Poštovani,
ova stranica je u pripremi.
Pozivamo vas na saradnju.
Pošaljite nam svoj prilog, sve što znate o ovom prezimenu na osnovu usmenog predanja ili citiranjem navoda iz knjiga (navedite kojih) ili onog što je već objavljeno na ostalim internet sajtovima (napomenite kojim).
Obavezno napišite i koju krsnu slavu slavite i područje u kojem se ovo prezime pojavljuje.
Navedite i ime poznate ličnosti (gde je rođen-a, čime se bavi), koja nosi ovo prezime.
Vaš prilog ostavite u komentaru ili pošaljite na i-mejl:
1. februar 2018. u 09:35
Vojislav Ananić
Mrvaljevići
Potiču od Mrvalja Šogova i Šćepana Radičeva. Mrvalj Šogov je imao sinove: Novaka, Draška i Vukotu. Mrvaljevići iz Velestova i Mrvaljevići (Andrići) iz Bjelica nisu u srodstvu. Mrvaljevići koji potiču od Mrvalja Šogova se dijele na više ogranaka. Od Novaka Mrvaljevića potiču Mrvaljevići, Turčinovići, Nikolići i Mićunovići. Od Draška Mrvaljeva potiču Mrvaljevići i Draškovići. U ovom ogranku se dešavalo da rođena braća imaju različita prezimena – jedan Mrvaljević, drugi Drašković. Ogranak Šćepanovići potiče od Šćepana Radičeva. Mrvalj Šogov živio je u Selištima. Mrvaljevići preseljavaju na Nikolinu glavicu kada i Mićunovići.
U pismima koja pukovnik Miloradović šalje Mlečanima 1711. i 1712. godine iza njegovog potpisa nalazi se i potpis vojvode Vukote Mrvaljevića. Za njega se tvrdi da je bio prvi knez Velestova.
Upamćeno je da je Vukota Mrvaljević 1714. godine u toku borbe dovikivao Ćuprilićevim Turcima: „Vala Turci, zalud nas gonite uz ova brda, predati se nećemo. Evo juče ste uzeli ovu glavicu, ali ne mari, mi imamo, treću, četvrtu, petu i bezbroj drugih. Vi ćete na jednu, a mi na drugu i nikad nas nećete pokoriti, nego ćemo se boriti dok i jedan od nas traje.“
Vukota Mrvaljević se u vrijeme Ćuprilićevog napada 1714. godine sa 70 porodica sklonio u jednu pećinu na vrhu Stavora. Bila je zima. Turci otkriju ovu pećinu, pa pošto je nisu mogli zauzeti, naprave prokopom drugi ulaz i tu donesu i zapale mnogo sijena. Zagušeni dimom Vukota i narod se na vjeru predaju, ali Turci neke pobiju pred pećinom, a ostale su posijekli na Čevu. Doveli su Vukotu u Čevo. Tražili su od njega da plati po groš za porez, a on je to odbio. Onda su mu zatražili da plati samo po paru, a on je i to odbio. Tada ga Turci osude na smrt. Prije nego što su ga Turci pogubili uspio je da dvojicu ubije nogom. Čevsko predanje kaže da je na ovaj način poginuo Vuk Mandušić. Pećina na vrhu Stavora je nazvana Vukotina pećina.
U vezi smrti Vukote Mrvaljevića postoji jedna nedoumica. U spisku glavara koji primaju platu od Mletačke Republike, od 16. jula 1715. godine pominje se velestovski konte (knez) Vukota Mrvaljević. Po ovom dokumentu Vukota nije poginuo za vrijeme Ćuprilićevog napada nego kasnije. Ili je plata davana njegovim potomcima što je manje vjerovatno, ali moguće. Predanje kaže da od Vukote Mrvaljevića nije ostalo potomaka.
Stariji brat Vukote Mrvaljevića, Novak, bio je kabadahija (telohranitelj) vladike Danila. Bio je učesnik istrage poturica i tada je bio ranjen. Poginuo je na Ogorjelom ždrijelu iznad Budve.
Znameniti junaci od Mrvaljevića bili su Draško Mrvaljev, Janko Turčinović (stotinaš) koji je poginuo na Ljubinju, Đuran Jankov Turčinović, Boško Kosanov Mrvaljević, Peko Ćukov i drugi.
Mrvaljevići su u doba Petra I Petrovića živjeli u centralnom dijelu Velestova. Oko 1826. godine neki Mrvaljevići se naseljavaju na svoje katune u Barjamovici. Prvi se u Okrajcima nastanio Živko – Ćuk, sin Bela Kasomova. Marko, sin Janka Turčinova, nastanio se u zaseok Lunjevice.
Dio potomaka Novaka Mrvaljeva odselio je iz Velestova u Riđane i Krsac, a odatle prelaze u Dragovu Luku i Kočane kod Nikšića. Oni se prezivaju Mićunovići iako su Mrvaljevi potomci. Prezime Mićunović uzeli su u vrijeme kada su bili komšije Baća Đuričina Mićunovića.
Mrvaljevića ima odseljenih u Nikšić, Grepca kod Nikšića, Cetinje, Prokuplje. Turčinovića – Mrvaljevića ima u Grepcama kod Nikšića i Petrovom Selu. Draškovića – Mrvaljevića ima u Danilovgradu, Cetinju i Srbiji (toplički okrug). Nikolića – Mrvaljevića ima u Nikšićkim Rudinama i Srbiji.
Pasovi Mrvaljevića (1910. god.): Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Novak – Kasom – Belo – Ćuk (Živko) – Savo – Živko – Pavle.
Pasovi Mrvaljevića Turčinovića: Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Novak – Mojaš – Turčin – Nenad – Milonja – Radoje – Blagota – Milan.
Pasovi Mrvaljevića Turčinovića (1981. god.): Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Novak – Mojaš – Turčin – Marko – Spasoje – Petar – Nikola (rođ. 1897. god.) – Božidar – Tomislav.
Pasovi Mrvaljevića Nikolića (1910. god.): Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Novak – Bracan – Golub – Nikola – Baro – Murat – Milutin.
Pasovi Mrvaljevića Nikolića (1982. god.): Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Novak – Bracan – Golub – Nikola – Baro – Vuko – Milutin (Puro) – Vasilj (rođ 1912. god.) – Radoje (rođ 1942. god.).
Pasovi Mrvaljevića Draškovića: Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Draško – Markić- Rajko – Drago – Andrija – Milan – Ilija – Živko – Dušan.
Pasovi Mrvaljevića Draškovića (1910. god.): Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šogo – Mrvalj – Draško – Markić – Vuko – Drago – Andrija – Ivan – Ilija – Živko – Dušan.
Pasovi Mrvaljevića Šćepanovića: Cauš Nikola – Sava – Vučeta – Nikola (ili Sladoje) – Radič – Šćepan – Simon – Turo – Novak – Rade – Boško – Luka – Ćuk – Sava – Živko – Pavle.
Izvor: Željko Ostojić, Ozrinići, Novi Sada, 2017.