline i Poljanice na visini od 800 do 1000 metara. Okolna sela su: Solačka Sena, Beliševo, Jagnjilo, Kacapun i dr. Oko pojedinih mahala vide se njive zasejane žitom, voćnjaci, čestim izvorima i potočićima.
Zemlje i šume.
Nazivi potesa su: Kun, Klisura, Kučavica, Selo, Turska Njiva, Đulin Grob, Deja, Garina, Kalin Deja, Petlova Čuka, Šaština, Bara, Ramina Livada, Gradište, Trševine, Toplački Dol i Dejkov Laz.
Tip sela.
Naselje je podeljeno u 10 mahala: Sađane, Dubrava, Simončinci, Marčinci, Cerjani, Zdravkovci, Sredorek, Opaljenik, Sagulci i Karavanovci. Kuće u mahalama su na različitim rastojanjima.
Ravna Reka je 1952. godina imala ukupno 125 domaćinstava.
Postanak sela, starine i prošlost.
U Ravnoj Reci postoje starine i karakteristični nazivi za koja se vezuju narodna predanja. Ti podaci govore da je ovde bilo stanovnika od davnih vremena. Na granici sa susednim Jagnjilom nalazi se uzvišenje Gradište, na 882 metra. Meštani su kopali po Gradištu i nalazili tanke opeke, ćeramide i velike zemljane ćupove. Priča se da je to bio „neki grad“. Neki navode da je grad postojao za „vreme Rimljana“. O ovom Gradištu izneti su podaci i u opisu Jagnjila, jer više pripada tom selu.
Ravna Reka ima crkvu posvećenu Velikoj Gospojini. Ona je sagrađena 1926. godine ne mestu jedne crkvine. Crkvina je pripadala starom selu koje je postojalo pre današnjeg naselja. Na tom mestu, pre nego što je crkva sagrađena, poznavali su se zidovi visoki do dva metra.
U blizini crkve je mesto Čukar. Tu su meštani u novije vreme iskopavali mnogo starih srpskih grobova. Kamen od tih grobova upotrebljavan je za zidanje škole i crkvenog vajata. Pored starih grobova nalazi se današnje groblje. Crkva i škola leže na prostoru između mahala Opaljenik, Cerjani i Marčinci.
Današnja Ravna Reka nije mnogo staro naselje. Nju su osnovali srpski doseljenici, koje je pribrao musliman u narodu poznat kao Raman, naseljen u Vranju. To je Ramiz-paša, sin poznatog Husejin-paše. Njegov veliki čiflik nalazio se u selu Jovcu. On je bio oko sredine XIX veka. Popomenutom vlasniku selo se najpre zvalo Ramanova Reka. Vlasnik je kasnije prodao drugom čiflik-sahibiji. On se zvao Osman Đole-efendi, koji je bio vlasnik sela do 1878. godine. Pomenute godine on se iselio a njegovu zemlju prodao je meštanima a opunomoćenik jebio Milan Banker iz Vranja. Plaćali su „jedan dukat za jedan dulum njive ili livade“. Dok je selo bilo čiflik-sahibijsko u njemu su živeli Arbanasi poljaci iz nekih poljaničkih sela. Posednji poljaci bili su Šaban i Alija.
Ravna Reka u početku je bilo selo zbijenog tipa i ležala je na mestu sada zvanom Selo; nalazi se na strani prema susednom Beliševu, nedaleko od današnje crkve. Trla i kolibe bili su dalje od kuća na više mesta po ataru. Kada su stanovnici u „Selu“ počeli da se množe, onda su odeljeni zadrugari, na početku druge polovine XIX veka, nastanjivali po kolibama. Tako je Ravna Reka postalo selo razbijenog tipa. Prilikom oslobađanja 1978. godine selo jeimalo 10 srpskih kuća. Nalazile su se na mestima: Dejkova Laz, Sredorek, Opaljenika, Cerjani, Zdravkovci i Čarapinci.
Do 1918. godine u Ravnoj Reci bilo je nekoliko ciganskih porodica – Šain, Rašid, Šaćir. Bili su kovači. Mesto gde su živeli zovu se Ciganske Kuće. Groblje se nalazilo na mestu Bab Cvetin Grob. Pomenute godine Cigani su se iselili u niže selo – Lepenicu.
Crkvena slava je nada dan Velike Gospojine. Tada se u Ravnoj Reci priređuje sabor.
Seoska slava je trećeg dana Duhova.
Poreklo stanovništva.
Stanovništvo Ravne Reke potiče od doseljenika.
Rodovi poznatog porekla:
-Simončani ili Dubravci, Jovanjdan, su doseljeni u tursko doba iz poljaničkog sela Strešak. Kuće si im u mahali Dubrava ili Simončani.
Iz Sebe Vranja doseljeni su:
-Marčini, Glavinci, Velkovci, Čarapinci i Đorinci. Slave Aranđelovdan i Nikoljdan. Izgleda da je njihovo dalje poreklo iz okoline Bosilegrada. Marčinci u Ravoj Reci imaju posebnu mahalu. Čarapinci su se namnožili od pretka deda Stevana.
-Buljesi, Nikoljdan i Jovanjdan, su poreklom iz Buljosevca u jugozapadnom delu Vranjske Kotline. Tamo imaju rođake – Ivkovci, koji su starinci. Iz pomenutog sela iselili su se za vreme Turaka tri brata; jedan je došao ovde – Ilija ili deda Buljes, drugi je otišao u Kragujevac a treći se naselio u Grejaču kod Niša. Kuće Buljesa u Ranoj Reci nalaze se u mahali Opaljenik. Deda Buljes bio je imućan čovek; držao je oko 12 konja.
-Sagulci, Nikoljdan, su se doselili iz Urmanice u Poljanici. Tamo su „dugovali za porez“ pa „pobegli ovde“. Najpre su čuvali konje u rodu Buljesi.
Doseljeni rodovi nepoznatog porekla.
-Ljubanovi, Aranđelovdan, su nastanjeni u mahali Sredorek.
-Zdravkovci, Aranđelovdan i Jovanjdan, žive u istoimenoj mahali.
-Karavanovci i Čakrlici, Nikoljdan. Prvi rod ima posebnu mahalu.
Iseljenici.
-Simončini, po jedna porodica živi u Vranju, Preševu i Surdulici.
-Đorđinci, jedna porodica se iselila u Preševo.
-Glavinci, dve porodice, i od;
-Zdravkovci, dve porodice su prešle u Krivu Reku – selo Berivojce.
-Velkovci, jedna porodica se iselila u Jajinje kod Leskovca.
-Marčini, dve porodice su se iselile u Vojvodinu.
-Karavanovci, jedna porodica se iselila u Lučane – preševska Crna Gora.
-Pešići su se iselili u Vranjsku Banju.
-Karadičani i Marinčani su se iselili u Suvu Moravu.
U susednu Poljanicu su se iselili:
-Stankovići i Pešići u selo Sekirje;
-Šarkovci u selo Tumba i;
-Rašinci u selo Vlase.
-Mladenovići su se iselili u Taor kod Skoplja.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnika Porekla Milodan.
Komentari (0)