ROĐEN:
22. februara 1967. u Zemunu
RODITELJI: Otac Dušan, rođen u selu Očigrije, na sred puta između Drvara i Bihaća. Majka Jovanka (devojačko Grbić), rođena u Bačkom Brestovcu, poreklom iz Like sa Plitvičkih jezera. Oboje roditelja medicinski radnici. Otac završio višu medicinsku školu, majka bila laborant.
KRSNA SLAVA: Sveti Nikola (Đilasi)
O PRECIMA: Deda po ocu je Dragan, po kojem sam ja i dobio ime, a baba je Đuka. Deda po majci je Vojin, a baba Anka. Majčina familija je u kolonizaciji posle Drugog svetskog rata naseljena u Bačku.
POREKLO PREZIMENA: Po tvrdnjama starih, Đilasi su u Bosnu došli iz Istre, da bi u nekom trenutku deo njih otišao u Crnu Goru. Zanimljivo je da se mesto u Crnoj Gori, gde su živeli Đilasi, zove Podbišće, a tako se zove i deo oko Bihaća. Naravno, crnogorski Đilasi tvrde da su svi Đilasi potekli od njih, ali sam siguran da to nije tačno. Đilasa je bilo malo i na Kosovu, ali ih tamo odavno nema.
PORODICA: Oženjen Ivom sa kojom ima ćerku Anu i sina Vuka. Iz braka sa Milicom Delević ima ćerke Sofiju i Jovanu.
BIOGRAFIJA: Do 12 godine živeo u Zemunu gde je pohađao osnovnu školu “Petar Kočić”, a onda prešao na Novi Beograd u OŠ “Vladimir Ilič Lenjin”. Prve dve godine srednje škole završio u Zemunskoj gimnaziji, a onda prešao u 9. beogradsku, matematički smer. Diplomu avioinženjera stekao na Mašinskom fakultetu, a za vreme studija ostao upamćen kao jedan od studentskih vođa koji se suprostavio Slobodanu Miloševiću.
Kao avioinženjer nije nikad radio već se posvetio novinarstvu na popularnom Radiju B92, gde je bio urednik u informativnoj redakciji. Po okončanju novinarske karijere ušao je u marketinške vode, kao medija direktor u agenciji “Saatchi & Saatchi”. Potom odlazi u Prag (Češka) i tamo sa nekolicinom prijatelja otvara firmu. U Beogradu započinje biznis 1. januara 1998., a “Multikom grup” (Multicom group), u kojem je suvlasnik, danas je jedna od vodećih marketinških firmi u regionu. U politiku je ušao 2004. kada postaje član Demokratske stranke, u kojoj je danas potpredsednik i zamenik predsednika. Za gradonačelnika Beograda je izabran 19. avgusta 2008. godine.
IZVOR: Dragan Đilas, za portal Poreklo
5. avgust 2014. u 08:35
Prof. dr Ljubica Rosić
Moja baba po majci je iz porodice Đilas. njeno tumačenje prezimena čini mi se najbliže istini.
Po njoj, Đilasi su živeli u okolini Višegrada (prezivali su se Kojići). Za vreme turske vladavine najstarili od petorice braće Stevan ženio se. Da bi izbegao tzv. pravo prve bračne noći, da ne bi dozvolio da njegova buduća supruga prespava najpre s Turčinom, dogovorio se sa braćom da imanje prodaju susedima i pobegnu u razne krajeve (moj čukundeda Aćin naselio se u Velikom Polju kod Obrenovc). Da bi ostali u vezi za novo prezime izabrali su Đilas (od “đilasnuti” pokr.- pobeći, jurnuti, poleteti, vid.Rečnik srpskohrvatskog književnog i narodnog jezika SANU). Izgleda da je Milovan Đilas znao za svoje daleke rođake, pa je jednome od njih pomogao da završi studije. O OVOME DOSAD NISAM PISALA NEMA SMISLA DA ME U TO UVERAVATE
29. novembar 2022. u 20:26
bg964
Pravo prve bračne noći ,nije postojalo u Turskoj. To je isključivo zapadni običaj.
27. septembar 2020. u 05:26
jovan
Istarski srbin.
dosta istrijanaca dolazi u boku i taj dio crne gore blizak bokeljima više nego turcima. znači nikšić, dio cetinja…
ne pričam na pamet. on je potomak ovih doseljenika na istru sa cetine i velebiti koje su pokušali romanizovat morovlasi, pa su oni morovlahe protjerali u italiju u velikom broju. dio tih dalmatinskih migranata ćićevaca danas istrijanaca, nazivaju ćiribiri jer su doveli sa sobom i neke romanske pastire na planinu ćićariju da rade za njih. sutinski njihovo pravo porijeklo vodi iz grada ćićevca u srbiju odakle tokom bugarske invazije na srbiju prije nemanjiča, migriraju dijelom u okolna sela višegrada, cetinu i velebit, pa na istru kad bježe od turaka i morovlaha o čemu postoje hronike cijele. tek tada oni izlaze iz sastava stare nemanjićke srbije koja se prostirala na dalmaciju i cetinu.
ćićevac na zvaničnom sajtu svoje opštine, u odeljak istorija navodi da je etimologija imena, po ćićevcima koji su tu živjeli i migrirali u doba bugara što imamo dokumentovano negdje u stare knjige iz doba vizantije. u srebrenicu je ostalo jedno naselje ćićevci danas. i takođe u istru imamo ćićariju planinu koju su cijelu posjedovali, iz te planine ide rijeka rasa u raški zaliv grada pule. ćićevci taj zaliv nazivaju raški po spomenu na prapostojbinu.
