Лепосавић
Хаплогрупа: I1 P109 род Дробњака
Порекло: Ивањица, Србија
Крсна слава: Ђурђевдан
Контакт:
_________________________
КОМПЛЕТНЕ РЕЗУЛТАТЕ ПОГЛЕДАЈТЕ ОВДЕ[/toggle]
Поштовани,
позивамо вас на сарадњу.
Пошаљите нам свој прилог, све што знате о овом презимену на основу усменог предања или цитирањем навода из књигa (наведите којих) или оног што је већ објављено на осталим интернет сајтовима (напомените којим).
Обавезно напишите и коју крсну славу славите и подручје у којем се ово презиме појављује.
Наведите и име познате личности (где је рођен-а, чиме се бави), која носи ово презиме.
Ваш прилог оставите у коментару или пошаљите на и-мејл:
[email protected]
Пишите нам
26. фебруар 2015. у 17:53
Leposavic
CRNOGORSKO PLEME VASOJEVIĆI, KORIJENI I PRAPRECI
Uz temelj stare crkve na Nožici kod Lijeve Rijeke, đe je upravo podignuta nova bogomolja posvećena Svetom arhangelu Mihailu, krsnoj slavi Vasojevića, otkriven grob i posmrtni ostaci.
Vjeruje se da kosti pripadaju rodonačelniku glasovitog i izuzetno brojnog i razgranatog plemena
Našli Vasa poslije šest vjekova
Crkva Svetog arhangela Mihaila na Nožici
Ovogodišnju krsnu slavu, Svetog arhangela Mihaila, odnosno Aranđelovdan, Vasojevići, koji tvrde da su, dočekali sa novom crkvom posvećenom, naravno, arhangelu Mihailu. Na Nožici, nedaleko od mjesnog centra Lijeve Rijeke, na mjesnom groblju, na kojem su do prije koju godinu stajali samo zatravljeni temelji i obrisi nekadašnje crkve, trudom i srcem Vasojevića, niklo je zdanje posvećeno ovom velikom svetitelju, ali i dostojan spomenik njihovom dalekom prapretku Vasu.
Bio je to poduhvat od izuzetnog značaja za sve Vasojeviće, kako one koji sada žive na prostoru od Nožice, odnosno od Lijeve Rijeke do Čakora, na jednoj, i Bijelog Polja na drugoj strani (ili kako oni imaju običaj da kažu: od Nožice do Lješnice), tako i za sve nebrojene koji su odavde vjekovima odlazili i raseljavali se širom svijeta, noseći i pomno čuvajuci uspomenu na svoje porijeklo.
Crkveni prag – svjedok vremena
– Ovakvi poduhvati ne znače samo fizičko obnavljanje crkvenih zdanja nego i obnovu svekolikog duhovnog tkiva – veli pjesnik Ilija Lakušić, predsjednik Odbora za obnovu crkve na Nožici. U ovom slučaju se ne radi samo o kultnom mjestu naših predaka – što je, naravno, od ogromnog značaja – nego i o najutemeljenijem mjestu našeg istorijskog bića, čije obnavljanje garantuje i pouzdanije temelje naše budućnosti.
Sve donedavno, do početka radova na obnovi ove crkve, medutim, niko nije ni slutio kakvu tajnu kriju njeni temelji, koliko je ona interesantna i u arheološkom i u antropološkom smislu – da se u njima nalazi grob i izuzetno dobro sačuvani posmrtni ostaci prapretka i rodonačelnika ovog plemena – Vasa, po kojem je pleme i dobilo ime.
Nema, naravno, pisanih tragova niti kakvih drugih sigurnih dokaza kada je bio sagrađen ovaj skromni hram, ali se vjeruje da je to moglo biti neđe u drugoj polovini četrnaestog vijeka. U svakom slučaju, na osnovu izlizanog kamenog praga na ulaznim vratima može se skoro nepogrešivo ustvrditi da je crkva veoma stara i da je dugo bila u upotrebi.
