Poreklo prezimena, selo Gornji Dobrić (Loznica)

Poreklo stanovništva sela Gornji Dobrić, grad Loznica – Mačvanski okrug. Stanje iz 1902. godine. Iz knjige Vidosave Nikolić-Stojančević „Rađevina i Jadar“ u neobjavljenim rukopisima Cvijićevih saradnika. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan. 

Položaj sela.

Gornji Dobrić je u oblasti Donjeg Jadra, okrug podrinjski, srez jadranski, opština Iverska. Donjem Jadru pripadaju sela koja su u sastavu opština: iverske (varošica Loznica), novoselske, grnčarske i koviljačke.

Planina Iverak počinje od sela Gornje Badanje pa iznad sela Ribarice, Jarebice, Velikog Sela, Bradića i Brnjca – koja mu ostaju sa leve strane a Lešnička Reka sa desne strane – postepeno se spušta ka Jadru. Na poslednjem ogranku planine Iverak i to na blagoj osojnoj strani leži selo Gornji Dobrić. Selo je, dakle, na blagoj kosi a između sela Jadranske Lešnice, koju zovu Begova Lešnica sa istočne strane, Bradića sa južne strane; polja Jadra i reke Jadra, preko koje je selo Kozjak i Drinsko Polje sa zapadne strane, polja Dobrićskog, preko koga je selo Donji Dobrić sa severne strane. Od sela Dobrića pruža se mačvanska ravnica.

Selo je podeljeno na četiri ma(ha)le. Prva se zove Trnovača do sela jadranske Lešnice a odmah do Trnovače je druga mala, koja se zove „Erića mala“, koja je između Trnovače i Ristivojevića male. Treća je Ristivojevića mala, koja je između Erića male, polja Jadranskog i reke Jadra. Četvrta mala se zove Kovačevića mala, koja je do sela Bradića, Ristivojevića male i planine Iverka.

Trnovača mala se spušta u ravnicu Lešničke reke. Male su rastavljene jedna od druge potocima.

Vode.

Selo nije pored potoka, niti pak reke, zbog toga ga potoci a ni reka ne plavi i ne zasipa. U samom selu nema izvora, izvori su odmah ispod sela. Najglavniji izvori su: Studenac i Boškovac, odmah ispod male Trnovača. Selo ma dosta bunara, svake 3-4 kuće se služe izvorskom ili bunarskom vodom. Rečna voda se ne pije. Kuće nisu prikupljene oko izvora. Da nije izvora selo bi moglo opstati, jer ima dosta bunara a i reke Jadar i Lešnička Reka nisu daleko.

Mineralnih i lekovitih voda nema.

Klima.

Selo je dosta oštre klime, jer je izloženoi severnom vetru, koga zovu „Donjac“, Osim njega duvaju vetrovi Ustoka, Jug i Zapadnjak. Kišu im donosi Zapadnjak i Jug.

Zemlje i šume.

Selo ima dosta zemlje za obrađivanje, koja je u polju a u selu su samo kućni placevi. Najglavnija mesta gde su seoske njive zovu se: Jadransko Polje, Karauge u Drinjskom Polju, Alajbegovača usred polja, Kućište u polju, gde su bile turske kuće.

Selo ima zajedničkih ispaša u Iverku na kom je i seoska zajednička šuma, cerova i bukova.

Seoski atar je veličine od 180 hektara. Na njega selo plaća državni porez. Ne daje se pod zakup i ne naplaćuje se napasanje stoke. Na istom prostoru postoji mlada šuma, cerova i bukova dok četinara nema. Seoski atar je zajednički još od turskog vremena, kao i u svim selima u Jadru.

Zemlje u Donjem Jadru je dobra i plodna i zato bi jednoj porodici potrebno je manje zemlje da bi mogli osrednje da žive ali su ljudi više skloni luksuzu u odnosu na meštane Gornjeg Jadra tako da je jednoj porodici potrebno oko 15 pluga da bi mogla osrednje živeti.

Tip sela.

Selo je razbijenog tipa i podeljeno je na četiri male. Kuće u svim malama su udaljene od 20-100 metara a male jedna od druge 50-100-300 metara. Kuće nisu u pravilnom šoru poređane ali su avlije-dvorišta – mahom do seoskog puta.

Mehana, škola, crkva i dućana u selu nema i sve im je to u Jadranskoj Lešnici.

Uz selo nema zaselaka niti porodica koje su se odselile dalje iz sela na svoja imanja.

Stanovnici Gornjeg Dobrića imaju više prezimena i to, po malama:

U Trnovači: Bojinovići, Đorđevići, Jovanovići i Radosavljevići, 14 kuća..

U Erića mali: Obradovići, Nikolići, Raškovići i Petrovići, 8 kuća.

U Ristivojevića mali: Nikolići, Đurići-Markovići, Radovanovići, Simići, Dražići, Radojevići-Stevanovići, Jovanovići, Petrovići i Pavlovići, 37 kuća.

U Kovačevića mali: Kovačevići, Vučetići, Đorđevići, Despotovići, Antonići i Trišići, 26 kuća.

U selu ima ukupno 85 kuća.

Zadruga ima dosta velikih, od 20-25 članova u jednoj.

Ime selu.

Nikakvih priča o imenu sela nema.

Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

Pouzdani dokazi tvrde da su sela Gornji i Donji Dobrić naselili doseljenici iz Hercegovine. Priča se da su bili starosedeoci i kao najbliži susedi i to: u selu Kozjaku neki Vukomir, u Gornjem Dobriću – Košuta u Jadranskoj Lešnici neki Spasojei da su se njih trojica – kao najbliži susedi – međusobno ispomoagali u poljskim radovima a svi ostali – sadašnji stanovnici – da su se posle doselili. Šta je sa Vukomirom, Košutom i Spasojem bilo – ne zna se, jer od njih nije ostali nikakvih potomaka.

