Poreklo stanovništva sela Gradska, opština Crna Trava. Istraživanje „Crna Trava i okolna sela“ saradnika portala Poreklo Miroslava B. Mladenovića Mirca, lokalnog etnologa i istoričara
Nastanak sela i poreklo stanovništva:
Selo Gradska je naselje u Srbiji u opštini Crna Trava u Jablaničkom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 337 stanovnika (prema popisu iz 1991.bilo je 434 stanovnika).
U naselju Gradska je 2002.g. živelo 276 punoletnih stanovnika, sa prosečnom starošću stanovništva od 44,1 godina (39,7 muškaraca i 49, 2 kod žena). U naselju je bilo 119 domaćinstva, sa prosečnim brojem članova po domaćinstvu od 2,83.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Nadmorska visina naselja Gracka iznosi 961 metara.
Selo Gradska je tipično brdsko-planinsko selo, sa oštrom klimom, dugim snežnim zimama sa obilnim snežnim padavinama.
Demografska slika stanovništva posle Drugog svetskog rata(1945.g.)je izgledala ovako: 1948.g. (738 stanovnika), 1953.(755), 1961. (867), 1971.(837), 1981.(638), 1991.(434) i 2002.g.(337 stanovnika- 335 Srba i 2 Bugara).
Postojala je unutrašnja i spoljašna migarciona struja naseljavanja crnotravsko-vlasinskoga kraja.
Unutrašnja migraciona struja struje može se podeliti na krajišku, znepoljsk-krajišku i vlasinsku.
Iz Krajiške migracije u Crnu Travu su se doselile 3 porodice: iz Božice 1 porodica u Dobro Polje i 2 porodice u Ruplje.
Iz Ćustendilskog kraja doselile su se 4 porodice i nastanile s eu Brodu i Crnoj Travi, a iz Melne ( sada Bugarska) 1 u Garu i 2 u Bitvrđu.
Jedan broj doseljenika iz Znepoljske migracione zone doselio se na Vlasinu, zatim u gornji sliv reke Vlasine, potom u slivu Kalansko-Grdaske reke i Tegošnice.
Od Vlasinske oblasti naseljeno je Vlasotince, verovatno negde pod kraj 17. veka. Ali ima doseljenika i iz Crne Gore, Makedonije i drugih oblasti.
Spoljna migraciona struja potiče delom iz bližih, a delom iz dalekih oblasti. Doseljavanje se vršilo iz Makedonije: ta migraciona struja doprla je do Vlasinskog blata; dalje na sever nije išla.
Jedan krak ove struje išao je do Grdeličke klisure i tu stao.
Iz Kratova su 2 porodice: 1 došla u selo Gradska, 2 u Crnu Travu; iz Tikveša su došle 2 na Vlasinu; iz Strumice 2: 1 porodica u selo Grdaska. 1 porodica u Crnu Travu, iz Razloga 1 u Crnu Travu; iz Jedrena 1 na Vlasinu.
Iz bližnjih zapadnih krajeva: iz Grdeličke klisure doše su po 1 porodica: u Brod i Ruplje; iz Pčinje 1 u Ruplje.
Iz dalekih zapadnih i severozaoadnih krajeva: sa Kosova su došle 2 porodice u Dobro Polje i 8 u Crnu Travu; iz Bihora 1 porodica u Dobro Polje, sa Kopaonika 1 u Gare, 1 u Bitvrđu, 1 u Ruplje i 6 u Crnu Travu; iz Janjeva i Dobriča 2 u Ruplje.
Ima dosaeljenika i iz Stambola(Istambula). Prema pričanju Borivoja Momčilovića (zapis 1964.g.)-rodom iz Pročolovaca (živeo u Dojčinovcima), njegov čukundeda Miša doselio se u Pročolovce iz Stambola, te su ga zvali Miša Stambolija.
Danas taj zaseok nosi ime Stambolisci. Miša je otuda dobegao zato što je tamo ubio nekog Turčina.
Dakle, preci današnjih stanovnika su doseljeni iz Makedonije ( Strumice), dalekeke 1706.godine u vreme haranja masovnih zaraznih boleseti- kuge („čume“) kao i sa Vlasine, Crne Trave i znepoljske oblasti; kao iz obližnje Crne Trave.
