Poreklo prezimena Kaljević

[toggle title=”TESTIRANI KALJEVIĆI NA SRPSKOM DNK PROJEKTU”]

Kaljević

Haplogrupa: I2a

Poreklo: Struganik, Valjevska Kolubara, Srbija

Krsna slava: Tomindan

Kontakt:
_________________________

KOMPLETNE REZULTATE POGLEDAJTE OVDE[/toggle]

Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’

KALJEVIĆI

(žive u Podgori, Kočadolu, Slatini i Strugu)

Vode porijeklo od bratstva Piletića iz Pipera, odakle su se u Drobnjak doselili krajem 17. vijeka. Razlog iseljenja bila je razura njihovog pretka koji je poginuo u nekoj borbi. Njegova udovica sakrije svoje maloljetne sinove u bunjište, pa kad opasnost prođe, ona ih izvadi iz bunjišta, prljave, okaljane, pa ih po tome prozvaše Kaljevići. Majka sa djecom pobjegne u Drobnjak i naseli se na Slatini oko 1670. godine. Tamo su živjeli jedno vrijeme; potom se podijele i počnu raseljavati. Braća Vuk, Ilija i Sava pređu u Jezera i nasele se u Šumanovcu, a najstariji od braće ostane na Slatini; oni imaju nadimak Katane. Od ovih sa Slatine Milan, Novica i Vukašin presele se na Strug među Uskoke.

Vuk, Ilija i Sava živjeli su imućno u Šumanovcu sve do 1715. godine, kada su na njih udarili kolašinski Turci i plijenili im stoku, zbog čega su se preselili ili, bolje reći, sklonili u Tepca. U Šumanovcu su ostavili traga u toponimima koji podsjećaju na njih, kao što su „Kaljevića ubao“, „Kaljuša“…

U Tepcima se istakao Vuk Kaljević, koji je četovao, a pročuo se kao čuveni harambaša. Hajdukovao je po Bosni i Hercegovini, oko Sarajeva i Mostara. Bio se udružio sa svojim pobratimom Jovanom Endželom, koji je bio čuveni hajduk i harambaša. Turci ih jednom prilikom opkole kod Trnova, gdje oba poginu. Od Vuka nije ostalo potomstva.

Sava se iz Tepaca preseli u okolinu Užica i od njega je tamošnje bratstvo ČAĐEVIĆI.

Ilija ostane u Tepcima i oženi se sinovicom Rajičeva potomka Jova, koja nije imala braće. Ilija podijeli sa Jovom imanje napola i ostane da živi u Tepcima. Od Jova vode porijeklo Jovovići o kojima je bilo riječi u poglavlju o Tepčanima. Ilija je imao sina Novaka, Novak Vujoša, a Vujoš Šabana. Šaban je bio čuveni junak i hajduk. Četovao je po Zatarju. Naročito je bio vješt u prelaženju Tare – on je predvodio čete iz Morače, Drobnjaka i sa drugih strana Zatarja. Opjevan je u narodnim pjesmama. Istakao se predvodeći Drobnjake, Moračane i Uskoke prilikom napada na Grdijeviće 1805. godine, kada su porobili, opljačkali i popalili Grdijeviće, Vrbu i ostala sela u tom predjelu.

Šaban je poginuo u borbi s jednom moračkom četom, koja je plijenila ovce Milića Vukovića – Motike, iz Motičkog Gaja, pa su svi bili pošli u potjeru ne bi li povratili plijenjene ovce. Šaban je imao dva sina: Vidaka i Jola. Vidak je bio knez sela Tepaca. Poginuo je u Bukovičkoj gori 1848. godine od ruke Aleksića iz Malinska. Vidakov sin Okica-Jovica bio je dobar junak; naročito se istakao u Vukalovićevom ustanku 1857-1862. godine i komandovao je Jezercima prilikom zauzimanja Kolašina. Okica se po ocu Vidaku prezivao Vidaković i on se pojavljuje u dokumentima iz kojih se vidi da je predstavljao Jezerce na dogovoru hercegovačkih glavara u vezi sa dizanjem ustanka protiv Turaka. Na ovim dokumentima se potpisivao kao Jovica Vidaković. Okica se 1867. godine odselio sa svojom porodicom u Srbiju, odakle je učestvovao u Hercegovačkom ustanku 1875. godine.

U balkanskim ratovima tepačkom četom je komandovao Petar Kaljević, koji je poginuo na Crnom vrhu kod Kosanice 1912. godine.

U Hercegovačkom ustanku 1875-1876. godine poginuo je Matije Kaljević u borbama koje su vođene oko Kolašina.

Milosav Kaljević sa Struga učestvovao je u Prvom svjetskom ratu kao borac uskočkog bataljona u čijim je redovima poginuo na Mojkovcu 7. januara 1916. godine.

Blažo i Mirko Kaljević učestvovali su u Komitskom pokretu kao komite od 1916-1918. godine.

Iz ovog bratstva u NOR-u 1941-1945. godine poginuli su kao pripadnici jedinica NOV-a sljedeći bratstvenici: Novica Milovanov iz Kočadola u pedeset četvrtoj godini života u bici na Pljevljima 1. decembra 1941. godine; Pavle Kaljević iz Borovca u Zatarju 1942. godine i Uroš Milutinov sa Slatine u Kučima 1944. godine.

Ilija Šujov sa Struga, zajedno sa svojom ženom Danicom, bili su u NOR-u od prvih ratnih dana. Ilija je bio na dužnosti zamjenika komandanta i komandant bataljvna u Četvrtoj crnogorskoj proleterskoj brigadi, a Anđa je bila u intendanturi brigade; oboje su nosioci Partizanske spomenice 1941. Sa njima je u brigadi bio i njihov maloljetni sin Puniša, koji je nakon završetka rata poslat na školovanje.

U jedinicama NOV-a kao borci 7. omladinske brigade učestvovali su Vladimir Milosavljev i Vlado i Ljubo Kaljevići.

Kaljevića ima odseljenih u Zatarje i Srbiju. U kolubarskom kraju, u selu Struganiku, žive Kaljevići, koji su starinom iz Tepaca. S njima su rod Kaljevići iz užičkog kraja. Tamo su došli iz Starog Vlaha, a u Stari Vlah iz Tepaca. U kolubarskom kraju su Kaljevići, Markovići, Mišići, Paunovići i Matijevići.

Od Kaljevića je bio državnik Ljubomir Kaljević, a od Mišića Živojin Mišić, proslavljeni general i vojvoda srpske vojske, rođen u Struganiku 1855. godine, a umro u Beogradu 1921. godine.

U svim ratovima u kojima su učestvovali, Kaljevići su se isticali kao dobri i hrabri ratnici i junaci.

Slave Tomindan.

 

IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić

__________________

Vaš prilog ostavite u komentaru ili pošaljite na i-mejl:

[email protected]
Pišite nam