Poštovani,
ova stranica je u pripremi.
Pozivamo vas na saradnju.
Pošaljite nam svoj prilog, sve što znate o ovom prezimenu na osnovu usmenog predanja ili citiranjem navoda iz knjiga (navedite kojih) ili onog što je već objavljeno na ostalim internet sajtovima (napomenite kojim).
Obavezno napišite i koju krsnu slavu slavite i područje u kojem se ovo prezime pojavljuje.
Navedite i ime poznate ličnosti (gde je rođen-a, čime se bavi), koja nosi ovo prezime.
Vaš prilog ostavite u komentaru ili pošaljite na i-mejl:
20. avgust 2017. u 23:57
Milorad Bogdanović
Prezime Milaković prvi put se spominje u župi Luka, u gradu Drijeva, jednom od najvažnijih trgova u Bosanskom Kraljevstvu, a nalazilo se na rijeci Neretvi u blizini Gabele. U ovome gradu spominje se 1419. godine Radosav Milaković, trgovac.
Milakovići se 1834 godine spominju u Dalmaciji, u selu Moseća kod Drniša i Sedramiću južno od Petrova Polja kao pravoslavci, katolici i unijati.
U Šematizmu mitropolije dabrobosanske za 1882. godinu, ovo prezime se spominje kao slavljenici devet različitih slava. Mahom se spominju na prostoru oko Banja Luke i Gradiške, a u manjem broju oko Ključa, Prijedora, Travnika, Tešnja i Prnjavora. Najbrojniji su slavljenici Đurđevdana, u parohiji:Banjaluka, Bistrica (Ivanjska) banjalučka i prijedorska, Gomionica i Lepenica kod Prnjavora; a Jovanjdana u parohijama: Gradiška, Laminci, i Junuzovci, kao i Sokolovo kod Ključa, Šljivno i Travnik. Svakako, Milakovići su najbrojniji u parohiji Bistrica banjalučka, mahom oko današnjeg Potkozarja (Ivanjske) gdje pored Đurđevdana još slave Sv. Vasilija, Pantelindan i Časne Verige. Početkom prošlog vijeka jedan porodica iz Ivanjske preselila se u Bogdanoviće, u selu Jelićka, gdje se i danas nalaze. I oni slave Đurđevdan, a spominju Srđevdan.
Milakovići se spominju 1883. godine u eparhiji Gornjo-Karlovačkoj kao slavljenici Stevanjdana, Đurđevdana i Nikoljdana, ali nažalost ovdje se ne spominju parohije i sela gdje su nastanjeni.
U Slavoniji, Milakovići su dosta brojni, isto kao i na prostoru između Vrbasa, Sane i Save, što je još jedan od brojnih primjera srodnosti i preseljenja Srba s jedne na drugu stranu Save. To pokazuju i najbrojniji slavljenici Đurđevdana i Jovanjdana, u ovoj eparhiji, gdje još slave Nikoljdan, i Stevanjdan, ali i Vasilija Velikog, Arh. Gavrila i Ignjatije. Mahom su nastanjeni na prostoru oko Grubišnog polja, Bjelovara i Koprivnice, gdje su se doseljavali u 17 i 18 vijeku.
Prepis:
1.//bs.wikipedia.org/wiki/Drijeva
2.prof.Novak Mandić Studo, Srpske porodice vojvodstva Svetog Save, str. 327
3.Aleksandar Bačko, Porodice dalmatinskih Srba, Beograd 2008., str.297/8
4.Šematizam pravoslavne mitropolije i arhidijeceze dabro-bosanske za 1882, Sarajevo, 1882 godine.
5.Šematizam pravoslavne srpske dijeceze Gornjo-Karlovačke za 1883, Pančevo, 1883.
6.Šematizam pravoslavne srpske eparhije pakračke za godinu 1898. u Pakracu 1898.
29. oktobar 2018. u 16:33
Vojislav Ananić
MILAKOVIĆ (p), u Jasenici i Arbanačkoj (Lug, Trebinje). Prema predanju, živjeli su u nekadašnjem naselju zvanom Selo kod Jasenice, ali su ga oko 1700. godine napustili i zasnovali novo naselje na “Prlovitoj Vlaci gde i danas žive”. (Vjerovatno se ovdje misli na Jasenicu, R.M.). Milakovići su živjeli i u selištu Dumice “koje je još starije selište od Sela”. Njihov predak koji se nastanio na Prlovitu Vlaku zvao se Milak i po njemu je nastalo ovo prezime. Dedijer kaže da je “i Dimitrije Milaković pisac istorije Crne Gore od ovih Milakovića”. Slave Jovanjdan. Ima ih u Ljubinju, gdje su doselili oko 1810. godine iz Jasenice. Slave Đurđevdan (59:268, 269,287). U Arbanačku su Milakovići prešli iz Jasenice i “nastanili se na Vrećine staje” (75:1187). Pomenuti istoričar Dimitrije Milaković (1804-1858) je iz Jasenice. Bio je Njegošev sekretar i sekretar knjaza Danila. Objavio je Srpsku gramatiku (1836) i uređivao Almanah Grlica (1835-1839). Najpoznatije mu je djelo Istorija Crne Gore, Zadar, 1856. (77/6:106).
Izvor: Risto Milićević – Hercegovačka prezimena, Beograd, 2005.