Drugi deo predaka se doselio u vremenu rudarenja iz Kratova (Makedonije),
Na krajnjem izdanku kose između Vignjišta i Male Gradske postoji uzvišljnje i na njemu zidine u vidu betonskih utvrđenja. Narod ovo mesto naziva Rimski grad(zapis iz 1964.g-podvukao M.M 2013.g).
Legenda kaže da su ovaj grad u dalekoj prošlosti podigli i u njemu živeli Latini.
Zadržali su se ovde duže vreme i nekako sastavljali kraj s krajem, ali posebne teškoće im je pričinjavao nedostatak pijaće vode.
Zato su morali da prokopaju kanal i vodu dovode iz plane (planina koja deli Gradsku od uži deo Crne Trave).
Jednoga dana kako se to u legendi navodi, naiđu neki osvajači i napadnu grad. Ali svi napadi su ostali bespomoćni. Grad se nije dao osvojiti. U međuvremenu neka baba nauči osvajače da se posluže lukavstvom.
Posavetuje ih da dobro nazobe magare, pa kad ožedni da ga puste gore u Planu da traži vodu. Tako i učine.
Žedno magare pronađe vodu u planini i napije se. Ali tom prilikom osvajači poruše kanal i Latine ostave bez vode, koji zbog žeđi nisu mogli duže izdržati u gradu, te ih neprijatelj lako pobedi i uništi.
Mesto-G r a d, gde je ovo stanovništvo živelo, bilo je opasano debelim zidovima. Narod ga je nazvao G r a d i š t e, a vremenom se ovaj naziv preneo i na sva naselja u dolini reke Gradske.
Zanimljivo je napomenuti da i danas malo naselje Orašačka Čuka, u blizini ovih razvalina, nema zdrave pijaće vode.
Za ovaj grad (Rimski-Latinski) kod Orašačke Čuke nije vezano samo poreklo imena Gradske, veći i mnoge druge anegdote i legende.
Tako na primer postoji priča da su Rimljani (Latini) sa jedne strane dubodoline, od Orašačke doline prelazili na drugu do Brankove Čuke, pomoću debelog i dugačkog platna.
Postoji i jedno drugo predanje o imenu ovog sela.
Pošto je njegov središnji deo bio gusto naseljen, a kuće zbijene na malom prostoru („celo selo bilo ukup“), to je naselje davalo izgled maloga grada- otuda današnji naziv Gradska.
Što se tiče naseljavanja Gradske drži se da su preci današnjeg stanovništva naselili selo 1706. godine kada je kuga („čuma“) harala u Makedoniji i ovde, ili 1764.godine kada je kuga-„čuma“ harala u svetu i ovde doprla.
U Crnoj Travi je bilo desetkovano stanovništvo Bisinske Mahale. Stoga njeni stanovnici odluče da beže od „prokletog mesta“. Bežali su u tri pravca i što dalje da ih „čuma ne vidi i po njih pođe“.
Po shavatanju tadašnjih stanovnika od „čume ne stradaju samo pri prelazu reke“. Stoga su želeli da što više dolina i reka prođu.
Jedni odoše i nastaniše u Gradsku (Bisini), druga grupa u Novo Selo (Grdelička klisura), a treća grupa nastani Batanovce (Tolevite, centralni deo sela Crne Trave).
1908.godine u selo Gradska je bilo na 60 kuća, a u 1968. godine 128 kuća. Danas ispod mesta na kome je bilo Gradište (latinski grad) i danas stoje zidine je centralni deo sela(1964.g.-zapis).
Gradska 1953.godine imala 107 domaćinstva i 755 stanovnika, preko sedam članova po domaćinstvu, što ukazuje demografsdku sliku toga vremena u selo.
* * *
Litije (seoska slava):- 21/22 jul-„Prokopije“ na Tumbu
Krsne slave:-Sv. Ranđel (Aranđelovdan), Sv. Nikola, Sv. Jovan, S.v. Petka, Stevanovdan, Sv. Sava .
* * *
Selo nekad i sad:
Selo Gradska je u Srbiji, opština Crna trava u jablaničkom okrugu. Nekada je do drugi svetski rat imala svoju opštinu i pripadala vlasotinačkom srezu. Potom je pripalo kao naselje opštini Crna Trava.