Istra je dugo bila okupirana venecije, italije pa austrije, danas su hrvati većinom kao i dalmatinci, vrlo mali dio je pravoslavan jer nije bilo sveštnika pravoslavnih. jedini region hrvatske gdje tuđman i hrvatska desnica nikada nisu osvojili vlast na izbore. i smatra se da ima vrlo malo pravih hrvata na istru do dolaska tuđmana na vlast jer on vrši neka preseljenja ratnih veterana tamo…
ja u crnoj gori nalazim dosta prezimena koja su porijeklom iz istre, dalmatinskih ostrva i svi se smatraju srbima, ili crnogorcima zbog ustava teritorije gdje žive a koji ih određuje na neki način i pravno nacionalno.
27. septembar 2020. u 05:31
jovan
pomutio me jedan komentar. nema u višegrad naselja ćićevaca, već u srebrenicu je to ostalo. ali to naselje u srebrenicu treba ispitati dal je prije ili poslije uništenja srebrenice tokom pohare od strane vlada tepeša. jer on nije ostavio nikoga preživjelog u gradu. zato nisam tačno siguran na koji način su povezani.
ali ćićevci su isto što i bunjevci, migriraju sa velebiti i cetine na kraju u više smjerova od krdžalija, harambaša, osmanlija, morovlaha koji su imali neki poseban status…
14. januar 2022. u 14:45
bodul
Kratko pojašnjenje svezano s Istrom i velikim dielom današnje Hrvatske. Za one koji su dobro naučili poviest o selbama/selitvama narodā na Balkanu, poznano je da su smjerovi kretanjā selbenih/selitvenih valovā prëd prodorom osmanskih Turakā i Tatarā tekli s iztoka k zapadu i sjeveru, a ne sa zapada i sjevera k iztoku. Nedvojbeno, u poznijem razdoblju bilo je i zanemarljivo malih povratnih selabā sa zapada/sjevera k iztoku, ali najčešće pod uplivom Austro-Ugarske i Venecije/Benetakā, odnosno njihovih vojnih pohodā u balkanskima “krajinama”. Zapravo, Istru je u XVII stoljeću opustošila (u Pulju/Puli nije ostaô ni petdesetak dušā) velika pošast kuge, s toga su Venecijanci/Benetčani u opustjelu Istru bili prisiljeni dovlačiti ter naseljevati ine narode s iztoka, i to Grke, Albance/Arbanase, Slovënce (sa sjevera), Vlahe/Morlake, “Crnogorce”, Bosance, Hercegovce, i dakako, Srbe. Doseljevali su se i Hrvati (prëtežno iz Dalmacije), ali u manjem broju. Provale Turakā i Tatarā na prostor današnje Hrvatske (osmanska skoro dvostoljetna vlast u Slavoniji, stoljetna u cieloj Liki, na Kordunu, Baniji ter u najvećem dielu kopnene Dalmacije). Izbjeglice koje su tada u Hrvatskoj zvali “Uskoci”, u valovima su se doseljevale u Dalmaciju, ali i uzdūž jadranske obale od Boke u Crnoj Gori do Kopra u slovënskom dielu Istre. Tako je starohercegovačko-srbsko prëzime “Đilas” dospjelo u Hrvatsku sve ća do Istre. Prëzime je najvjerojatnije oblikovano kakoti starohercegovačka prëzimena “Vidas”, “Radas”, “Boras”, “Milas”, i slična. Ukratko, “Đilas” nije hrvatsko prëzime. Inače, “Stara Hercegovina” je onomadne u srjednjem vieku obsezala pola današnje zapadne Crne Gore i cielu Hercegovinu unutar BiH-a, uključno s kopnenima dielovima južne Dalmacije do lieve obale Neretve.
24. jul 2023. u 14:52
Milko
Neznam odakle ti taj zaključak da Đilas nije Hrvatsko prezime,i tko uopće odlučuje o tome?
13. decembar 2023. u 14:40
bodul
U današnjem svietu i dobu svatko može biti dār/”čak” i Marsovac, ako tako želi, i to je njegovo pravo. No, “đilasati”, “đipati” i “đikati”, nigdar nisu bili dielom hrvatskih govorā i narječjā, nego srbskih, posebno na području nëgdanje (Stare) Hercegovine i Crne Gore. K tomu, skoro svi “Đilasi” su se u poviesti izjašnjevali i sāmooprëdjeljivali kakor “Srbi” i “svetosavci”. Ponavljam, Istra i Kvarner, skupa s otocima i cielom Dalmacijom su od XV do XVIII stoljeća u valovima naseljevani s iztoka, posebno iz Crne Gore, sjeverne Albanije, Kosova, Stare Hercegovine (i Bosne), Srbije, Makedonije, Bugarske, Rumunske i manjim dielom Grčke. Tako su i romanskojezični Vlasi i Morlaci naseljeni u sjeverne dielove Dalmacije, u Liku, na sjevernojadranske otoke, i konačno u Istru. Danas se njihovi potomci skoro u cielosti na popisima izjašnjevaju kakor “Hrvati”, prëm da dobro znaju tko su njihovi prëdci, i još’ govore svoje iztočnoromanske jezike, ako i u sve manjem broju zaradi napuštanja mladine/mladeži starih ognjištā trbuh za kruhom – sve češće u sviet. Tako izgleda poviestna istina. Sažeto, svi Đilasi su korenima i poreklom jednoč bili Srbi, a danas mogu biti čto god’ požele.