Poreklo stanovništva sela Mitrova, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Milisava L. Lutovca „Rožaje i Štavica – anropogeografska ispitivanja“ izdanje SANU, Odeljenje društvenih nauka, 1957. godine, Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo je između brda Kamina i Graca. Resiički Potok odvaja ga od Dubova. Kuće sela su poglavito na dodirnoj liniji između donjih strana brda Kamila i ravni. Ispod naselja, oko potoka Banovca i Resnika, nalaze se prostrane livade, a iznad kuća šuma i ispust za stoku.
Tip sela.
Pojedini krajevi u selu su: Potkamsnjs, Dedovo Brdo, Rainovac, Staro Selo, Svrakiće (livade). Dmitrova je staro naselje.
Ime sela.
Narodno predanje kaže da je dobila ime po Devojci Dmitri koja je bila vlastelinskog roda. Ona je napravila crkvu kod Banove Vode gde se i danas vide njeni temelji i ostaci dvora. Sem ove crkvine, u Dmitrovi postoji i staro srpsko groblje.
Starine u selu.
U hataru sela Dmitrove je još jedan ostatak neke stare i važne građevine. Na mestu Crkvina 1,5 km južno od Tutina, jasno se vide temelji crkve, konaka i zida oko ovih. Dvorište trapezastog oblika, koje je opasano zidom, široko je na jednoj strani 25, a na drugoj 6-7 metara, dok mu je dužina oko 60 metara. U okviru ovog spoljeg zida vide se temelji crkve 16 h 6 m, na istočnoj i malih zgrada na zapadnoj strani. U sredini je prazan prostor. Ispred crkve je po narodnom kazivanju bila česma sa kamenim koritom, a ispod nje vodenice na Vidrenjaku.
Crkva je bila zidana od kamena i sige. Gotovo sav taj materijal je upotrebio neki preduzimač (R. Mitrović) za zidanje pcole u Tutinu posle Prvog svetskog rata. Na taj način je uništio ono što su čak i muslimani štedeli kao vakufsko.
Sudeći po građevinama ovo nije bila obična seoska crkva. Na to upućuju, sem lepog položaja na ulazu Endrenjaka iz ravni u tesnac, još i to što je izvan seoskih naselja. Nije bez osnova pretpostavka da je ovo bila glavna crkva u Štavici, verovatno ona koju je prema tradiciji gradila Dmitra ili Dmitar po kojoj dolazi naziv sela Dmitrova. Možda je ona bila posvećena Svetom Dimitriju; na ovo pitanje ne može se dati siguran odgovor.
Poreklo stanovništva.
Staro srpsko stanovništvo, čije ostatke ovde spominjemo, iseljeno je 1880 godine, i to poglavito u Toplicu. Današnji rodovi su doseljeni iz okolnih štavičkih sela i Rožajskog kraja.
-Kusa (Hadžići i Ademovići) (10 k.) doseljeni su iz sela Bačevca kod Rožaja.
-Savića (Kulize) (5 k.) (sv. Mrata) došli su iz Biševa. Njihovi su rođaci Milićevići u Biševu.
-Vidosavljevići (1 k.) (sv. Aranđel) došli su iz obližnjeg sela Crniša.
-Rugovci (4 k.) iz Rugova,
-Vrujčani (1 k.),
-Džajevići (1 k.) (sv. Nikola) Doseljeni su iz današnjeg Tutina koji je ulazio u sastav sela Dmitrove. Njihove kuće su bile u podnožju Graca. Džajevići su nekada bili vrlo poznati u celoj Štavici; iz njihove kuće su bili sveštenici. Jedan od njih je pokušao da obnovi crkvu u Vidrenjaku, ali mu to Turci nisu dopustili. Iseljeni su kao i mnogi Štavičani po Toplici i drugim delovima Srbije.
IZVOR: Prema knjizi Milisava L. Lutovca „Rožaje i Štavica – anropogeografska ispitivanja“ izdanje SANU, Odeljenje društvenih nauka, 1957. godine, Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)