Selo Gradska je tipično brdsko-planinsko selo, sa oštrom klimom, dugim snežnim zimama sa obilnim snežnim padavinama.
Gradska 1953.godine imala 107 domaćinstva i 755 stanovnika, preko sedam članova po domaćinstvu, što ukanjzuje demografsdku sliku toga vremena polovinom 20. veka.
To je nekada bilo stočarsko selo. Godine 1960., stočari u selo Gradska gajili su pored ostalog 354 goveda, dok je danas na početku 21. veka postao potuno simboličan.
U tabelarni pregled sa brojem ovaca u opštini Crna Trava toga vremena piokazuje tada razvoj stočarstva u ovom kraju.
Jedino se tradicija pčelarstvom održala i povećala. Tako je 1960.godine bilo 30, a danas oko 150 pčelinjih društava.
Tu su izgrađene zgrade: osmogodišnje škole, zgrada narodne milicije, mesne kancelarije i autobuske stanice.
Godine 1953. godine je bila izgrađena OŠ i počela sa radom, koja je 1956.g. brojala 360 učenika; dok na početku 21. veka jedva da je u školskij klupama dvadesetak učenika. Godine 1996. prstala je sa radom Zemljoradnička zadruga u selo Gradska.
1962.godine izgrađen je put za Gradsku i pusten u saobraćaj. Time se otvara mogućnost za eksplotaciju ogromne drvne mase u basenu Vlasine i Grdasko-kalanske reke (Vignjište).
Nekada je selo Gradska 70. godina 20. veka bila puna života. Selo je bilo puno sveta. Leti se išlo u pečalbu a u toku zime se društveni život odvijao u kafanama.
U zgradi osmogodišnje škole smo 1970. godine sa učenicima osmogodišnje škole iz sela Tegošnica i Svođa davali sa učenicima priredbu za građanstvo.
Bilo je sveta sa svih strana. To je bilo lepo vreme jedne mladosti života u planini. Danas se Gracka postepeno prazni decom i mladima. Pečalbara je sve manje – onih poznatih crnotravskih zidara. Taj zanat polako „osvajaju“ čak i moravci „paprikari“.
Ono još malo mladih u ovo i druga sela na jugu Srbije država treba da podrži ekonomskom i demogragrafskom politikom tako ostane mogućnost da se biološki ne nestane sa ovog dela juga Srbije.
Najviše mogućnosti u ovo planinsko selo je proizvodnja zdrave hrane , razvoja stočarstva i mogućnosti poboljšanjem infrastrukture za turizma na selo „kao vazdušne banje“. Tome se ukazuje na prorodno bogatstva ovog planinskog kraja.
Čitav prostor je jedna prirodna lepota cvetnim livadama, koje predstavljaju zdrav podlog za zdravu stočnuishranu i gajenja pčela, kao i za uzgoj i berbu lekovitog bilja(hadučka trava, katrion, kičica, majčina dušica…)
Naročito je ovaj kraj bogat šumskim plodovima-borovnicom, diljim jagodama, malinom, šipurakom,kupinama, a i gljivama: vrganj, lisičarka, bukovača, srnadci…
Treba otvarati male pogone za preradu šumskih plodova i lekovitog bilja u ovom kraju, kako bi pored gajenja stočarstvom-mladi se zadrali na selo i tako biološkioipstajala sela na jugu Srbije.
Ovo je bitno sa pozicije strateškog položaja same države kao nacionalno-državni interes za sam biološki opstanak sme države Srbije na Balkanu.
* * *
Starine i prošlost:
Na krajnjem izdanku kose između Vignjišta i male Gradske postoji uzvišljnje i na njemu zidine u vidu betonskih utvrđenja. Narod ovo mesto naziva Rimski grad (zapis iz 1964.g-podvukao M.M 2013.g).
L e g e n d a kaže da su ovaj grad u dalekoj prošlosti podigli i u njemu živeli Latini.
Zadržali su se ovde duže vreme i nekako sastavljali kraj s krajem, ali posebne teškoće im je pričinjavao nedostatak pijaće vode.
Zato su morali da prokopaju kanal i vodu dovode iz plane (planina koja deli Gradsku od uži deo Crne Trave).