Bila je sazidana od sitno lomljenog kamena iz neposredne blizine, dok su voltovi bili od sige koja je odnekud izdaleka donošena, pošto je, koliko se zna, nema niđe u Vasojevićima. Za krov su korišćene široke kamene ploče vadene iz majdana na katunu Planinica udaljenom nekoliko kilometara od Nožice.
Crkva je, po prilici, bila u upotrebi sve dok, nakon jedne velike pobjede Vasojevica nad Turcima, polovinom sedamnaestog veka, u Lijevoj Rijeci nije podignuta nova crkva. Zidinu, dobro načetu zubom vremena, dokusurila je potom austrougarska vojska u Prvom svetskom ratu kada su na obližnjem uzvišenju od njenog kamena sazidali šanac, po čemu se taj brijeg i danas tako zove.
Pošto je stara crkva na Nožici bila sasvim skromnih dimenzija, odlučeno je da se sada podigne nešto veći hram kako bi se u patosu sačuvali i zaštitili stari temelji.
O braći i sinovima
Po legendi, Vaso je imao još četiri brata: Pipa, Ozra, Krasa i Ota.
Od njih su nastala plemena Piperi i Ozrinići u Crnoj Gori i Krasnići i Hoti u Albaniji.
Pavel Apolonovič Rovinski, koji je više od četvrt vijeka boravio u Crnoj Gori, proučavao prošlost, život i običaje i napisao kapitalna djela o Crnoj Gori, ističe da Vasovi potomci “nijesu znali da objasne, odakle i kada je Vaso došao u Crnu Goru”.
Nijesu mogli jer Vaso nije “došljak” ili srpski prebjeg u Crnoj Gori, već je ponikao, opstao i čelnik plemena Vasojevića postao u Lijevoj Rijeci. Prvobitna, početna, plemenska teritorija i plemensko jezgro Vasojevića formirani su u Lijevoj Rijeci u periodu od druge polovine XV, do sredine XVI vijeka, ujedinjavanjem bratstava crnogorskog podneblja, a Vaso je bio jedan od prvih, ili možda prvi vasojevićki čelnik.
A sam Vaso je, navodno, imao četiri sina – Raja, Novaka, Mija i Ðura.
Najmlađi Ðuro se odselio u Crmnicu i od njega je nastalo veliko bratstvo Ðurovići, a od ostala tri Vasova sina razvile su se tri velike bratstveničke grupe u Vasojevićima – Rajevići, Novakovići i Mijomanovići.
Danas, doduše, u Vasojevićima nema nijednog takvog prezimena jer su se bratstva dalje dijelila i cijepala na manje podgrupe, ali svi tačno znaju ko od koga vodi porijeklo i svaki iole stariji čoek može nabrojiti sve pasove svojih predaka do samog rodonačelnika plemena.
Taj broj se već popeo na dvadeset pasova i ako se uzme prosjek od oko trideset godina od pasa do pasa, koji se u nauci smatra objektivnim, potvrđuje se predanje da su Vasojevići na ovim prostorima najmanje šest vjekova.
Da bi sve to bilo stručno i valjano urađeno, pozvana je i ekipa arheologa, Milan Pravilović, Mitra Cerović i Olivera Žižić, koja je odmah zaključila da su, ne samo temelji crkve, nego i svo groblje oko crkve, sa arheološkog stanovišta vrlo interesantni, da su tu nesumnjivo sačuvani tragovi barem pet-šest minulih vjekova.
Grob “praroditelja” Vasa
Kad je počelo otkopavanje temelja i uklanjanje debelih naslaga ilovače, odmah pored nekadašnjeg ulaza u crkvu, sa lijeve strane, na dubini od skoro dva metra, ukazala se široka, ravna ploča. Bio je to znak da je u pitanju grobnica, sigurno veoma stara i svakako neke znamenite ličnosti, čim se nalazi na tom mjestu, uz ulaz u crkvu.
