Poreklo prezimena, selo Belasica (Podujevo)

Poreklo stanovništva sela Belasica,  opština Podujevo. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine – izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je u stavama Pilatovačke reke i Kulske reke. Oko sela su: Tumba, Srebrenica (1415m), Javor, Pilatovica (1703m), Šatorica (1750m), Musinac (1725m), Radenovac i Goveđe brdo.

Vode.

Rečice i potoci su: Rupnička reka (Rupnički potok), Prolupljenički potok (izvire u Prolupljeniku). Od sastavaka Pilatovačke reke i Kulske reke teče Belasička reka. Izvori su: Izvor u selu i Bele vode.

Ostali podaci o selu.

Oko Kulske reke na Kuli Srebrenici, na graničnim brdima su šume i livade. Groblje pravoslavnih je u Smrečju, a muslimani se kopaju niže kuća.

Starine u selu.

U Kulskoj reci je Kula u razvalinama. Priča se da je u njoj bio “letnji” dvor kralja Milutina. Zid građevine od neobrađenog kamena i kreča, na desnoj rečnoj obali, izdiže se 8–10 m. Oko Kule su livade i poneka njiva pod strnim “brzim” žitima — ječmom, ovsom i raži, a i kukuruzom, ovde poznatim “skorozrelcem”, “tromesečarom”, “brzakom” ili, najzad – “kosovcem”, što ovde zri za 90–95 dana.

Toponim Rupnička reka opominje na rupnike, naše srednjovekovne rudare. Duž korita Šatoričke reke su “šlaknjišta”, kupišta “šlaknje” – troske od otopljenih ruda. Na Šatorici i na graničnim brdima su mnogobrojne “rupe”, vertikalna okna. Priča se da je u “staro vreme” oko Kule bila neka varoš. Danas na stranama Kulske reke zemljište je neravno, puno većih i manjih ulegnuća – “rupa”, na mestima negdašnjih kuća i zgrada.

Blizu Kule, na desnoj strani Kulskog potoka, stojala je crkva. Zovu je Stara crkva, a druga – Nova crkva bilaje na levoj strani reke, kraj izvora Belih voda. U potesu Kula Srebrenica je mesto Konače. Tu “ćute” (stoje) temelji manje građevine od čvrste građe.

Poreklo stanovništva.

Rodovi.

Odselili su se:

-Bušete, Bušetići (Sv. ap. Toma i Tomina nedelja), u vreme Karađorđevog vojevanja u Mihailovac u Levču; neki posle rata 1877/78. U Štavu kod Lukovske Banje i u Toplicu — selo Sagonjevo.

Posle 1878. odselili su se:

-Vulići i Topalovići u oslobođenu Toplicu.

U selu su:

-Ivić i Minić (2 kuće), novi doseljenici, posle balkanskih ratova 1912/13. godine, iz sela Mrča kod Štave.

Muhamedanski rod:

-Selova, 2 kuće, sedeli su u zaseoku Mavriću, u selu Rečici, a otud je prešao u Belasicu 1915. godine.

Godine 1933. iz sela se odselio:

-Mavrić (1 kuća), poreklom Klimenta, pomuhamedanjen pa poarbanašen, iz Malesije u Albaniji, u selo Zagorje na vučitrnskom Kosovu.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.