Jednoga dana kako se to u legendi navodi, naiđu neki osvajači i napadnu grad. Ali svi napadi su ostali bespomoćni. Grad se nije dao osvojiti. U međuvremenu neka baba nauči osvajače da se posluže lukavstvom.
Posavetuje ih da dobro nazobe magare, pa kad ožedni da ga puste gore u Planu da traži vodu. Tako i učine.
Žedno magare pronađe vodu u planini i napije se. ali tom prilikom osvajači poruše kanal i Latine ostave bez vode, koji zbog žeđi nisu mogli duže izdržati u gradu, te ih neprijatelj lako pobedi i uništi.
Za ovaj grad (Rimski-Latinski) kod Orašačke Čuke nije vezano samo poreklo imena Gradske, veći i mnoge druge anegdote i legende.
Tako naprimer postoji priča da su rimljani( latini) sa jedne strane dubodoline, od Orašačke doline prelazili na drugu do Brankove Čuke, pomoću debelog i dugačkog platna.
U mahali, mahala Del (selo Gradska, opština Crna Trava), postoji mesto koje je dobilo naziv po imenu Svetoga Save
Ivan Ilić(s. Gracka) u svom kometaru i ovo je iskazao:” Orašanje tu gde je nekad bio rimski grad to je baš sada naše imanje tj. Šuma. Selo inače nije baš pusto jer ima dosta omladine i kao i uvek najviše su tu u zimskom periodu i preko leta.
Od starog grada nema ništa jer su moji stričevi vadili kamen za zidanje kuće ostatak je sve uraslo u šiblje i bukovinu.-6.novembar 2010.g. selo Gracka, Crna Trava“ (zapis sa fejsbuka, s.Gradska, 6 novembar 2010..podvukao M.M 2013.g. Vlasotince)
Stanovnici sela Gradska su bili aktivni u svim bunama i ratovima protivu Turaka do konačnog oslobođenja od Turaka u decembru 1877.godine odnosno do konačnog oslobođenja od Turskoga jarma 1987.godine na jugu Srbije.
Stanovnici sela Gradska su uzimali učeše u Balkanskim ratovima, Prvom i Drugom svetskom ratu, ali i datume podizanja spomenika borcima u tim ratovima.
Bili su priznati ratnici i borci za slobodu u borbi protivu fašizma.
Pretrpeli su mnoga zverska mučenja i teror i u Prvom i Drugom svetskom ratu od Bugara, pokušaja bugarizacije ovoga kraja.
U Drugom svetskom ratu mnogi iz sela Gracka su čak bili mučeni, streljani ili oterani u internaciji u Bugarskoj na prinudan rad
U balkanskim i Prvom svetskom ratu iz Gradske su dali svoje živote: Petronije I. Gligorijević i Petronije I. Gligorijević iz Gradske.
U Drugom svetskom ratu kao učesnici NOR-a su poginuli i žrtve fašističkog terora (1941-1945.g):
Poginuli u borbi:
1. Ranđelović J. Nikola (1941.g. Beograd)
2. Mladenović K. Bogoje (1941.g. Beograd-bombardovanje),
3. Golubović R. Dobrivoje (1944. Bukovik),
4. Zlatanović A. Stamenko (1945. Bosna),
5. Lepojević A. Svetislav (1945. (Gradska),
6. Ljubenović D. Stojan (1945. Beograd),
7. Miljković N. Vitomir (1944. Babičko 7.brig.),
8. Momčilović R. Damjan (1945. Zaječar),
9. Sokolović N. Dragoljub Joca 81944. Okruglica-Jablanica),
Žrtve fašističkog terora:
10. Momčilović M. Ranđel (1943. Gradska),
11. Momčilović R. Mija (1944. Dečanac),
12. Ranđelović M. Dragomir (1942. Jabukovik),
13. Ranđelović M. Sanda (1944.),
14. Savić J. Branislav (1943. Vrtop-Preslap),
15. Sokolović N. Miloš (1943. Tumba),
16. Sokolović T. Nikola (1943. Vrtop-Preslap),
17. Stojanović K. Branislav (1943. Kalna).
* * *
Legenda:
SAVIN KLADANAC
U mojoj mahali, mahala Del (selo Gradska, opština Crna Trava) postoji mesto koje je dobilo naziv o imenu Svetog Save.