Stoga je u pomoć pozvana i ekipa antropologa na čelu sa profesorom dr Božinom Ivanovićem.
Čim je podignuta pokrovna ploča, ukazala se grobnica, oivičena sa četiri dugačke ploče i ispunjena dvadesetak santimetara debelim slojem najfinije, kao brašno sitne ilovače, u kojem su se odmah ukazale veoma dobro očuvane ljudske kosti.
Naravno, naučnička opreznost, ozbiljnost i odgovornost, nisu dopustili profesoru Ivanoviću da odmah kaže nešto određenije:
– Izvjesno je da se radi o vrlo starom čoeku, pravom Dinarcu, da je riječ o veoma dobro očuvanim posmrtnim ostacima, za ono vrijeme gorostasno razvijenog čovjeka, iako su veoma dugo u zemlji – kaže Ivanović i objašnjava da su kosti tako dobro sačuvane zahvaljujući upravo ilovači koja se vremenom nataložila u grobu i prosto balsamovala skelet.
Vasojevići su, pak, tvrdo ubijeđeni da su poslije šest vekova našli grob svog prapretka Vasa, jer je poznato da je to mjesto uz temelj crkve, po crkvenim kanonima rezervisano za njenog ktitora, tim prije što je sasvim sigurno da u to doba na ovim prostorima nije bilo neke druge značajnije, ni duhovne ni svjetovne, ličnosti koja bi zaslužila to grobno mjesto.
To uvjerenje temelje i na pisanim tragovima i na predanju u kojem živi uvjerenje da je ovu crkvu podigao Vaso sa sinovima i da je potom i sahranjen tu neđe pored crkve.
Čuvari tradicije
A prvi pomen Vasojevića, inače, datira iz 1444. godine. Konstantin Jireček, naime, navodi jedan dokument iz tog vremena koji se čuva u Dubrovačkom arhivu.
Izvjesni Brajan Prodanić se žali dubrovačkom sudu kako mu je šezdeset gorštaka: Pipera, Bjelopavlića i Vasojevića, napalo trgovački karavan, ubilo brata i opljačkalo robu.
Ako se zna da je potrebno barem sto godina da se nekom lokalitetu ili plemenskoj zajednici ustali ime, po nekom od istaknutih predaka, onda se narodno predanje da je prapredak Vasojevića na ove prostore doselio polovinom četrnaestog vijeka u potpunosti potvrđuje.
U narodnom predanju se, inače, spominje i Vasoje i Vaso.
Po jednima, riječ je o jednoj te istoj ličnosti, a po drugima poznatiji i mlađi Vaso je potomak, unuk ili praunuk Vasojev.
Vasojevići su tu živjeli sve do sedamnaestog vijeka, proširujući pomalo teritoriju na račun okolnih plemena, a tek tada je krenula njihova ekspanzija u dolinu Lima i druge krajeve van stare postojbine. Kud god su se selili, međutim, ljubomorno su čuvali svoje tradicije i veoma naglašeno uvijek isticali svoje porijeklo i korijen, danas razgranat do gotovo nevjerovatnog broja bratstava.
Selo Lopate
Kako u svojoj knjizi “Pleme Vasojevići” piše profesor dr Radoslav Jagoš Vešović, od tri bratstveničke grupe, ovog plemena, najjača i najbrojnija je ona koja je postala od Vasovog najstarijeg sina Raja.
Nju čine tri podgrupe bratstava: Lopaćani, Dabetići i Kovačevići.
Lopaćani su:
Raketići, Radulovići, Popovići odnosno Vešovići, Marsenići, Vulevići, Bojovići, Ðukići, Miloševići, Velidžiknići, Čukići, Golubovići, Lalevići, Rajičevići, Ivanovići, Novovići, Vašovići, Pavićevići, Dragićevići, Mikovići, Neradovići, Aleksići, Vukašinovići, Spasojevići, Stojanovići, Stojkovići, Vukićevići, Boričići, Labani, Mijovići, Radunovići, Radivojevići, Vukanići, Ugrenovići, Jelići, Perovići, Mirkovići, Ivanovići, Kikovići, Karadžići, Šakovići, Folići, Zulevići…
(Lopaćani se, inače, tako zovu po selu Lopate iznad Lijeve Rijeke odakle potiču).