–Despotovići su doseljeni iu Hercegovine. Doselio se Despotpo kome sa sadašnji njegovi praunuci prezivaju Despotovići. Slave Alimpijevdan.

Porodično stablo–Pavla; B Pavle je imao sinove V Jovana i V Matiju.

V Jovan je imao sinove:

G Iliju, G Stevana i G Trifuna.

G Ilija je imao sina D – Despota.

G Stevan je imao sina D Milovana; D Milovan je imao sinove Đ Radovana, Đ Ljubomira i Đ Miloja.

G Trifun je imao sina D Gaju i D Nedeljka. D Nedeljko je imao sina Đ Milana.

V Matija je imao sinove G Pantu i G Milisava.

G Milisav je imao sinove D Iliju i D Peru.

–Jovanovići su u Trnovači, doseljeni su na kupljeno imanje iz Radalja u Rađevini, slave Đurđevdan.

–Nikolići su u Erića mali, doseljeni iz Rađevine na kupljeno imanje, slave Nikoljdan.

–Erići su izumrli.

–Pavlovići su došli sa majkom kao deca iz Trbosilja očuhu u kuću, slave Aranđelovdan.

–Obradovići su došli iz Hercegovine i misli se da ih je doselio Obrad, slave Jovanjdan. Porodično stablo:

A Obrad je imao sina B Jevtu, B Jevta je imao sina V Miloša.

V Miloš je imao sinove G Jevrema, G Kostu, G Miloša i G Milutina.

-Đorđevići su u Kovačevića mali došli su iz užičkog okruga ispod Gradine, a sigurno je da su iz Čajetine, jer je to mesto pod Gradinom. Ove familije ima u Petkovici i prezivaju se Stepanovići a ima je i u Štitaru a iz Gornjeg Dobrića odseljene su dve kuće u varošicu Lešnicu, slave Jovanjdan.

–Petrovići i Nikolići u Ristivojevića mali:

–Radovanovići, Simići, Dražići, Jovanovići, Radojevići (Stevanovići) i Antonići su svi starinom iz Hercegovine, ne zna se da su ista porodica, svi slave Nikoljdan.

–Rankovići su iz Hercegovine, slave Jovanjdan.

–Petrovići, za njih se ne zna odakle su, slave Đurđevdan.

–Bojinovići su doseljeni iz Hercegovine od Goražda (?). Doselio se Jovan, a kako se prezivao, ne zna se. Jovan je imao sina Bojina, po kome se sada njegovi praunuci i prapraunuci preivaju – Bojinovići. Bojin je imao sinove Todora-vojvodu jadranskog i Miću, od kojih su sadašnji pra-praunuci (kod nas se oni zovu „belo čelo“, op. Milodan) njihovi. Ima ih 7 kuća, slave Jovanjdan.

Rodoslov Bojanovića.

A Jovan je imao sina B Bojina, Bojin je imao sinove V Mića i V Todora.

V Mića je imao sina G Živana, G Živan je imao sina D Luku, D Luka je imao sinove Đ Živka i Đ Mihaila.

V Todor je imao sinove G Bogdana, G Đurana i G Damnjana.

G Bogdan je imao sinove D Peru i D Jevrema.

D Pera je imao sina Đ Milivoja.

D Jevrem je imao sina Đ Josipa, Đ Josip je imao sina E Bogdana.

G Đuran je imao sinove D Jovu i D Maksima.

D Jova je imao sina Đ Jova, koji je imao sina E Tešana.

D Maksim je imao sina Đ Trivuna.

G Damnjan je imao sinove Đ Živojina i Đ Savu.

Đ Živojin je imao sina E Miloša.

–Đorđevići i Đurići (Markovići) su od jedne familije i oni su doseljeni iz Hercegovine a prezivaju se po pradedi Đorđui Đurii dedi Marku. Slave Đurđevdan.

–Radosavljevići su takođe doseljeni iz Hercegovine i misli se da ih je doselio Radosav. Sadašnji njegovi praunuci prezivaju se po njemu – Radosavljevići, slave Mitrovdan,

Rodoslov Radosavljevića.

A Radosav je imao sinove B Ivana i B Stepana.

B Ivan je imao sinove G Đoku i G Vasilija.

G Vasilije je imao sina D Mihaila.

B Stepan je imao sina V Milana, V Milan je imao sina G Dragića.

– Vrljići (Vučetići, Kovačevići i Trišići) su od jedne familije i doseljeni su iz Hercegovine. Misli se da ih je doselio neki Jovan Vrljo, po kome se oni sada zovu i Vrljići. Jovan je imao sinove Radovana, Nikolu i Vučetu. Od Radovana ostane sin Trišo, po kome se sadašnji njegovi praunuci prezivaju Trišići. Od Nikole ostane sin Petar, koji je bio kovač, pa se njegovi sadašnji potomci prezivaju Kovačevići a po Vučeti se njegovi sadašnji potomci prezivaju Vučetići. Vučetiće, Kovačeviće i Trišiće po selu zovu jednim opštim prezimenom – Vrljići. Slave Jovanjdan.

Cigana-Roma u ovom selu nema.

Tragova od starog naselja, kao ni kaldrma od starih puteva, ne poznaju se a nije se moglo doznati da li ih je bilo.

Ima samo jedno „Madžarsko groblje“.

23. decembra 1902. godine Draginac

Opisao Ljub. M. Šopalović, učitelj.

IZVOR: Vidosava Nikolić Stojančević – Rađevina i Jadar u neobjavljenim rukopisima Cvijićevih saradnika. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.