To je jedan izvor koji stari nazivaju Savin kladanac. Slušao sam ovu dedinu priču o tome kako je kladanac dobio ime:
– U onoj vreme živeli su stari ljudi koji su imali veru u Boga, imali su svoju slavu.
U toj vreme, ljudi su pričali, sretneš Svetog Savu i pitaš ga: „Kude ideš?“, a on nosi stovne u ruku i kotle na obramicu, pa kaže: „Ideš na kladanac“.
– Pošto je bilo takvo vreme, ljudi su bili pobožni, verovali su u Boga i sveci, a, u toj vreme, Sveti Sava je bil monah (sveštenik), imal je običaj sa obilazi sela i varoši, pa onoj koje mu se svidelo i videl da je dobro (narod tuj da je dobar),
On je onda u toj mesto taj kladanac osvetil i dal mu njegovo ime i rekal bi tad: „Ovoj od sag Savin Kladanac.“
Tako bilo i ostalo do današnjeg dana.
Dijalektičke reči:
Kladanac-izvor, stovne-posude za vodu (testija, krčag)
na obranicu-na ramenu, o ramenu, nakriva drvena naprava s kom se nose stovne (krčazi, testije) sa vodom od izvora
Nikola Mitić, uč. 7. razred Nastavnica Sonja Đorđević
OŠ selo Gracka, opština Crna Trava
Zapis: 22.januar 2012.godine
IZVOR: http://majaradoman.wordpress.com/2012/01/22/savin-kladanac-savin-izvor/
* * *
Poreklo rodova (mahala):
-Rod B i s i č a n i-krsna slava:sv. Sava, inače su starinom iz Raške. Naselili su se najpre u crnotravsko selo Brod.
Tamo tražili rudu, kopali nekoliko tunela, pa kako je nisu našli to se jedan deo doselio u Crnu Travu, blizu crnotravskog centra obrazovao Bisinsku Mahalu i samokov (majdan gvožđa), a iz Crne Trave, kada je „čuma“ zadesila naselje, nasele se u Gradskoj gde i danas žive.
Bisini u u selo Gradska su slavili krsnu slavu sv. Sava, kao i rod Rašini u crnotravskom selu Brod ili Bisini (Švabini) u Crnoj Travi;
– Rod B a l b a z a n c i– prema ličnom istraživanju sam naišao da imaju veza sa gradom BALBAZAN (Ukrajina)-doseljenicima iz Ukrajine, u vremenu „progona“ intelektualaca i plemića, koji su se naselili u Vlasinskom kraju (podvukao M.M 2013.g.Vlasotince);
– Neki kažu da su Radenkovi u Grackoj iz Makedonije ili Crnogorci,
– Rod G o l u š a n i– Došli iz Crne Trave u Gradsku sa rodom Bisinčanima;
-Rod Đ e r č e k o v i (rudari) su iz Kratova (Makedonija);
Rod O r a š a n i-krsna slava: Mitrovdan, iz Oraha (Vlasotince).
Na osnovu kazivanja Ivana Ilića njihovog pretka preko fejsbuka (internet komunikacijom- 6.novembar 2010.g., podvukao M.M 2013.g. Vlasotince)-vode poreklom od dva brata: Petar i Pavle.
Danas u selo Gradska su stvorene u Orašačkoj Mahali više familija od ova dva brata. Od Petra je nastao rod Petrović, dok od Pavla je nastao rod Pavlović.
Svi slave istu krsnu slavu Mitrovdan, „prenetu“ iz Oraha, odnosno iz okoline Prizrena (Kosovo).
Istraživanja ovog istraživača je da imaju srodnike u selo Brezovica (ZARIJARCI:- prezime Kostić, krsna slava Sveti Dimitrije) u opštini Vlasotince, su poreklom iz sela BREZOVICE (Prizren)-sa KOSOVA.
Ivan Ilić u svom kometaru i ovo je iskazao:” Orašanje tu gde je nekad bio rimski grad to je baš sada naše imanje tj. Šuma. Selo inače nije baš pusto jer ima dosta omladine i kao i uvek najviše su tu u zimskom periodu i preko leta.
Od starog grada nema ništa jer su moji stričevi vadili kamen za zidanje kuće ostatak je sve uraslo u šiblje i bukovinu.-6.novembar 2010.g. selo Gracka, Crna Trava“.