Drugi ogranak Rajevića – Dabetići – su:
Dabetići, Deletići, Lekići, Ðekići, Novovići, Rajovići, Vukovići, Mirčići, Labovići, Rosnići, Ćirovići, Grozdanići, Lazarevići, Stanisavići – Ilići, Laškovići, Radunovići – Drndari, Kuburovići, Osmanlijići, Vulinići, Zonjići, Dragojevići, Ivanovići – Sjenožećani (od kojih su Bakići i Rajovići), zatim Arsenijevići, Protići, Vuksanovići, Lakićevići, Stanići, Lalići, Lašići, Žurići, Kojići, Mitrovići, Palevići i Garčevići.
Treći ogranak – Kovačevići – su:
Kastratovići, Vojvodići, Mićovići, Akovići, Ðurišići, Martinovići, Jojići, Simovići, Carevići, Medonići, Ðurkovići, Stanići, Otaševići, Bradići, Marijanovići, Rakići, Plavšići, Ružići, Obradovići, Savići, Miketići, Jukići, Vuksanovići, Zekići, Vučićevići, Katanići, Vulići, Šarovići, Novičići, Aletići, Bacanovići, Dedovići, Ðinovići, Milovići, Taići i dr.
Od drugog Vasovog sina, Novaka, postala su bratstva:
Milikići, Tomovići, Radevići, Ðekići, Mujovići, Kićovići, Lakušići, Račići(čiji su ogranci Jelići i Vukići), zatim Asanovići, Boričići, Ljubići, Nikolići, Miloševići, Pantovići, Zekovići, Radunovići, Radonjići, Malevići, Ivanovići u Slatini, potom Dujovići, Marnići, Bakići, Prelići, Dragovići, Ćulafići, Mimovići, Adžići, Babovići, Čakići, Vukovići, Đurovići, Radojevići, Lakovići, Orovići, Kočanovići, Salevići, Bandovići, Radojevići, Radosavljevići, Vukadinovići, Mitrovići, Ðekovići, Matovići, Žujovići itd.
I treća bratstvenička grupa, Mijomanovići, od Vasovog trećeg sina Mija, kao i prethodne dvije, ima svoje podgrupe, a uglavnom joj pripadaju sljedeća bratstva:
Delevići, Cemovići, Joksimovići, Mićovići, Ćeranići, Markovići, Štipalji, Zečevići, Sajičići, Maslovarići, Dubaci, Guberinići, Fatići, Novovići, Miškovići, Vukovići, Leposavići, Ðerkovići, Turovići, Jovovići, Vučelići, Vujovići, Savovići, Vukićevići (različiti od Vukićevića Lopaćana), Stijovići, Ćorci – Šunjevići, Bajići, Šarbajići, Mališići, Nedići i Kruščići.
Valja napomenuti da su svi ovi podaci uzeti iz knjige dr Vešovića “Pleme Vasojevići”, objavljene prije šezdeset godina i da može biti i nisu potpuni, da su se neka bratstva možda u međuvremenu istražila ili se koje novo razvilo, ali je sasvim sigurno da svi Vasojevići dobro znaju i ljubomorno čuvaju uspomenu na svoje porijeklo, čak i kada se u pojedinim bratstveničkim grupama, kao što se vidi, ponavljaju pojedina prezimena.
Svi, Vasojevići, međutim, prvenstveno ističu da su sa Nožice, iz Lijeve Rijeke, đe je živio njihov prapredak Vaso i đe se i danas, pored ostataka njegove crkve, nalaze i tragovi njegove kuće.
