Poreklo stanovništva sela Laćisled opština Aleksandrovac – Rasinski okrug. Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo je na blagim padinama, koje se spuštaju između dva potoka u rečnu ravan. Kuće su razbacane po grupicama, koje se zasnivaju na rodovskoj osnovi. U najnovije vreme naglo se povećava broj kuća pored glavnog puta, prema kome vode seoski sokaci. Prema tome, središte sela se pomera prema ravni gde je ranije bilo staro selo.
Tip sela.
U Laćisledu se izdvajaju dva kraja, podjednako značajna za privredu – padine strana i rečna ravan. Padine su povoljne za voćnjake, vinograde i razne useve, dok u ravni gaje pretežno kukuruz
Zemlje i šume.
Na drugoj strani reke, na stranama brda Gradište, nalazi se gusta šuma. Krajevi u seoskom ataru nose sledeće nazive: Klenjak, Dubrava, Selište, Blatski Potok, Divljare, Bačijak, Krušak, Vojneš i Vranak. Svi ovi potesi, od kojih su neki ranije bili po „dubravama“, utrinama i livadama, sada su pokriveni raznim biljnim kulturama.
Starine u selu.
Na dalju prošlost naselja podsećaju nazivi: „Staro Selo“ i „Selište“ kao i ostaci crkvice, koji su zakonom zaštićeni. U blizini crkve bila je i prva osnovna škola.
Poreklo stanovništva.
Preci današnjeg stanovništva počeli su se ovde naseljavati sredinom 18. veka.
-Radovići* su se, kažu, najpre doselili iz „Morače, kod Kolašina“.
-Karajovići*. Predak kara-Jovica, sa braćom Miletom i Andrijom, su takođe od Morače. Od Mileta su:
-Miletići.
Od Andijre su:
-Andrići.
Broje od doseljenja sedam kolena: Borislav (71 godina), Milan, Lazar, Mihailo, Jakov i Kara-Jovan. Kara-Jovan je ubio turskog agu i morao odavde da beži „preko Morave“. Njegovi zemlju aga je ustupio Nedeljkovićima za dva ćupa meda. Kara-Jovan se posle izvesnog vremena vratio i podelio zemlju sa Nedeljkovićima.
-Nedeljkovići, Jovanjdan. Predak je, preko Raške, doselio sa Peštera. Ranije njihovo poreklo nije poznato. Neki kažu da su se zvali Kuštrići, uzeli su prezime strica. Nisu imali potomstva. Ima ih oko Drenove (okolina Trstenika).
-Matići, Sv.Ćirik. Njihov predak Mato živeo je u poljani Garinac, atar sela Mrmoša. Doveo ga je predak Novakovića kao zeta i dao mu jedan deo zemlje. Sudeći o slavi Sv. Ćirik, Matići su povezani sa stanovništvom Latkovca, koji su poreklom od Pipera – Crna Gora. Od rodonačelnika Mate broje šest kolena: Svetolik (79 godina), Radivoje, Milun, Milenko i Mato.
-Novakovići, Petrovdan, kažu da su starinom od Kolašina.
-Vuletići, Nikoljdan, su doseljeni iz Blaževa – Kopaonik. Pominju svoju dalju postojbinu Danilovgrad u Bjelopavlićima – Crna Gora.
-Ašani (Jovanovići)*, su izgleda poreklom iz Hasa kod Ivangrada – u Gornjem Polimlju (Crna Gora). Prema predanju, dovela ih je ovamo neka Inđa.
-Lukići* su u srodstvu sa Radulcima u Zleginju.
-Blagojevići, Aranđelovdan, su doseljeni iz Osredaka – Kopaonik.
-Dragojlovići, Sv. Mina. Predak doseljen iz Draguše u Toplici pre pet kolena: Stanko (50 godina), Milutin, Milun i Stanko.
-Erčevići, Nikoljdan. Predak se doselio iz Leposavića na Ibru a tamo iz Crne Gore ili Hercegovine. Od doseljenja broje pet kolena: Miloš (50 godina), Miodrag, Ognjen, Milutin i Milun.
-Tomići, Đurđevdan, su doseljeni iz Grada u Rasini – Kopaonik. Uzeli su prezime po stricu Tomi a staro prezime im je Bašići, koji su poreklom iz Hercegovine ili Crne Gore. Imaju rođake u selu Koševu, u okolini Trstenika i Štitarima –Rasina.
*Ne kaže se koju slavu slave.
IZVOR: Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
10. novembar 2022. u 15:09
Radica
Ovo je stanovništvo koje se doselilo polovinom 18. veka. Interesuje me šta se desilo sa stanovništvo koje je pre toga naseljavalo ovo selo. Činjenica je da su pre toga ovo mesto naseljavali pravoslavni hrišćani. Dokaz je i ta mala crkvica, koja i nije baš tako mala. Ona je spaljena i od nje su ostali samo temelji. Možda se to spaljivanje desilo u isto vreme kada je stanovništvo proterano ili i samo spaljeno. U srpskoj pravoslavnoj crkvi ne postoje podaci o ovoj crkvi. Niko nije zainteresovan za dalja istraživanja. Radnici su kopanjem oko crkve naišli na skelet i na tome je ostalo. Možda bi se istraživanjem nastanka crkve došlo i do podataka o njenoj starosti kao i starosti samoga sela. Ovako ispada da su se svi odnukuda doselili a prethodni stanovnici nestali zajedno sa crkvom.
20. februar 2023. u 14:33
Svetlana
Činjenice se samo broje, sami kažete spaljena crkva, naši preci su došli na ovo područje , prvo su naseljavali brda iplaninu Kopaonik, pa su kasnije Drugog srpskog ustanka naselili u podnožje i kotlinu, verujemo da ima i starosedelaca povratnika no pitanje je koliko njih je uspelo opstati …podatke (činjenice) tražite u crkvenim knjigama ako su sačuvane, kao i na spomenicima nadgrobnim, na grobljima. Tamo gde imate manastire i crkve i gde se jedan deo ako me sećanje ne vara zove Manastirak, između dva sela, ne može da nemapodataka, samo je pitanje ko ih je i kada uništio i što kažete ko ih je istraživao ili uništio 🙁
Predanje nam prenose naše porodice i sakupljači manje ili više savesno. Svaka čast kolegi Lutovcu, no sam sam se uverila u nekoliko pogrešno zabeleženih činjenica o porodicam iz kojih potičem.
Tako da jedino mogu reći: Deco pažljivije slušajte i pitajte svoje bake i deke, a vi stariji strpljivo prenosite svojim potomcima , tako će ostati predanje ispravnoza buduća pokloljena.