Poreklo stanovništva sela Bojin Del, Grad Vranje – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnika Porekla Milodan.
Položaj sela.
Bojin Del leži na zemljištu visokom oko 1000 metara, u neposrednoj blizini Poljanice. Ispod sela je zona hrastove šume, dok je iznad njega bukova šuma. Susedna naselja su: Oblička Sena, Klašnica i dr.
Zemlje i šume.
Potesi po granici atara zovu se: Garvan, Kunj, Beljanica, Pobijen Kamen, Alitov Grob, Mala Reka, Ramno Bučje, Pljačkovica, Bačevište, Garina, Rid, Ostri Čukar, Leštar, Robov Grob i Devotin. Unutrašnji delovi atara su: Rupa, Gumnište, Prisoj, Čelembura, Selište, Mrtvica, Zajednica, Cerovac, Šilegarnik, Gornji Rid, Golema Livada, Arnautski Livadčiki, Šavarina, Dluge Lazine, Lisičine Dupke, Nedine Kopotine, Dubje, Staro Selo i Grašište.
Tip sela.
Bojin Del je selo razbijenog tipa još od vremena kada je osnovan. Deli se na mahale; Pločaci, Garina, Deda Stojanovska, Poljanička i Čukarska.
Bojin del je 1953. godine imao ukupno 64 domaćinstava.
Postanak sela, starine i prošlost.
Staro Selo leži u istočnom delu sela. Ti je bilo selo „nekog ranijeg naroda“. Na Starom Selu je danas šuma i po neka njiva. U njivama su meštani izoravali stare grobove.
Selište leži severoistočno od Bojin Dela. Nekada je i tu imalo kuća, jer se vide „duvarine i gramađe“. Sada na Selištu postoje stari srpski grobovi, po neki sa krstovima. I to Selište ne pripada današnjem stanovništvu. Neki meštani navode da je najstarije selo bilo na Starom Selu. Posle njegovog uništavanja osnovano je selo na Selištu. Kada je Selište propalo – tada je osnovano današnje naselje – Bojin Del.
Bojin Del je osnovan u drugoj polovini XVIII veka, pre oko 180 godina. Osnivač sela bio je neki Ljuta. Od njega potiču današnji Ljutinci. Deda Ljuta je iskrčio mnogo zemlje i zapatio dosta stoke. Kasnije su njegovo imanje razdelili sinovi i „pajstorci“. Po osnivanju sela turska vlast je odredila stanovnicima Bojin Dela da plaćaju desetak nekoj „gospodarici naseljenoj u Vranju“. Muž te Turkinje je poginuo negde u borbi protiv Srba.
Robov Grob je mesto na granici atara između Bojin Dela i Obličke Sene. Tu se krio neki Arbanas, kojije zarobio srpsko dete iz jednog sela pored Južne Morave. Srbi iz Bojin Dela su ubili Arbanasa, ali je u tome poginulo i zarobljeno dete.
Potes Amitov Grob je dobio naziv u novije vreme. Tu su naši graničari 1905. godine ubili Arbanasa Amita iz Zarbinca u Krivoj Reci. On je prelazio u Srbiju radi pljačke stoke. Taj Arbanas se hvalio da je ubio 19 Srba iz ovih krajeva.
Seoska slava je Spasovdan, Ista slava se slavi i u susednoj Klašnici. Meštani Klašnice i Bojin Dela najpre su Spasovdan slavili zajednički na mestu Govedarica, posle su se stanovnici u tome razdvojili.
Groblje Bojin Dela je na Selištu.
Poreklo stanovništva.
U Bojin Delu žive ova tri roda:
-Ljutinci, Aranđelovdan, se dele na:
-Čukarčani, Garinci, Deda Stojanci i dr. Osnivač roda je deda Ljuta koji se doselio pre 180 godina iz Konjara kod Kumanova. Rista, 60 godina – Atanas – Nikola – Petko – Stanimir – Ljuta. Ljuta je u mestu starine „ubio Šiptara i dobego ovde u pustariju“. On, zatim, deda Milisav iz susedne Obličke Sene i neki Srbin iz Struganice bili su hrabri ljudi u ovom delu oblasti. Krajem XVIII veka oni su se borili sa Arbanasima, koji su prodirali u Vranjsku Kotlinu preko Novobrdske Krive Reke i Poljanice.
-Pločaci, Nikoljdan, potiču od dece koju je posinio osnivač prvog roda – deda Ljuta. Ljuti je umrla prva žena i on se posle ponovo oženio ženom koja mu je dovela decu. Poreklo im je iz sela Ploče u Krajištu. Jedna njihova istoimena grana živi u nižem selu Ranutovcu.
-Poljaničani, Jovanjdan, su doseljeni posle prethodnih iz sela Strešci u Poljanici.
Devotin.
Devotin je pusto selište na granici atara Bojin Dela i susednog poljaničkog sela Drenovca. Po pričanju, u drugoj polovini XVIII veka u Devotin su došli Arbanasi iz susedne Krive Reke i iz okoline Kačanika. „Njih je naselio vranjski Memet-paša (umro 1824. godine)“. Oni su se tu naselili kao stočari. Potom su devotinski Arbanasi rasterali Srbe iz Devotina i iz susednog sela Beljanice. Zemlju Beljanice su prodali kao svoju dvojici Arbanasa iz Suharne. Jedan iseljeni srpski rod iz Devotina živi u Alakincu – Devotinci.
Do 1878. godine Devotin je narastao na 15 do 20 kuća. Pomenute godine njegovi stanovnici – Arbanasi iselili su se u pojedina krivorečka sela: Novo Selo, Zarbince i dr. Od njihovih kuća sada se u Devotinu poznaju samo „duvarinke“. Uslovi za stočarstvo u Devotinu bili su vrlo podesni. Naselje je zbog toga dobilo ime „što je svaka krava davala dnevno 9 litara mleka“. Devotinski Arbanasi su bili „veliki stokari“.
Izgleda da će se Devotin ponovo postati naseljen, tu su počele da žive dve-tri srpske porodice iz poljaničkog sela Drenovca.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)