Inače, ne bez ponosa, Vasojevići u svakoj prilici ističu i ko sve vodi porijeklo iz svog plemena. Prije svih svakako, oca srpske pismenosti, Vuka Stefanovića Karadžića i Karađorđa Petrovića (kralj Petar Prvi Karadordević je još prije dolaska na prijesto tajno dao novac da se u Kraljama kod Andrijevice, na mjestu odakle je u Srbiju odselio njegov predak, podigne kuća koja i danas postoji).
Vojvoda Gavro Vuković, General Radomir Vešović i Milošević iz Vasojevića
Odavde je, kako Vasojevići tvrde, potekao i vojvoda Lazar Mutap, i Svetozar Marković, i vojvoda Petar Bojović, pa vojvoda Miljan Vukov, vojvoda Gavro Vuković, Jovan Žujović, iguman Mojsije Zečević, da se i ne govori o mnogobrojnim generalima, narodnim herojima, umjetnicima i stvaraocima (pisci Mihailo Lalić i Radovan Zogović i slikar Jovan Zonjić svakako su nezaobilazni i najistaknutiji) i drugim znamenitim ličnostima iz novije istorije. Pored ostalih, i doskorašnji pre$ednik SR Jugoslavije, Slobodan Milošević, porijeklom je Vasojević.
Konsulov grob
Po ulozi koju su imale, ne samo u istoriji ovoga kraja i plemena, po svojoj sudbini, posebno su, čini se, zanimljive ličnosti kneza Nikole Miloševića Vasojevića, zvanog Nikola Konsul, i đenerala Radomira Vešovića.
Za Nikolu Miloševića (živio u prvoj polovini devetnaestog vijeka) Radomir Guberinić u knjizi o njemu kaže da je bio visoki ruski oficir i vojni ataše u Carigradu, glavni inžinjer Knjaževine Srbije i prvi projektant magistralnog puta Beograd-Bar, turski general, engleski konzul, putopisac, pjesnik, rodoslovik i kartograf, Evropljanin sa četiri državljanstva, koji je govorio trinaest jezika, osnivač i prvi knjaz Knjaževina Vasojevića.
Nikola je sam za sebe tvrdio, da je potomak, “Sloveno-ostrogorske dinastije”.
Ubijen je 1844. godine iz za$ ede koja mu je, izgleda po Njegoševom naređenju, pripremljena u Zagaraču, nedaleko od Danilovgrada, na putu iz Vasojevića prema Cetinju, kamo je išao na Njegošev poziv.
Njegoš je, istini za volju, Nikoli Miloševiću, čijeg se ugleda i uticaja u Vasojevicima nesumnjivo plašio, na mjestu njegove pogibije podigao spomenik, ali je Njegošev naslednik, knjaz Danilo, naredio da se spomenik sruši i da ne ostane traga od njega, čime je posredno potvrdio da je cetinjski dvor poradio o glavi ovog glasovitog Vasojevića. Spomenik je srušen, ali mu je narod zagaračkog kraja podigao drugi – mjesto njegove pogibije se i danas zove Konsulov grob.
Dvije brigade u dva rata
Vasojevići su u balkanskim i Prvom svetskom ratu imali dvanaes bataljona vojske, odnosno dvije brigade. Gornjovasojevićkom je komandovao đeneral Radomir Vešović, jedno vrijeme bio i ministar vojni Crne Gore.
U nizu kontroverzi, koje i do danas traju oko ove značajne ličnosti, posebno se pamti njegov govor koji je 1922. godine održao na Knjaževcu u Andrijevici prilikom otkrivanja spomenika poginulim Vasojevićima u balkanskim i Prvom svetskom ratu.
Tada već penzionisani đeneral je stao pred stroj svojih preživjelih boraca, postrojenih ispred spomenika poginulih drugova i rekao samo ovo:
– Junaci! Ja sam danas najsrećniji i najnesrećniji čoek na svijetu.
Najsrećniji što ovaj spomenik junacima palim za slobodu podižemo u miru i slobodi,
a najnesrećniji što na njemu nema moga imena.