-Rod F i l i p o v i su došli iz Naseljevaca. Skoro većina kasnijih doseljenika došla je da radi u rudniku (“na majdanu”) u ovom selu.
U selo Gradska iz Makedonije se naselile 2 porodice: 1 porodica iz Kratova i 1 porodica iz Strumice-doselila se tri brata, koja su došla iz Strumice (Makedonije), jedan je ostao u Preslapu, drugi otišao u užu Crnu Travu, a treći u Brod.
Od njih u selo Brod je nastao zaseok Slavujevo, u užoj Crnoj Travi je nastala zaseok Strumićevo.
Prvi stanovnik mahale Slavujeve po predanju je Slavuj, koji je došao iz Strumice sa još dva brata.
Jedan brat se odselio u crnotravsku mahalu Pejčinovci, a kasnije je otišao u mahalu Gornje Strumićeve.
Drugi brat je otišao ju selo Preslap i rodonačelnik je najstarije preslapske familije Rajini (slave Sv. Jovan).
Jedan iz roda naseljenika (iz Strumice,od ova tri brata) se naselio u selo Gracka, a krsna slava „strumičana“ je bila Sv. Jovan.
Naravno ako se budu „prizećivači“ na „zemlju“ ili zbog „podelbe“ braće slava se menjala u višeetapnom raseljavanju.
* * *
Toponimi ( nazivi mesta):
– Savin Izvor, Orašanje, Rimski Grad, Orašani, Đerdžekovi,Golušani, Gradska reka, Zlatkovi, Gornovac, Todorovi, Golubovi, Radenkovi,Kasini, Zdravkovi, Del, Cacini, Balbazanci, Orašačka dolina, Rumba, Brankova Čuka, Vignjište, Mala Gracka,Gradište…
* * *
Poreklo prezimena po rodovima (Po imenu pretka i svecu):
Golub-Golubović,
Ilija-Ilić,
Jovan-Jovanović,
Lepoje – Lepojević,
Ljuben-Ljubenović,
Marinko-Marinković,
Miljko-Miljković,
Mita-Mitić,
Mladen-Mladenović,
Momčilo-Momčilović,
Nikola-Nikolić,
Pavle-Pavlović,
Pejča-Pejčić,
Peja-Pejev Zoran,
Petar-Petrović,
Radovan-Radovanović,
Ranđel-Ranđelović,
Sava-Savić,
Sokol-Sokolović,
Stanko-Stanković,
Stojadin-Stojadinović,
Stojan-Stojanović,
Stojiljko- Stojiljković,
Todor-Todorović,
Zlatan-Zlatanović,
Zlatko-Zlatković,
—————–
* * *
Poreklo preezimena po rodova (mahalama):
– Mahala ZLATKOVI– Prezimena: Zlatković– krsna slava Sv. Aranđel; poreklo iz Trna (sada Bugarska);
– Mahala GORNOVAC– Prezimena: Dojčinović– krsna slava Sv. Nikola;
– Mahala TODOROVI– Prezimena: Todorović, Nikolić-krsna slava Aranđelovdan;
– Mahala GOLUBOVI-Prezimena: Golubović;
– Mahala BISINI-Prezimena: Nikolić, Stojiljković, Stojanović-krsna slava Sv. Sava, poreklo iz Raške;
– Mahala RADENKOVI (Radenkovci)-Prezimena: Radenković, Pejčić, poreklo iz Makedinije ili Crne Gore;
– Mahala KASINI. Prezimena: Zlatanović;
– Mahala ZDRAVKOVI-Prezimena: Ranđelović;
– Mahala CENTAR SELA– Prezimena: Ignjatović, Ilić-krsna slava Sv. Petka. Poreklo iz Makedonije;
– Mahala PRAŠANJE (Orašani)- Prezimena: Petrović, Pavlović, Ilić-krsna slava Mitrovdan, poreklo iz Gornjeg Oraha (Vlasotince);
– Mahala DEL– Prezimena: Mitić, Dojčinović, Mladenović, Ljubenović-krsne slave: Sv. Stevandovdan i Sveti Aranđel;
– Mahala CACINI (Lepojin)- Prezimena: Lepojević-krsna slava Sv. Nikola;
– Mahala CACINI-Prezimena: Stojanović, Milošević-krsna slava Sv. Nikola;
– Mahala BALBAZANCI– Prezimena: Pejčić… -?;
Zapis: 23.januar 2014.godine, Vlasotince
Kazivač: Rade Zlatković rođen 1956.g u selo Gradska, opština Crna Trava-živi u Vlasotince
Zabeležili: Ana Zlatković i Miroslav B. Mladenović, lokalni etnolog, Vlasotince
* *
Rodoslov familije Zlatković (ZLATKOVI):
Rodonačelnik: Zlatko
Poreklo: Trn (sada Bugarska)
Krsna slava: Sv. Aranđel
Poznat rodoslov:
Jeremije Zlatković :-Mika Zlatković,
Mika Zlatković-Vlada(dev. Todorović, m. Todorovci):- Jeftimije.
