Poreklo prezimena, selo Gornji Zabelj (Glogovac)

Poreklo stanovništva sela Gornji Zabelj (po knjizi Gornji Zabel), opština Glogovac – Kosovski  okrug. Prema knjizi Tatomira Vukanovića „Drenica“ – prema istraživanjima obavljenih od 1934. do 1937. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Tip sela.

Gornji Zabel. — Zabe! i Epé’rm, je seosko naselje ravničarskog dreničkog džematskog tipa, koje se nalazi na Dreničkoj ravnici. Gumna rodovska se nalaze u seoskim okućnicama, kao i bašte. Kolektivna seoska svojina je seoska utrina, koja se nalazi na visu zvanom „Čuka“ i seoska šuma, na lokalitetu „Šelebeg“.

Do sela postoji starinsko groblje, zvano „ Vorre kg spaljeve“. Pored sela nalazi se i savremeno seosko groblje.

Vode.

Svaka kuća ima u svojoj okućnici bunar, iz kojeg se služe vodom za sve kućevne potrebe, za piće, ka i za napajanje domaće stoke, jer je kolonističkim rodovima iz Donjeg Zabela pripao izvor ,,Kronipeskosht“. U novije vreme seljani su načinili kolektivni seoski bunar, za seoske potrebe, a naročito za napajanje domaće stoke.

Zanimanje stanovništva.

Glavno zanimanje stanovništva su zemljoradnja i stočarstvo. Uz to, do Drugog svetskog rata, obilato je korišćeno za izvoz ogrevno drvo, a uz to i drvo za građu, koje je imalo dobru prođu na varoškim pijacama, naročito u Prištini.

Prema statističkim podacima iz 1914. godine, Gornji Zabsl je imao 98 stanovnika.

Prema popisu stanovnika iz 1921. godine, Gornji Zabel je imao 101 stanovnika, sa 10 domaćinstva.

Poreklo stanovništva.

Prema proučavanjima naselja i porekla stanovništva na terenu i u narodu, u 1935. godini, Gornji Zabel je imao sledeće stanje:

A r 6 a n a s i:

-Negrovcit, fis Šalj, 11 kuća. Doselile su se dve kuće, pre 70 godina iz sela Negrovca – Podrima, po kojem su i prezime dobili. Iz Negrovca su „pobegli“, zbog krvne osvete. Starinom su iz Šalje – Arbanije, odakle su prešli u Podrimu pre 160 godina, kao Arbanasi katolici. U Podrimi su prešli na islam.

Prema popisu stanovništva iz 1948. godšge, Gornji Zabel je imao 170 stanovnika, od toga 83 muških i 87 ženskih, sa 23 kuće.

IZVOR: Prema knjizi Tatomira Vukanovića „Drenica“ – prema istraživanjima obavljenih od 1934. do 1937. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.