26. фебруар 2015. у 18:11
Александар Маринковић
Нека прво из тих посмртних остатака извуку y-DNA па тек онда нека га прогласе Васојевићем 🙂
27. април 2016. у 00:14
Leposavic Ivanjica
Leposavici poticu iz Vasojevica, odakle su otac i majka sa tri sina dosli u selo Gledjica kod Ivanjice, planina Golija. Tu dobijaju jos tri sina, a otac gine u prvom srpskom ustanku. Deca se po majci Leposavi nazivaju Leposavic i to je nastanak prezimena. Majka se sa tri sina rodjenim u Crnoj Gori vraca u Vasojevice u Konjuhe: Jovan, Ivan i Milos (ciji potomci nose prezime Aleksic po njegovom sinu Aleksi, Aleksici iz Konjuha) a tri sina ostaju u Gledjici: Sava, Ilija i Mihailo. Mihailovi potomci se 1880 sele iz Gledjice u selo vica kod Prokuplja da bi naselili tek osvojene krajeve. Svi Leposavici su jedna familija, treba napomenuti da Leposavici koji su se vratili u Crnu Goru su zadrzali staru slavu Sv. Ahrangela Mihaila dok Leposavici koji su ostali u Srbiji slave Sv. Djordja. U Mojsinju postoje dve, tri porodice Leposavica koje nisu krvni srodnici sa ostalim Leposavicima i slave Sv. Jovana. Postoji dobra i detaljna knjiga o familiji Leposavic autora Jovana M. Leposavica.
27. април 2016. у 00:26
Leposavic Ivanjica
Jedan deo Mihailovih potomaka odseljenih u Prokuplje je slucajnom greskom opstine promenio prezime u Leposavljevic. Leposavici su jedna od retkih familija u srpskom narodu gde su gotovo svi koji nose to prezime krvni srodnici. A grad na Kosovu i Metohiji, Leposavic, je dobio ime upravo po familiji Leposavic. Cetiri rodjena brata Leposavica Nedeljko, Miloje, Radosav i Jevrem su se odselili iz Vasojevica i naselili ovo mesto na KIM koje je kasnije preraslo u grad. Ali u gradu Leposavic na KIM nema Leposavica jer su njihovi potomci promenili prezime da bi se razlikovali po njihovim ocevima i tako od odseljenih Leposavica koji su osnovali grad Leposavic nastaju cetiri familije: Nedeljkovici, Milojevici, Radosavljevici i Milojevici.
15. новембар 2020. у 20:18
Goran
Leposavljević je inače moj Stric koji nije greškom opštinama promenio prezime, već je sam tražio da biste razlikovao od nas ostalih Leposavića.
24. мај 2016. у 22:09
Lepi Leposavic
Mala ispravka za admine. Leposavici nisu rod od Drobnjaka nego od Vasojevica. Deo familije u Srbiji- Ivanjica slavi Djurdjevdan a drugi deo familije u Crnoj Gori- Konjuhe Komovi slavi Arandjelovdan. Pozdrav
25. мај 2016. у 05:35
Lepi Leposavic
Mozda je se testirao neko od Leposavica poreklom iz Mojsinja kod Cacka kojih ima dve, tri porodice i za koje se pouzdano zna da nisu u krvnom srodstvu sa ostalima. Ili u GM postoje takodje dve porodice Leposavica koje slave Sv. Djordja a ne zna se sa sigurnoscu njijovo poreklo ali se pretpoatavlja zbog slave da su potekli od nekog iz Ivanjice. Za sve ostale Leposavice se sa sigurnoscu zna da su srodnici i da su iz Vasojevica. Od original pasosa kad su dosli u Srbiju, do popisa i
dela familije u Vasojevice selo Konjuhe gde su vratili staru slavu Vasojevica Arandjelovdan. Sad sa sigurnoscu znamo da je otac tih prvih Leposavica iz Vasojevica jer o njemu ima podataka u raznim hronikama ali npr ne znamo sa sigurnoscu odakle je majka prvih Leposavica i da li bi ona mogla biti iz Drobnjaka?