Jeftimije Zlatković:- Stanica (devoj. Golubović, m. Golubovi):-Bora(1930.g).
Bora Zlatković (r. 1930.g.,)- Marika (dev. Mladenović, m. Del, rođ. 1928.g.):Rade, Stevka, Mirča.
Rade Zlatković (1956.g)- Milena (1958.g., Arizanović-m. Arizanovi, s. Kalna):- Aleksandar (1984) i Ana (1986.g.) Zlatković-žive u Vlasotince.
Zapis: 23.januar 2014.godine, Vlasotince
Kazivač: Rade Zlatković rođen 1956.g u selo Gradska, opština Crna Trava-živi u Vlasotince
Zabeležili: Ana Zlatković i Miroslav B. Mladenović, lokalni etnolog, Vlasotince
* * *
NAPOMENA:
U selima opština Crna Trava i Vlasotince veoma je teško da se istražuje poreklo stanovništva, jer su mnoge istorijske i ideološke okolnosti išle negativno na očuvanje svojih korena u sačuvanju nacionalnog identiteta.
Još veći problem je što se u Gornjem delu ovog kraja u vremenu Prvog i Drugog svetskog rata arhivska opštinska i crkvena dokumenta u vođenju matičnih knjiga potpuno spaljivane.
Potpuna nebriga i dalje traje i od današnjih kulturnih institucija u Republici Srbiji, u pogledu istraživanja na interdisciplinarni način o očuvanju kulturno-istoriskog nasleđa ovog dela juga Srbije.
Moja želja da sačuvam od zaborava nažalost evo preko 40. godina neumornog traganja i dalje je negde TABU tema, pa se još i doživljaju mnoge neugodnosti kao lokalnog istraživača.
Samo da naglasim da u nekim selima čak su po direktivi SKJ-e, komunistima bilo zabranjeno da slave krsne slave, pa čak čitave generacije rođene posle Drugog svetskog rata čak i ne znaju koja im je bila krsna slava pre Drugog svetskog rata.
*
Ovde je izostavnjen RODOSLOV porekla prezimena, kao i dopuna višeetapnog raseljavanja stanovništa; dok se ne istraži poreklo rodova sa prezimenima iz vlasotinačko-crnotravsko-vlasinskoga kraja.
* * *
IZVORI:
[1] Radomir Kostadinović: Crna Trava i Crnotravci, Leskovac, 1968. [2] http://sr.wikipedia.org/wiki/Gradska_(Crna_Trava) [3] Simon Simonović-Monka:-PEČALBARSTVO I NEIMARSTVO crnotravskog kraja, Crna Trava, 1983. [4] Wikipedija:- http://sr.wikipedia.org/wiki/Crna_TravaIzvorni tekst za Vikipediju pisao Miroslav Mladenović, Vlasotince –Vl 03:26, 4. avgust 2006. (CEST)
[5] http://majaradoman.wordpress.com/2012/01/22/savin-kladanac-savin-izvor/ [6] Miroslav B Mladenović Mirac: ZAPISI Iz rukopisa -“Crna Trava i okolna sela ” ; 1970-2014.g, Vlasotince* * *
Autor: Miroslav B. Mladenović Mirac, lokalni etnolog i istoričar i pisac pesama i priča na dijalektu juga Srbije
26. januar 2014.godine, Vlasotince, Republika Srbija
Komentari (0)