25. мај 2016. у 11:52
Раде Бракочевић
О Лепосавићима погледајте на следећем линку: http://www.poreklo.rs/forum/index.php
25. мај 2016. у 11:57
Раде Бракочевић
Подаци су на наведеном: Свјетски дан ДНК стр.21
25. мај 2016. у 14:21
Lepi Leposavic
Uz svo postovanje za rad ne znam ko je ovde testiran i ko ga je testirao ali ovo jeapsolutno netacno. Prvo niko nije testiran od Ivanjickih i Konjuskih Leposavica jer nas nema 1000 familija kao u nekim prezimenima pa da se ne znamo medjusobno. Verovatno je testiran neko od te grane u GM sto im nije utvrdjeno poreklo bas iz tog razloga. Leposavici iz Ivanjice, Konjuha i Toplice su jedna familija sto je pukovnik u penziji Jovan Leposavic iz Cacka a rodom iz Ivanjice u svojoj knjizi o Leposavicima do detalja pojasnio, pokazao i dokazao. Od pasosa koji je licno potpisao vladika Petar I, do rodnih listova iz manastira sve dece Novaka i Leposave. Nadam se da ce te ispraviti gresku
25. мај 2016. у 18:09
Lepi Leposavic
Testirani covek je smatrao da mu je mesto porekla Ivanjica zbog iste slave jer se i u knjizi Dva veka bratstva Leposavica za njih da se smatra da ta porodica potice iz Ivanjice ali nema dokaza. Ostali Leposavici iz Konjuha, Ivanjice i Toplice su JEDNA FAMILIJA i poticu iz Vasojevica. Licno imam kopije rodne listove prvih Leposavica od kojih su nastali navedeni i pasos kad su Novak i Leposava iz Vasojevica naselili u Gledjicu, Ivanjica. Ne kaljajte ugled koji ste izgradili. Ovo je zaista zlocin. Nasi preci su se oduvek posecivali i prelazili toliki put iz razloga sto nisu krvni srodnici??? Ne budite smesni.
26. мај 2016. у 10:09
Leposavic Ivanjica
Greska je napravljena, verovatno slucajno ali napravljena. Kao sto sam u svojim prethodnim komentarima do detalja objasnio poreklo svih koji nose ovo prezime, pa ko ume da cita neka procita.Gosppodin Rade Brakocevic mi izbacuje link u kojem su pisali o Leposavicima i navodi da se srodstvo Leposavica iz Konjuha i Ivanjice svodi na predanju i da je rodonacelnik porodice Novak Guberinic poginuo u Konjusima u borbi sa Turcima sto apsolutno nije tacno jer je Novak Jovanov Guberinic sa suprugom Leposavom i tri sina godine 1800 dosao u Stari Vlah selo Gledjica kod Ivanjice i tu dobio jos tri sina da bi tek kasnije poginuo u okolini Sjenice u I srpskom ustanku. Sto potvrdjuje original pasos potpisan licno rukom svetog vladike Petra I i njegovo odobrenje za naseljavanje u Stari Vlah i za presedanje u manastiru Moraca! Podatak se moze naci u pasoskim knjigama drzavnog arhiva Crne Gore u pasoskoj knjizi br 63. pod rednim brojem 132 i 133 na Cetinju. Samo je najstariji njihov sin rodjen u Konjusima, zatim dva u Dupilu i tri u Gledjici rodni listovi svih sinova sa imenima njihovih roditelja naravno.Novak i Leposava su vec negde 1793 godine napustili Vasojevice i otisli u selo Dupilo, Crmnica a zatim 1800.u selo Gledjica, Ivanjica da bi se tek dosta kasnije udovica Leposava sa tri sina vratila u Vasojevice. Jovan, Ivan i Milos(potomci Aleksici iz Konjuha) dok su u Gledjici ostali Sava, Ilija i Mihailo (potomci odseljeni u Toplicu 1880). Ako se vec bavite ovom temom bavite se ozbiljno.
7. јун 2016. у 20:02
Јоксим
Лепосавић Ивањица, податак о погибији Нова Губеринића у селу Коњухе наводи Радомир Губеринић. Лепосавићи су дио братства Губеринића.
8. јун 2016. у 05:12
Leposavic Ivanjica
Radomir Guberinic je cesto pisao bajke, i preuvelicavao ulogu Vasojevica, to je bar opste poznato.Napisao je o tome rekla-kazala bez ikakvog dokaza za tako nesto. Mozda je Novo za njih umro kad je otisao iz Vasojevica a mi ne znamo zasto se to desilo. Medjutim Novo Guberinic nije poginuo u Konjusima nego u Srbiji. Dokaz gore naveden. O tome vise ne treba ni diskutovati vec ispraviti greske ako cemo ozbiljno da se bavimo ovim temama a ne da pisemo bajke i izmisljotine o nasim rodovima i familijama. Ako ima neko ozbiljan od admina neka pocnu da rade po cinjenicama i dokazima a ne po pricama i bajkama.
8. јун 2016. у 09:50
Јоксим
Дијелим мишљење за Радомира Губеринића. Ви наводите податке, чињенице и доказе. Како доћи до књиге Јована М. Лепосавића? Срдачан поздрав!
8. јун 2016. у 14:57
Leposavic Ivanjica
Drago mi je da postoji jos neko ko se ozbiljno bavi ovim temama. Knjiga Dva veka bratstva Leposavica Srbije i Crne Gore autora Jovana M. Leposavica bi trebalo da postoji u gradskim bibliotekama svih vecih gradova u Srbiji. U njoj je autor svaki deo teksta potkrepio sa dokazima i cinjenicama navodeci do detalja da su Leposavici iz Konjuha i Leposavici iz Ivanjice a takodje i Leposavici odseljeni kasnije u Toplicu jedna porodica nastala od Novka Jovanovog Guberinica i supruge mu Leposave. Oni su 1792. u Konjusima dobili sina Jovana zatim napustaju Vasojevice i odlaze u Crmnicu selo Dupilo. Po popis iz 1796. stanovnistva Crmnicke kapetanije vidi se da je Novak Guberinic upisan kao uskok-doseljenik sa zenom Leposavom i sinom Jovanom starim 4 god. U sledecem popisu iz 1800. stoji Novak Guberinic star 26 godina, supruga Leposava 24 god, a sinovi Jovan 8, Ivan 3 i Milos 1 god. Posedujem kopije tih podataka a mogu se naci u hramovima Sv. Arhangela Mihaila i Sv.Andreja. U Drzavnom arhivu Crne Gore u pasoskim knjigama br 63 iz 1800. pod rednim brojem 132 stoji da Novak Guberinic sa familijom odseljava u Stari Vlah, daje se stajanje u manastiru Moraca na putu do Srbije. Posedujem i kopiju tog dokumenta. Oni su preko Javora dosli u selo Smiljevac a odatle su se naselili u selo Gledjica na Goliji i dobili tri sina Sava rodjen 1802, Ilija 1804 i Mihailo 1806. U periodu izmedju 1807-1813 gubi se Novaku trag po usmenom predanju on je poginuo u okolini Sjenice u borbi sa Turcima. Deca se po majci Leposavi nazivaju Leposavici da bi se tek kasnije tri brata vratila u Konjuhe, a tri ostala tu odakle se potomstvo najmladjeg Mihaila odselilo 1880. u Toplicu. Ako ne uspete da dodjete do knjige sa zadovoljstvom cu naci jednu i pokloniti vam.
8. јун 2016. у 14:30
Јоксим
Књигу Два века Лепосавића у Србији и Црној Гори… посједују само библиотеке у Чачку и Трстенику (Кобис систем). Позајмица није дозвољена.
8. јун 2016. у 15:22
Leposavic Ivanjica
Kako mozemo da stupimo u kontakt?